hikaye

Sen mutlu ol karşim ( hikaye )

Aydın lisedeyken en iyi arkadaşımdı.
O dönemler parasızlıktan şikayetçi olsakta asla ve asla birbirimize kazık atmazdık. Millet ailesinin verdiği harçlıklarla güzel güzel öğle yemeği yerken, biz aydınla fırından tam ekmek alıp, içine manavdan bir şeyler alarak koyup yerdik.
Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi anlıyacağınız.
Bi sorun olduğunda ilk önce birbirimize koşardık.
Aydını 5 kişi dövdüğünde hesap sormak için gidip, bi güzel dayak yiyen de ben olmuştum o zamanlar.
Ama kardeşlik tam da buydu bizim için, birbirimizin yaralarına ortak olmak.
Neyse böyle böyle 3. Sınıfa geçmiştik ki aydın bi gün bana gelip 2. Sınıflardan sinem isminde bi kıza aşık olduğunu söylemişti. Normalde okulun kızlarından pek haz etmemiş olsakta yine de ikimizde helal sütü emmiş bi kız bulmak için arada bi göz gezdirirdik.
Bi perşembe günü aydın ders esnasında, kanka sana çıkışta kızı göstericem diyip tüm konsantrasyonumu dağıtmıştı.
Kardeşimin hoşlandığı kız acaba nasıl bişeydi.
Tüm ders boyunca bunu düşünmüştüm. Acaba onunla birlikte olsa benimle mesafeli mi olucaktı?
Artık tenefüslerde benimle değilde sinemle mi takılıcaktı.?
Tüm bunlar içime bi kurt gibi düşürmüştü.
Ders bittikten sonra aydın apar topar dışarı doğru koşup beni bekledi.
Ve çıkış kapısının önünde diğer bölümden çıkması için kızı beklemeye koyulduk.
Tam 5 dk olmustu ki bölümün kapısından benim güzel sarışınım çıkmıştı.O dönemler benimde kafam karısık olduğu için, bende aynı şekilde bi kızdan hoşlanıyordum .
Hatta aylarca açılmak için beklemiş ve aydına bu kızdan bahsetmemiştim bile.
Fırsat bu fırsat diyip acaba şu kızdan aydına bahsetmeli miydim?
Ya da kardeşimin hoşlandığı hatunu mu beklemeliydim?
Araya karışmasın diye benim müstakbel hatundan bu seferlik aydına bahsetmemeye karar verdim.
O yine saçlarını savura savura yanımızdan geçerken ben yine hayranlıkla onun yüzüne doğru dalmıştım ki aydın bi anda beni dürtüp kendime getirmişti.
Noldu diye sorduğumda, 'gördün mü kanka o sarışın işte' dedi.
(O sarışın, o sarışın ? Benim sarışınım).
Bi anda buz kesilmiştim aydının karşısında. Ağzımdan tek bi kelime bile çıkmamıştı.
Gözlerim kıpkırmızı olmuş ama bunun sebebini aydına söyleyememiştim.
Noldu lan dediğinde, çok mutlu oldum lan diyip sarıldım kardeşime.
O günden sonra her gece hayvan gibi ağlıyor, her sabah okula giderken aydına durumu çaktırmamak için deli gibi çaba sarfediyordum . Bi kaç hafta sonra aydın sineme açılmış ve çıkmaya başlamışlardı.
Sineme yazdığım tüm şiirleri yırtıp atmıştım o gece.
Gerçekten de sinemle birlikte olduktan sonra aydın beni ikinci plana atmıştı ama ben hiç bi zaman kardeşime tavır yapamadım.
O hep mutlu olsun istedim bi kenara çekilip.
Onlar kantinde bi simidi ikiye bölüp yerken, ben bi köşede oturup film izler gibi onları seyretmiştim.
Benim şiir yeteneğimi bilen aydın,her akşam sinem için benden şiir ve güzel sözler göndermemi istiyordu. Ve içimde sinemden kalan kırıntılarla şiirler yazıp yolluyordum kardeşime.
Ama sinem asla onları benim yazdığımı bilmedi.
Aylardır deli gibi hoşlandığım kızı kardeşimin ellerine bırakmıştım.
Lise bittikten sonra, aydın ve sinemin söz töreni için toplanmış ve ben o akşam hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.
Soranlara da sadece 'mutluluktan' diyebildim...

Canım sıkıldı ve telefonu elime alıp anlık bir hikaye yazmak istedim. Umarım beğenirsiniz.

Elinde sigarası ile birlikte yeni bir günü yine pencere başında içerek geçirmiş ve gözlerinin altindaki morluklar kendini iyice belli etmeye başlamıştı. Üç gündür uyuyamıyordu ve onu uyutmaya çalışan, onun bu kötü günlerinde yanında olan tek bir insan bile yoktu. Ne kadar acı verici diye düşünmeden kendini alamadı.

Hayatın böyle geçmeyeceğini düşünürken doğudaki dağların ardından aydınlık bir ışık yükselmeye başlamıştı evet bu güneşti bir gün daha maalesef başlıyordu. Bir saat sonra okula gitmesi gerekiyordu. Üstünü giydi ve çantasını topladı. Evden çıkarken yatağın ve koltukların üzerindeki kan izlerine bir daha baktı. Kafasını aşağıya eğdi ve kanlı ayak izlerini ayakkabısı ile temizledi. Kapıyı kapadı, kilitledi ve demir kapıya kafasını koyup ağlamaya başladı. Titreyen dudaklarından sadece bir kaç kelime titreyerek çıktı.

Hepsi benim suçum.

Birkaç saniye sonra ise camdan polis sirenleri gelmeye başladı. Her bir saniye ses iyice artıyordu. Kalmalıyım diye düşünse de ayakları çoktan hareket etmeye başlamıştı. 5 kat merdivenden inince ise polisler ile karşılaştı.

Polislerin arasında geçen fısıltılardan sonra en yakışıklı polis bir kelepçe çıkardı ve tutuklusunuz bay James. Dedi.

Sen burada bekle, şuan içeride bir sorgu yapılıyor bitince seni alacağız. James sadece kafa salladı. Kendisini hiç iyi hissetmiyordu. Etrafta hiç polis kalmadığını görünce kaçmak için ayağa kalktı ve kalktığı an yere yığıldı.

Ambulans çağırın! Ambul...

James gözlerini sonsuza kadar kapatmıştı. Polislerin ölüm ve morg işlemleri tamamladıktan sonra kalp krizinden öldüğü tespit edildi. Aralarından bir polis, ölmeseydi her şeyi şu yüzüne çıkarabilirdik dedi.
Diğer bir polis ise, hiçbir şey bilmiyor musun bak olayı anlatayım. Dedi ve derin bir soluk aldıktan sonra konuşmaya başladı.

2 gün önce bu adam parti vermek istemiş. Hatta yolda bekleyip böyle herkese davetiyeler vermiş. Ertesi gün yani parti zamanı geldiğinde ise içeriden çığlık sesleri gelmeye başlamış. Adam tüm partiye gelenleri birer birer tecavüz edip öldürmüş. Kan tüm evin her yerinde vardı. Hiçbir şey olmamış gibi davranması da cabası. Yapılan DNA inceleme sonucunda adamın şizofren olduğu ortaya çıkmış.

Diğer polis yutkundu ve şunu dedi, keşke orada olsaydım.