Salı günüydü galiba. Saat 01.00 civarı orman yolundayım tek hatırladıgım şey sabah Can ile buluşmamdı. Yanımda kimse yok çok korkuyorum yerlerde arapça yazılar var etrafımda büyük kanla çizilmiş bi daire var içindeyim onun. Yanımda bir poşet bakıyorum içinde et var domuz burnu var çok kötü kokuyor nerdeyim bilmiyorum. Gökyüzü ürkütücü bir biçimde kırmızımsı. Acaba öldümmü? Nasıl olurda hiç birşey hatırlamam diyorum ve tişörtümü çıkarmaya karar veriyorum üstümde yara varmı diye göbek deliğimden kan çıkmış kurumuş korkuyorum göğüs tarafım siyah arapça yazılarla dolu siliyorum geçmiyor kurumuş iyice sağa sola bakıyorum hiç birşey yok. Oturuyorum bi ağacın altına ağlıyorum ağlarken birden öksürük tutuyor ve ağzımdan hafif kanlı bir biçimde küçük bir bez parçası çıkıyor üstünde yazılar var yine atıyorum önce sonra büyü felandır diye alıp cebime koyuyorum. Ayağa kalkıyorum bi ses duyuyorum yaprakların üstünde bişey var ama nerede elime taş alıyorum yavaş yavaş sessiz sessiz yürüyorum ileride bi araba görüyorum beni görmüyor çok hızlı geçiyor beyaz bir doblo biraz daha yürüyorum ayakkabılarım bile yok çamura basınca anlıyorum yakınlarda su var ve buluyorum bir göl var hemen su içiyorum o sırada yansımamdan irkiliyorum kanla harfler yazılmış yüzüme yıkıyorum iyice ve en yüksek yere çıkıp nerde olduğuma bakmak istiyorum...
Çıkıyorum yavaş yavaş ve sağ tarafta yan yana 20 30 tane ev zütüyorum ve çok sevinip yürümeye başlıyorum karnıma ağrı giriyor durmuyorum bir an önce insan içine çıkmak istiyorum ve varıyorum kasabaya kimse yok arka bi tarladan giriş yapıyorum kasaba çok sessiz korkuyorum tekrardan ve duvarlarda o yazılara rastlıyorum tam geri dönecekken bi bağırma sesi duyuyorum eğilip sürüne sürüne gidiyorum sese doğru kasabanın ortasinda yaşlı insanlar çember kurmuş ateş yakmışlar hepsi sırayla ateşe girip çıkıyor ve ben o kadar çok korkuyorum ki gözümden yaş geliyor.Ama sanki onların canı yanmıyor az önceki doblo da burda araba sürmeyi bilmiyorum ama tek şansım alsammı diye düşünürken birden herkes çığlık atmaya başlıyor çan sesleri geliyor ve hepsi bana bakıyorlar ama boyunlarını 360 derece çeviriyorlar ben yere düşüyorum korkudan nefes alamıyorum ve kaçmaya başlıyorum geldiğim tarafa giderken evlere tek tek bakıyorum açık kapı varmı diye en son birisine tekme atıyorum ve açılıyor içerden asma kilidi kapatıp mutfaktan bıcak alıyorum ve odalara bakıyorum odaların içi simsiyah ve çok kötü kokuyor dolabın kapısı açık herşey küf içinde bıçak elimde sesleri duyuyorum ve dolabın içibe girip bekliyim diyorum tam açıyorum dolabı elleri kolları bağlı iskeletler kapatıyorum hemen korkudan heryerim titriyor ve sesler giderek artıyor enson kapıya pat pat vuruyorlar o ses beni aşırı derecede korkutuyor ve en son yatağın altına girmeye çalışıyorum giriyorum nefesimi olabildiğince yavaş alıyorum kafamı sağa bi çeviriyorum kedi kafaları birsürü hemde ölüyorum korkudan Allaha dua ediyorum elimde bıcak kendimi öldürsemmi diye düşünürken pattt. Kapı açılıyor ve eve zombi gibi bir akım oluyor hepsi sırayla içeri giriyor bağırma sesleri geliyor sürekli bende bıçağı boğazıma dayıyorum beni gören olursa batıracam diye düşünüyorum ve birisi işiyor olduğu yere onunla birlikte hepsi işemeye başlıyor ve çıkıp gidiyorlar hepsinin ses tonu aynı ama kelimeleri farklı onlar gittikten sonra biraz daha orda bekliyorum 1 2saat sonra bağırışma sesleri geliyor ve anlıyorumki ateşin başındalar hemen çıkıyorum koşarak geldiğim yöne doğru ve bit otoban görüyorum çıkıyorum ve yürüyorum dümdüz sabaha kadar yürüyorum ve hiç bir araba gelmiyor en sonunda ümidimi yitirmişken bir korna sesi geliyor kamyon tıt felan sanıyorum. Seviniyorum yolun ortasına geçip durrr durrr diye bağırıyorum ve arabanın farları o kadar güçlü ki bakamıyorum bile ve araba duruyor farlar kapanıyor bi bakıyorumki beyaz doblo plakası 42 birtek onu hatırlıyorum hemen kaçmaya başlıyorum o sıradaa... Arkadaşlar bitiriyim mi? uzatiyim mi? Tamammen benim hayal gücüm çalıntı felan değildir.