-Beni çok iyi tanıyorsun Dimitri, senden kaçış yok.
-Senin gibi bir adam başka nereye gidebilir ki ?dedi Dimitri gülerek.
-Dinliyorum
-Kalbini elinle tutsan çok iyi olacak çünkü Hayalet geri döndü

Ivan bayılacak gibi oldu. Soğuk terlemeye başladı ve midesi kasıldı.Hayalet.Yulya'yı ve yıllarını ondan çalan piskopat.Onu kendi elleriyle öldürmeye yemin etmişti.Bir gün tekrar ortaya çıkacağını biliyordu.

-Hemen geliyorum Dimitri
-Çabuk ol.Fazla zamanımız yok tekrar kaybolabilir.

Yulya'yı düşündü tekrar.Ona olan aşkını daha kendine bile itiraf edememişti. Halbuki zamanını bekliyordu. Tüm dünyaya haykıracaktı aşkını.1989 ve o operasyon. içinden binlerce küfür etti o yıla ve operasyona. Nasıl böyle olabiliyordu ki ?.içindeki huzurun yavaş yavaş kaybolduğunu hissettiği anda telefon çaldı. igor telefonun Dimitri'den olduğunu söylüyordu. Kalbi çok hızlı atıyordu.Hem Dimitri burada olduğunu nereden biliyordu ?

Hayalet ve yakalanmak.Çok uzak olgulardı.5 seneden beri bakmadıkları bir fare deliği bile kalmamıştı.Kan lekesi, saç ya da tükürük ardında bir iz bile bırakmamıştı. Ivan için bu mesele Yulya’nın ölümüyle kişisel bir mesele halini almıştı. Diğer cinayetler umrunda bile değildi.Bu konuda nasıl bu kadar bencil olabildiğini düşünüyor ve günden güne kendinen daha fazla iğreniyordu. Hayaleti yakalayana kadar durmayacaktı.Bir dine bağlı olup hesabını öbür tarafa bırakmak yerine kendi intikdıbını kendi alması her zaman daha tatlı gelmişti insana. Ivan da böyle yapacaktı.