Seri bir şekilde akıtacağım.

Yerlerinizi alın.

Edit: yeterli rezz sayısına ulaşınca başlayacağım.

(Bölüm 2)

Çünkü sınırlar aidiyet duygusunu ortaya çıkarır.Sen de bunu hiç sevmezsin Çehov.dedi yaşlı adam gülerek.
-ihtiyar igor. Seni görmeyeli çok oldu.

igor, babasının kadim dostu ihtiyar. Onunla Sibirya'da karşılacağı hiç aklına gelmezdi.En son babasının cenazesinde konuşmuşlardı.Onu ne zamandan beri hiç aramadığını düşünerek utandı. içi birden garip bir huzurla doldu. Eski bir dostu görmek Ivan'ı rahatlatmıştı.

Ivan Çehov.Bir Garip Adam
(Bölüm 1)

Aynı tak, farklı gün diye bağırdı mutfaktaki Dimitri'ye.Camdan bakıp soğuk havaya milyonlarca küfür ederek giyinmeye başladı. Dışarı çıktığında hava nasıl bu kadar soğuk olabilir diye düşündü. Uzun bir yürüyüşün ardından tekrar o yokuşun bittiği yere geldi.Her şeyin başladığı ve bittiği yokuş. Yulya'yı düşündü. Yokuştan inerken hayal etti onu. Binaların arasından sızan güneş sarı saçlarına düşüyordu. Adeta bir Monet tablosu gibiydi. Düşünmeyi bırak Ivan,onu sen öldürdün. dedi iç sesi. Barın kapısından içeri girdiği zaman boş sandalye gözüne çarptı ve gidip oturdu.

Düzensiz sıralanmış evlerin tüten bacalarını uzaktan görebiliyordu. Kendisinin bir evi bile olmadığını hatırladı. Pansiyondan atıldıktan sonra Dimitri'nin yanında kalmaya başlamıştı.Bir sigara yaktı ve Hiçbir şeyin olmadıktan sonra sınırların bir anlamı yok. cümlesi kendiliğinden uçuştu kara parçasının üzerinde.

Moskova iyice bunaltmıştı onu. Kalabalıktaki her insan ona Yulya'yı hatırlatıyordu. Sibirya'ya gitmeye karar verdi.ik günlük tren yolculuğu ve sonra dümdüz boşluk. Sibirya'ya vardığında uçsuz bucaksız bembeyaz bir kara parçası karşıladı onu. Stepler biraz daha iyi geldi ona. Duygularına benzetti. Gittiği her yerden sıkılıyor fakat yolun bitmek bilmeyen bir döngü olduğunun farkında olarak yola karşı büyük bir saygı duyuyordu.

Votkasını yudumlarken Dostoyevski'yi,Tolstoy'u düşündü. Kendi hayat hikayesinden daha iyi bir senaryo yazabilirler miydi acaba ? Bir anda sinirlenerek ''S*kerim Raskolnikov'u,Anna Karenina'yı.Bu hikayenin kahramanı benim.'' diye geçirdi içinden.

rezerved

Yok sana rez hadi gibtir git

Reserved

Ayıp ayıp! Rez bekleme direk yaz

Bu sefer anlatıyorsun demek. Devdıbını beklerim

Beraber igor'un evine doğru yürümeye başladılar.

-Moskova nasıl ? Hala o katili bulamadınız mı ? dedi Igor elindeki bardaklara kahveleri doldururken
-Hala hiçbir iz yok.
-Zavallı Yulya. Onun ölümü seni çok etkiledi Ivan.Bir türlü toparlanamadın.Ne kadar da çok yakışıyordunuz.
-Yapma igor,o benim sadece ortağımdı.Bu tür yakıştırmalardan en başından beri nefret ediyorum.

(Bölüm 3)

Izmaylova Çarşısı, gözleri çıkarılmış ve bir parmağı kesilmiş ceset ile oldukça hareketliydi. Hayalet geri dönüş için oldukça sansasyonel bir yol bulmuştu.

-‘’Hey Dimitri, elimizde ne var ?’’ diye sordu Ivan.
-‘’1 saat önce bırakılmış ve vücudunda hiç iz yok. Hayalet,görünüşe göre çok titiz davranmış. ismini fazlasıyla hakediyor he Ivan’’
-‘’Onu yakaladığımız zaman kendi ellerimle kalbini köpeklere atacağım.
-‘’Otopsi raporları çıkınca beni ara Dimitri’’
-‘’Kafanı o lağım gibi yerden çıkar ve içmeyi bırakarak bir nefes al.’’
-‘’Anlaşıldı Komiser’’ dedi gülerek.

Up up up

Ne hikayesi imiş

Hikayeymis

YAZ huur ÇOCUĞU

reserved.

Rezerveyşın

Kimse yok mu?