(Bölüm 3)

Izmaylova Çarşısı, gözleri çıkarılmış ve bir parmağı kesilmiş ceset ile oldukça hareketliydi. Hayalet geri dönüş için oldukça sansasyonel bir yol bulmuştu.

-‘’Hey Dimitri, elimizde ne var ?’’ diye sordu Ivan.
-‘’1 saat önce bırakılmış ve vücudunda hiç iz yok. Hayalet,görünüşe göre çok titiz davranmış. ismini fazlasıyla hakediyor he Ivan’’
-‘’Onu yakaladığımız zaman kendi ellerimle kalbini köpeklere atacağım.
-‘’Otopsi raporları çıkınca beni ara Dimitri’’
-‘’Kafanı o lağım gibi yerden çıkar ve içmeyi bırakarak bir nefes al.’’
-‘’Anlaşıldı Komiser’’ dedi gülerek.

rezerved

Hayalet ve yakalanmak.Çok uzak olgulardı.5 seneden beri bakmadıkları bir fare deliği bile kalmamıştı.Kan lekesi, saç ya da tükürük ardında bir iz bile bırakmamıştı. Ivan için bu mesele Yulya’nın ölümüyle kişisel bir mesele halini almıştı. Diğer cinayetler umrunda bile değildi.Bu konuda nasıl bu kadar bencil olabildiğini düşünüyor ve günden güne kendinen daha fazla iğreniyordu. Hayaleti yakalayana kadar durmayacaktı.Bir dine bağlı olup hesabını öbür tarafa bırakmak yerine kendi intikdıbını kendi alması her zaman daha tatlı gelmişti insana. Ivan da böyle yapacaktı.