hikaye anlatıyorum doluşun

o anı size anlatamam içimden bir şeyler koptu canlı canlı vücudumu parçalara ayırdılar sanki , ben kolay kolay ağlamam ve yine ağlamadım . hemen annesiyle babasının kaldığı yere gittim annesi ve babası bizim önceki birlikteliğimizden haberdardı , kendilerine çok üzgün olduğumu ve bunun nasıl olduğunu sordum bana anlattıkları karşısında kanım çekildi hayretler içerisinde kaldım .

aradan bir yıl geçti ben bu bir yılda derslerime yoğunlaşıp açıklarımı kapattım . alttan derslerimi bütlerle silip süpürdüm . ve zeynepten sonra üçüncü sevgilimi zeynebin gözüne sokmak istiyordum , ama bir gariplik vardı zeynep son bir haftadır ortalarda yoktu . önceleri fazla önemsememiştim , beni görmek istemiyordur , benden kaçıyordur dedim . sonra hiçbir yerde rastlamayınca merak ettim . arkadaşlarını aradım buldum . onlara son zamanlarda zeynebi göremediği mi bir aksilik olup olmadığını sordum . önce bi sakin ol dediler kötü bir şeyler olduğunu anladım , ne oldu bir şey mi oldu zeynebe çabuk söyleyin dedim , cnn muhabirleri bana zeynebin öldüğünü söylediler , öylece , pat diye . 10 saniyede aklımdan geçenleri , insanlar bir ömür diye anlatabilir . siz ne dediğinizin farkında mısınız böyle bir şeyin şakasını yapmaya utanmıyor musunuz dedim ve doğru söylediklerini anladığımda dizlerimin üzerine olduğum yere yıkıldım .

zeynepten önceki hayatıma dönmüştüm artık . zor olsada kalbimden söküp atmaya çalışıyordum . eskiden olduğu gibi sıradan kızlarla çıkmaya devam ettim . bunların sıradan olması benim için bir anlam ifade etmemesinden kaynaklanıyordu. karşılıklı çıkar ilişkisi diyelim . her çıktığım kızı zeynebin bulunduğu ortamlara zütürüyordum , ona kendimce bak ben seni unuttum benim için bir anlam ifade etmiyorsun diyordum bu şekilde onu çıldırtmak delirtmek istiyordum . fakat onun benim yanıma gelip bir arkadaş gibi senin adına sevininiyorum demesi beni çıldırtıyordu . biliyorum ki içten içe o da kahroluyordu ama belli etmiyordu . yada ben öyle olmasını istiyordum .

fon 8 ; http://www.youtube.com/watch?v=HaYusN0WJqA

bende kolay kolay ağlamam kardeşş ama ağlatacaksın yaşadıklarımı canlandırıyosun gözümde resmen devam et

o gün bu işin bittiğini anlamıştım artık ne kadar çabalasam da boştu . zeynebi biraz olsun tanıdıysam , bir daha asla onunla birlikte olamayacaktık . o gün bu kardeşiniz içinde bir dönüm noktasıdır . bir insanın öldüğü başka bir insanın doğduğu gün o gündür . bundan sonra aşk yok dedim kendi kendime sevgi yok , sevmek sevilmek yok . can yücel boşuna dememiş ,

'bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne
“o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.'

evet o daha az severse kırılırsın , ne güzelde anlatmıştı beni . ben hep sevmiş hep kırılmıştım ama sonunda benim başkasını sevdiğim kadar , başkasının beni sevmeyeceğini anladım o gün .

ertesi gün okulda zeynebi buldum . ne kadar konuştumsa da bunu daha fazla zorlaştırmamamı bunun ikimiz içinde daha iyi olduğunu artık her şeyin bittiğini söylüyordu. ‘’ bu ikimiz için de daha iyi ‘’ senin için söylemesi kolay tabi . senin iyilik anlayışın bu mu dedim . bana acı çektirmek mi , yazık , oysaki ne kadar çok sevmiştim seni , gerçekten değmezmişsin dedim arkamı döndüm ve kantinden çıktım . bütün kantinin gözleri üzerimizdeydi . sanki bir parçamı arkamda bırakmıştım . oradan uzaklaşırken sinirden dişlerimi o kadar sıkmışım ki arada dudağımı parçaladığımı ağzımı açtıktan sonra kandan fark ettim . beyler ben kolay kolay ağlamam ve yine ağlamadım .

bunları söyledikten sonra benim 4 te dersim var gitmem gerek dedi ve arkasını dönüp gitti . gözden kaybolana kadar izledim bu da onun ikinci gidişini izleyişimdi . ama sonuncu değildi . ne yapacağımı bilmez bir vaziyette orada öylece kaldım , neden böyle olmuştu acaba yanlış bir şey mi yapmıştım . yaptıysam nerede yapmıştım bütün gün bunu düşündüm durdum. arada zeynebe mesajda atıyordum ancak attığım mesajlarıma cevap vermiyordu .gece bereber geçirdiğimiz zamanları gözümün önüne getirdim , ben kolay kolay ağlamam binler ve yine ağlamadım .

kan beynime sıçramıştı bir anda , kalbim yerinden fırlayacakçasına atıyordu , çıkabilseydi eğer yeryüzüne hayırrrrrrrrrrrr diye haykırırdı , öyle ki ; bu haykırıştan bütün kainat inlerdi korkudan ama asıl korku şuan benim yüreğimdeydi , kaybetme korkusu . zeynep sen ne saçmalıyorsun dedim . olur mu öyle şey ne değişti de artık beni sevmiyorsun . ben aynı benim tanıdığın gibi . sen ne dediğinin farkında değilsin dedim , kabullenmek istemiyordum . kelimeler ağzımdan dökülüyordu ama bunu bana söylerken ne istediğini ve ne dediğini bilen o kararlı kızın geri geldiğini görmüştüm bakışlarında . zeynebi sevmemin nedenlerinden biride budur binler , bir kızı gördüğünüzde onun dış görünüşünden filan etkilenip ona aşık olabilirsiniz , ama onu ne kadar ve neden sevdiğinizi onu tanıdıkça anlarsınız . en zor durumda bile klişeleşmiş sen daha iyilerine layıksın , önüne niceleri çıkacak gençsin yakışıklısın elini sallasan ellisi gibi laflar yerine seni sevmiyorum artık diyebilecek bir kızdı zeynep

ben kolay kolay ağlamam binler , ağlamadım .

sana anlatmam gereken şeyler var demişti , bende sıkıntısından bahsedecek ve beraber çözüm üreteceğiz diye düşünüyordum . bak dedi ben artık seni sevmiyorum , son zamanlarda çok çabaladım seni yeniden sevebilmek için ama olmuyor . bence en iyisi ayrılmamız evet ikimiz içinde en iyisi bu dedi .

anlat dostum dinliyorum ben seni

sahil kenarında bir banka oturduk . bir müddet sessizce etrafı süzdükten sonra , zeynep son zamanlarda biraz garip davranmaya başladın diyerek konuya girdim , farklılık gösteren davranışlarını ona izah ettim böyle davranmasının sebebinin ne olduğunu sordum . bir derdi sıkıntısı varsa ona her zaman yanında olduğumu ve her şeyi birlikte atlatabileceğimizi söyledim. ben bunları söyledikten sonra gözü doldu kafasını diğer tarafa çevirdi , lüle saçlarındaki o mis kokular ciğerlerime doldu . dödüğünde biraz daha rahatlamış gibiydi . sanki o da benden bu konuyu açmamı istiyormuş gibi sana anlatmam gereken şeyler var dedi , dinliyorum dedim . bundan sonra yaptığı konuşmalar yaklaşık 1 - 1,5 dakika filan sürmüştür ama bana bir ömür gibi geldi .

fon 7 ; http://www.youtube.com/watch?v=bbBw9UzrYOU

zeynebe sahile inelim dedim , tamam dedi . biraz sahil kenarında yürürsek daha iyi hissedeceğini , daha iyi hissedeceğimi düşündüm . sahilde iki kilometre kadar yürüdük , sonra bir şeyler içmek için bir cafeye girdik . bir müddet oturduktan sonra tekrar sahile döndük . bir tedirginlik seziyordum zeynebin yüzünde , bir korku , son zamanlarda görmeye alışmıştım bunu onda ama bugün daha bir garip davranıyordu . o kendinden emin ne yapacağını bilen kararlı kız gitmiş yerine ne yapacağını bilmez , zayıf , oradan oraya savrularak hafif bir rüzgarda yıkılacak biri gelmişti .

öğleye kadar olan dersler ruhumu zincirlemiş kor ateşlerle dağlıyormuş gibi acı veriyor ruhum daraldıkça daralıyor bir an önce bedenimden çıkarak buralardan uzaklaşmak huzur bulacağı yerlere ulaşmak istiyordu . nihayet öğle saati gelmiş bende zeynebi bulmuştum beraber yemek yedik sonra ben zeynebe dersinin olup olmadığını sordum oda dörde kadar boş olduğunu ama dörtte bir dersi olduğunu o derse girmesi gerektiğini söyledi , benimde iki dersim vardı . ama girmeyecektim . arkadaşa mesaj attım benim yerime imzayı çak , benim acil işim çıktı .

o gün zeynebe hiçbir şeyden bahsetmedim . dedim ya beyler ben hep adımlarımı sağlam attım . bir kurgu , bir temel üzerine yürüdüm . biraz mükemmeliyetçiyim . napalım buda benim hastalığım . akşam eve gidince konuya nasıl gireceğimi , nasıl bir konuşma filan yapacağı mı kafamda tasarladım . ertesi gün okulda bunu ona söylemeye karar verdim , sabah çıktım okula gittim . hemen söylemememin öğlede bu konuşmayı yapmamın daha uygun olacağını düşündüm . derdi sıkıntısı neyse bana anlatacaktı bende ne olursa olsun onun yanında olacak , sorunlarını çözmekte ona yardımcı olacaktım , neler atlatmadık ki , biz beraber olduktan sonra sorunların ne önemi vardı .

cnn muhabirleri zeynebin en yakın arkadaşlarıydı , bir derdi sıkıntısı olduğunda hemen ilk haberleri olan , benden başka danıştığı , fikir aldığı mutluluğunu paylaştığı kişilerdi . onlar bile son zamanlarda zeynebin değiştiğini söylüyorlarsa bunda bir gariplik vardı . zeynebin bana söylemediği söylemeye çekindiği şey neydi . bunu bir an evvel öğrenmeliydim

bende bu olanlara bir anlam veremiyordum , bir şeyler ters gidiyordu ama yanlış olan neydi bilmiyordum . sonra zeyneple konuşmaya karar verdim , onu karşıma alıp bu davranışlarının ne anlama geldiğini ve neden böyle davrandığını soracaktım ama öncesinde birde cnn muhabirlerine danışayım belki onların bir bildiği vardır dedim, cnn muhabirlerini buldum ve zeynebin son zamanlarda bana söylemediği bir sıkıntısı derdi olup olmadığını sordum , onlarında bir şeyden haberleri yoktu ama hem fikir olduğumuz bir nokta vardı , zeynebin davranışlarının son zamanlarda değiştiği

zeynep değişmeye başlamıştı , eskisi gibi aramıyordu artık beni , attığı mesajlara anında cevap vermesem çok kızardı neden beni bekletiyorsun derdi . gördüğüm en mantıklı kızlardandı aslında , ben onun bana karşı yaptığı bazı şeyleri sevdiğinden ötürü yaptığını düşünüyordum . beraber maçlara giderdik sık sık önceden , artık her seferinde bahaneler buluyordu , sinema kulübüne de gitmemeye başladı artık . neden gelmediğini sorunca , aman her sene aynı şeyler diyordu. oysaki sinema hayattaki en büyük tutkusuydu . anlayacağınız benden uzaklaşmaya çalışıyordu , kendini benden uzaklaştırmaya çalışıyordu .

çok seviyordum onu . bir gün vapurda üsküdara giderken istanbulun güzelliklerini izliyorduk hayran hayran , birden seni en az istanbul kadar çok seviyorum dedim ve ben istanbulu hiç terk etmeyeceğim , benim öleceğim şehir burası . her gün onu görmeye o kadar alıştım ki onu kaybetmek ölümü kazanmak gibi gelir bana dedim . güldü bende çok severim bu şehri dedi . kısa bir sessizlikten sonra kalbim ürpererek yüzüne baktım ve sevgi dolu bir gülümsemeyle seni çok seviyorum ileride biriyle evleneceksem eğer bu kişi sen olmalısın dedim … ve binler bunu söyledikten sonra daha önce bana karşı yüzünde hiç görmediğim bir soğukluk hissettim. bir şey söylemedi , zorla gülümser gibiydi adeta . üsküdara gidene kadar başka bir şey konuşmadık .

iki yıl benim gibi daha önce birine bağımlı olmamış , kimseyi sevememiş müşkülpesent biri için büyük bir olaydır beyler. bu iki yıl içerisinde neler yaptığımızı size anlatma gereği duymuyorum zira herkes gibi , her sevgilinin yaptığı sıradan şeylerdi . tabi bize özgü olanlarda vardı ama o kadar da özele girmeyelim dimi .