hikaye anlatıyorum doluşun

Daha sonra öğrendiğim kadarıyla kızın adı ela imiş. kıza acayip aşık olmuştum ve yanına gittiğimde dilim tutuluyodu. kantinde gördüm yine gittim yanına bu sefer kahve filan aldım. merhaba oturabilir miyim dedim. hayır erkek arkadaşım gelcek dedi. resmen kaynar sular döküldü. Sonra şaka dedi resmen gibecektim onu orda. oturdum nasılsın dedim iyiyim de tanıyamadım dedi.amk mal gibi lafa girişmiştim. pardon ben yağız dedim. bende ela dedi. biliyorum dedim. nerden biliyon dedi. Bende ark söyledi noldu bi sorun mu var dedim. hayır şaşırdım dedi. çok güzelsin filan dedim resmen havalardayim.tsk etti. biraz konuştuk sonra akşam işin varmı biraz gezelim dedim. bilmiyorum dedi. niye bi sorun mu var dedim.var dedi. neymiş dedim. arkana bak dedi bi baktım arkamda 3 tane zenci elinde 25 cm yannan beni bi gibtiler herkezın içinde sonra beni gibip öldürüp dereye attılar. şimdi araftan yazıyorum

düzenli ilişki yaşamamış olanlar beni anlar bi kız görürsün a dersin ne güzel kız , gider yazılırsın , ilişkiye başlarsınız ve henüz ilişkinin başındayken ilişki çıkmaza girer . çünkü hiçbir ortak noktanızı bilmiyorsunuzdur , birbirinizi henüz tanımıyorsunuzdur bu durumda muhabbet edecek bir şey bulamazsınız konu her defasında ya siyasete gelir yada spora rezil olur sizde konuyu kapatmak için yiyişe kaçarsınız bol bol. ben zeynepte bunun olmasını istemiyordum . çünkü ona karşı daha önce hissetmediğim duygular besliyordum .

fon; alın beyler fon http://www.youtube.com/wa...R=1&feature=endscreen

her şey bundan 5 sene evvel üniversitenin ilk yıllarında başladı. daha o zamanlar ne olduğunun farkına varamamış ve ne istediğini bilemeyen bir tip olarak ortalarda dolanırken bir gün ünv. kantininde ona rastladım . ilk gördüğüm anda beynimden vurulmuşa döndüm . kan dolaşımım hızlanmaya kalbim küt küt atmaya başladı , aldığım nefes her defasında azalıyor , göğüs kafesim daralıyordu . etrafımdaki her şey bir anda karardı , hiç bir şey görmüyordu gözlerim . evren , kendini içindeki bütün gereksiz yüklerden arındırmış , beni ve onu yalnız bırakmıştı adeta . bana yaptığı tek güzellik bu değildi tabi evrenin , her şey 4 kat ağırlaşmışçasına aheste aheste hareket ediyor ve onun sol yanağındaki gamzesini , o sımsıcak gülümsemesini , fındık burnunu , hafif çıkık elmacık kemiklerini , kafasını sağa çevirirken o lüle saçlarınında onunla beraber müthiş bir ahenkle dans etmesini resmetmem için bana imkan tanıyordu ve bu resmi iyi çek iyi çek ki ömrünün geri kalanında salonunun en güzel köşesinde her zaman bakacağın tablo bu diyordu.

bunları söyledikten sonra benim 4 te dersim var gitmem gerek dedi ve arkasını dönüp gitti . gözden kaybolana kadar izledim bu da onun ikinci gidişini izleyişimdi . ama sonuncu değildi . ne yapacağımı bilmez bir vaziyette orada öylece kaldım , neden böyle olmuştu acaba yanlış bir şey mi yapmıştım . yaptıysam nerede yapmıştım bütün gün bunu düşündüm durdum. arada zeynebe mesajda atıyordum ancak attığım mesajlarıma cevap vermiyordu .gece bereber geçirdiğimiz zamanları gözümün önüne getirdim , ben kolay kolay ağlamam binler ve yine ağlamadım .

bulduğum konu aslında spesifik bir şey değildi ama arkadaşlarımı etkileyeceğini düşündüm . çektiğim filmi yolladım ve ardından bir telefon aldım . arayan zeynepti ve sesi biraz ağlamaklı geliyordu , zeynep ne oldu bir aksilik mi var dedim ? seni seviyorum dedi . birden afalladım .

sinema kulübü devam ediyordu edindiğimiz teoriklerden sonra bir şeyler yapıp icraata geçmenin zamanı gelmişti . ve herkesten bir kısa film yapıp getirmeleri istendi . kimsenin bunu pas geçmemesi iyi veya kötü ortaya bir şeyler çıkarmamızı ve bunun bizi daha çok geliştireceğinden filan bahsedildi . ben tabi ekibi zeyneple kurdum . sonra uzun uzun ne üzerinde çalışabiliriz diye düşündük . nihayetinde bir konu üzerinde karar kıldık senaryo yazımı için herkes değişik fikirlerle gelecek ve bunların arasından en beğendiğimiz senaryonun filmini hazırlayacaktık . asıl filmi ben hazırlıyordum ama kimsenin haberi yoktu .

fon 5 ; http://www.youtube.com/wa...R=1&feature=endscreen

dedim ya binler eğer bir kızı seviyorsanız onun hakkında her şeyi bilmenin yolu arkadaşlarını ayartmaktan geçer. kaynaklarım en az cnn kadar sağlamdı . yaptığı her olay bana bir şekilde ulaşıyordu . kızları bilirsiniz genelde çok konuşurlar , çok konuşmak içinde malzeme gerekli tabii. neyse bu kızlarda bana siz zeyneple ne kadar çok yakışıyorsunuz filan dediler bir iki defa ben tabi hiç bozuntuya vermedim . benden size bir tavsiye daha binler eğer bir kıza açılacaksanız , bundan asla en yakın arkadaşlarına bahsetmeyin az önce dedim ya kızların ağzı gevşektir.

birisini seven tiplerde genelde şöyle bir his olur , biliyorum lan o da beni seviyo bana karşı bir şeyler hissettiğini biliyorum , oysa en ümitsiz vaka bile bir bakıştan bir dünya kurarak hayallere kapılır. işte bana hiç böyle olmadı , ben hep adımlarımı sağlam attım . bir kurgu , bir temel üzerinden yürüdüm ve başarılı oldum . zeynebe de artık onu sevdiğimi söylemenin zamanı gelmişti .

zeynebin arkadaşlarıyla aramız iyiydi . benden size tavsiye binler bir kızı tavlamak istiyorsanız önce arkadaşlarını ayartın . o kadar samimiydik ki arkadaşlarıyla hep birlikte vakit geçiriyorduk nerdeyse okulda yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu , ben sıkıldığımda zeynebi sinemaya sahile kaçırıyordum tabi ve iyiden iyiye aşık oluyordum ona .

vize final haftaları biraz sıkıntılıydı , birkaç ders bırakmama neden oldu , şimdi sorsanız pişman mısın diye , yine olsa yine zamanımı zeyneple geçirmeye değer derim . her neyse iyi kötü atlattık ama benim artık bir şeyler yapmamın zamanı gelmişti. zeynebi iyice tanımıştım artık o da beni tanıyordu . çok soru sormuştum ona daha iyi tanıyabilmek için , tabi muhabbetimizle ilişkilendirerek çaktırmadan yapmaya çalışıyordum bunu ama o anlıyordu ve çok soru soruyorsun dedi.

o gece o kadar mutluydum ki yaklaşık iki buçuk üç aydır beklediğim , hayal ettiğim o lüle saçlı gamzelime , zeynebime kavuşmuştum . beni arayıp seni seviyorum dediğinde birden afallamış bir şey söyleyememiştim . bir şey demeyecek misin demişti bana ben söyleyeceğimi haykırmadım mı yine söylüyorum seni deliler gibi seviyorum demiştim . o gece o kadar mutluydum ki , daha önce çıktığım çok kız oldu ama hiç birinde böyle farklı hissetmemiş , böyle farklı mutlu olmamıştım . bütün gece mesajlaştık , sabah okula gittiğimde cnn muhabirleri olayı çoktan haber almışlardı ama hiç biri benim umurumda değildi . ben benim olanı almıştım zaten . benle alay etti cnn muhabirleri sende de ne filmler varmış dediler. artık bizim gurup işi içinde güzel bir şeyler yaparsın dediler . ben hayatımın filmini çektim , o iş sizde dedim…

fon 6 ; http://www.youtube.com/watch?v=6lORWT3Kctw

http://www.youtube.com/watch?v=MCOwHn_Qiko al panpa : (

flash back ; konuyu belirledim ve senaryoyu yazdım , filmi çekmeye koyuldum . tam olarak olmasa da filmin konusu sevdiklerimizin değerini kaybetdikten sonra anlamamız gibi bir şeydi , burada birbiriyle okulda çok yakın olan iki ünvlinin hikayasi anlatılıyordu ve bu karakterlerden bir tanesi bendim diğerleri zeynepti karakterleri de bilerek böyle isimlendirdim , hikayeyi diyaloglar üzerinden kemikleştirdim . önce bunların birlikte farklı mekanlarda geçirdikleri zamanı bir vtr gibi kısa şeritler halinde gösterdim , erkek karakterin zeynebi ne kadar sevdiğini ve ona anlatamadığını , zeynebin hiçbir şeyden haberi olmadığını , kanser olduğunu ve sonunda öldüğünü , erkek karakterin mezarı başında yağmurlar altında ağlayarak ona her şeyi itiraf ettiği , anlattığı ve seni seviyorum keşke bunu sana söyleyebilseydim repliğiyle olayı bitirdiği bir film çektim ve zeynebe bak bakalım nasıl olmuş diyerek maille yolladım .

al panpa dinlersin
http://www.youtube.com/watch?v=nR6-FDNihRY

çok güzel günlerimiz oldu zeynebimle , o kadar çabuk geçiyordu ki vakit onunlayken sanki normal zaman kavramı 4 kat daha hızlı işliyordu . gerçekten zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık , birlikteliğimizin ikinci senesini bitirmek üzereydik ben üçüncü sınıftı bitirmek üzereydim , oda iki . tabi bu iki sene içerisinde farklı olaylar oldu . bir çok defa kavga ettik , ben dayımı kaybettim , onun kardeşinin ayağı kırıldı ama en kötü dönemlerimizde birbirimize dayandık , güvendik birbirimizden güç aldık ve hep destek olduk.

kan beynime sıçramıştı bir anda , kalbim yerinden fırlayacakçasına atıyordu , çıkabilseydi eğer yeryüzüne hayırrrrrrrrrrrr diye haykırırdı , öyle ki ; bu haykırıştan bütün kainat inlerdi korkudan ama asıl korku şuan benim yüreğimdeydi , kaybetme korkusu . zeynep sen ne saçmalıyorsun dedim . olur mu öyle şey ne değişti de artık beni sevmiyorsun . ben aynı benim tanıdığın gibi . sen ne dediğinin farkında değilsin dedim , kabullenmek istemiyordum . kelimeler ağzımdan dökülüyordu ama bunu bana söylerken ne istediğini ve ne dediğini bilen o kararlı kızın geri geldiğini görmüştüm bakışlarında . zeynebi sevmemin nedenlerinden biride budur binler , bir kızı gördüğünüzde onun dış görünüşünden filan etkilenip ona aşık olabilirsiniz , ama onu ne kadar ve neden sevdiğinizi onu tanıdıkça anlarsınız . en zor durumda bile klişeleşmiş sen daha iyilerine layıksın , önüne niceleri çıkacak gençsin yakışıklısın elini sallasan ellisi gibi laflar yerine seni sevmiyorum artık diyebilecek bir kızdı zeynep

ben kolay kolay ağlamam binler , ağlamadım .

sana anlatmam gereken şeyler var demişti , bende sıkıntısından bahsedecek ve beraber çözüm üreteceğiz diye düşünüyordum . bak dedi ben artık seni sevmiyorum , son zamanlarda çok çabaladım seni yeniden sevebilmek için ama olmuyor . bence en iyisi ayrılmamız evet ikimiz içinde en iyisi bu dedi .

o gün bu işin bittiğini anlamıştım artık ne kadar çabalasam da boştu . zeynebi biraz olsun tanıdıysam , bir daha asla onunla birlikte olamayacaktık . o gün bu kardeşiniz içinde bir dönüm noktasıdır . bir insanın öldüğü başka bir insanın doğduğu gün o gündür . bundan sonra aşk yok dedim kendi kendime sevgi yok , sevmek sevilmek yok . can yücel boşuna dememiş ,

'bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne
“o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.'

evet o daha az severse kırılırsın , ne güzelde anlatmıştı beni . ben hep sevmiş hep kırılmıştım ama sonunda benim başkasını sevdiğim kadar , başkasının beni sevmeyeceğini anladım o gün .

sahil kenarında bir banka oturduk . bir müddet sessizce etrafı süzdükten sonra , zeynep son zamanlarda biraz garip davranmaya başladın diyerek konuya girdim , farklılık gösteren davranışlarını ona izah ettim böyle davranmasının sebebinin ne olduğunu sordum . bir derdi sıkıntısı varsa ona her zaman yanında olduğumu ve her şeyi birlikte atlatabileceğimizi söyledim. ben bunları söyledikten sonra gözü doldu kafasını diğer tarafa çevirdi , lüle saçlarındaki o mis kokular ciğerlerime doldu . dödüğünde biraz daha rahatlamış gibiydi . sanki o da benden bu konuyu açmamı istiyormuş gibi sana anlatmam gereken şeyler var dedi , dinliyorum dedim . bundan sonra yaptığı konuşmalar yaklaşık 1 - 1,5 dakika filan sürmüştür ama bana bir ömür gibi geldi .

o gün zeynebe hiçbir şeyden bahsetmedim . dedim ya beyler ben hep adımlarımı sağlam attım . bir kurgu , bir temel üzerine yürüdüm . biraz mükemmeliyetçiyim . napalım buda benim hastalığım . akşam eve gidince konuya nasıl gireceğimi , nasıl bir konuşma filan yapacağı mı kafamda tasarladım . ertesi gün okulda bunu ona söylemeye karar verdim , sabah çıktım okula gittim . hemen söylemememin öğlede bu konuşmayı yapmamın daha uygun olacağını düşündüm . derdi sıkıntısı neyse bana anlatacaktı bende ne olursa olsun onun yanında olacak , sorunlarını çözmekte ona yardımcı olacaktım , neler atlatmadık ki , biz beraber olduktan sonra sorunların ne önemi vardı .