hikaye anlatasım geldi toplaşın

@69 o işin sonu tak panpa.

panpa benim gelecekteki halim benim hatununkide olmus bana sana benziyordu diyip duruyor

anlatmayı unuttuğum birşey var şimdi aklıma geldi.
babasını başka bir kadınla yakalamadan önce şu eryamanda göksunun oradaki migrosa gitmişti. konuşuyorduk o sırada. sonra ses seda kesildi ondan. ağlayarak aradığında o anı da anlattı. herşeyi. bunun halasının oğlu vardı bir tane. bu daha küçücükken onu arka odaya çeker kapıyı kitler ve penisiyle oynatırmış. bunları kimseye söyleme diye sıkıca tembihlermiş, yoksa seni öldürürüm diye. bu olay ayyuka çıkınca zaten aile çökmüş. o adamı görmüş migrosta. adam bunun peşinden koşmuş polislerin yanına sığınmış. sonra da babasını öyle yakalamış.

bu kadar olayın onun başına gelmesini aklım fikrim almıyor. o bu kadar iyiyken neden herşey onu bulmuş. neyse diyeceklerim bu kadar panpalar okuyan herkese teşekkürler. hikayeyi beğendiyseniz 1. entry'i şukulayın. başka hikayelerle yeniden dönerim.

dalga geçen huur çocuklarını takma sen. hüzünlü bir hikayeydi.

okudum. gayet hüzünlend,m.

bak gene aklıma geldi efkarlandım. destek verin lan, yanlış mı yapmışım doğruyu mu? yoksa mallık mı yapmışım söyleyin biriniz. inci acı söyler, giber. gibin hadi baklaım.

alper reyiz ccc alper reyiz ölmedi kalbimizde yaşıyor beyler

@55 aradaki diyalogları yaşadığımız şeyleri anlatmadım, özeldi. çok fazla da hatırlamıyorum zaten. intihar ettiğini söyledikten sonra yanına gitmiştim. bileğinde izler duruyordu hala. baktığımı farketti. durdu ağladı ve sarıldı.

(bkz: ferre arşivimi paylaşıyorum)

@57 aklın fikrin am olmuş. bir gün giberler seni aklın fikrin yannan olur dikkatli ol.

@58 kapalı hala telefonu.

bravo panpa kaç oscara aday bu?

oha amk hala kapali o zaman telefonu ee bitti mi hikaye

@1 o alper benim panpa salla ölmedim dıbına koduumun kaşarı yannan isto sen ılık zütlü çıktın veremedin kıza ayarı ama ben hunharca verdim şimdi benim kopyamla yetinmee çalışıo ona söle hiç bi yarrrak benimkinin yerini tutamaz

bazen aklıma geldikçe hala canım acır. ama yapabilecek başka bir şey yoktu. şuan bile onunla beş dakika konuşabilmek için sahip olduğum çoğu şeyden vazgeçerdim. okuyordur belki burayı. mutlu ol sen hep mutlu.

bitti.

kız seni satmış gelip burda boynuzlandığını anlatıyon

bitti mi panpa

ve o günden beri sinemaya gitmedim ben, gidemedim. yarım kalan bir şarkı olduk. belki de en güzeli böyle oldu.

Bence bunlardan kitap yaz tutar amk

başka insanlar girdi hayatıma, aklım hep ondaydı. ve bir iki yıl sonra gelen bir mesaj içimi huzurla doldurdu. "bana yaşattığın her şey için teşekkür ederim. o gün neredeyse tekrar intihar edecektim. ama o gün yaptığın şeyin değerini bugün anlıyorum, fedakarlık. şimdi başka biri var hayatımda. farkında değilsin ama senin sayende. tşk ederim, hep mutlu ol"

roman gibi bir hikaye amk