1. 1.
    0
    10 up'dan sonra başlayacam yapraklar. toplaşın
    ···
  2. 2.
    0
    sende ortadaki dedesin galiba? anımsadın direk beni.
    ···
  3. 3.
    0
    ben başlıyorum giberim okuyan okusun.

    olaylar başladığında lisedeydim. lise 2 galiba. bittiğinde üniversite de 2. yılımdaydım.
    çok fazla hatunla tanışmadım netten toplasan 4-5 oda muhabbet amaçlı yavşamadım hiç. ilk tanışdığım da oydu. anatolianrock da bir topicde tanışmıştık. aramız iyi olmuştu. internetimi kapattıracaktım. uzunca bir süre nete girmeyeceğim istersen mesaj atarsın dedim ve numaramı verdim.
    ···
  4. 4.
    0
    aksam birden mesaj geldi, konuşmaya daha sıkı bir şekilde telefondan devam ettik. tanışmamızın sebebi ikimizinde bass gitar çalıyor oluşuydu. konu konuyu açtı, aylarca sürekli konuştuk. ankarada yaşıyordu. o yaz ankaraya gittim buluştuk güzel vakit geçirdik.
    ···
  5. 5.
    0
    tabi zamanla aklımdaki tek şey o olmaya başlamıştı. karşılıkta alıyordum zaten. lise sondaydım artık ve üniversite için ankara istiyordum herşey güzel olacaktı. ne de olsa ergendik ve liseliydik.
    ···
  6. 6.
    0
    zamanla sevgili gibi olmaya başladık ama o da biliyordu ki şehir farkı hep etkileyecekti. ama ben salak o kadar çok bağlanmıştım ki. benimle aynı poların altında film izler misin diyişi bile etkilemeye yetiyordu beni.onu tanıdıkça acılarını paylaştım.
    ···
  7. 7.
    0
    benden önce hayatında tek bir kişi olmuştu. ilk sevgilisiydi alper. lise 1 de. yaz tatiline gitmiş alper abisiyle. dönmeden bir gün önce aramış benimkisi alperi gel artık diye. alperde geliyorum söz demiş. o akşam yolda trafik kazasında hayatını kaybetmiş.
    ···
  8. 8.
    0
    nasıl oluyordu bilmiyorum ama hitap şeklim, cümlelerim o çocuğunkiyle hep aynıymış. bana alper diye hitap etmeye başladı ama farkında bile değildi.
    ···
  9. 9.
    0
    bir gün bana gelen bir mesajla resmen yıkılmıştım. "sana alpere benzediğin için değer veriyorum sanki. senin alper olduğuna çok inandırıyorum kendimi. ama öyle olmadığını bilmek çok acıtıyor beni. alperin aynısı karşımdayken alperin yanımda olmaması çok acıtıyor. özür dilerim yapamayacağım. " demişti. ve telefonu kapandı. 4-5 ay hiç açılmadı
    ···
  10. 10.
    0
    haziran ayındaydık. üniversite sınavına girmiştim. aileme ankaradaki üniversitelere bakacam yalanıyla ankaraya gittim. teyzesinin evini biliyordum sadece, bir de o hala kapalı olan numarasını. teyzesinin evine gittim, kapıyı açan olmadı. 2 gün apartmanın kapısında oturdum kimse gelmedi.
    ···
  11. 11.
    0
    bendeki bi farklı olaydı. o kızı kurtarmam gerektiğini düşünüyordm hep, ona iyi gelebileceğimi yeniden hayat verebileceğimi. temmuz ayının başında mesaj attı bana. ben geldim diye. o bana son mesajı attığı gün babasını başka bir kadınla basmış ve kendini resmen dış çevreye kapatmış. olan bana oldu zaten. kafayı yemek neymiş o ara öğrendğimi sanırdım.
    ···
  12. 12.
    0
    puanım iyi istediğim üniversitede istedğim bölüme gelebiliyorum. ankaraya gelecem senin için diyordum. hayal kuruyordu oda şöyle yaparız böyle yaparız. herşey o kadar güzeldi ki.sonra onun da 1 yıl sonra ünviersite sınavına gireceği aklımıza geldi. eskişehire gideyim ben dedim. hem o bir sene sana yakın olurum hem de 1 sene sonra sende gelirsin dedim. anlaştık
    ···
  13. 13.
    0
    eskişehir tıp yazdım, altına ne yazdığımın önemi bile yoktu. üzerine hiç gelmeyecek hayal bölümleri yazdım. hacettepe tıp falan. şaşkaza gibindirik bir üniverstenin tıp fakültesi geldi bana. resmen yıkılmıştım.
    ···
  14. 14.
    0
    istemediğim bir şehirde istemedğim insanlarla istemedğim bir bölümü okuyacaktım. ama olsun o hep hayatımda olacaktı. şimdi burada o kadar seviyordum ki diye anlatmaya çalışssam beceremem bile.ben samsuna gidecektim tam. 15 eylül tarihinde tekrardan telefonu kapandı. hiçbir şey demeden durup dururken. 1 ay boyunca her gün aradım, hep kapalıydı telefonu. tabi bu ara bende samsuna yerleşiyorum, alışmaya çalışıyorum.
    ···
  15. 15.
    0
    2 ay oldu ses yok, 3 ay oldu ses yok. ben daha fazla dayanamadım. gene ankaraya gittim. teyzesi o bildiğim adresten taşınmıştı. ama bu sefer hangi dershaneye gittiğini biliyordum. 1 gün boyunca o dershanenin kapısında bekledim. göremedim onu. kızılayda dolaştım, sakarya, tunalı, bahçeli. yoktu hiç bir yerde yoktu.
    ···
  16. 16.
    0
    ohoo ben kime anlatıyorum amk. yok mu okuyan?
    ···
  17. 17.
    0
    ben de ankara yada eskişehire gidemedim diye artık beni salladığını düşündüm. başka sevgili yaptım. ama aklım hep ondaydı. bu arada demeyi unutmuşum o haberin kesildiği gün ona şebnem ferah'ın ay şarkısını söylemiştim telefondan.

    Ay ışığına vuruldum ben
    Çok uzaklarda olsada
    Sonumuzu bile bile seviştim ben
    Artık gece hiç olmasada...

    ve evet gece artık hiç olmuyordu, ay'ı göremiyordum. o olaydan 5 ay sonra telefonumu bilmediğim bir numara arıyordu. adımı söyledi. böyle bir ağlama yoktu. resmen kendinden geçmişti. sana ihtiyacım var ne olur konuşalım ne olur anlatayım dinle beni diyordu. kızamadım bile. dinledim. o anlattı ben dinledim.
    ···
  18. 18.
    0
    çocuğun ölüm yıldönümünde çocuğun ona hep söylediği şarkıyı söylemişim ona. çocuğun cümlelerini kurmuşum hep. dayanamamış artık daha fazla. bileklerini kesmiş. babası bulmuş evde o halde. 2 ay yoğun bakımda kalmış. herşeye herkese kapatmış kendisini. anlatırken ağlıyordu, dinliyordum ben de ağlıyordum. ayaklarım tutmaz oldu birden yere düştüm resmen. anlattığı şeyler kabul edebileceğim şeyler değildi. nasıl yapardı bunu ? hem de benim yüzümden.
    ···
  19. 19.
    0
    sonra ankaradaydın. beni arıyordun gördüm dedi. inanmadım. üzerimdeki kıyafetleri söyledi. ekgibsiz söyledi hemde. yanımdaydın, gelemedim, korktum, sarılamadım affet diye ağlıyordu bu sefer.
    ···
  20. 20.
    0
    bir süre daha normal devam ettik. ankaraya yanına gitmiştim, güzeldi herşey. onu o kadar çok istiyor ve seviyordum ki yaptıkları umrumda bile değildi. ama benim varlığım ona acı veriyordu. beni ben olduğum için sevmiyor oluşu umrumda bile değildi.
    ···