hijyenik perspektif

oğaziçi Üniversitesinde yıllar ilerledikçe dostluğumun giderek güçlendiği arkadaşlarımdan biridir Ozan Ünay.ilk olarak herkesin polemik olarak nitelendirdiği bir tartışma ortamında karşıma çıktı Aydın'ın bağrından kopup gelen bu gizemli dost.ilk zamanlardan itibaren hep Aydın-Nazilli çekişmesini yaşadık onunla da bi türlü kabul ettiremedim Nazilli'nin üstünlüğünü.ilk yıllarda çok fazla samimi olamadığım bu eşsiz arkadaşı özellikle son iki yıl geçirdiğimiz zamanlar sonrasında neden daha önce tanımadığıma üzülmüşümdür hep. Ozan her zaman zor zamanlarda arkadaşlarının yanında olmuş,ona verilen her görevi en iyi şekilde yerine getirmeye çalışan, istediğini ve kafasına koyduğu şeyi ne olursa olsun yapan ve asla haksızlığa katlanamayan beyefendi bir insandır.Çoğu zaman sakin soğukkanlı görünen Ozan bir anda fevrileşerek deli gibi sinirlenmiş hale gelebilir, eğer sevdiği bir insan haksızlığa uğramışsa.Bi de Fenerbahçe delisidir bu sıkıştığım zor proje zamanlarında herzaman yardımını ve desteğini esirgemeyen egeli arkadaşım.Öyleki onun bu denli yoğun Fener sevgisi ve fanatikliği yanında bazen kendi takımımdan soğuduğumu bilirim(Bendeniz de kanaryacı oluyorum).Ozan'ın beni hep güldüren yanlarından biri bir balığınki kadar hafızaya bile sahip olamamasıdır.Çoğu zaman onu bu yönüyle epey bi kızdırmışımdır.Bi de o kimsede olmayan mizah anlayışı. Onlar olmasaydı geçermiydi o 450 ve bitirme projeleri.Bi de onunla spor çekişmelerimiz yok mu... Basketbolu da futbolu da aynı soğukkanlılık içinde becerebilen ama aslında kökleri voleybola dayanan bu spor dostu arkadaşımı oyun stili bakımından Zidane'a benzetmişimdir hep. Ozancım geri dönüp baktığımda yaşanan dört-beş yıl içinde acı tatlı biçok hatıra var gözümün önünde.Az mı göbek büyüttük antep sofrasında yediğimiz tavuk şişlerle,az mı midemize kangrenler girdi fenerin kazanmasını izlerken,az mı boşvermişliğe gittik projelerdeki tıkandığımız noktalarda,az mı güldük GPA çekişmemizdeki birbirimize attığımız çamurlarda(geriden gelen avantajlıdır!).izmire giderken feribotta yaptığımız muhabbeti hep gülümseyerek hatırlayacam.Sen benim için herzaman kapısını çalabileceğim canayakın yardımsever bir karagün dostu olabildin.Bi tek şu iç dünyanı çözemedim, seni gizemli yapan. Umuyorum hayatımızın geri kalanında sağlam temellere dayalı bu dostluğumuz yeni yaşananlarla güçlenmeye devam eder.