Biraz da lojman ortamından bahsedeyim o zaman beyler.

Bizim lojman iki bloktan oluşuyordu. Birçok lojman gibi.. Ama batıdaki bi lojman ahalisinden daha samimiydik doğal olarak.ilk aşkımı orada yaşamıştım, Hala konuştuğum birçok kardeş edindim. Halıları beraber yıkardık beyler. Babam ilçede olmadığı vakit ateşim 40 derecelere çıkmışken beni yan komşumuz kucağında taşıyarak zütürmüştü hastaneye. O zamanlar gündem lazerlerdi ya yeni çıkmıştı ya da oralara yeni gelmişti.. Ninja kaplumbağalar okurdum(daha çok çizgi romandaki resimlere bakardım), araba kartları biriktirirdik lojmandaki çocuklarla efsane çizgi filmleri hala untmadım.. Cedric, Batman gibi tabi o zamanlar Cartoon Network yoktu vee en önemlisi atarim... Mario çok oynardım... Domates, peynir,ekmek ve atarim. AH bee..

Ben orada yaşadığım süreçte iki defa saldırıya uğradı lojmanımız. Saldırı olduğunda önceden belirlenmiş bi evde toplanırdı herkes. Bir gün babam Van'dan gelmiş hala unutmam o zamanlar hayranı olduğum spider-man desenli eşyalar almıştı.. çanta, ceket, pantolon, suluk, beslenme çantası, ayakkabı.. Neler neler... Mutluyum.. Sarılıyorum babama haftalar olmuş görüşmeyeli.. O ara bir gürültü koptu panpalarım. Anlatılmaz yaşanır... Vahşet resmen. Pgiboloji bozar yani.. Babam beni yere yatırdı.. Lojmanı tarıyor orosbu evladları kapının arkasından çelik yeleğini ve tüfeğini (Resimdeki G3) kaptığı gibi dışarıya fırladı... Altında pijamalarıyla. Korktum beyler. Kendim için değil babam için, her gün görüp selamlaştığım polis amcalarım için. Annem aldı beni.. ağlıyordu.. ışıkları kapattı. Sürüne sürüne dışarı çıktık ve bir üst kattaki adını hatırlamadığım teyzelere doğru Oyaydı sanırım.. Bütün lojman oradaydı amk.. Herkes pijamalarıyla dalmıştı içeriye.. Koridor mülteci teknesi gibi tıklım tıklım hep çocuk ve kadın. Dua eden.. Küfür eden.. Dışarıya çıkmaya çalışan bir polis abla vardı eşi dışarıdaymış doğal olarak. Tabancası var yanında eşi oraya göndermiş. Gözleri dolu doluydu. Teyze göndermedi dışarıya tabi. Gece uzundu beyler sonrasını hatırlamıyorum uyumuşum heralde.. Polis ablanın eşi vurulmuş gecele. Birşey olmamıştı Allahtan ya bacağından ya da kalçasından vurulmuştu orayı da net hatırlamıyorum...

Daha birçok nokta var değinmediğim, değinmemem gereken ya da toparlayamadığım. Ama işin kısası şu. Ben orada ben oldum. Hayatı anlamaya orada başladım. Oyuna trainingden değilde; harcoredan başladım... Allah kimseye göstermesin.. Sabah devam ederim o zamana kadar trendden düşer okumak isteyen panpalarımla devam ederiz.d Hayırlı geceler beyler *

Geldim beyler.d uyanır uyanmaz yazıyorum cumaya kadar yazacağım

Ayıptır söylemesi ben küçükken çok yavşaktım. Daha kreşteyken kızlara kek kraker falan zütürürdüm. Düşkündüm kızlara.. Lojmanda bi kız vardı ismini burada yazmayayım merak eden özelden sorabilir.. benden bi yaş büyük ama ben kıza aşığım peşinden ayrılmıyorum falan o bize geliyor ben onlara gidiyorum... Bi ara farkettim biz eskisi kadar çok bulaşamıyoruz evlerine gidiyorum annesine soruyorum evde yok diyor. Nerede diye sormak aklıma gelmiyor tabi malız ya amk. Anaokuluna başlamış.. Ben normalde kreşlerde anaokullarında durmayan bir kişiliktim uyamazdım, komşumuzdan şırınga çalıp uyuyan çocukları ıslatmıştım Urfada.d Ama kız orada mecbur gitmeliyim yavşağız ya hani... Tutturdum gönderin beni gitmek istiyorum. Annemde aynı binada kreşe yazdırdı beni.. Beraber gidip gelmeye başladık.. Tabi gibe gibe tüm lojman beraber gidiyorduk. Malum her şey beklenir. Hala unutmam serviste Ağrı dağın eteğinde çalardı. O şarkıyı söylerdik yol boyu bağıra bağıra...
Kreşte kel bi muallak vardı belki buradadır. Tam hatırlamıyorum devlete sövüyordu sanırım.. Ne yaptıysa beni aşırı kızdırıyordu. Genelde onu kovalardım. Benden büyük ya dalga geçerdi yetişemeyeceğimi bilip gülerek kaçardı kodumun avatarı. Devletin kreşi diyoruz ya panpalarım. Orası da meçhul... Öğretmen yine pkk sempatizanı sevmezdi devleti.. Hala onun gibiler var doğuda. Hepsi ayıklanmalı.. Hepsi zararlı. Bir gün hiç unutmam en sevdiğim oyunu oynadık renkli legoları renklerine göre sepete atma... vay bee dün gibi aklımda. Oyundan sonra resim saati geçtim köşeme usulca Türk bayrağı çiziyorum hoca geldii baktı resmime.. Konumuz bu değil diyerek aldı kağıdımı yırtıp çöpe attı.. Amk karısı bari resmi bana ver de saklayayım YOK.. günün konusu o değil.. giberim konunu! diyemedim tabi panpalarım akşam hemen babama yetiştirdim. Ağlayarak anlatıyorum falan. Babam dedi ki tamam geliyorum yarın...
O olayın da gerisini hatırlamıyorum.
Hazır konu kreşteyken en yakın arkadaşımdan bahsedeyim. Yanlış hatırlamıyorsam Halil di. Oralarda çok kullanılıyor Halil ismi. Malumunuz Kürttü adam gibi adamdı da. Evlerine gitmiştim bi kere onlarda kalabalıktı amk.d Bahçeli eski bi evleri vardı seraları vardı..Lan Halil burada mısın lan (: Bana Kürtçe öğretirdi ben tabi biraz kuşkuluyum o zamanlar. Vera vera diye birşey hatırlıyorum gel mi demekti git mi demekti.

Kreş partını burada bitireyim. Bir daha ki partta da Çukurcaya dair hatırladığım yerleri eşyaları kişileri anlatırım.. Hayırlı cumalar beyler