Hikayem, onunla olan hikayemiz üniversitenin ordaki bir osmanlı kahvecisinde başlıyor. O gün kafam çok bozuktu. Normalde sigara içmeyen ben gidip bir paket parliament almıştım. Sigaradan anladığımda yok da işte pahalı diye ordan burdan duyduklarımla aldım paketi geçtim kafeye. Aralık ayıydı beyler. Hava soğuktu anlıcanız. Ama genede dışarı oturdum sigara içmeliydim. Oturdum kahvemi söyleyip bi sigara yaktım.

Olabildiğince ayrıntılardan arındırılmış bir hikaye ilgi gelirse devam edicem

Babamla annemde özel olan şuydu. Masal gibi bir aşkları vardı. Bir kafede tanışmışlardı. ilk görüşte aşktı. Ardından dedem annemi hor görüp beğenmeyip evlenmelerini istememişti. O zamanlar 22 yaşında olan babam dedeme sert çıkmış evi terk etmiş bütün sülaleden ve dedemin mirasından vazgeçmişti. Öyleki dedem o zamanlar zengin sayılacak biriydi toprakları vardı. Babamsa mühendislik okuyordu ama dedemden gelen para kesilince okulu bırakmış ve çalışmaya başlamıştı. Sevdiği kız için hayalindeki meslekten, paradan ailesinden herşeyden vazgeçmişti.

Herşeyin başladığı yerdeyim şu an gizemim. Yeni bir kafe açılmış burayada. Yeni sevgililer aşkını tazeliyor burda. Biliyorumki hiçbiri bizimki gibi sevemedi Gizemim. Biliyorumki hiçbiri meleğim kadar güzel gülemedi. Affet sevgilim. Yeni garsonlardan biri seslendi kulağıma. Abi müşteri yok kapıtıcaz diye. Düşüncesiz herif.

Okuduğunuz için teşekkürler.

Annemle babam 1 hafta sonra tek celsede boşanmıştı. Zaten ortada reşit olmayan bir çocuk olmadığı için uzamamıştı mevzu. Ama ben artık umursamıyordum onları. Çünkü aşka olan inancım yitmişti hayatımda aşık olabiliceğim tek insan karşıma oturmuş ben ise numarası bir yana ismini dahi öğrenememiştim.

Bu düşüncelerle boşanmayı falan unutmuş, kahveyide soğutmuştum. Hesabı ödeyip kalktım. Eve gidiyordum zaten çok yakındı 2+1 klagib öğrenci eviydi bi tane gavatla kalıyordum ayni evde kalsakta yüzünü görmüyördum nerdeyse. Yine öyle oldu odama geçip yatağa uzandım. Ulan acaba hayalmi gördüm diye düşündüm. Hepinize olmuştur beyler gerçek olan bir olaydan acaba oldumu la diye suphe etmissinizdir yada ben sizofrenim bilmiyorum. Fakat kendimle munakaşa ettikten sonra olayın gerçek olduğuna karar verdim.

Konuşamadım tutuldum . O melek: 'Emin ol derdin ne ise somurtmana değmiyor eminim gülümsemek sana çok yakışıyordur.' dedi
Istemsiz bir şekilde:
'Sana çok yakışıyor' dedim. Hem ben hemde o utanarak başımızı eğdik ve o melek 'Senin hayatın ve mutluluğun her şeyden öte kendine iyi bak sıkma canını.' diyerek kalktı masadan. O kadar afallamıştımki dur gitme diyemedim. Sonradan bir an dank etti. Ne bir telefon almıştım ne bir isim nede başka birşey. Acaba dedim bu inanmadığım tanrının:
'Al bakiyim amk muallaksi meleği indirdim gökten halada inanmicanmi lan züt' diyişimiydi.

Şimdi ise boşanıyorlardı 20 senenin üstüne. Ben bunları düşünürken kahvem geldi. Ellerimi başımın arasına alıp düşünüyordum şimdi ne olacaktı. Ben derin düşüncelere dalmışken bir ses uyandırdı beni:
'Ne derdin varda böyle derin derin düşünüyorsun.'
Bi an irkilip karşımdaki kişiye baktım. Karşı sandalyede bir melek oturuyordu. Bunun başka bir manası olamazdı. Kışın karamsarlığına inat bembeyaz giyinmiş bir melek.

Diyorum ya içmeyi bilmezdim yarısını çekiyor yarısını üflüyor öksüre öksüre içiyordum. Ama işin ilginç tarafı rahatlatıyordu. Dedim ya kafam çok bulanıktı. Annem ve babamın boşanacağını haber almıştım. Bazıları küçük bir sorun olarak görebilir fakat ileme çok önem veriyordum ve ayrıca annem ve babamın aşkı beni aşka inandırmıştı.

Ben:b kadın:k
B: merhaba hanımefendi oturabilirmiyim.
K: Tabi buyrun. dedi şupheli bir ifadeyle
Yanlış anlaşılmamak için hemen konuya girdim.
B: Hanımefendi şu masada gördüğünüz kizin dikkatini çekmem gerekiyor acaba baska masaya gecseniz bende bu masaya otursam.
K: Sapikmisin kardesim dikkatinu cekip napicaksin dedi
B: Panikle hayir hayir kesinlikle deyip kadini susturdum. Kadına kırk dil döktüktükten sonra kadın şerefsizce gülümsemesiyle masadan kalktı.
Arkamı döner dönmez meleğim arkamda kıs kıs gülüyordu. Tabiki herşeyi duymuştu. Şimdi düşününce çok salakça bir hareket fakat o anlık heyecan işte.

Kalktık. Evine bırakmayı teklif ederdim ama çok abartı olur diye düşündüm. Taksi çağırıp onu yolladıktan sonra eve doğru yürümeye başladım. O günün tarihini bir kenara not edip evin yolunu tuttum. 29.01.2013
Günlerim gene bir rutine bağlanmıştı ama ilk defa hayatım sıkıcı değildi çünkü hayatımda bir Gizem gerçeği vardı. Okuldan vakit ayırdığım her dakika onunlaydım beyler. Sevgili gibiydik seviyorduk birbirimizi ama kimse itiraf etmeye cesaret edemiyordu

Günler günleri kovaladı ama artık arkadaş olmak yetmiyordu beyler. Sarılmak kokusunu içime çekmek istiyordum. Tahmin edin nereye davet ettim onu. Tabiki o kafeye. O akşamın her detayı aklımda. Taksiyle kaldıkları yurdun önüne geldim. Tarih 29.04.2013 en son burda 3 ay önce ilk defa ismini öğrendiğim Gizemi beklemeye başladım. Çok geçmeden o göründü kapıda ama ne görünmek.

Hemen aklıma onun karşı masasına oturmak geldi. Ama aksi ya karşı masada bir bayan oturuyordu. Benden maksimum 5 6 yaş büyük bir kadın. Iki seçeneğim vardı ya gidip melekle konuşucak utançtan ölücektim yada karşı masasına oturup dikkatini çekebilmeyi umucaktım. Ki bunun içinde o bayanla konuşmam gerekiyorduki buda benim için zor bir görevdi. Kadına dümdüz anlatmaya karar verdim.

Sanki ilkbaharda açan çiçeklere nispet eden bir edayla geldi ve sarıldı bana. Sanki sarhoş olmuştum kokusuyla kendime gelmem çok sürmedi ama suratımda o aptal ifade olduğunada emindim. Kendini geri çekip gercekleracitir iyimisin dedi. iyiyim iyiyim biraz heycanlıyımda dedim. Neyse kafeye gittik ve ilk defa göz göze geldiğimiz dışarıdaki masaya oturduk. Sanırım tanrı yukarılardan kıyak geçmiş olacakkı hava çok güzeldi. Oturup bundan 3 ay önce ne sipariş ettiysek aynısını ettik ikimizde. Sanki oda bugünün özel olduğunun farkındaydı. Kahvelerimiz gelince elinden tuttum ilk defa. Gözlerinin içine baktım. Bu bakış herşeydi kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Yüzüne baktığımda o cennetten kopmuş gülümseme yüzündeydi. Bir an söyliyemiyeceğimden şüphe etmeye başladım. Kafamda kurduğum bütün kelimeler uçmuştu.

Herşey rutin giderken ocak ayında memleketten tam yeni dönmüşken yine aynı kafeye kahve içmeye gittim. O melekle karşılaktıktan sonra 4. Gidişimdi o kafeye aslında unutmuş sayılirdim o kızı. Tam içeri geçip oturucakken bir kız grubu gözüme çarptı. 3 kişiden oluşan ama 2 sinin beni gram ilgilendirmediği bir kız grubu. Evet. Melek diye nitelendirdiğim kız sırtı kapıya dönük olan sandelye oturmuş kahve içiyordu.

Geriye sadece kısık ve titrek bir sesle seni seviyorum döküldü dudaklarımdan. Gözlerimin içine baktı gülüyordu gözlerinin içi. Bende seni seviyorum dedi. Öyle bir dediki. O an gerçekten tanrının var olmadığına yada çok merhametli olduğuna karar verdim. Benim gibi bir kuluna böyle bir melek yollamıştı.
O öyle bir andı ve ben o kadar gergindimki beyler o seni seviyorumdan sonra ağlıyabilirdim. Bir nisan gecesinde bir ömürlük bir sevdanın nişanı kesilmişti. Bir nisan gecesi asla unutamayacağım bir yola sapmıştı hayatım.
Günlerim daha güzeldi artık. Gizemle ilklerimizi yaşıyorduk. ilk dinlediğimiz film ilk oturduğumuz park ilk seviştiğimiz bank ... Hayatımın neden bu kadar güzel olduğuna bende şaşırmıştım. Fakat sonradan aslında hayatın bana nasıl bir pençe vurduğunu anlayacaktım.

Herşey 29.01.2013 de başladı demiştik. Yanlış söylemişiz. Herşey 29.01.2014 de başladı. 1. Yıl dönümümüzde. O gün sabah kalkar kalkmaz gittim alışverişlerimi yapıp gizemi evime çağırdım. Bildiğiniz üzere asosyal gavat bir ev arkadaşım vardı onuda kovduktan sonra basit bir planlama yaptım. Bizim filmimiz olan evim sensini izliyecektik. Ardından bizim şarkımız olan Sezen Aksu-iki gözümü dinlerken yemek yiyecek sevişicek sevecektik. 4 gibi geldi eve. Oturduk filmi izledik saat 7 olmuştu. iş yemek faslına geldi. Çok özenmiştim pilav ve karnıyarık yapmıştım çok severdi karnıyarığı arkadan sezen ablayıda açmıştım mumlar falan ortam baya güzeldi. Çok heycanlıydım ilk defa yaptığım yemeği yiyecekti. Gurme triplerine girip çatalın ucuyla aldı pilav ve karnıyarıktan. Sonra olanlar oldu. Lavaboya koştu. Bi an şaka yapıyor zannettim gülerek peşinden gittim.

içeri girdğimde ise manzara beni şoke etmişti. Klozetin içi kan doluydu beyler. Utanmasam çığlık atıcaktım. içeri geçtik yemeği felan unuttum kalk acile gidiyoruz dedim. Yok aşkım gerek yok ne bulduysam yedim bugün ondandır heralde dedi. Genede rahat edemedim beyler. Sabah ilk işimiz doktora gitmek oldu. Testler falan derken en son doktorun odasına girdik. Doktor elinde test raporları yüzünde endişeli bir ifade. Bir sıkıntı olduğunu anlamalıydım beyler. Anlamayamadım. Doktor titrek bir sesle bir şeyler söyledi anladığım tek şey ise mide kanseri oldu.
Çok geç kalınmış bir mide kanseri. Doktorun verdiği süre ise 3 ay beyler. Çok geç kalınmış bir sevdayı benden alıcak olan çok geç kalınmış bir hastalık. Seni seviyorum bile demem 3 ay sürmüş bana 3 ayınız var dedi doktor. Hiçbir şey söylüyemedim. Konuşacak bir şey yoktu beyler. Sadece elimizde 3 ay vardı.

Bunu cugulayin beyler okucam sonra

Bütün ilklerimizi yeniden yaşadığımız bir 3 ay. ilk buluştuğumuz o kafeye bir kere daha gitmek istedim. O kafede başladı hikayemiz. O kafede bitsin istedim. Gizemi almadan önce kafe sahipleriyle konuşup özel bir şeyler yapmak istedim. Kafenin yerinde bir inşaat beni karşıladı. O an yıkıldım ulan. O an yıkıldım işte. Her şeyin başladığı yer de bizim hikayemiz gibi bitmişti. Dizlerim üstüne çöküp ağlamak istedim. Ağlayamadım. Dik durmak zorundaydım. 2 kişi için dik duruyordum artık. Kalktım ve gidip civarda başka bir kafeden 1 masa 2 sandalye alıp inşaatın önüne attım. Sağolsun kafe çalışanları durumu anlatınca yardımcı olacaklarını söylediler. Gizemi aldım beyler. Herşeyin başladığı yerdeydik. 29.03.2014 martın soğuğunda yine beyazlar içindeydi meleğim. Yüzünde yorgun bir gülümse oluştu gördüğü manzara karşısında.

O gün sipariş ettiklerimizin aynısı geldi başka kafedende olsa. Gözlerinin içine bakıp yine aynı o titrek sesle ve aynı heyencanla seni seviyorum dedim. Sesimin titremesi heyecandan değildi bu sefer. Ağlayacaktım. Ağlamadım. Gizemim gözlerinden süzülen yaşlarla bende seni seviyorum dedi. Herşeyin başladıgı yerde hikayemiz bitiyordu.
Ardından 1 ay sonra boyunca yorucu tedavilerden yorgun düşen gizemimi hastaneye aldılar. Her gece ayrı delirdim orda. Her gece ayrı sinir bastı beni. Ama ağlamadım beyler. Sanki hepsini gizemime saklarmışçasına ağlamadım. 01.05.2014 Saat 01.29 Gizemim 1 aydır verdiği mücadeleyi kaybetti.