Hayattan umudunu kesmiş hiçbirşeyden zevk alamaz olduğum zamanlardı. Bir yere kendim oturup saatlerce gökyüzünü izleyip kendi kendime konuştuğum günler. Alkol, sigara, antidepresan, kas gevşetici, esrar her bir pisliğin olduğu günlerdi. Olaylar 2 sene önce yaşandı şu an 18 yaşıma yeni girdim beyler. Kısaca kendimden bahsetmem gerekirse 1.73 boyunlarında 68 kiloyum fit desen hiç değilim. Neyse konuya giriyim beyler. 2 Ağustos 2014 günü kuzenim Senayla dışardan oturuyoduk. Ben yine anlamsız bir şekilde gökyüzünü seyredip sigaramı içiyodum. Sena snapchatte bi arkadaşıyla snapleşiyodu. Kim olduğunu sordum yakın bir arkadaşı olduğunu söyledi takmadım pek. Sonra fotoğrafımı çekip altına ayarlıyım mı? yazarak kıza atmış. Senaya uzun bi süre kızdım beyler ne bekliyodunuz ki yakışıklı playboy bişey olacağımı mı? Reddedilmek istemiyodum kırıyodu çünkü biliyodum. Ama kızdan gelen cevap beni çok şaşırttı.
Allah allah nerden çıktı şimdi -random-
Şaşırmıştım beyler ne biliyim hayır demesini bekliyodum. Sonra sena yazdı ki ne biliyim yakıştırdım olmazmı dedi. Hiç sevmezdim böyle şeyleri aptalca gelirdi. Kız senaya whatsappa gel mal yazdı sonra anında ordan yazdı. Ben olan biteni göz ucuyla izliyodum ama olacaklar hakkında, bu kızın bana katıp benden zütürecekleri şeylerden kimsenin haberi yoktu. Beyler bu kız benim 2 senemdi yani dolayısıyla biraz uzun isterseniz anlatırım sonu yeni olan bişey anlatıcak kimseyi bulamadım size anlatmak istiyorum 3-5 kişi olursa yeter.

HiKAYEM BiTTi DiNLEYEN HERKESE TEŞEKKÜR EDERiM BiRŞEY MERAK EDERSENiZ ÖZELDEN BANA ULAŞABiLiRSiNiZ HEPiNiZi SEViYORUM HAYIRLI GECELER

Neyse beyler bu kadar adam yeter devam

Sena ve Eylül(kızın adını o an öğrendim) konuşmaya başladılar, sena bi yandan bana anlatıyo bi yandan yazıyodu. Kızla o kadar yakın olmadıklarını ama yinede baya iyi olduklarını, uzun süredir görüşmediklerini vs. Ben dinliyorum sadece yorum yapmıyorum. Sonra Eylül demiş işte 5 aylık ilişkiden yeni çıktım falan filan dıbına kodumun özürlüsü senada numaramı vermiş al weing iyi teselli eder diye. Haberim yok hiçbişeyden telefonumun titreşmesiyle kendime geldim. Türk Telekom falandır diye açtım whatsapptan bi mesaj gelmişti şaşırdım tanımadığım bi numara selam yazmıştı. Buyrun yazdım, ben Eylül numaranı sena verdi weing yazdı. Ben o sırada senaya bağırıp çağırmakla meşguldüm çünkü cidden çok rezil bi hayatım vardı sevgili kaldırabilicek bi insan değildim. Bi süre sonra tekrar mesaj geldi ordamısın yazmıştı. Burdayım sena niye verdi numaramı falan dedim ama bir baktım kız anlatmaya ben dinlemeye başlamışım. Teselliden de hiç anlamam teselli verecek bi insanda değilim, tecrübemde yom ikide bir bişeyler geveliyip kapatıyodum telefonu. Uzun uzun mesajlar atıyodu, çocuğu çok sevdiğini ama onun umursamadığını terkettiğini falan

Neyse beyler ben hızlı hızlı atıyım siz okudukça ben yazarım seviyorum sizi

Oturduk beraber ben paketimi ortaya koydum, Kent Switch içerdim o zamanlar ki hala onu içerim hatırası büyük. Paketi koyduğum gibi içinden bi tane çekti aldı, ardından ben paketi elime aldım. Ama ne olsa beğenirsiniz? 18 tane sigaranın içinde Eylül hanım dolu sigarayı çekmişti ve çoktan yakmıştı. Yavaşça ona doğru döndüm. ('ben) ("Eylül)

' Ya o sigarayı bana versen gözüm vardı onda
" Niye ya ne alakası var allah allah paketin dolu
' Kızım versene şunu hiç sevmem bak

Beyler niye böyle dediğimi sorarsanız, benimde bir iki tane ruhsal hastalığım var. Ben bipolarım, kişisel bozukluğum var bazen ben değil alter egom işleri yapıyo, sinirlendiğim zaman kendimden geçiyorum gözüm kimseyi görmüyor, babama saldırdığım zamanları bile hatırlarım, neyse Eylül istemesede o sigarayı bana geri verdi sonra ağzından beni çok sinirlendiren şu cümleler döküldü. (eski sevgilisinin adı Ahmet)

"Ahmete çok benziyosun"

O sırada bipolarında verdiği yetkiye dayanarak ayağa kalktım uzaklara doğru koşmaya başladım, arkamdan sesleniyodu ama ya duymuyodum ya dinlemiyordum, ona zarar vermek istemiyodum tek bildiğim oydu.

Son bir entry giriyimde uyucam sonra

Neyse Eylül anlatıyo ben dinliyorum sabaha kadar devam etti bu. Çocuk tam bir huur çocuğu, sevgilisiyle birlikteyken bile başka kızlara bakan aklı hep başkasında olan bir huur çocuğu yani. Eylülün nerde oturduğunuda öğrenmiştim bize 15-20 dakika uzaklıkta bi yerde oturuyodu. Beyler dediğim gibi lanet bi hayatım vardı kilom olmasına rağmen kemiklerim damarlarım çok belliydi, göz altlarım çöküktü, gözlerim kanlıydı, saçım sakalım uzatmıştı kendime hiç dikkat etmiyordum. Eylülle yarın akşam buluşmak için sözleştikten sonra ilaç dolabına doğru yol aldım. Lustral ve Gamaflex ilaçlarını elime aldıktan sonra bi düşündüm. Ne kadar rezil vaziyette olduğumu, Eylülün benden tiksiniceğini falan düşündüm. ilaçlarımı aldıktan sonra yatağıma uzandım hayatımı gözden geçirdim. Kendimi bi düzene sokmam gerekti bunu biliyodum uzun süredir ama buna ilişkin cesareti kendimde bulamıyodum. Ben bunları düşünürken yavaşça uykuya dalmışım. Sabah kalktığımda telefonumu elime aldım 3 yeni mesaj vardı. Sena "uyudun mu?" yazmıştı, evet yazıp geçtim. Diğer mesajlara baktım ikiside Eylüldü. "günaydın" ve "weing hadi ne zaman uyanıcaksın" yazmıştı. Anlamsız bi gülümsemeyle günaydın yazdım ve bişeyler atıştırmak için mutfağa geçtim.

Bekledim başında saatlerce. Bir ara gözlerini açar gibi oldu açmadı. Babannesi yanıma geldi, weing oğlum sen artık git evine uyanırsa haber veririm ben sana dedi. Tamam dedim eve döndüm ama aklım hala ondaydı. 2-3 gün boyunca evden çıkmadım duvarları yumrukladım. Yemedim, içmedim, odadan bile çıkmadım. Can geliyodu, sigara bira falan getiriyodu. Bir gün telefonuma bir çağrı düştü. Eylülün babannesiydi, açtım ama korkuyodum. "Weing yavrum Eylül gözünü açtı çabuk hastaneye gel seni sayıklıyo" dedi. Beyler mutluluktan uçsammı, ağlasam mı bilemedim. Ama koşarak hastaneye gittim. Uyanmıştı yanına girmeme ilk izin vermeselerde Eylül ağlayınca vermek zorunda kaldılar. Yattığı yerin yanına oturdum, elini tuttum. Ağlıyordu sevdiğim. Ölümcül tehlikesi yoktu hatta kanseri atlatma ihtimali yüksekti. Ama onun umudu yoktu, yaşamayı istemiyordu sanki. Bana o gün çok içimi delen bişey söyledi.

"Beni bu halimle bile sevmeye devam ediyorsan ven sana istediğimi vermişim demektir"

Beyler biri yazmış 16 yaşında esrar mı içilir diye öyle şeyler yaşadımki ondan önce hayatım tak gibiydi yani

Ordan uzaklaştım telefonum çalıyodu pek önemsemedim, sessize aldım hala sinirlerim tepemdeydi delirmek üzereydim dediği şey önemli değildi, beni biriyle karşılaştırmasıda değildi olay. Öyle bir kafa yapısındaydım ki kimseye kötülük yapmazdım, kendimden başka. Ve beni kendine çok kötülük yapan birine benzetmişti. Eylül hala arıyodu açtım sonunda. ($ben) (€YLÜL)

$- ne var eylül
€- weing çok özür dilerim lütfen geri gel
$- işlerim var gelemem
€- lütfen bana gram değer veriyosan gel

Böyle diyince dayanamadım, biraz sakinleşip gerisingeri döndüm, oturdum yanına. Defalarca özür diledi ben o sırada gökyüzünü seyrediyodum. Kafasını yavaşça çekinerek omzuma koydu beraber yıldızları seyretmeye başladık.

Neden özür dilediğini sordum ama bende çok korkmuştum. " Herşeyin başında seni Ahmeti unutmak için kullanmıştım weing, ama sen en zor günümde bile yanımda oldun beni asla bırakmadın, bunu benim öz annem bile yapmadı, sana ne kadar teşekkür etsem, seni ne kadar sevdiğimi söylesemde az" dedi. Bende ağlamaya başlamıştım. Neden ağlıyordum bilmiyordum kullanılmanın acısımı yoksa sonradan alevlenen bir aşkın közünün bitmesimiydi neydi bu olay. Ceketimi alıp evi terkettim o gün deli gibi yağmur yağıyodu iyi hatırlıyorum. Hastalandım rapor aldım yataklara düştüm günlerce sinir krizleri geçirdim, arada sırada esrarda aldım ama o hiç gelip kapımı çalmadı. 9 ekime kadar. O gün yine gözlerim kan çanağı her taraf bira şişesi oldupu günlerden biriydi, kapı çaldı, çaldı, çaldı babannem evde yoktu galiba. Kalktım yavaşça kapıyı açtım. Eylüldü kapıdaki. Beni çok merak ettiğini söyledi ve hemen içeriye odama daldı. Odamdaki rezaleti görmesini istemiyodum ama çoktan oturmuştu bile. Konuşmaya başladı, herşeyin o şekilde başladığını sonradan bana cidden aşık olduğunu ve günlerdir meraktan napıcağını şaşırdığını falan anlattı. Dinliyordum beyler hiç tepki vermedim. En son kalktı yanıma oturdu. Sarıldı ve ağlamaya başladı, affetmek istedim onu orda. Bende ağlamaya başladım gece yarısıydı zaten ikimiz beraber ağlayarak uyumuşuz sabah kalktığımda hala yanımda uyuyordu. Alnından öptüm ve odayı temizlemeye başladım.

Merak edenler olursa hala Eylülle beraberiz ikimizde aynı üniversiteyi tutturamasakta aynı şehirdeyiz o Eskişehir Osmangazide ben Eskişehir Anadoludayım, sözlendik aileler arasında zaten uzun süredir tanıştığımız için aileler aynı evde kalmamızada izin verdiler şu an evi kiraladık ama yabancısı olduğumuz bu şehirde birbirimizden başka tanıdığımız yok. Baştan beri amacım ne primdi ne adımı duyurmaktı nede trende girmekti, amacım sizlere kendi hayatımı anlatıp birşeyler aktarmaktı bunuda gayet güzel bir şekilde başardığıma inanıyorum hepinize çok teşekkür ederim allaha emanet olun

Hızlı geçmemi isteyenler olmuş bakarız

Aradan günler haftalar geçti biz hala konuşuyoruz tabi her akşam beraberiz ben yine kötüyüm her kötü şeyle aram iyi bunların yanında pozitif bir tek Eylül vardı. Alkole yada sigaraya karışmıyordu ama hayatı umursamaz gibi durmamdan, uyuşturucu kullanmamdan ve onu pek takmamamdan şikayetçiydi. Çok iyi bir kızdı çoğu abaza türk erkeğinin ağzını sulandırcak türdendi. Beyaz teni, simsiyah saçları, kahverengi gözleri, narin elleri vardı. Hoşlanmaya başlamıştım sanırım çünkü düşünün beyler her akşam beraberdik. 10.sınıfa başladığım ilk gün ailesine yalvar yakar kabul ettirmiştik bizim okula nakil gelmesini. Sonunda aynı okuldaydık her gün beraberdik ve her an yanyanaydık. Yine bir gün kantine inerken bir çocuk geldi yanımıza. Benimle konuşmak istedi. Eylüle gitmesini söyledim bi olay çıkıcak gibiydi. ($Ben) (@çocuk)

@- Birader merhaba sevgilin değil herhalde
$- Seni ilgilendirir mi kardeş?
@- Öyle deme güzel kız şimdi allahı var, sahibi yoksa bi yazarım yani

Ya bu nasıl bi konuşma tarzıdır amk mahalle kekosu gibi. Ama o an onu duyduğumda sinirden kan beynime sıçradı, çocuğu yakasından tuttuğum gibi kantinin cdıbına yapıştırdım, iki tane yumruk attım yere düştü. Yavaşça ayağa kalktı "bu burda bitmicek ananı gibicem senin" dedi "beklerim" dedim. O sırada bir iki yumruk yemiştim sanırsam çünkü Eylül hemen yanıma koşmuştu ve peçeteyle yüzümü siliyodu. Sonra müdür yardımcısı geldi, odasına gittik kiminle oldu kavga diyo bilmiyorum amk. Çocuk kimdir neyin nesidir bilmiyorum. "Hocam bilmiyorum anama küfretti bende dayanamadım" dedim. Eylüle döndü "sen ne diyosun kızım" dedi. Eylülde "hocam ilk baş bana sonrada annesine hakaret edince dayanamadı" dedi. Hoca bana döndü "bu kız senin neyin oluyo" dedi. Kız arkadaşım dedim.

demez olaydım

Sonraki günler güzeldi Batuhanla olan olayı kapatmıştık abi çekiyordu zaten. ilk dönem bitti sonra Eylülü biraz az görmeye başladım. Bunu sebebini cidden merak ediyordum neden olabilirdi, her akşam benimle olan kız 2 haftadır mesajlarıma bile cevap vermiyordu. Evinin yolunu tuttum o da babannesiyle kalıyodu. Babannesi beni iyi tanır "o weing yavrum geç içeri otur" dedi. Geçtim oturdum hemen Eylülü sordum. Kafasını eğdi biraz, şüphelenmiştim o an ters bişey olduğundan. "o hasta evladım, bildiğin hastalıklardanda değil kanser o" dedi. Dünyam başıma yıkıldı o an napıcağımı şaşırdım. Nerde olduğunu sordum, hastanede dedi. Hemen babama haber verdim beni hastaneye zütürmesi için yardım istedim. Arabayı al git dedi. Uçarak gittim beyler yanına. Ordaydı yatıyodu güzel sevdiğim. Bir sürü makineye bağlı bi şekilde yatıyodu.

BEYLER ALLAH ÇARPSIN TELEFONUM KIRILDI DEVAM EDiCEMDE NOLUR ACELE ETTiRMEYiN VAR DAHA BiTMiCEK BURDA MERAK ETMEYiN

BEYLER HAREKETLENiN AZCIK HADi YA DUVARA ANLATIYOM SANKi

Harbiden Eylülün yazdığı gibi oldu uyanamadım amk neyse beyler geldim

Annemle babam ayrı babannemde kalıyodum, ona selam verdikten sonra masaya oturdum, çoğu şeyimden habersizdi sigarayı bilirdi sadece. Gözlerimdeki bişeyi görmüş olucakki ne olduğunu sordu, bişey yok içimde tuhaf bi his var dedim çok uzatmadan. Kahvaltıdan sonra telefonu elime aldım Eylül nerde, ne zaman buluşucağımızı sormuştu, kendisinin biliceğini benim için sıkıntı olmayacağını söyledim. Akşam buluşucaktık evime çok yakın bi yerde. En yakın arkadaşım Can aradı o an gidelim iki bira içelim dedi kabul ettim. Yanıma biraz para ve sigara alıp evden çıktım. Canın yanına gittim üçer bira alıp onlara oturduk sonra can cebinden esrar çıkardı. Tabi ben hazırlıklıyım böyle bişey olacağından emindim hemen bi sigaranın içini boşalttık, kullanan arkadaşlar bilir iki yolu vardır, ya çarşafla yeni cigara sararsın yada var olan sigaranın tüm tütünleri çıkarılır sonra esrarla birlikte geri tepilir. Neyse sardık üçlüyü çekiyoruz ben uyuşmaya başladım, birkaç antidepresanım vardı yanımda onlarıda yuttum. intiharı arıyodum beyler o zamanlar ölmenin en kolay yolunu arıyodum. Alkol su gibi, esrar sigara gibi gelirdi. Akşama doğru biz koltukların üstünde mayışmışız, Eylül aklıma geldi hemen ayaklandım. Hala bi kaç sarımlık esrar daha vardı, hemen bi sigaraya sarıp paketime attım, Cana selam verip evi terkettim. Eylülü aradım nerde olduğunu öğrendim sonra yavaş yavaş yanına gittim ki onu orda yarım saat bekletmiştim.

BEYLER BURDAYSANIZ ENTRY GiRiN, ŞUKU ATIN HABERiM OLSUN ŞEVKiMi KIRMAYIN

Beyler çarşıya inmiştim telefonumun ekranı kırıldı. Devam ediyorum geceye kadar devam.

Ne demek istediğini anlamamışım ne diyosun dedim. "Bişey demek istemiyorum weing sen beni cidden seviyosun" dedi. Sevdiğimi tekrar ifade ettim hatta kurduğum hatırlıyorum. "Bir gün daha güneşi görmesem, suyu tatmasam, yada günün ilk sigarasını içemesem, bir daha nefes alamasam, yürüyemesem, ne farkeder, ben seni göremedikten, sevemedikten, dokunamadıktan sonra ölmüşüm zaten" demiştim. Gözleri doldu o an emindim farklı bişey olduğuna hayat dolu olan sevgilim birden bire hayattan umudunu kesmişti. Kemoterapiye falan giriyodu, saçları dökülüyodu. Ama beyler inanın sevdikten sonra kel yada sırma saçlı hiç farketmiyo. Onu hala kendimden çok sever, kendimden çok sakınırdım. Bana o gün dediki " Seni asla terketmicem, güneş tersinden doğsa, akan sular kan olsa, kıyamet kopsa, damarımda kan bitse seni terketmicem" demişti. inanmıştım be.

BEYLER BiR SAATLiK BiR iŞiM VAR MAKSiMUM 13.00DA BURDAYIM BEKLEMEDE KALIN SEViYORUM SiZi

Babannem artık her eve girdiğimde soruyodu "birimi var çok mutlusun" diye. Evet beyler o kadar iyiydiki göz altlarımdaki torbalar gitmişti, gözümde kanlanma kalmamıştı, alkolü azaltmıştım, esrar desen nerdeyse ayda 1-2 falan. Ama Eylüle olan sevgim her gün büyüyordu. Yine bir gün okuldan çıkıp Canla birlikte eve doğru yürürken, geçen kavga ettiğim çocuk karşımıza çıktı, yanında 3-4 kişi vardı. ($ben) (@huur çocuğu) (&can)

@- vay vay vay weing bey nasılsınız
$- ne istiyosun çocuk çabuk söyle
@- hangi işlere bulaştığını biliyorum ama sen hangi kovana çomak soktuğunu bilmiyosun o kızı ellerinden çekip alırım
&- ne diyosun lan huur çocuğu

Diye bir girdi, güçlü bi çocuktu Can. Amma velakin biz 2 kişiydik onlar 5 kişiydi. Kavga etmeye başladık ama beyler şöyle düşünün, ben kas gevşetici ve antidepresan kullanan bi insandım, kaslarımda hiç güç yoktu. Biz biraz dayak yerken arkadan Canın torbacı tayfası geldi ama nasıl bir geliş aklınızda hilal taktiğini uygulayın biz ortadayız, 5 kişi etrafımızı sardılar, 10 kişi Canın tayfa geliyo ve 5 kişiyide çembere alıyolar. O sırada biz kalktık ayağa sonradan adının Batuhan olduğunu öğrendiğim huur çocuğunun kafasını tuttum 2-3 yumruk attıkttan sonra "Eylülden uzak durucaksın seni ananın dıbına geri sokarım çocuk" dedim sonra bir ton özür diledikten sonra kalktı ve gitti. Hayatımda hiçbir kız için kavga etmemiştim, ama Eylül için değerdi.

Hemen evi terkettim babannesi arkamdan koştu ama yetişemedi arabaya bindiğim gibi hastanenin yolunu tuttum. Tekrar halkla ilişkiler bölümüne girdiğimde o adam ordaydı. " Burda ne işin var güvenlik çağırmadan çık git burdan" dedi. Sakince yanına gidip " Abi az önceki şeyler için kusura bakma, ben bipolar hastayım senden şu an sadece Eylül'ü hastaneden kimin taburcu ettirdiğini öğrenmek istiyorum" dedim. Adam sakinleşti " Ha şöyle gülüm" dedikten sonra kayıtlara bakmaya başladı. Ben yine gitgide geriliyodum gitgide sinirleniyodum, babannesinin bilmediği şeyi kim bilebilirdi, hasta haliyle kızı hastaneden kim alabilirdi?

Kuzenime laf etme amk

Hoca bişey demedi odadan çıkmamızı istedi. Tam bir aynanın önünden geçerken bişey farkettim. Kaşım patlamıştı, ve ben bunu hatırlamıyordum. O sırada kendimden geçmiştim ne kadar süre kavga ettik neler oldu hiç bilmiyorum. Yine birgün Eylülle mahalledeyken artık zamanın geldiğini açılmam gerektiğini farkettim. Çünkü onun saçının tek bir teline zarar gelmesi beni dünyanın en sinirli insanı haline getiriyordu onu çok önemsiyordum. Oturduk ben yine her zamanki gibi paketimi ortaya koydum. ikimizde birer tek sigara yaktıktan sonra döndüm ona doğru. ($ben) (€ylül)

$- Bu işleri çok beceremem aslında
€- Hangi işleri?
$- Eylül vakti geldi
€- Neyin vakti weing ne diyosun sen?
$- Eylül ben seni seviyorum

O sırada ortam bi buz kesti beyler sadece onun gözleri ve benim gözlerim vardı sadece birbirimize bakıyoduk.

€- Weing sana bunu açıklamamın zamanı geldi sanırım.
$- Neyi açıklamanın zamanı?
€- Ahmetten ayrıldığımızda tanıştık sen bana çok iyi geldin onu günler içinde unutmamı sağladın, her anımda destek oldun ama bunu sana açıklamam lazım.
$- Ya ne diyosun açık konuşsana
€- Weing bende seni seviyorum

Ben o sırada napıcağımı şaşırdım zaten gülmekten karnıma ağrılar girmişti o akşam.

Rasim geriye döndü " Ne diyosun çocuk sen" dedi. " Efendim kızınız sizi çağırıyor birde, Munise ismini sayıklıyor" dedim. Munise teyze direk döndü ve beni omuzlarımdan tutup hangi oda olduğunu sordu. ilerdeki odayı gösterdim. Koşarak gitti, Rasim bekliyordu hala. Tek eliyle omzumdan tuttu ve " Senin kim yada ne olduğunu bilmiyorum ama bu kadının buraya gelmesinde rolün varsa bittin sen çocuk" dedi. Tırsmadım değil açıkçası adam kötü biriydi. Odaya doğru yürüdüm. Veli abi koltukta oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. Munise teyze ve Eylül birbirlerine sarılmış ağlıyorlardı. Bir süre sonra Munise teyze ayaklandı ve bana sarıldı çok teşekkür etti. Sonra odaya Rasim girdi. " Anne ben artık kızıma bakabiliceğime inanıyorum onun tüm bakımını ben üstlenicem tüm hastane masraflarını ben ödeyeceğim, onu en iyi hastanelerde tedavi ettireceğim" dedi. Munise teyze yaklaştı yaklaştı yaklaştı. Teşekkür edicek diye düşünüyodum ama Rasim'in yüzüne öyle bir tükürdüki sanırım ciğerini atmıştır, ne kadar balgam varsa gönderdi. " Kızımın baba diye ağladığı günlerde yoktun şimdi olsan kaç yazar çık git burdan yoksa çok kötü olur" dedi. Rasimin yüzü asıldı arkasına döndü, kapı kolunu tuttu ve " Masrafları yinede karşılayacağım anne" dedi. Munise teyze bağırmaya başlamıştı artık çık git bu odadan diye. Sanırım kendi kardeşim olsa bu kadar uğraşmıyacağım bir insan için neleri feda etmiştim. Çok seviyodum be beyler. O sırf sevmiyo diye antidepresanı bırakmıştım, uyuşturucu kullanmıyordum o nasıl isterse öyle yaşıyordum. Aradan aylar geçti, okul başlamıştı ama onun tedavisi hala bitmemişti kanseri yenmek üzereydi.

Babası hemen yanına koştu "noldu kızım" dedi. içten içe korkuyordum, Eylülün tüm planı devirceğinden. " Baba bunlar kim" dediği an rahatladım beyler. " Bunlar yattığın hastaneden seni kontrole gelen doktorlar kızım" dedi babası. Ya panpalarım nasıl diyim çok zeki bi kız Eylül direk çözdü bildiğiniz olayı. Veli abim eğildi bi kaç tetkik yaptı sonra telefonunu çıkarıp bi numara tuşladı. Konuşma şöyleydi.

" Aa hocam merhaba dün taburcu olan Eylül ... hakkında aramıştım, herşeyi iyi gitmesine rağmen kalp atışlarında bi sıkıntı var. Ha öylemi hocam. Anladım. Hastaneye yatması lazım yani. Tamam hocam babasına anlatıyorum olayı şimdi. Teşekkürler hocam iyi günler " dedikten sonra telefonu kapattı. Eylülün babasına dönüp" Rasim bey, Eylülün hastaneye geri dönmesi gerek verdiğiniz serum vücuduna ters tepki yapmış, eğer hastaneye dönmezse ölebilir, cidden hastalığı az seviyede fakat ölümcül durumu var" dedi. Ben sakince dinliyodum ve içimden ' Vay aq Veli abi neymiş be diyordum. Babası mecbur kabul ettikten sonra araba hazırlattı.

Beni orda asıl heba eden şey Veli abinin dediklerinin gerçekten doğru olduğunu öğrenmemdi