Rezervasyon

Rasim geriye döndü " Ne diyosun çocuk sen" dedi. " Efendim kızınız sizi çağırıyor birde, Munise ismini sayıklıyor" dedim. Munise teyze direk döndü ve beni omuzlarımdan tutup hangi oda olduğunu sordu. ilerdeki odayı gösterdim. Koşarak gitti, Rasim bekliyordu hala. Tek eliyle omzumdan tuttu ve " Senin kim yada ne olduğunu bilmiyorum ama bu kadının buraya gelmesinde rolün varsa bittin sen çocuk" dedi. Tırsmadım değil açıkçası adam kötü biriydi. Odaya doğru yürüdüm. Veli abi koltukta oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. Munise teyze ve Eylül birbirlerine sarılmış ağlıyorlardı. Bir süre sonra Munise teyze ayaklandı ve bana sarıldı çok teşekkür etti. Sonra odaya Rasim girdi. " Anne ben artık kızıma bakabiliceğime inanıyorum onun tüm bakımını ben üstlenicem tüm hastane masraflarını ben ödeyeceğim, onu en iyi hastanelerde tedavi ettireceğim" dedi. Munise teyze yaklaştı yaklaştı yaklaştı. Teşekkür edicek diye düşünüyodum ama Rasim'in yüzüne öyle bir tükürdüki sanırım ciğerini atmıştır, ne kadar balgam varsa gönderdi. " Kızımın baba diye ağladığı günlerde yoktun şimdi olsan kaç yazar çık git burdan yoksa çok kötü olur" dedi. Rasimin yüzü asıldı arkasına döndü, kapı kolunu tuttu ve " Masrafları yinede karşılayacağım anne" dedi. Munise teyze bağırmaya başlamıştı artık çık git bu odadan diye. Sanırım kendi kardeşim olsa bu kadar uğraşmıyacağım bir insan için neleri feda etmiştim. Çok seviyodum be beyler. O sırf sevmiyo diye antidepresanı bırakmıştım, uyuşturucu kullanmıyordum o nasıl isterse öyle yaşıyordum. Aradan aylar geçti, okul başlamıştı ama onun tedavisi hala bitmemişti kanseri yenmek üzereydi.

devam et bitti amk

Umarız mutlu sonla biter

Artık 12.sınıftım okulda zaten bi forsum vardı Batuhan falan ikide bir yanıma gelil hal hatır soruyordu. Sonunda o gün geldi çattı. 29 Eylül 2015 günü hastaneden tamamen taburcu edilmişti Eylülüm, kanseri yenmişti, yenmiştik. Okula hala gelemiyordu uzun bi sürede gelemicekti. Ben her akşam evlerine gidip ona işlediğimiz dersleri anlatıyodum ara sıra bi yakınlaşma geçsede ilişkimiz çok masumdu hiç ciks olmamıştı. Yine bir gün evlerine gittiğimde kapıyı çaldım açan olmadı. Birkez daha çaldım içerden boğuk bir "geliyorum" sesi geldi. Kapı aralandı ve Eylül karşımdaydı. Hasta haliyle benim için giyinmiş, hafiften makyaj bile yapmıştı. içeri adımımı attığım anda beni duvara yapıştırdı deli gibi öpüyordu alışkın değildim böyle şeylere pek bilmesemde bende öpmeye başladım uzunca bi süre yiyiştik. Sonra oturma odasına geçtik televizyona bir film koyup izlemeye başladık. Ne kadar güzel bir film olsada yinede aklım Eylülden başka bir yere kayamıyordu. Uzunca bir süre göz göze geldikten sonra Eylül ağlamaya başladı. Neden olduğunu sordum. Şu cevabı verdi siz ne düşünürdünüz?

- Weing çok özür dilerim-

Sona geldik
edit: beyler okul zamanı yine bir çok şey yaşandı ama bilmeniz gereken benim içimi dökmek istediğim şeyleri anlatıyorum sadece diğerlerinide anlatsam bu entry 2 senenin anısını kaldırmaz

Anani gibim ya

Yaz amk hadi

Lan bak kız yamuk yapacak gibi yaktirma gece bi dal daha pnp

Güzel yerde kesti adam shhsj

Rezerved

Yazma amk kesin kötü birseydir

Neden özür dilediğini sordum ama bende çok korkmuştum. " Herşeyin başında seni Ahmeti unutmak için kullanmıştım weing, ama sen en zor günümde bile yanımda oldun beni asla bırakmadın, bunu benim öz annem bile yapmadı, sana ne kadar teşekkür etsem, seni ne kadar sevdiğimi söylesemde az" dedi. Bende ağlamaya başlamıştım. Neden ağlıyordum bilmiyordum kullanılmanın acısımı yoksa sonradan alevlenen bir aşkın közünün bitmesimiydi neydi bu olay. Ceketimi alıp evi terkettim o gün deli gibi yağmur yağıyodu iyi hatırlıyorum. Hastalandım rapor aldım yataklara düştüm günlerce sinir krizleri geçirdim, arada sırada esrarda aldım ama o hiç gelip kapımı çalmadı. 9 ekime kadar. O gün yine gözlerim kan çanağı her taraf bira şişesi oldupu günlerden biriydi, kapı çaldı, çaldı, çaldı babannem evde yoktu galiba. Kalktım yavaşça kapıyı açtım. Eylüldü kapıdaki. Beni çok merak ettiğini söyledi ve hemen içeriye odama daldı. Odamdaki rezaleti görmesini istemiyodum ama çoktan oturmuştu bile. Konuşmaya başladı, herşeyin o şekilde başladığını sonradan bana cidden aşık olduğunu ve günlerdir meraktan napıcağını şaşırdığını falan anlattı. Dinliyordum beyler hiç tepki vermedim. En son kalktı yanıma oturdu. Sarıldı ve ağlamaya başladı, affetmek istedim onu orda. Bende ağlamaya başladım gece yarısıydı zaten ikimiz beraber ağlayarak uyumuşuz sabah kalktığımda hala yanımda uyuyordu. Alnından öptüm ve odayı temizlemeye başladım.

Merak edenler olursa hala Eylülle beraberiz ikimizde aynı üniversiteyi tutturamasakta aynı şehirdeyiz o Eskişehir Osmangazide ben Eskişehir Anadoludayım, sözlendik aileler arasında zaten uzun süredir tanıştığımız için aileler aynı evde kalmamızada izin verdiler şu an evi kiraladık ama yabancısı olduğumuz bu şehirde birbirimizden başka tanıdığımız yok. Baştan beri amacım ne primdi ne adımı duyurmaktı nede trende girmekti, amacım sizlere kendi hayatımı anlatıp birşeyler aktarmaktı bunuda gayet güzel bir şekilde başardığıma inanıyorum hepinize çok teşekkür ederim allaha emanet olun

Rezzzzzz

Önceki entryde bi hata olmuş 12 yazıcağıma 11 yazmışım herkesten tekrar özür dilerim beni dinlediğiniz için teşekkürler

Ellerine sağlık trendi hak ediyosun bu arada hikaye çok iyiydi yarıda bırakmadığın için TEŞEKKÜRLER ebemizi gibtin yazana kadar jshshsh

Pnp sevindim bee adamsın yengeye selam söyle

Allah mesut etsin kardeşim

Bende eskişehirliyim rez bağlar caddesi fln

Ağlattın be reis