/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    +3
    Abi 18 yaşındayım . Üniv 1 sinifim bölüm hemşirelik . Babamin ben 10. Sınıf öğrencisi iken mide kanseri olduğunu öğrendik . Hayatımın son 2-3 yılını kardeşimle onkoloji koridorlarında volta atarak geçirdik . Annem gorme engelli olduğu için elinden hicbirsey gelmiyor . Malatya'da yaşıyoruz . Ve 3 ay önce bölümden bı kiza tutuldum . Ne bileyim bana inanılmaz umut verdi ve o umut verdikcede ben daha da bağlandım ki düşünün "Allah'ım sana teşekkür ederim karşıma çıkardın hayatımın kadınını " diye mutluluktan uçuyorum ki hazin son tekmeyi yedik ... Kaldığım anatomi sınav butunu de verdim ama memlekete gidesim gelmiyor . Çünkü beni hastaneler bekliyor . Arkadaşlarım instada bı gece o bar bı gece o mekan o pub yaşıyorlar hayatlarını . Ben en ufak bir yaramazlık yapamadım . Zaten yaşım itibari ile de hayatımda tek flortumdu yani hayatımda ilk defa bir kız ile bı cafeye oturup biseyler içtik ki heyecandan elim biyerlerime girecekti . Farkındayım konudan konuya atlıyorum . Çünkü bı derdimi anlatırken diğer derdim de zihnimi kurcalıyor . Bu durum beni intiharı düşünmeye sevk ediyor. Gecenin 4 ünde kağıtlara birşeyler yazıyorum . Korkmaya başladım . Kısaca hiçbir zaman sağlıklı bı aile yapımız olmadı bı turlu birlikte olamadık ya ben liseyi yatılı okudum . Ya babam kanser oldu annem zaten malum . Başkalarının ailelerine bakıyorum . Gayet mutlular ailecek bı yerlere gidiyorlar tatile çıkıyorlar akşam yemeğine çıkıyorlar. Ama bizim evimizde doğru düzgün yemek bile pişmez . Her telefonda babamın dahada agirlasdigini söylüyorlar . Yani herif ölmek üzere . Ee ne olacak ben bölümü bırakıp memlekete dönmek zorunda kalacağım . Çünkü annnem de sağlıklı değil belki bir işe girip çalışmaya başlayacağım aynı zaman da sınava hazırlanıp memlekette okuma adına ikinci bı gibtimin sınav stresi yaşayacağım . Diyorum ki hazır yalnızım koca yurtta herkes memleketinde . Güvenlikleri ayakta uyuyor zaten günlerdir odada tekim . Bı iple sallandirayim faniyi . Bilemezsiniz dostlar insana nefes almak ağır gelmeye başlıyor bı vakitte sonra . Hayal bile kuramiyorsunuz çünkütum yuku üzerinizde olan ve taşımanız gereken bir erkek bir 3 yaşında kız ve görme engelli bir anne var . Bı de şu kızı unutamıyorum . Anasını gibdigimkb yalnızlığı . Hadi eyw.
    ···
  1. 2.
    +1
    Çok takma kardeşim
    ···
    1. 1.
      0
      yok artık dıbına koyayım
      ···
  2. 3.
    +2
    Panpa kendini düşünmüyosan anneni düşün nasıl yapsın sensiz umut kaynagisin onun için ümidini kesme hayırlısı olsun
    ···
  3. 4.
    +1
    Valla ne söylesem boş biliyorum burada yazılanlar da seni rahatsız edecek yeterli olmayacak insanlara kendini açmak sana kendini hissetirecek gibi geldi bunun da farkındayım ama kimse senin sorunların için senin yanında olmayacak ve kimse seni anlayamayacak her zaman için sorunlarınla başa çıkması gereken sensin biliyorum zor ama başarabilirsin ne kadar uygun bir benzetme olur bilmiyorum ama bilirsin korku filmlerinde gece koca karanlık konaklarda bir dünya olay döner sabaha kadar dayanamayanlar her şeylerini kaybederler ama sabaha ulaşabilenler kurtulur rahata ulaşır sen her ne kadar gündüzü güneşi rahatlamayı göremesende o bir gün gelecek ve biliyorum klişe olacak ama zaman ilerledikçe her şey daha da kolaylaşacak o yüzden dayanmaya çalış kardeşim
    ···
    1. 1.
      +1
      Müteşekkirim
      ···
  4. 5.
    +1
    eğer fake atmıyorsan,sen intihar edersen o küçücük kardeşlerine kim bakacak zaten baban ölecek diyosun allah gecinden versin ama ilerde hem baba,hem abi sevgisinden mahrum kalacaklar.onu geç annene yazık.
    ···