/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    0
    Tamam aq
    ···
  2. 27.
    0
    Korkudan geri uzanıp alamadım da. Karanlıkta görebildiğim kadarıyla koşuyorum, bir yandan da ağlıyorum, anne anne derken ayağım kaydı düştüm çamurun içine, uyandığımda evde yatağımda yatıyordum. Annem geldi, “oğlum iyi misin,” dedi, şaşırdım noldu bana derken annem, “dün gece eve uzun süre gelmeyince korktuk, sonra dışarı çıkacaktık seni aramaya, upuzun boylu beyaz cübbeli bir adam seni bize baygın bir şekilde getirdi. Arapça bir şeyler söyleyip gitti,” dedi. inanın bana elim ayağım birbirine dolaştı belkide şehre taşınana kadar hiç gece dışarı çıkmamışımdır tek başıma.

    Arkadaşlar hikaye bitmiştir
    Bu ilk korku hikayem olduğundan burada bitiriyorum
    Gelecek entrilerde görüşmek uzere
    ···