herşey 2006 yazında başladı

Anneannem kuran okuyor durmadan, normalde de okur. Annem babam tv izliyor falan sıkıldım ben odama geçtim. Kulaklığı taktım son ses müzik dinliyorum pc den. Masam duvara dönük, yani oturunca sırtım odanın ortasına doğru, sanki hep arkadamda biri var beni izliyor gibi hissediyorum. Durmadan dönüp arkama bakıyorum deli gibi. Kulaklığı falan çıkardım, öyle boş boş internette dolaşıyorum. Oyun açıyorum keyif alamıyorum kapatıyorum.
Annem geldi , işte anneannen yatacakmış sen daha oturacak mısın diye, tamam dedim kapatırım bilgisayarı. Yok dedi sen otur, çekyatı açarız. Eyvallah dedim, işime geldi.

Bir kaç saat daha öyle oyalandım. Kuranı kerim i gördüm masanın üzerinde , selçuk hocanın verdiği. Pc yi falan kapadım hemem gittim Abdest aldım. Yatağıma oturdum, kıbleye döndüm, kapağı açıp, besmele çektiğim an, arkamda ki akvaryumda ki balıkların hepsi, şapır şupur ses çıkarmaya başladı, sanki akvaryumdan kaçmaya çalışıyorlar yukarı zıplıyorlar. Bakara suresinin son ayetini açtım, sesli sesli okumaya başladım ama nasıl titriyorum. Ensemde ki ağrı iyice arttı, sanki duman altında kalmışım gibi gözlerim yanmaya başladı.

Akvaryum bu, yeri de aynı sadece o zamanlar sarı prenses vardı 20 kadar.

http://imgim.com/2013-12-1919-59-45.jpg

Kalbim çok hızlı atmaya başladı "verhamna ente mevlane fensurna alel kavmil kafirın " (kafir kavimlere karşı bize yardım et) diye bitirir bitirmez bütün sesler kesildi ayağa fırladım akvaryumun ışığını açtım, balıklar korkup kayaların altına kaçtı, yukarda 3 balık ölüsü yüzüyordu gözleri ve kuyrukları yenmiş vaziyette.

Ağlamaya başladım ama hüngür hüngür, çocuk gibi ağlıyorum. Yatak odasına girdim annem babam hemen kalktı, hadi dedim gidiyoruz. Yarını bekliyemem. Ne oldu flan soruyorlar , konuşscak halim yok. Geri odama girdim, kepçeyi aldım ölü balıkları alıyorum, durmadan destur bismillah, destur bismillah... Tekrarlıyorum, şeytan dürtüyor, al eline bişeyi geçir cama patlasın akvaryum.
O ölü balıkları tuvalete attım, sifonu çektim. Bizimkilerde kalmış giyiniyor, annem anneannemi uyandırmış. Bu gece yola çıkıcaz yani

Arkadaşlar editleri sadece okumanın keyfini bozacak harf hataları için kullanıyorum. Yeni bişey eklemiyorum.
Yazım hatası çok var da okuyuşu bozmadıkça uğraşmıyorum.

Neyse beyler evden çıktık, fazla o konularda detaya inmiyorum. Sıradan bir yolculuktu, yalnız kimse konuşmuyor, biraz annem biraz anneannem durmadan kuran okuyor. Babam hiç konuşmuyor. izmit akşehir arası yaklaşık 430km. Yani 5-6 saat yol. Emirdağ da çorba molası verdik. 7 saatte falan akşehir de olduk. Birileriyle konuştu babam telefonla, belli ki hocanın evi soruyor. Neyse akşehirin içinde bir kaç tur attık akşehirin dışına doğru hocanın evini bulduk

Kapının önünde durduk, babam dışarı çıktı, telefonla konuştu, dışarı bir kadın çıktı, el salladı. Neyse indik bizde, kapının önüne geldik. Kadın gayet güler yüzlüydü. Annem ve babaanneme sarıldı falan. içeri geçtik, normal köy evi gibi, yer minderleri var, duvar halısı var her duvarda geyikli camili çeşit çeşit onlara bakıyorum, çay getirdi kadın daha tam içmeden Kardeşi alalım isterseniz içeri dedi anneme. Annem bana baktı, ayağa kalktım, kadın kapıyı açtı, ben girdim kapıyı kapattı. Bir dede var içerde ama dinç adam belli sağlıklı, selamun aleyküm hocam dedim ayakta, aleyküm selam dedi, eliyle minderi gösterdi. Bağdaş kurdum oturdum, adam beni pek umursamıyor gibi , önünde bir kitap var ona bakıyor. Odasında vitrin var, içi kitap dolu, tefsir kitapları falan var.

1-2 dk öyle durduk. Sonra hoca kitabi kapadı, derin bir nefes aldı, baştan aşağı süzdü beni. O zamanlarda gri eşofman altları moda, bende de o var, üstümde lacivert tshirt. Acaba tipimi beğenmedi, zibidi olarak mu gördü falan onu düşünüyorum.

Sağında ki tahta kutuyu açtı, içinden bir sopa çıkardı yere koydu. Evet oğlum sıkıntın varmış glb dedi. Evet hocam dedim, anlat dedi. Onada özet geçtim, kabusları anlattım.
Gördüklerin ne renk giyiyordu dedi. Beyaz dedim.
Düşündü biraz. Kendi kendine sessizce konuşuyor. Sopa oynadı, ben irkildim doğrulur gibi yaptım. Korkma dedi. Şuan mı öğreniyorsun beni , daha önce duymadın mı dedi. Yok hocam dedim. Bu sopayı sende gör diye koydum. içe dönerse evet, dışa dönerse hayır demek dedi. Boş boş baktığımı anladı. Hüddamlarımın dediklerine şahit ol diye dedi.

Şuan buradalar mı hocam dedm . Burada dedi ama korkma çok yaşlı müslüman bir cindir dedi ve

yüce allah , cinlerin " bizden salih kimseler olduğu gibi, salih olmayanlarımızda vardır, çeşitli mezheblere sahibi" dediğini haber etmiştir. Onlarda çeşitli mezheblere sahiptirler. Cinlerin müslümanları buldunduğu gibi, kafirleri, ehl-i sünnet ve ehl-i bid'-at gibi fırkaları vardır. Cenabı hak kuranda onların şöyle dediğini hikaye eder:
-Ve doğrusu bizler: bizlerden müslimler de var, haksızlar da var, müslim olanlar, işte onlar doğruyu ve hayrı aramışlardır. Amma haksızlar Cehenneme odun olmuşlardır-
Diye devam etti.

Ben kafa sallıyorum, hoca bir kaç daha şey söyledi. Sonra kafayı eydi yine fısır fısır konuşuyor, sopa dışa doğru hızlı döndü yaklaşık 3-4 cm.

O an benim durumunu anlamanız çok zor, içinizden birşey bile geçirmek istemiyor insan. Sanki karşıdaki düşünceni okuyor gibi hissediyorsun.

Hoca kafayı kaldırdı sen birini kendine aşık mı etmek istedin, büyü mü yaptın yoksa bilmediğin dualar mı okudun dedi

O an beyniim durmuş, düşündüm 3-4 saniye yaptım mı diye. Yok hocam dedim öyle bişeyle işim olmaz

Hoca: "şeyh ebul abbas der ki:nâhak yere bir cinni öldürmek caiz değildir. Nasıl ki bir insanı haksız yere öldürmek caiz değilse, cinniyide değildir. Her ne olursa olsun islam da zülm yasaktır. Her ne olursa olsun bir kişinin başkasına zülm etmesi yasaktır. cenabı hak şöyle buyurmuştur:"bir kavime olan kininiz, sizi adalet yapmamaya şevk etmesin. Adil olun ki, o, takvaya en yakın olandır. "

" evladım varsa bir şey saklama , adil ol ki hayr olsun, sen şemhurış'i kızdırmışsın bir şekilde" dedi

Vallahi yok hocam öyle bişey, ne büyü ne başka bişey dedim

Hoca sessiz sessiz mırıldandı ayağa fırladı "la havle ve la kuvvete illah billah Maşaallah-u Kan Ve Ma yem Yeşe’ Lem Yekun" diye bağırdı. Sen kuffar cinni ile gelmişsin. Dışarı çık diye çıkın çıkın diyor

Ayağa kalktım hızlıca, çıktım kapıyı çarptım. Hadi dedim gidelim. Bizimkiler sesi duymuş kalmış zaten. Çıktık dışarı, ben acele ettiriyorum. Kapıdan çıktık arabaya binicez. Kadın koşarak geldi. Kusura bakmayın falan diyor. Hocamız daha çok tıbbi konularda bilgilidir. Bu konuların üstadı değildir falan diyor. Tamam dedim bas gaza gidelim. iyice stres oldum. Elim ayağım titriyor

Akşehir ile bizim köy yani büyükkarabağ çok yakın görmeniz için http://imgim.com/9801inciw9140926.jpg

Yani direk köye doğru gittik, anneannemde kalıcaz, annem bu hocayı önerenlerle falan konuşuyor bizi kovdu diye herkes şaşkın öyle yolculuk geçti

her neyse, yine köye geldik. anneannemin avludan içeri girdik , komşu bizim cona yal koymuş, kürekle ittiriyor yaklaşamıyor tabi köpeğe, sahibinden başkasını yaklaştırmazdı. hatta anneannemle yanyana eve girdiğini bir kaç kez görmediği insanı görür görmez zinciri kopartmaya çalışırdı. deli gibi havladı çok acaip bir hayvandı o da. kurtlar parçaladı rahmetliyi ölene kadar 2 kurt boğmuş, onun olayından da bir hikaye çıkar aslında belki bundan sonra conun hikayeyi yazarım anneannemden ve komşulardan duyduğum kadarıyla.

eve girdik, ebemle annem hemen yatakları hazırladı, onlar bir odada yatacak, ben babamla bir odada. uyumadan önce kur'an falan okundu. telefon görüşmeleri yapılıyor zaman zaman. yarın başka hocaya gidicez dedi babam, içimden inşallah yardımcı olacak biri çıkar diyorum. ama şarlatan olsun kim olursa olsun gidicem derdimi anlatıcam. o kadar zor sıkıntılıyım. neyse yataklara yattık. gözümü kapadım uyumaya çalışıyorum.

etraf zifiri karanlık biri bana sesleniyor hanaydan, ama sesi çok güzel, genç bir kadın sesi. beni çağırıyor. kalktım yataktan hanaya baktım kimse yok, dışarı çıktım, bir kadın bembeyaz giyinmiş mezarlığa doğru koşuyor peşinden koştum, mezarlığa atladım, mezarlık komple ağaç dev gibi ağaçlar var, durmadan koşuyorum, koşuyorum, sanki arkamdan birileri kovalıyor, adımı söylüyor, kuffar diye bağırıyor taş fırlatıyor. ölecekmişim gibi koşuyorum, ölüm korkusuyla. gözümü kapattım bağırarak ağlayarak koşuyorum. gözümü aniden açtım babam karşımda olum kalk, kahvaltı yapalım dedi.

yer sofrasında kahvaltı yaptık kimse konuşmuyor. annem halil dedenin yanına uğrayın falan dedi. babam başıyla onayladı. (halil dede daha önce anlatmıştım ama ismini söylememiştim, gelin mevzusunu ilk konuştuğumuz köyün en yaşlılarından dini bütün, bilgili bir dede bizim de akraba) neyse abdest aldık, onlara doğru gittik zaten 5-6 dk anca sürüyor köy baya küçük. avluda babamın amcasının kızı karşıladı, halil dedenin gelini. içeri geçtik, yine kral gibi kurulmuş, sigara içiyor, lüle taşı sigaralığı var, elinden tesbih. selamun aleyküm, aleyküm selam girdik, bağdaş kurduk bir mindere. babamla eskilerden konuştular. en son benim mevzuya geldi. seyit hocaya neden gitmediniz dedi babama. babam bir şey demedi, başını salladı. hocamız feyzlidir, size daha önce yol gösterdi ben bir dakika durmazdım. dedi , babam haklısın diyor, onaylıyor.

hadi kalk sana köyü tanıtıyım, unuttun sen buraları dedi babama, gülüştüler falan kalktık. köyde genelde yaşını almışların gittiği bir kahve var, daha önce o bina ortaokulmuş, iptal edilmiş, şuan yarısı kahve yarısı fırın.

http://imgim.com/424108_3...691439495_594674676_n.jpg
soldaki ağaçlıklı 2 katlı bina.

oraya oturduk, birer çay söyledik, dedeyle babam durmadan eskilerden konuşuyor, açık alanda maç yapan çocuklar var. dede burası eskiden mezarlıktı , biz çok kafa, bacak bulduk buralarda oynarken dedi. ben dönüp baktım, herhalde korktuğumu anlamış. gülerek korkma torun, ölünün sana zararı yok, sen canlıdan korkdedi. dede durmadan sigara içiyor ben babamın yanında içemiyorum tabi, sağa dön sola dön canım sıkıldı. o sırada babam artık kalkalım dedi. dede, seyit hocaya gidin, gidince de selamımı söyleyin dedi. önce babam sonra ben elini öptük. çıktık dışarı.

merkezde ki kahvelere uğrayalım mı dedim babama, yok gerek yok şuan dedi. eve gittik. ben conla oynıyım dedim içeri girmedim.
babam annem çıktı, hadi dediler gidelim seyit hocaya. seyit hocada dere köydeymiş. dereköy, bizim köyle bolvadin arasında baya küçük bir köy. eber gölü kenarında. az kişi yaşıyor, ıssızdır.

http://imgim.com/img_2392.png

derekarabağ diye geçiyor da biz dereköy deriz.

Ben arabaya bindim sağ ön koltuğa, annem arabaya doğru gelmiyor belli ki babamla ben gidicez. Neyse arabayı çalıştırdık tam bahçeden çıkıcaz , babam durdu, yağ lambası sönmedi dedi. Arabadan indik, park ettiğimiz yer simsiyah yağ. Karteri delmişiz glb falan diyor babam. Köy içinde asfalt yol yok zaten. Komple her taraf toprak yok. Traktörlerden dolayı da çok düzgün yollar değil. Yani olmayacak iş değil ama, gelirken eve, altı vurduğumuzu kimse hatırlamıyor. Öyle sert bir şeye vursak zaten farkedilir. geldiğimiz yollara baktık yağ izi de yok, tüm yağ park ettiğimiz yere boşalmış. Araba zaten yağsız gitmez mecbur bolvadinden çekici gelecek başka şans yok. Köyde arabası olan 4-5 kişi vardır yani oto tamir, benzinci... vs yok. Traktörler için köy meydanına bazen mazotçu gelir tankerle, belediye anons yapar. Millet oradan alır.