herşey 2006 yazında başladı

‘’Annen sana hamileyken rahatsız ediliyordu, hamilelik döneminden dolayıdır dedik fazla üstelemedik önce ama arttı sürekli, her gece kabus görüyordu. Evin içinde kedi gözü gibi gözleri olan, domuz yelesi gibi saçı olan, köpek gibi elleri ayakları olan bir cüceden bahsediyordu, yalnızken. Kaç kere çığlıklarına komşular gelmiş. Evin içinde bir şeyler kayboluyor bir kaç gün sonra eski yerinde görüyorduk. Doktorlara da gittik, hocalara da hiç biri derman bulamadı, muskalar, ilaçlar hiç bir değişiklik yaratmadı daha da artıyordu. Evin içinde daha da kalabalıklaşıyorlar diyordu... ’’

‘’Evin bütün ışıkları her zaman açıktı bütün aynaları atmıştık, karanlık bir yer olunca veya ayna, oradan bana bakıyorlar diyordu. Eve de çok üfürükçü geldi, apar topar evden kaçanda oldu. Ben bir şey göremedim diyip gidende, üç kağıtçı olduğunu para koparmaya çalıştığını anladıklarımı ben kovdum zaten…’’

devam panpa

neden bırakıyon yazmayı panpa

upupupupupppppp

uppppppppppppppp

‘’senin doğumundan sonra, evde yalnız kalamaz oldu, yalnızken evin etrafında yaşlı bir kadının gezdiğini, evi kolladığını. Bazen zile basıp, kapıya yumruk attığını söylüyordu. Her zaman annenin yanındaydın, tek kaldığında seni kaçıracaklarını söylüyordu, bir kere bu yaşlı kadını senin beşiğinin başında dikilirken görmüş, ona doğru koşunca pencereden atlamış, en yakın o zaman görmüş, yüzü aşırı çirkin, dişleri seyrek seyrek, gözleri kıp kırmızı ve up uzun pislik içinde saçları olan bir kadın, her balkondan baktığında onu görüyordu bir kuytuda. Hep burada, bizi izliyor diyordu…’’

‘’ havalar sıcak olduğu için akşam vakti balkonda örgü örüyordu annen. Bende içerde televizyon izliyordum. Kucağında senle birlikte odaya girdi, aşağıdalar diye bağırıyordu sadece. Hemen balkona çıktım, aşağıda 4-5 tane siyah köpeğin birbirini kovaladığını, zıpladıklarını oynadıklarını gördüm, senin ismini söylüyorlardı, seni çağırıyorlardı. duymasam inanmazdım…‘’

Reserved

uppupupup

uppppppppp

ap ulan apppp

‘’o gece sen o kadar çok ağladın ki, nefessiz kalıp morarmaya başladın , bayıldın. Hemen Doktora gittik, köpekleri falan unutmuştuk, doktor büyüdükçe düzelir, bazı bebekler böyle ağlarken uğunabilir, merak etmeyin dedi bir daha olursa yüzüne üfleyin dedin.
Ama sana bu çok sık olmaya başladı, 3. 4. Bayılışında öldüğünü zannettik…’’

‘’eş dost yardımıyla seyit hocayı bulduk, çeşitli muskalarla dualarla denediyse de, başarılı olmadı. Olay babaannemin bulduğu frigyalılardan kalma altın paraya kadar dayanıyormuş…’’

seyit hoca da ilk önce sıradan biralkarısı'' vak'ası olduğunu zannetmiş. ama alkarısının kadınlara musallat olduğunu, bebekten yani senden ne istediğini anlamamıştı. olayın ciddiyetini iyice anlaması uzun sürmedi. günlerce hocanın evinde kaldın. 7.günün sonunda, seyit hoca sana zarar vermek isteyenleri yok edemediğini ama sana bir koruyucu atadığını, onun seni ölene kadar koruyacağını yanından ayrılmayacağını söyledi, ama bunun bazı bedelleri olduğunu ekledi. ne olursa olsun kabul ettik o zaman. çok çaresizdik.''

upupuppppp

uupppppppppppppp

artık ne duyarsam duyayım, şaşırmıyordum. neymiş bu bedel, bu yaşadıklarım mı dedim. babam bende bilmiyorum dedi.
dışarı çıktım biraz hava almaya ihtiyacım vardı, çok bunalmıştım. con'un yanına yaklaştım, başını eğip yanıma geldi , elimi uzatıp başını okşayacakken birden irkilip, sağıma doğru bakara hırlamaya geri geri gitmeye başladı, bende dönüp baktım hiç bir şey yoktu ama nedense korkmuyordum. daha güvende hissediyordum kendimi.

seyit hocanın yanına gidelim de neyse mevzu çözelim artık diye içimden geçiriyordum.
yarım saat dışar da oyalandım, ineklere baktım. sonra eve girdim, bizimkiler de yatakları hazırlamış. yatacaklar, iyi geceler dileyip, yatağıma girdim.

evdeyim bir yere yetişmem gerek, onun için uyanmışım, ama bir şey arıyorum bir kağıt-belge gibi. arıyorum arıyorum bulamıyorum, baktığım yerlere tekrar bakıyorum, içim daralıyor ağlayacak gibi oluyorum. zaman iyice daralıyor, gideceğim yere yetişemiycem, hala arıyorum. evde her yer dağılıyor. etrafımda kahkaha sesleri var, ben bulamadıkça daha da ses artıyor. o an rüyada olduğumu anladım. şuan ben rüyadayım , gerçek değil bunlar diyorum ama uyanamıyorum. evde dışarı çıktım, bahçenin ortasında bir incir ağacı var, ondan sesler geliyor ona doğru yürüdüm, ağaç komple kurtlanmış, her yeri minik minik beyaz kurtlarla dolu, iç içeler, durmadan hareket ediyorlar, hepsi bir ağızdan konuşuyor, çocuklarını göremeyeceksin diyorlar. beynime işliyor o ses. geri dönüyorum eve tekrar giricem, kapının önünde geyik sürüsü var, hepsi durmuş bana bakıyor kımıldamıyorlar. olduğum yere çöktüm, allah'a yakarmaya başladım, bildiğim duaları peş peşe okumaya başladım. gözümü açtığımda sabah ezanı okunuyordu.

dinliyorum

babamı uyandırdım, baba hadi gidelim artık dedim, başka bir araç bulamaz mıyız, komşularda yok mu diye ısrar ediyorum. babam daha ağzını bile açmadan işimi garantilemek istiyorum.

tamam oğlum bakarız dedi, kalktı. köylerde insanlar sabah ezanıyla hatta daha önce kalkar, hayvanları yemlemek, sulamak, tezekleri temizlemek için. zaten anneannem falan kalkmış. babam konuştu, annem işte bazı komşuları söyledi, aracı olan.

babam 45dk sonra geldi, bir pat patla.

--pat pat veya tak tak şöyle bir araçtır, http://imgim.com/2526.jpg , çıkardığı sesten dolayı ismine böyle denmiş, bolvadin yöresinde çok popüler bir araç, illaki başka yerlerde de vardır, aslında trafiğe çıkması yasak, ne plakası olur başka bişey, el yapımı türk icadı süper bir ulaşım aracı, yalnız aşırı gürültülüdür.--