+117
-6
alın lan benim aklıma geldikçe ağlayasım geliyor
bundan 2 yaz önceydi sanırım cuma günüydü yarın sevgilimle bulusucaktım televizyonda da çok acayip bir film vardı neyse film izlemeye başlamışken annem önüme bolca kayısı karpuz kavun koydu bende bunları afiyetle yedim sabah oldu sevgilimle buluşucam saat 12.00de.
film 4 gibi bittiği için sabah uyandığımda sabah 11.40 gibi bişeydi. üstümü giyindim cüzdanımı aldım direk yola çıkıp koşturmaya başladım bu sırada yediğim meyveler etkisini gösteriyor çok fena çişim geliyordu ya bir tuvalete gidip kız arkadaşımı bekleticek yada çok azcık altıma kaçırıp yoluma devam edicektim. çok salakça bir tercih olarak altıma kaçırmayı seçtim ve kızla buluştum kızla yürürken pantolonumda oluşan ıslaklığı farkettim ama çok belli belirsizdi. neyse bunu kızın görmemesi lazımdı bende kızların asla hayır diyemeyeceği hadi gel alışveriş yapalım önerisinde bulundum.
kız da seve seve kabul etti neyse ben kendime birtane pantolon aldım kız arkadaşıma da birtane kazak. yolda giderken pantolonumdaki ıslaklıgın daha da arttıgını farkettim ve kız arkadaşıma hadi bir cafeye oturalım dedim. o da bunu kabul etti cafeye oturduk bende oturdugumuz gibi direk dur ben şu pantolonu deniyim bi die poşetlerden birini aldım ve tuvalete gittim. hemen pantolonu sıyırdım tuvaletin penceresinden attım apartman boşlugu gibi biyere düştü bende mutlu mutlu oh yırttık bu işten die düşünürken poşeti açtım ve o anda dünyalar başıma yıkıldı poşette kazak vardı! benim pantolon içerde kız arkadaşımla kalmıştı benim eski pantolonu almam o uzaklıkta imkansızdı mecbur beklemeye başladım
kız arkadaşım 30 dk geçince kapıya geldi aşkım hadi cık falan dedi bende tabi ses yok utançtan 1 saat falan geçti cafenin sahibi falan uyuşturucudan öldü galiba die polise falan haber vermişler polis geldi kapıyı kırdı beni donsuz bir halde polis merkezine zütürdü tüm cafedeki insanlar bana bakıp gülüyolardı kız arkadaşımın o andaki surat ifadesi hala gözümün önünden gitmiyor...
