Bu gecelik bu kadar kardeşlerim, yarın görüşmek üzere. Dikkat edin kendinize..

Ofise geçtiğimde burak çayı demlemiş beni bekliyordu, aralıkta askere gideceğimi, uzun süre olmayacağımı söyledim. 1-2 saat dertleştik burakla, bütün yetkiyi ona verdim. Burakın yanından çıkıp cana uğradım, ona da aynı şeylerden bahsedip burak sana emanet gözünü üstünden ayırma dedim. Onla da biraz dertleştik, ardından eve geldim. Yarın sabah ilk iş olarak annemi bulup kalan vaktimi onunla geçirmeye karar verip terasa geçtim.

Açtım rakımı, yaktım mangalımı. Müslüm baba söylüyor ben dertleniyorum, hakan altun söylüyor ben içiyorum. Uzun süre oturdum terasta, kafam iyice güzel olup bişey düşünmemeye başlayınca geçtim yatağa.

Ertesi sabah yanlış hatırlamıyorsam nufus kayıt örneği aldım valilikten, ordaki adres günceldi. Eski evin adresi değil başka bi adres vardı. Apar topar bi valiz hazırladım, izmire doğru yola çıktım. izmirde bi ev tutup annemle bol bol geçireceğim vakitleri düşüne düşüne vardım izmire.

Yaptıklarım bana yakışmıyor, bu hayat, bu düzen, bu dıbına kodumun sistemi beni bir canavara dönüştürdü. Bu sistem yüzünden çok yıprandım, çok üzüldüm. Kendimi ıslak bir çay tabağının içinde debelenen şeker gibi hissediyorum. Çıkmaya çalıştıkça eziliyor ve parçalanıyorum. Zor da olsa o ıslak çay tabağının içinden çıkmanın yolunu düşünüyorum. Bir çay kaşığı lazım bana, beni o çay tabağının içinden çıkarması gereken bir çay kaşığı.

hiç oyalanmadan döndüm izmire, güzel bi uyku çekmem lazımdı. Ertesi gün akşam üstüne kadar yattım. Kolumu kaldırcak halim yok, levent benim yüzümden ölecek. Şimdi bile, düşünmesi ne kadar zor. Nasıl bi vicdana sahibim. Bu düşüncelerle zor da olsa çıktım yataktan, güzelce duşumu alıp mekana geçtim.

Gayet güleryüzlü bir şekilde karşılandım mekanda. Orda da güzelce yemeğimizi yedik, havadan sudan konuştuk. Sade kahvelerimiz gelince fazla detay vermeden olayı anlattım. Müslüm ad-soyad, telefon gibi bilgileri aldıktan sonra, ölümünü görebilcek misin dedi.

Herkes yaşattığını yaşar demiştim ya kardeşlerim, başıma gelen kötü olaylar aldığım ahlardan dolayı geliyordu. Burda söylemek her ne kadar doğru olmasa da sorunların çözülmesi de yaptığım yardımlardan dolayıydı. Çok kişinin canını yaktım biliyorum ama hepsi hakeden insanlardı. Çokta iyilik yaptım ve hala da yapıyorum dediğim gibi söylemek her ne kadar yanlış olsa da..

Doktor bey elini uzattı beni hatırlamadın demi Hakan dedi. Nerden hatırlıcam amk günde kaç kişiyle muhatap oluyorum der gibi baktım. Okan ben dedi, lise arkadaşın. Okan diyebildim sadece. Okan kim kardeşlerim biliyor musunuz? Hani lisede kavga ettiğim bir olay vardı hatırlıyor musunuz? işte orda hakkını savunduğum çocuktu Okan.

Kantine geçtik 1 saat kadar havadan sudan konuştuk. Tıp okumuş, yurtdışında çalışmış uzun süre. Türkiye'ye döneli 1 hafta olmuş hemen tayini çıkmış kütahyaya. Benden ve derinden bahsetmiş başhekim, beni hatırlamış hemen.

iyi misin dedi bu gözlerin sahibi olan Zeynep. Kendimi geri çekip senin için bi önemi yok dedim. Hemen kalkıp kapıya doğru gittim, arkamdan geldi gülerek. Kapıyı zorladım baktım kilitlemiş. Zeynep ver anahtarları dedim. Kahkaha atarak mutfağa doğru yöneldi. Camı açtı ve anahtarları olabildiğince uzağa fırlatıp bana döndü, böyle olacağını biliyordum hakan beni affetmeyeceksin ama en azından dinlemelisin dedi. O kadar yılın hatrına hakediyorum bunu diye de ekledi.

Olduğum yerde dinliyorum dedim. Salona geç geliyorum dedi, 5 dakika sonra benim kupamla, en sevdiğim kupamla sade kahvemi getirdi. Anlat zeynep anlat beni çileden çıkarma atarım kendimi burdan inada bindirme işi dedim. Sakin ol anlatıcam herşeyi ama nereden başlayacağımı bilmiyorum dedi. Bi yerden başla artık dedim.

Sen gittikten sonra hepimiz çok kötü olduk, özellikle de ben zaman geçtikçe yediremedim kendime yaptığımı. Alkol kesmiyordu beni artık, aradım birgün kafam güzelken leventi çok kötüyüm hakana ihtiyacım var diye ağladım telefonda bağıra çağıra. Sonra levent geldi dedi, benim buna inanmamı beklemiyorsun demi dedim dalga geçer bir şekilde.

Aradan zaman geçtikten sonra Burak geldi. Abi dedi, burak abini giberim gibtir git başımdan dedim. Abi dedi tekrar. Ne var ulan ne var diye bağırdım. Hem yengenin sana ihtiyacı var hem de sana çok güzel haberler getiren biri var abi dedi. Ne diyorsun ulan dıbına koduğum dedim, o an kendimde değildim. Herkesin abine ihtiyacı var ulan, benim kimseye ihtiyacım yok mu? Hiç mi yalnız kalamıcam ulan dedim. Abi dedi tekrar burak. Ah ulan burak dedim şimdi gibtim belanı, üstüne doğru yürümeye başladım. Vur abi dedi, öldür beni içindeki acı sönecekse yap dedi. Sesimi çıkarırsam huur çocuğuyum, ama önce yengenin yanına git dedi. Ondan sonra ofise gel abi biri seni bekliyor orda dedi.

Yeter ulan diyip bindim arabaya, izmire doğru sürdüm arabayı. Tek tek herkesten hesap soracaktım. Gecenin ilerleyen saatlerinde vardım izmire. Önce zeynepin kapısına gittim. O anda bi irkilme geldi.ne yapıyordum ben? Yüzsüzlük yapıp beni en yakın arkadaşımla aldatan biriyle muhatap mı olacaktım. Seri adımlarla ayrıldım ordan. Evka4teki çardağa geçtim. Sabahın ilk ışıklarına kadar oturdum orda.

Kardeşlerim haklısınız hep yazcam dedim yazamadım, acil olarak şehirdışına ankara, bursa ve aydına gitmem gerekliydi. Neden gittiğimi söylersem spoiler vermiş olurum hikayenin ilerleye kısımlarında neden gittiğimi anlarsınız.

Bu gece uykumu aldım, sabaha kadar yazmayı planlıyorum. En azından gececiler okur diğer kardeşlerim ise gün içinde okur.

Hadi toplanın bakalım hemen başlıyorum yazmaya.

Ustura geldi hemen, olayı anlattım. Böyleyken böyle dedim. Napcaz başkan dedi. Şimdi dedim günayın kız arkadaşı çocuğa mesaj atıcak şu saatte şurda ol diye. Çocuk büyük ihtimal o saatten önce orda olup ortalığı kolaçan edicek. Ondan dolayı mesela saat 5te dediysek, 5e 5 kala kız bir daha mesaj atıcak, 15 dakika geç geleceğim diye. 5i 10 geçe çocuğu alıp bi yere zütürceksiniz, ardından olaya günay ile ben dahil olucaz. Ama kız asla oranın yakınlarında bile bulunmayacak. Tamamdır başkan ben 3 tane sağlam adam buluyorum hemen, sende günayın kız arkadaşına durumdan bahset, bitirelim şu işi dedi ustura. Eyvallah diyip usturayı yolladım.

Ardından günayın kız arkadaşını arayıp planı anlattım ve saat 3e çocuğa randevu vermesini istedim. Biraz korkup çekinsede benim sözümü dinlemesini günaya asla bir zarar gelmesine izin vermeyeceğini söyleyip ikna ettim.

Öğleden sonra yarım gibi ustura hazır olduğunu söyledi, yarım saat sonra da günayın kız arkadaşı aradı. Abi 4te maltepe parkında buluşucaz dedi. Tamamdır kardeşim, günay seni alcak şimdi evden ofiste dur ama günaya bişey çaktırma dedim. Mırın kırın etse de bu konuda da ikna ettim.

izmire vardığım gibi önce düzenimi kurdum, eşyalı bi ev bulup güzelce temizlettim. Annemin karşısına bu suratla çıkamazdım ondan 2 gün evde güzelce dinlendim, biraz kendime geldim. Sabah erkenden evden çıkıp güzelce kahvaltımı yaptım. Yeni eve gidip sitenin güvenliğine sordum, böyle böyle anneme geldim sürpriz yapıcam peder beyde evde mi dedim. Biraz önce çıktı o dedi, yalandan ah be kaçırdık dedim. Arayıp haber vermem lazım dedi, gel eşlik et bana bi sıkıntı olmaz dedim. Sağolsun anlayışla karşıladı.

Dairenin önüne gelip zili çaldım, kim o dedi annem. Kargonuz var dedim. O an anladı kardeşlerim, benim olduğumu anladı. Öyle bir oğlum diyip kapıyı açışı vardı ki hala dün gibi hatırlarım o anı. Belki 10 dakika sarıldı bana kapının önünde, içeri almıcak mısın beni valide hanım dedim gülerek.

içeri geçtik 2 saat kadar bazı olaylarda çok detay vermeden anlattım herşeyi, askere gideceğimi söylediğim an bir daha başladı ağlamaya. Annem ağladıkça içim parçalandı, annem ağladıkça beni bu duruma getirenlere sövdüm.

Bu düşünceler arasında zaman geçerken siyah iki araba yanaştı kapının önüne, ayağa kalktım. 50 yaşlarında, 170 boylarında, kır saçlı biriydi dayı dedikleri adam. Önüme kadar geldi dayı, elimi uzatıp hoşgeldin dayı dedim. Hoşbulduk dedi gayet sert bi ses tonuyla. içeri geçtik.

Korumaları da içeri girince, dayı dedim benim mekanımı şereflendirmişsin kimse sana bişey yapamaz burda. Hem daha açılışı yapmadık adımız çıkmasın kütahyada dedim. Çıkmış zaten adın çıkacağı kadar derken korumaları araca gönderdi.

Dayı açık ve net adamdı bunu anlamıştım, bende açık ve net olduğum için hiç uzatmadan konuya girdim. Benden haraç alamayacağını eğer almayı kafasına koyduysa beni burada çekip vurmasını söyledim. Sonra lafa girdi dayı,

" bak kardeşim kütahyada senin gibi çok insan var, çok kişinin canını yaktım bi o kadarda insanın hayatını kurtardım. Kütahya büyük bir maden ben şimdi sana dur demezsem ilerde sen bana dur demeye kalkarsın" dedi.

Kardeşim sen neden uyumadın amk diye sitem dolu bir sesle açtım telefonu, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ustura. Nerdesim dedim, radar diyebildi sadece. Radar kütahyanın en tepesi, dağın başı. Yolun devamında da askeri birlik var zaten. Öyle tepedeki nisan ayında falan kar görebilirsiniz orada.

Apar topar çıktım evden, radara vardığımda arabanın içerisinde öylece duruyordu ustura. Bindim arabaya bi sigara uzattım. Anlat bakalım kardeşim dedim, anlat rahatla. Derdini açmayan derman bulamaz.

Ağır geliyor be dedi. Ustura uzun süredir tanımama rağmen özel hayatıyla ilgili bişey bilmiyordum, o kadar yakındık ama hiç dertleşmedi benimle, hiç açmadı kendini.

Mekana vardığımızda üst düzey bir önlem vardı, aha dedim kurtlar vadisi setine geldik herhalde. Üst araması falan yaptılar. Amk dedim müteahhit adamım ben, silahla milahla işim olmaz. dıbına kodumun angutu tepki bile vermedi. Sadece buyurun efendim dedi. Eyvallah diyip geçtim içeri. Benden taş çatlasın 3-5 yaş büyük bir adam içerde oturuyor, herkes ona saygı ve korkuyla bakıyordu. içtiğim papatya çayının da etkisiyle gayet rahat bir şekilde gittim büyük patronun yanına, merhabalar hakan ben dedim.

Herkes benim rahatlığımdan rahatsız olmuştu. Elini uzattı büyük patron, merhaba kardeşim dedi. Herkesin gözü bendeydi, meşhur hakan sensin demek dedi. Meşhur derken dedim. Sadece gülmekle yetindi. Sonradan öğrendiğime göre o yaşta o serveti kendim kazandığımı zannediyormuş herkes, hiç bozuntuya vermedim bende.

Tanışma faslının ardından büyük patron bizi hakanla yalnız bırakın dedi sert bir ses tonuyla. Ben ise hala gayet rahattım. gözlerimin içine bakarak ne düşünüyorsun diye sordu büyük patron.

Konuşmaları en ince ayrıntısına kadar anlattım bizimkilere, hepsi şaşırmıştı. Dayıdan böyle bi hareket beklenmesi imkansız dedi ustura. O dayıysa dedim bende başkanım gülerek.

Gerçektende öyleydi son zamanlarda kütahyada çok dikkat çekmiştik, gittiğimiz her yerde gözler üzerimizdeydi.

Hatta bigün pabuç mu medusa neydi o zaman, dıbına kodumun yerinin ismini 8363636 kere değiştirdiler. Orda güzelce eğlenirken istemeden kızın biriyle sık sık göz göze gelmeye başladık. Yanında üniversite öğrencisi olduğu belli olan bi eleman, usulca geldi masaya tam konuşmaya başlayacaktı ki 2 tane bodyguard aldı bunları dışarı attı. Adamdan ne istediniz diye sordum elemana, abi patron seni kimsenin rahatsız etmemesini tembihledi bize dedi. Patronlarını hiç tanımaz bilmezdim, siz düşünün.

Gece rahatsızlandım amk, yengeniz apar topar acile zütürdü. Şimdi biraz daha iyiyim, bi yemek falan yiyip yazmaya çalışıcam.

Vay huur çocuğu dedim, adamın kaydını çıkar adını soyadını emniyetten birine versin ustura adresini bulalım dedim. Kendi çapımda mafyacılık oynamaya da başlamıştım.

Evet bana hiç yakışmayacak bir hareket yaptım, eşinin ve çocuklarının gözü önünde dövdüm elemanı. Ustura hırsını alamadı iki kolunu da kırdı. içim soğumamıştı aklıma hala özgenin o hali geliyordu.

Ertesi gün ofise iki tane sivil polis gelip usturayı sordu. Bizim olayla alakalı olduğunu düşünüp noldu neden arıyorsunuza girmeden sadece arkadaşım olduğunu sık sık buraya geldiğini ama bugün hiç uğramadığını söylemiştim. Zaten dün gecede konuşmuştuk 1 hafta hiç görüşmeyecektik.

Dayı yemekte işi çözdüğünü önümüzdeki hafta arsayı üstüme almam gerektiğini söyledi. 3 ortak olacağız dayı can, sen ve ben dediğimdd biraz morali bozuldu. Canı ekarte etmek isteyeceğini anlamıştım o yüzden direk söyledim, dayı canla uğraşma o benim can kardeşim. Üçümüzde güzel paralar kazanacağız merak etme dedim.

O hafta pek bişey olmadı gibi, olsa bile bu güzel haberden sonra hiçbişey canımı sıkamazdı.

Arsayı üstüme aldıktan sonra sağdan soldan düşük fiyata topladığım dairleri falan elden çıkardım o arada, ruhsatları, proje çizimini falan hallettirdik. Güzelce reklamlarımızı hazırladık vs fazla detay vermek istemiyorum. O arada olanları hiç hatırlamıyorum tek odak noktam bu proje olmuştu çünkü. Temel atma töreninden sonra yine bol aksiyonlu hayatım başlayacaktı.

Kahvelerimizi içtikten sonra günayla nişanlısı içeri geçip çalışmaya başladılar. Saat 4e yaklaşırken günayın kız arkadaşı geldi odama, çocuğa mesaj at dedim 10-15 dakika gecikeceğim diye. Mesajı attıktan sonra çıktı odadan kız. Usturayı aradım, çocuk burda napalım dedi. Alın hemen bi yere geçin, bana haber ver dedim.

15 dakika sonra tekrar aradı ustura, afyon yolunda bi yeri tarif etti. 15 dakika sonra ordayız diye de ekledi. Günaya hadi çıkıyoruz dedim. Nereye der gibisine baksa da gayet sert söylediğim için sormaya çekindi. Yaklaşık yarım saat sonra usturayla buluştuk. Çocuğu indirdiler arabadan, günay kim bu abi dedi bana arabada, seni tehdit eden çocuk dedim. Kimmiş abi, neciymiş, niye beni tehdit etmiş gibi arka arkaya sorular gelince tane tane anlatacağım ama bana önce söz ver dedim. Söz abi dedi.

Olayı olduğu gibi anlattım, nişanlısına asla kızmayacağını vs tembihledikten sonra bizde indik arabadan. Çocuğun ağzı yüzü kan içindeydi, usturaya döndüm, başkan yolda bi türlü rahat durmadı kahpe çocuğu 3-5 kere vurmak zorunda kaldık dedi ustura. Hem gülüyor hem de konuşuyordu.

Ben senin sevgilin değilim ama dedim, yaaa diyebildi sadece. Kolumu işaret ettim, girdi koluma. Kapısını açıp bindirdim arabaya. Vahitle Leventi aradım sözleştik bi yerde. Önce kahve falan içtik. Zeynep herkesle muhabbeti kurmuştu. Ortamın neşesini hiçbirşey kaçıramazdı o an.

O gün Zeynep içmedi hiç. Bende ona eşlik edip içmedim. Diğerleri bana güvenerek baya dağıtmıştı. Saat baya geç oldu çıktık, bunların arabaların anahtarlarını aldım 4ünüde sıkış tepiş bindirdim arkaya. Bana zütürdük hepsini, Zeynep anne ben ise baba gibi tek tek hepsini yatırdım. Kahve yaptım iki tane Zeyneple bana, kahvelerimizi içelim seni de evine bırakayım dedim. Sonra da ekledim aa pardon gerek yok sen şurdan taksiyle gidersin diye. Yok bu sefer sen zütür dedi, kalcak yer yok burda bende kalırsın dedi. Çok şaşırmıştım. Evini bilmemi istemeyen bir kız bir anda nasıl dönmüştü böyle.

Günayı çağırdım odaya, nişanlısını evden almasını artık az çok işleri öğrenmesi gerektiğini, sonuç olarak yakın zamanda burada çalışmaya başlayacağını söyledim. Abi dedi, hadi hadi cevap verme kız işsiz güçsüz sıkılıyor evde hem geçende sen bana dememiş miydin dedim. Mutlu mutlu eve doğru gitti. Günay gittikten sonra aradım usturayı saat 4te maltepe parkında diyip kapattım.

Yarım saat 45 dakika sonra günaylar geldi. Günayın nişanlısı odaya geldi hemen, abi işe başlıyormuşum doğru mu dedi. Bugün sayılmaz yarın sabah 9da iş başı yaparsın dedim. Meraklı gözlerle bakmaya başlayınca, 3 tane kahve getir bakalım paşam dedim günaya. Aslında çaycımız var ama bu bir taktiktir kardeşlerim. Günaya dışarı çık biz özel konuşalım desem sonuç olarak çocuğun nişanlısı yanlış anlayabilir. işi garantiye almak için günaya iş verdim ki kısa sürede olsa durumu anlatıyım günayın kız arkadaşına.

Çocuk biraz sıkıntılı, bugün işi hallederiz ama sonrasında ne olcağı belli değil. Bi süre burada çalış, burada sana kimse bişey yapamaz. Sabahları da ustura sizi evden alcak, akşam da bırakcak. Tedbirimizi alalım dedim. Saat 4e 5 kala da günay falan yanında olursa, hakan abiye bişey sormam lazım diyip yanıma gel çocuğa mesaj atcaksın dedim. Tam o sırada da elinde kahvelerle günay geldi zaten.

Zeynepin üstünde 1 tane evim bir tane arabam vardı. Zeynep ailesine önce araba aldığını sonra ev aldığını söyleyip o parayı yavaş yavaş biriktirmişti. Biraz benimde katkım vardı o parada.

Vahitin üstüne de bi tane çiftlik tarzı bi yer vardı. Leventteydi çoğu şeyim, 3.4 tane ev, 1 tane bindiği arabası, bi tane yazlık ve benim paramla aldıkları da cabası.

Vahite dönüp herşeyi satmasını söyledim. Kendisini zorlamamasını ihtiyacı olduğu kadar parayı kendisine ayırmasını söyledim. Banka hesabına koyamazdım hiçbişeyi, anında el koyarlardı. O yüzden sizden son bi kıyak istiyorum dedim. Kendimi toparlayana kadar paralar vahitin hesabında kalsın, banada vekalet versin işimi falan onun üstüne kurayım dedim.

Kabul etti. 4-5 gün sonra herşeyi satmıştı Vahitle Levent. Bir banka kartı ve vekaletini zarf içerisinde aldım vahitten.