Hızla toparlandım, kalktım çardaktan. Güzelce kahvaltımı yaptım. Bi avmden takım elbiseler aldım kendime. Bugün bile hala soruyorlar bana neden kot-tshirt giymiyorsun diye. Bende bilmiyorum o günden beri pazar günleri dahil hep klagib giyiniyorum. Döndüm kütahyaya çarşamba günü akşamıydı.

Perşembe sabah ofiste burak beni traş olmuş ve gayet şık bir şekilde görünce şok oldu. Hoşgeldin abi dedi. Yeni çalışanlar kim bu dercesine bakıyordu. Hoşbulduk kardeşim dedim. Dışarda ekipten kim varsa haber ver, yetkili kim varsa şantiyede onlara da haber ver bi toplantı yapalım dedim.

Can ve ustura dahil herkes ofise geldiğinde saat öğleni geçiyordu. Son gelişmeler hakkında bilgi aldım. Size de özet geçeyim. Apartlar yoğun bir şekilde işliyor, inşaatın %70e yakını bitmiş ve 350ye yakın daire satılmış, emlak deseniz zaten tıkırında.

Dün yazamadım kardeşlerim, toplanın bakalım seri olarak partları atmaya başlayalım. Varlığınızı belli edin.

Yarım saat sonra vardık eskişehire. Ne alalım araba dedim, abi bütçe ne kadar dedi. Lan dediğim anda anladı tamam abi bi merso yakışır sana dedi. Ama önce kahvaltı yapalım bu saatte hiçbiyer açık değildir dedi. Çiğ böreği meşhurmuş eskişehirin derme çatlı bi yerde yedik. Hayatta yediğim güzel yemeklerden biriydi.

Öyle böyle derken saat 11 oldu. Gittik hases eskişehir mercedes bayisine. içime sinmedi amk merso. Dedim audi alalım biz. Gittik audi bayisine beyaz bi a5 aldım kendime. 1 hafta sonra herşey hazır teslim edeceklerini söylediler, bankaya geçip vekaletle parayı aktardım hesaplarına. Bi öğlen yemeği yedik eskişehirde.

Kütahyaya dönerken Burak soru sormaya başladı. Gayet sert bi şekilde soru sorma işini yap dedim. Kütahyadan bi daire bulduk güzelinden. Afyon yolunda bi istikbal mi ne vardı ordan eşyaları aldık güzelce. Aynı gün teslim edilsin diye biraz da fazla para verdim. O arada evi temizlesin diye kadın falan bulmuştuk. Saat gece 2ye geliyordu ben yerleşmiştim artık.

Zeynep.. Benim nazlı yarim. Beni bu hale getiren kadın. Ne yaparsam yapayım vazgeçemiyordum..

Üniversitenin ilk gününde tanışmıştım kendisiyle, paf takımdan alıp a takıma çıkarmıştım. ilk gün dediğim okulun başladığı ilk gün değil ha okula girdiğim ilk gün, kayıt olduğumuz gün.

Karşıdan bişey geliyordu, yemyeşil gözleri dünyamı aydınlatmıştı. Ona bakarken herşey renkli kafamı çevirdiğimde ise siyah-beyazdı. Resmen siyah-beyaz dünyamı aydınlatmaya gelmişti Zeynebim..

Hiçbirşey yokmuş gibi yaklaştım yanına, pardon acaba mühendislik öğrenci işleri nerede diye sormuştum. Sanki okul açık amk sorduğum soruya bak. Bende bilmiyorum dedi, yeni başlayacağım okula diye ekledi. istersen beraber bakalım ben tek geldim anladığım kadarıyla sende teksin dedim. Sorma ya bizi hiç önemsemiyorlar dedi, gözlerinin parıltısı soldu. Saçma bir şekilde neler yaşadığını bilmiyorum ama yaşayacaklarına ortak olabilirim tarzında bir cümle kurdum. Gülmüştü, tamam dedim tamam amk bu gülüşten sonra kapatın dedim dünyayı, hadi kapatın gibtir olup gidelim..

Burakın numarasını aldım yolladım eve, benden haber bekle diye de tembihledim. Bi süre çıkmadım evden. Yanlış hatırlamıyorsam salı günü önce bi hat aldım kendime, ardından emlakçıya gidip elektrik doğalgaz falan üstüme almak istediğimi söyledim. Ev sahibiyle görüşüp onayladı. Aradım burak ı araba bul gel dedim.

Sessiz sakin bi yere çektik arabayı, ne iş yapılır lan dedim bu kütahyada. Abi asker ve öğrenci çok ne yaparsan tutar burda dedi. inşaat işi yapamazdım, emlak işi de olmazdı çok dikkat çekerdi. Kiralık bi bina bul günlük kiralık işi yapalım dedim, kabul etti.

Ondan sonraki 15-20 günde fazla bişey olmadı. Özet geçiyorum o arayı.

Bundan sonrasını okumadım zaten, demiştim ya size hayat bana çoktan parmak atmıştı diye aha bir parmak daha atmıştı.

Daha önce de söylemiştim peder beyi sevmem değer vermem diye, değer verdiğim üç kişi var demiştim. Levent ve Vahit hep yanımdaydı zaten, her ne kadar beni mahvetmiş olsa da Zeynep'e de ihtiyacım vardı. Önce Zeynep'i aradım çok önemli olduğunu konuşmamız gerektiğini söyledim. Ses tonumdan anlamış olacak ki kabul etti. Levente zeynepi almasını ve evka4teki çardağa gelmesini söyledim. Vahiti arayıp beni evden almasını söyledim.

Aklımda 4 kişi yeni bi hayata başlamak vardı beyler. Nerden bilebilirdim ki böyle olacağını...

2 saatin ardından savcılığa sevkedildim apar topar. Peder beyden hiç haberim yoktu, ufaktan telaşlanmaya başladım. Neden derseniz ne kadar gücüm olursa olsun şuan herşey peder beyin elindeydi, ve bütün bunları bana peder bey yaptırmıştı. Korktuğum şey peder bey gücünün devam etmesi için beni satmış olabileceğiydi.

Savcının odasına girdim, ifademin hala geçerli olduğunu söyledim. Ordan nöbetçi mahkemeye sevkedildim. Mal varlığıma el konulduğu ve tutuksuz yargılanacağım kararı çıktı.

Her ne kadar herşey peder beyin elinde de olsa bende hayatın orta parmağını erken yediğim için arabam hariç herşeyim Levent, Vahit ve Zeynep'in üzerineydi.

Hayatımı yeniden kurabilecek paraya sahiptim.

Kardeşlerim bugünlük affedin, inanın gücüm yok. Toplayamıyorum kafamdakileri, ama yarın kendimi affettiricem merak etmeyin. Hadi dikkat edin kendinize..

Sonraki 3 ayda kendimi işe verdim olan olayları hatırlamıyorum da zaten hiç yazmamışım o süre boyunca. Haziran sonuna doğru eski kiloma ulaştım, 2012 haziran bu arada. Şantiye bitime yaklaşmış satılmayan az daire kalmış ki bu da tamamlandıktan sonra daha yüksek fiyata satılsın diye bekletiliyor.

Derinin acısını daha az hissediyorum artık, o kadar acımasız olmuşum ki size yazdığım bir bölümü olduğu gibi yazıcam. Bu part için bana istediğiniz kadar sövebilirsiniz.

3 Temmuz 2012, 01.43
Aklıma derin geldi şimdi de olanlarda benim suçum yok. Amk zaten bana sulanan kendisiydi, korunmasız ilişkiye girende kendisiydi. Ayrıca çocuğu aldırsaydı şuan yaşıyor olurdu. Ben ne yapayım bayıltıp zorla ameliyata mı soksaydım. Kendi verdiği karar, artık eskisi kadar üzülmüyorum. Evimi değiştirmeyi düşünüyordum ya bi ara komik geliyor amk. Kaç tane hatun gelip geçti yatağımdan her ayrıldığım için evi değiştirmeye kalksaydım, vay halimize. Kazandığımızı nakliyeciler yerdi amk. Hayırlısı buymuş, Derin'in de ömrü bu kadarmış. Sonuç olarak herkes bir gün göçüp gidecek bu dünyadan. Kimse için üzülmeye değmez be. Neyse işler yolunda, karı-kız desen bi emlak komisyonu için altıma yatan da çok. Hiçbişeye takamam kafamı.

Ertesi sabah çalan telefona uyandım. Arayan Candı. Efendim dedim, bu sabah kahvaltıda misafirlerimiz var ortak dedi gayet yavşakça. Eyvallah dedim kapattım telefonu. O zamanlar kütahyada sera avm yoktu afyon yolunda bi outlet vardı oraya gittim hemen. Güzel bi kot gömlek blazer kombini yaptım.

Mesaj attım cana saat kaçta diye. Sen istediğin zaman dedi. Yarım saat sonra geliyorum ben dedim, adamlar da 1 saat sonra gelsin. Hoşuma gitmişti bu olay. Ortamın kontrolü bendeydi veya bende olmasını istiyorlardı. Temkinli davranmam gerektiğine karar verip her zaman kahvaltı yaptığım yere geçtim. Bugün sadece kaşarlı tost istediğimi söyledim. Garson kız şaşırdı.

Hemen tostu yiyip kalktım canın yanına geçtim. Anlat dedim. Dur bi ortak dedi, iki çay söyledi. Nasılsın hoş beş muhabbetten sonra başladı lafa. Gelcek olan arkadaş dedi yeni yurt yapacak para lazımmış. Beni yanlış anladın sen dedim ben tefeci değilim.

Kardeşlerim yarın gece Ankara'ya geçiyorum, sizi çok boşladım farkındayım yarın geceden itibaren devam edeceğiz. Haydi bakalım yarın geceye kadar dikkat edin kendinize..

Arabayı teslim aldık, günlük kiralık için ruhsat işini va hallettik, binayı kiraladık, eşyaları falan yerleştirdik derken artık bi işim de vardı. Köşede yine hatrı sayılır bi param kalmıştı. Binanın ve evim 1 yıllım kirasını vermiştim peşin para. Buraktan başka kimsede numaram da yoktu. Bi tane hat aldım buraka diğer hat özel hattın olsun dedim.

Bu arada kiraladığımız bina 5 katlı 11 daireli bi yerdi. Zemin kata burakı yerleştirdim hem ofis hem ev gibi kullan dedim. 10 tane günlük kiralık dairem vardı yani. Güzel para getireceğine adım gibi emindim.

Biraz daha öyle boş boş takıldım bütün işler buraktaydı. Bir gün kapının sesine uyandım, karşımda postacı mahkeme evrağı vardı. 45 gün sonra bi duruşmam vardı. Babamın beni satması aklıma gelmişti, sinirlerim tavan yapmış bu işten sıyrılmam gerekiyordu.

Herkesle bağımı koparmıştım tanıdığım kimse de yoktu amk. Biraz çevre yapmam gerektiğini düşündüm kütahyada. Bunun en güzel yolu hergün aynı mekanlara gitmektir kardeşlerim aklınızda bulunsun. 4 gün falan aynı yerde kahvaltı yapıp aynı yerlerde takılıyordum.

Yenge ve burak özgenin başındaydı, ikisini dışarı yollayıp özgeye sordum nolduğunu. Ağlayarak hiçbişey hatırlamadığını söyledi. Çıktım odadan usturayı aradım bi gelişme olmadığını söyledi. Sıkıntılı bi durumsa dayıdan yardım isteyelim dedim, ben çözerim ama beni sıkıştırma dedi.

Bu arada attcinin nöbeti bitmiş hastaneye gelmişti oda. Size arada attciden hiç bahsetmedim çünkü çok fazla olay yaşamadık onla. Dışarda kahve içip muhabbet edip eve geçiyorduk. Bi ilişkimiz yoktu ama var gibiydi onunlayken eğleniyordum.

1 saat falan kaldı özgenin yanında, dışarı çıktı. Sana gidelim mi uyumam lazım dedi. Tamam dedim, arabaya biner binmez bi soru sordu bana, o an çok duygulandım amk. insanların gözünde nasıl olduğumuzu anladım, bizi nasıl gördüklerini anladım.

Lisede bi arkadaşım vardı, sessiz sakin bi tip. Sınıfın ineklerinden, gözlüklü hep en önde oturan tiplerden. Bigün sınıfa girdim bunun gözleri kıpkırmızı. Noldu lan sana dedim. Bişey yok dedi, ergeniz ya bizde iyi amk dedim geçtim sırama.

2 dakika sonra bizim sınıftan iki eleman geldi güle güle. Bunlarda okulun belalı tiplerinden. Bizimki gitti bunların yanına bişeyler söylüyor sessiz sessiz bu binlerde gülüp duruyor. En son çocuğu yere yatırdılar gülerek, hatırladığım o. Kendime geldiğimde müdür bağırıp duruyordu.

Kafamı sola çevirdim bizim iki binin heryeri kan. Lan dedim naptım ben. Ardından babam geldi, anlat dedi müdürün yanında bana. Olayı olduğu gibi anlattım. Çocuklara baktı bana baktı, kahkaha atarak müdüre haketmişler hocam dedi çıktı gitti.

Şimdi soruyorsunuz amk bunu niye anlattın diye. Bu olay benim kişiliğimi şekillendirdi, bu olaydan sonra kimsenin hakkını yedirmedim, gördüğüm her haksızlığa karşı geldim.

Saat 1 gibi eve gelmiştim, attci hala uyuyordu. Sokuldum yanına bu sefer ben ağlamaya başladım. Bağıra bağıra ağlıyordum. Benim canım kanım babam hayatımı mahvetmişti. Beni bu kadar acımasız yapanda oydu, beni bu hale sokanda. Her ne kadar çevremde insanlar da olsa Levent, Vahit ve Zeynepten sonra kimseye güvenim kalmamıştı. Sabaha kadar ağladım. Yeri geldi küfürler ettim, yeri geldi sessiz sessiz ağladım. Attci hiç tepki vermedi, sadece sarıldı. Kemiklerimi kıracak gibi sarıldı. Soruyorum şimdi size, suskunlarda sormuştu ya, canınız yandığında kime koşarsınız amk? Sizi en çok sevene mi, en çok sevdiğinize mi?

Ben beni en çok sevene koşmuştum. Kaldırdım attci kızı yataktan giyin üstünü dedim, hiç itiraz etmedi. O an onu öldürsem sesi çıkmazdı. Evine gittik topla özel eşyalarını bana yerleşiyorsun dedim. O özel eşylarını toplarken kuyumcuya gidip iki tane nişan yüzüğü aldım.

Eve geldiğimde işi bitmiş beni bekliyordu elini tutup yüzüğü verdim, o anki gülmesine canımı verirdim be. O kadar boşluktaydım ki verirdim canımı.

Temel atma törenine belediye başkanı, vali gibi önemli isimler katıldı. Güzel reklamlar yapmıştık. Eskişehir, Bursa, izmir, istanbul ve Ankara'dan bir çok yatırımcı gelip gitmeye başladı. 682 konutlu oldukça büyük bir projeydi. Fazla detay vermek istemiyorum ama varımı yoğumu bu işe yatırmıştım. Büyük çoğunluk ise dayının sayesindeydi. Temel atma töreninden sonra temelden satışa başladık amaç masrafları karşılamaktı. Günlük kiralıkları daha iyi döndürüyor, kiralık ve satılık dairelerle daha çok ilgileniyordum. Gece hayatım yok denecek kadar azdı.

ilk 3 ay çok sıkıntılı geçmesine rağmen gelen yatırımcılar teker teker olumlu dönüşler yapmaya başlamıştı. 4.aya girdiğimizde 82 tane dairenin temelden satışını tamamlamıştık. Ve bu bizi en az 6 ay kadar daha zütürürdü.

Derin yani attci kızla ilişkimiz çok güzel gidiyordu, çok büyük destek veriyordu bize. Hatta hastaneden 2-3 doktora onun sayesinde daire bile satmıştık.

-içerik gizlenmiştir.-

Eve geçmeden tekrar emniyete geldim, babam hakkında kimse birşey söylemiyordu yalvar yakar bi tane memur bana yardım edeceğini ama ondan önce biraz akıl vermek istediğini söyledi. Benden yaşça küçüktü, akademiden yeni mezun olmuş gibiydi.

Elime bi zarf tutuşturdu hadi git dedi. Taksiye bindim zarfı açıp okumaya başladım,

"Bak kardeşim bu mektubu sen savcılığa giderken yazmaya karar vermiştim, doğru veya yanlış ama mutlaka olanlardan haberinin olması lazımdı. Tekrar emniyete gelip beni bulduğunda doğru olanı yapmam gerektiğini anladım.

Babanın sorgusunda bende vardım. Herşeyi reddedip rüşvet operasyonu kapsamındaki bütün projelerin sana ait olduğunu, kendisinin zaten işlerden yavaş yavaş çekildiğini söyledi. Hatta bu duruma hazırlıklıymış gibi bundan 1 hafta önce bütün herşeyi sana devretmeyi düşündüğüyle ilgili yönetim kuruluyla bir konuşma yaptığını, toplantı odasının kamera kayıtlarının incelememiz gerektiğini söyledi."

Güzelce hazırlanıp çıktık evden, otelin önünde buluştuk bizimkilerle. Otelin lobisinde kahve içelim dedi burak. O an yaşayacaklarımı bilsem giberim seni ne kahvesi derdim amk hatta kahveden vazgeçerdim, bir daha içmemeye tövbe ederdim amk.

Önden burak ve özge el ele, ardından yenge canın kolunda lobiye girdiler. Biz attciyle normal olarak, arkalarından girdik ki girmez olaydım amk.

Yine aynısı oluyordu, bütün vucudumdan kanın çekildiğini hissediyordum, başım döndü attci anlamış olacak ki belimden tutup oturttu hemen.

Karşımda olan manzara şuydu kardeşlerim, leventin kolu zeynepin belinde öpüşüyorlardı ve beni görmüyordu ikisi de. Gözlerim bulanıklaştı son gücümle attciye baktım anladı bayılacağımı hemen çantasından çıkardığı ıslak mendille yüzümü silmeye başladı.

Kardeşlerim bi iş dolayısıyla ankaraya taşınmam gerekiyordu, son dakika bi iş çıktı önce 6 ay kadar bursada kalmam lazım. Onun ayarlamalarını yapıyorum. Bu geceye kadar halletmem lazım, gece tekrar yazmaya başlıcam. Haydi bakalım dikkat edin kendinize..