Büyük patronun yanından çıkıp eve attım hemen kendimi, benim istediğim yaşam bu muydu? Tabii ki bu değildi amk. Sadece babama bişeyleri kanıtlama çabasına girmiştim. Ve başarmıştım da. Artık dayının yerinde ben vardım. Gazetelerde boy gösterecektim. Ben bunu istemiyordum.

Bizimkileri aradım tek tek, kutlama yemeğine çıkalım diye. Aslında amaç kutlama yapmak değil kafamı dağıtmaktı. Porsuk Et Mangal Deli Bayram'da her zamanki yerimize oturduk. Can ve yengemiz, burak ve özge, ustura ve ben.

Biraz da olsa iyi geldi bu yemek en azından bu gecelik bişey düşünmedim. Ertesi sabah ofise dayı geldi, endişeliydi hala. inşaattan çekilmesini söylemişler. Dayı dedim zaten kazandığımız para inşaatı bitirmeye yeter, o inşaatta senin payın büyük, hakkını alacaksın dedim. Sonuç olarak kütahya artık benim, ben öyle olmasını istiyorum. Konu kapanmıştır dedim. Adam bildiğin mutlu oldu amk, yüzünde güller açtı resmen.

Kardeşlerim toplanın birazdan başlıyoruz.. hadi bakalım burda olanlar varlığını belli etsin..

Panpalar aöf sınavında yengenizi bekliyorum, boşlukta yazabildiğim kadar yazacağım aniden gidersem sövün bana amk. Aklım başıma gelsin.

Levent nerde dedim, o da gitti dedi. Biliyor musun yerini dedim, hayır bilmiyorum dedi. Anahtarı ver dedim, yedek anahtar her zamanki yerinde dedi. Eyvallah diyip çıktım evden.

Bu kadar şaşırmamıştım olanlara, normalde olsa üzülmem, bağıra çağıra ağlamam gerekirken aklımdan geçen tek şey leventin ölmesiydi. Ne pahasına olursa olsun levent ölmeliydi. Büyük patron geldi aklıma, aradım hemen. istanbulda olduğunu gece yurtdışına çıkacağını söyledi. Akşam 8 için randevu aldım ve havaalanına doğru yola çıktım.

Bu kısmı hızlı geçip büyük patronla olan görüşmeme geçiyorum direk.

Bal dudak bizim şantiye şefini ayartıyor, ilk günden de atıyor yatağa. adam herşeyi dökülüyor tek tek. imarda oynama yaptığımızın belgeleri, kamera kayıtları, rüşveti nasıl verdiğimiz vs herşey var elinde. Peki benim anlamadığın şey şuydu bu anlattıklarım 2-3 hafta içerisinde oluyor, bizim şantiye şefimiz salak mıydı ki bütün bu bilgileri bu kıza versin? Bu işte bir bit yeniği vardı ve kesinlikle çözmem lazımdı amk, tak yoluna gidecektik.

O hafta hem peder beyle hem Vahitle hem de bal dudakla bol bol görüşmeler yaptım. işin içinde başka bir iş vardı amk emindim ama çözemiyordum.

Derken bir pazar sabahı şafak operasyonuyla üst düzey yöneticilerimiz ile beraber peder bey ve beni gözaltına aldılar.

Hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti amk sevdiğim ve değer verdiğim 3 insan vardı, biri Vahit diğeri Levent..

Sizi mi kırcam amk yazıyorum lan. Bütün gece yazıcam kardeşlerim.

Kardeşlerim özelden çok güzel mesajlar gelmiş, tavsiye isteyenler, teşekkür edenler. Mesajlarınızı biriktirip bilgisayardan girdiğimde cevaplayacağım hiç merak etmeyin. Hikayeye dediğim gibi günlük belirli aralıklarla veya bir anda en az 10 part gireceğim.

O hafta herşeyi halletmek için sözleşip ayrıldım canlardan. Uzun süredir adam akıllı eğlenmiyordum. Atatürk bulvarında disco tarzında bi yer vardı adı medusaydı sanırım o zamanlar. O akşam oraya gittim, güzel bir de hatun buldum. Kendi evime zütürmek istemedim.

Önceden dairenin birinin yedek anahtarını almıştım. Hatunu aldım daireye gircem amk kapı açılmıyor. Burakta ailesinin yanına gitmişti o gece. Dedim herhalde verdi daireyi amk hatunla arabada işi hallettim eve bıraktım bunu.

Eve geçip uyudum, ertesi sabah burakın daireye geçtim. Baktım defterde daire boş görünüyor. Ulan dedim huur çocuğu seni gibmez miyim ben. Apartmanı karşıdan görecek şekilde güvenlik kamerası koyacaktım 1 hafta boyunca izlicektim ibineyi.

Artık temiz olduğum için önüme bakmam gerekiyordu. Yeni yılda çok güzel işler yapmam lazımdı.

Herşeyi halletmiştim, kasım ayına da gelmiştik 2010'un. Kütahyada tanınıyordum ve her istediğimi yapabilecek pozisyondaydım. Önce attci kızı buldum, yemeğe davet ettim. Üstün körü kendimi anlattıktan sonra onu dinledim. Bu da aynı taktiği kullanıyordu. Kendini bana açıp benim dökülmemi bekliyordu. O gecenin sonu evde bitti. Yavaş yavaş eski yaşamıma dönüyordum ve bu durum hiç hoşuma gitmiyordu.

Emlakçı bi dairesinin olduğunu ve adamın kiralamadığını satmak istediğini söyledi. Piyasa fiyatından aşağıya bi fiyat teklif etmiştim. Ev sahibi mecbur kabul etmek zorunda kaldı çünkü başka alıcı çıktığında araya giriyordum evi satamıyorlardı. Yeni evime taşındım, 10 gün falan sürdü ama bu sefer taşınmam baştan aşağı kendi istediğim gibi dizayn ettirdim evi.

Aradan yarım saat geçtikten sonra geldi burak, işler yolundaydı. Apartlar nerdeyse hergün full çekiyor haftasonları telefonlar susmnuyordu. inşaat için de sıkıntı yoktu. En azından 2-3 günde bir daire satılıyordu. Bunun dışında normal kiralık-satılık daireler de elimizde durmuyordu. Burak abi bulabilirsek bi apartman daha açalım dedi günlük kiralık için, hem günlük masraflar, eleman masrafları çıkıyor hemde ay sonuna iyi kar bırakıyordu.

Gece geç olmasına rağmen müteahhit bülenti aradım, 2-3 ay içerisinde bitecek 12 daireli bi yeri olduğunu söyledi. Tamamdır dedim orası da komple benim, yarın ofise gel sözleşmeyi yapalım.

Arabayı verdim buraka sabah 8de al beni dedim, şantiyeyi bi kontrol ediyim.

O hafta öyle geçti, ertesi hafta salı günü profesörümüz geldi kanadadan. Okanla karşıladık adamı, güzelce yemek yedik falan. Perşembe günü tedaviye başlayacağını söyledi.

Aynı gün içerisinde bi davetiye aldım, Kütahya Genç işadamları Derneği'nden. Akşam yemek varmış. Akşamüstüne kadar bildiğiniz gibi işlerimi hallettim, ardından hazırlanmak üzere eve geçtim. Güzelce duşumu aldım, kahve-sigara yaparken burak aradı. Mercedes bayisinden aradılar abi, bize özel bi kampanya yapmışlar, yarın görüşmeye gider miyiz diye sordu. Sence dedim, gidelim bakalım abi dedi. Tamamdır öğlene randevu al gidelim dedim.

Sigaramı bitirip güzelce giyindim, tahya otele doğru yola çıktım. Tahya otele vardığımda yine bi düşünce bulutu çöktü üzerime. Amk ben neydim şimdi? Mafyanın bi parçası mı? Yoksa işadamı mı? giberler hakan, hepimizi giberler dedi içsesim. Şimdilik bi sıkıntı yok, böyle devam et bakalım diye de ekledi.

O yemeğin benim için organize edildiğini sonlara doğru anladım. işten çok herkes beni tanımaya çalışıyordu ve o kadar kalabalık bir ortam yoktu. 12-13 kişiydik. Daha önce internette gördüğüm fotoğraflarda yaklaşık 60 kişilik bir dernekti burası. Jeton geç düşmüştü.

Bu anlattığım olay 15 saniye içerisinde gerçekleşti tabi, 2-3 dakika sonra kendime geldiğimde zeyneple levent bana bakıyordu. Sadece güldüm ikisine, hiçbişey olmamış gibi kalktım yerimden hadi salona geçelim dedim. Attci bana baktı geçelim dedi.

Zeynep ile levent hala bana bakıyordu, tam salona girerken zeynep tuttu kolumdan git dedim git yoksa zarar vericem ikinize de. Ver dedi, gerekirse öldür. Değmezsiniz diyebildim sadece.

Gözlerim kıpkırmızı girdim salona. Atıştırmalıklar bile gelmemişti ki garsonu çağırdım, bahşişini verip bu bardak hiç boşalmayacak kardeşim dedim, sadece bizim masayla ilgilen biri bişey derse beni göster şeflerin beni tanır dedim. Tamam abi diyip ilk dubleyi doldurdu garson, fondip yapıp baktım garsona. Hiç renk vermeden ikinci dubleyi doldurdu. Masanın neşesi kaçmıştı hiç istifimi bozmadan eğlenmeye geldik buraya dedim ve kadehimi kaldırıp,

"Benide alır mısınız aranıza, can bana yenge der mi?" diye sormuştu attci. O an yeni doğmuş kedi yavrusu gibi bakıyordu bana, masum ve ürkek. Sadece sarıldım, o da bazı şeyleri anlamış olacak ki ağlamaya başladı. Bütün yol ağzımı bıçak açmadı. Eve getirdim, yatağa yattı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

Bana da hak verin be daha ilk günden yatağıma giren hem de bakire olmayan bir kızı ben karım diye alamazdım. Bu düşüncelerin arasında anam geldi aklıma, aceleyle duş alıp çıktım evden izmire geldim. 2 saatte varmıştım izmire.

Ankesörlüden aradım annemi aradığım numara kullanılmamakta mıydı? Evi aradım yok, yardımcıyı aradım yok. Kimse yoktu. Hemen eve gittim. Kapı duvar kimse yok. Şirkete gittim, kapının önünde saatlerce durdum babam denecek adamın çıkmasını bekledim ama çıkmadı. Saat 10a geliyordu artık dönmeye karar verdim.

1 ocakta bütün gün yattım uyudum uyandım tekrar uyudum. 2 ocak sabahı anneme gittim. Bütün gün beraberdik yine apar topar kaçtım evden.

Akşam yola çıkıp döndük kütahyaya herkes bendeki garipliği farketmişti. Yolda ağzımı bıçak açmadı, neşet baba çaldı ben sigaramı yaktım. Aslında bendim yanan sigaram değildi.

Attci kızı evine bırakıp eve geldim. Bi duble rakı içip yattım hemen. Sabah son kontrolleri yapacaktım çünkü çok yakında açılışım vardı.

Son partı atıp yatıyorum artık, sabah okuyanlar okuduklarını belli etsin. Son part geliyor 15 dakika içerisinde..

Hayatımda hiç karakola düşmemiştim amk. Benim ne işim vardı burada. Özel bi operasyon kapsamında gözaltına alındığımız için avukat ile görüşemeyeceğimizi söyledi bi memur. Ardından babacan bi komiser girdi odaya. Odaya girer girmez bi ses kaydı dinletti. Kayıtta karşıdaki belediye çalışanı 'bugünkü köfte yetmedi.' diyor bende 'yarın biraz daha yeriz' diyordum.

Ellerinde ya çok büyük bi koz vardı ya da hiçbirşey yoktu amk. Risk alarak gelmemiş miydik bugünlere?

Öğlen köfte köfte ısmarlamak rüşvetse verin cezamı dedim gayet ukala ve yavşakça. Dedim ya karşıdaki komiser babacandı diye. Birden babacanlığı gitti, sen bizimle taşak geçmeye mi geldin ulan diye yükseldi birden.

Yaklaşık 2 saat sorguda kaldım o kısımları anlatmamın doğru olup olmadığını bildiğim için anlatamıyorum bana da hak verin.

Sivilleri gönderdikten sonra burakı çağırdım odaya, telaş yapmamasını eve gidip özgenin yanında durmasını istedim. En ufak bi şüphede bana haber ver dedim. Bende canın mekana geçtim. Sohbet muhabbet derken dayı aradı. Onla da havadan sudan konuştuk.

Dayıyla aram her geçen gün iyiye gidiyordu. Hiç iş konuşmuyor sadece muhabbet ediyorduk. Canın mekana çağırdım o gün de, istanbulda olduğunu geldiğinde bana çok güzel bi haber vereceğini söyleyip kapattı telefonu.

Ardından attci aradı, akşama ne yemek istediğimi sordu. Söyledim, o kapattı ofisten eleman aradı. dıbına sokarım telefonunun dedim onu da cevapladım. Sonra kapattım telefonu. Biraz kafamı dinlemem lazımdı ani bi karar verip izmire, evka4teki çardağa gitmeye karar verdim. Apar topar kalktım canın yanından, hayırdır noldu diye arkamdan bağırırken can bindim arabaya doğru izmire.

Benim eve geçtik, önce güzelce eşyalarını yerleştirdi. Sonra evi temizledi. Yemek yaptı, tek tek canı ve eşini, usturayı, burak ve özgeyi arayıp yemeğe çağırdı. Hep beraber toplandık biz de. O an harbiden mutluydum amk. Bütün sevdiğim insanlar yanımdaydı. Kaldırdığım kadehimi 'birliğimiz bozulmasın, bu daha başlangıç' dedim.

Özge yavaş yavaş toparlanırken ustura geldi bi gün ofise. Aga buldum huur çocuklarını diyip bi resim attı önüme. Hemen burakı çağırdım odaya, resmi gösterip tanıyor musun dedim. Rengi attı birden. Ne alaka diyebildi sadece. Otur bakalım anlat kim bunlar dedi ustura.

Burak başladı anlatmaya, "abi aylar önce bu eleman daire kiraladı. Sabah 11de çıkarmaya gittiğimde çıkıyorum dedi 2-3 saat sonra çıktı. Bende normal olarak bir günlük daha ücret istedim. Mırın kırın etti vermemeye kalktı. Bende kamera görüntüleriyle beraber suç duyurusunda buluncam dedim. Öyle diyince mecbur verdi parayı. Bu kadar büyütebileceğini tahmin bile edemezdim abi"

O gün derin izinliydi, ben sabahtan bütün işlerimi halledip erkenden eve geçtim. Kapıyı çalıyorum çalıyorum açan yok. Telefondan derini aradım telefon içerdeydi birden telaşlandım. Hemen burakı aradım çilingiri arayıp hemen gel dedim. Abi araba yok dedi arabasının anasını giberim bin taksiye gel ulan dedim. Yine aynısı oluyordu vucudumdan bütün kan çekiliyordu, kapının önüne oturdum sigara yaktım. 2.yi yaktım. 3-4 derken burak geldi. Çilingir hemen açtı kapıyı.

Gördüğüm manzara karşısında elim ayağım boşaldı, sendeledim birden çilingir girdi koluma. Burak ambulansı arayıp adresi verdi. Derinin elinde telefon, yerde öylece yatıyordu. 35-40 saniye sonra kendime geldim, çok şükür. Nefes alıyordu giberim ambulansı dedim verdim anahtarı buraka hemen kucakladım derinimi.

Arabayla hastaneye vardığımda sedye hazırdı. Hemen acil müdahele odasına aldılar. Doktor tanıyordu beni, bilmiyorum diyebildim sadece. Boğazım düğümlenmişti, burak geldi yanıma. Abi sigara içelim kendine gel, yengenin sana ihtiyacı var dedi.

3-4 gün yine öyle geçti kardeşlerim, bi sabah uyandım derin kalkmış kahvaltı hazırlamış. Aysel nerde dedim, bugün başbaşayız erkeğim, aysel, can vs kimse yok. Sadece sen ve ben varız dedi. Önce kahvaltımızı yaptık. Ardından terasta sade kahvelerimizi içtik. Uzun zamandan sonra derin ilk defa bu kadar mutlu ve huzurluydu. Öğleden sonra sinemaya gittik. Çocuk gibi alvin ve sincaplara gittik. Çok eğlendik. Çıkışta güzelce yemek yedik.

Akşamüstü olmuştu eve geldik, biraz uyuyalım dedi. Perdeleri kapattı, iyi ki varsın hayatım diyip yattı göğsüme. 1 saat kadar uyuduk. Duş alıp geliyorum, terasta oturalım biraz dedi. Sanki gidiyormuşcasına sarıldı, nefesinde boğulmak istiyorum hakanım dedi ve duşa girdi.

10 dakika sonra banyodan gelen sesle irkildim. Koşarak banyoya gittim, kapı kitliydi ve derin ses vermiyordu. Olanca gücümle vurdum kapıya. Bir daha, bir daha ve bir daha. Hem ağlıyor hem kapıyı kırmaya çalışıyordum. Kapı kırıldı derinim, benim güzelim, çocuğumun annesi yerde öylece uzanıyordu.