Bir ördeğin belediyenin yapay goletinde yasamasina yetecek yer varken..

Bir simitcinin varlığı huzur veren simit arabasina yer varken 50 metrede bir tekrar tekrar..

Bir güneşin dönüp durmasına etrafımızda sıcacık..

Bir elmanın surat eksitmesine yer varken..

Bir çocuğun mendil uzattigi elle kalem tutmasina imkan varken

Hepsi tek başına bu kadar ısrar ediyorken var olmaya sen niye gittin ki görünmez kılıp kendini bu yerde şimdi seni düşünerek buradaligini hissediyorum ya bir kuşun civiltisinda bir denizin murekkep olup calkalanisinda seni duymak seni görmek giderek zorlaşacak ekgibliğini vermesin dedik birden yok olacağını bilemezdik ki biz..