herkese teşekkürler gidiyorum

@6 şunu söylemen bile beni mutlu etti panpa sağolasın ama seçimim bu

beyler yalan söyleyecek durumda değilim
yavaş yavaş bileklerimde bir ağrı hissediyorum fazla yazamayacağım ama @5 panpa kalkamıyorum ve kalkmak istemiyorum yolun sonu derler ya işte oradayım tuvaletimi bile koltuğa yapıyorum o kadar aciz durumdayım ki pislik içinde ölüp gideceğim işte

@4 aynen amk adam haklı , yok mu bir çaresi , bi yardım edek , bi hastaneye yatırak

Kardeşim haline üzülüyorum ama kıyma kendine , yazık üniversiteyi yeni bitirmişsin yaşanacak birçok şey var belki 1-2 ay ama 1-2 ayda neler yapılır bilmiyorsun , git kendine gel bi yemek , bi sigara yak , hayatın dıbına koyayım son ayını kafana göre yaşa dıbına koyim ya ! bende bir kızı çok sevdim 1,5 sene peşinden koştum 80 kilodan 57 kiloya düştüm iflahım gibildi , şu an bunları onunla telefonda konuşurken yazıyorum , 1,5 aradan sonra barıştık , hiçbirşey için geç değildir hiçbir zaman bunu unutma hadi kalk bi yemek ye

eğer doğruysa adres ver bi ziyarete yardıma gelek yok mu bi çaresi?
eğer yalansa inşallah yarın ölürsün

güle güle panpa
not : yalanına sokuyum

giblemeyen ve okuyup entry bile girmeyen panpalara da teşekkürler adaletsiz dünya sana da teşekkürler insanları dış görünüşleriyle yargılayan ve son olarak aşşağılayan insanlık sizlerede teşekkürler

başlıktakini tekrarlıyım teşekkürler binler buraya girip moral buluyordum gülüyor, eğleniyor,konuşuyordum evden dışarı artık çıkamayacağım bütün ömrüm bir koltukta ölümü beklemekle geçecek belki ömür dediğim şey 1-2 aydır belki daha da kısa ben kas erimesi hastalığına tutulmuş biriyim bir kızı çok sevdim zayıftım bununla infaz etti beni hemde yargılamadan kafaya koymuştum kilo alacak vücut yapacaktım hiç bir bilgim yoktu bu konuda ağır spor faaliyetleri kas geliştirme derken eklemlerimi haraket ettiremiyor hale geldim zar zor hastaneye gittim ve genetik olarak ağır ağır ilerleyen kas erimesini ağır spor faaliyetleriyle hızlandırmıştım eklerim hareket etmiyordu artık bacaklarımın feri kalmamıştı bir anahtarı bile kaldıramıyordu artık kollarım derken yıkıcı bir haber daha aldım onun için bunları çektiğim kız birisiyle evlenmişti bende tek başıma kalmıştım üniversiteden sonra burda kalmaya karar vermiştim tek başıma kalıyorum ve şuan hiç bir yere hareket edemiyorum yemek vs ihtiyaçlarımı bakkalın çırağı karşlıyordu oda memleketine gideceğini söylüyordu gitti ve artık o kardeşim dediğim bakkal çırağıda yalnız bırakmıştı yiyecek hiç birşey yok evde istemiyorumda böyle bir hayatı kim ister ki neyse çok uzattım lafı bir kaç güne kalmaz açlıktan öleceğim yada yarın susuzluktan şuan bunları yazarken gözlerim kapandı kapanacak uykusuzluk ve çileler beni yordu herkese teşekkürler...

edit: sonradan gelen binler sazan. aviydi ama diyeceksiniz ki niye böyle yaptın amk cevabım şu ben kitap yazıyorum ve hikaye arıyorum 1-2haftadır aklımda şöyle bir senaryo canlandı ve bu senaryodan 1 kişi bile etkilense benim için yeterliydi herkese tekrar teşekkürler ölmüyorum lan hem koltuğa sıçılır mı amk gidiyim kuzu pirzola felan yiyim sigara yakıyı mis gibi valla