herkes ölüme en çok yaklaştığı anı yazsın

7 yaşındayken arabanın sağ ön koltuğunda gidiyordum kapı birden bi açıldı babam son anda tuttu yoksa caddeye fırlıyoduk

dik bir dağ yamacından emniyetsiz yan geçiş yaparken ayağımın kayması sonucu uçurumun dibine doğru tam uçarken ufak bir tutamak sayesinde dura bilmiştim
osuruğumun düğümlendiğini çok net hatırlıyorum

O gün günlerden pazardı babamın oto galericisi olması nedeniyle hergün bir arabaya biniyordum liseli kafası işte liseye yeni başlamış ergen binin tekiyim bu dıbına kodumun arabası ile gezerken o zaman ismail yk nın bas gaza şarkısı vardı bende gaza bastım ve işte sonuç

http://imgim.com/resim162.jpg (benim araba)
http://imgim.com/5305incil8603729.jpg (buda çarptğım araba)

kazadan değil arabanın hava yastıgı açılması sonucu burnum kırılmıs ve göğsüme olan baskıdan dolayı nefes alamıyordum ve kanlar içinde dedim ki artık buraya kadarmışş..gözlerimi açtığımda hastanedeydim

reserved

gece yazarım

17.08.1999

benden sonra entry
giren huur cocugudur!

17.08.1999

7 ay önce intihara eğilimim vardı.bir şekil de siyanür elde etmiştim.1 ay sonra kesin karar verdiğimde içmek üzereyken abim aradı. naber napıyorsun ? sorusuna yalan söyleyemediğimden dolayı eğilim olarak kalmıştı.

not alalım lütfen: ateistim, dallamanın birisi çıkıp bu tür olaylar kader kısmet işi diye mesaj atarsa üzülürüm.

ben öldüm panpalar , öte taraftan yazıyorum
nası ölmüştüm tam hatırlamıyorum , en son motor üstünde eve doğru gidiyordum ...

3-4 yıl önce liseye giderken arkadaşlarla beraber bizim ordaki ilkokulun ordaki depodan bennzin çaldık sonra mahallenin ıssız yerine ( mezarlığın az ötesi) dağları taşları yaktık o sırada 3-4 kişi arabayla geldi alkollüler amk bizi hırsız gibim bişey sandılar tüfeklerle üstümüze doğru sıktılar yaklaşık 5 km falan koşturdular zor kurtardık zütü

@126 1 lira 6-7 yıl önce basıldı.sen o zaman 10 yaşında isen... liseli detected

hayatımda ilk defa havuza gidiyordum amk. ısrarlara dayanamadım gittim. yüzme bilmediğimi de söylemedim, utandım.alay ederlerdi benle. herkes 1.50 metre boyundaki havuzda iken ben 2 metrelik havuzdaydım boyum da 1.50 zaten o zamanlar.en yakın arkadaşım geldi uzaktan 'neden bu kadar uzak kaldın' diye.ses çıkarmadım bak şimdi napıyorum dedim.ve artizlik yapıp boğulma tehlikesi geçirdim. çok şükür beni kurtardı.o yanımda olmasa, bana en yakındaki adamın yanıma gelmesi 2dkyı alır.o günden beridir havuza da gitmedim, denize de.içimde bir korku oluşmuş

10 yaşındayken 1 lira boğazıma kaçmıştı amk nefes felan alamıyodum
babam karnıma bi yumruk attı azdaha anamı öldürüyodum o şiddetle fırladı para.

motorgibletle 60 km hızda giderken öndeki arabanın sağa dönüp ani fren yapması sonucu tam iki kapı ortasından vurmam ve son gördüğüm şeyin havada ki süzülüşüm olması. gözlerimi hastanede açtım amk

bonzai içmişştim. 1 paketi 2 kişi kovaladık. ruhumu teslim ediyodum. ciddiyim kapıyı acabilmisim anca kapıda uyuya kalmısım. sabah komsular dürtmüş uyanmamışım. hastanede ayıldım

her an

sene 2000 17 ağustos (amk 99-01 arası 3 17 ağustos ta ölümden döndüm) ortakent'ten bodruma gidiyoruz eski peugeot minübüsle onların bastırılarak açılan kapı mandalı vardır bilrn bilir.
-
yanda kolonun üstünde bi bin oturuyordu, ufak kuzenim kapıya dayanmış gidiyordu, içimemi doğdu ne? onu çektim ben dayandım kapıya araba çok dolu, turistler felan var mecbur dayanacan kapıya (zütü sağlama alalım dedik) ve araç 85km/h hızla giderken kapı bir anda açıldı. oradan düşerken geçen 1snde hayatım geçti gözlerimin önünden. sonrasında bana 2 saat gibi gelen yuvarlanma aşaması ve o an "işte şimdi arkamdan gelen kamyonun altında kalacam hissi)
-
sonuç; ilk telefonum olan 5110 un anteni kırıldı. hertarafım çizik vee sağ yüzük parmağında ödem. herkesin aklı gitti benim aklım telefondaydı. turist ablaların bana gösterdiği yakın ilgiye minnettarım

2003 yılı, işe giderken servis minibüsüne kamyon çarptı, üstüne savrulup 3 takla attık.

yazın arkadaşla denize gitmiştik. benim de kalbimde ritim sorunu gibi bir şey var doktora gitmeye de korkuyom amk neyse.
denizde çok açılamıyorum çabuk yoruluyorum ve kalbime acayip bi basınç uygulanıyor. arkadaşla dubalara kadar bayağı bi gittik. ulan ne diye gittiysem aklımı gibeyim. dubalara varınca çok yorulmuştum arkadaşa dedim sen git ben dinlenecem. bu gitti amk ben kaldım orada. 2-3 kulaç atıyorum benim kalbim
pır pır atıyor ölecek gibi oluyom. hemen geri iplere tutunuyorum 2-3 kere denedim böyle yok olmuyor kaldım orda. dedim ölecem kesin burada kurtuluş yok. şansıma o gün de kimse yoktu dubalarda. neyse avazım çıkana kadar bağırdım amk arkadaş da duydu. hemen geldi. tuttu benim kolumdan yavaş yavaş karaya vardık. şöyle bi oturdum denize bakarak. birkaç kez geğirdim nedense. ve sonra
"ulan huur çocuğu deniz, bir daha böyle açılırsam gibsinler beni" dedim.