herkes ölmeye en yakın anını yazsın

güzelce mangalı yaktık, gazetelerle çıralarla tutuşturduk kömürleri, yelpaze ile yelliyoruz, ohh ohh. etleri attık, pişiyorlar ama bizim de kafalar güzelleniyor yavaştan. etler pişeye yakın gözlerim karardı bir şey göremez oldum. tansiyonum falan düştü sandım, arkadaşa seslendim bayılmış. noluyo lan dedim, derken cam kırıldı, tazyikli su geldi çarptı devirdi beni. mangal da ıslandı söndü, etler mundar oldu. camdan çıktım itfaiyeymiş, bağırdım çağırdım, millet yangın var sanmış. ulan evimizde ağız tatıyl pazar günü mangal yapamayacağız mı itoluitler dedim, utandı gittiler. oda 1 metre su dolmuştu, havuz keyfi yapayım derken de boğuluyorduk az daha, onu da başka zaman anlatırım.

8 yaşındayken pamukkale'de travertenlerin yakınında bir doğal su kaydırağı vardı yosunlu mosunlu. babam beni tutuyordu takılıyorduk orada. bana sıkıca tutun dedi, ben de tutunamadım amk saatte 30-40 kmh hız ile (takribi) kayıyorum. gözlerimi öyle bir pörtlettim ki amk korkudan, ölcem zannettim. babam tuttu beni sonra, geçti gitti.

2 kere direkten döndük.

ilki, bi yaz günüydü. merdiven altından bigibletimi aldım elime, benden büyük bigiblet aq. çıkıp süreyim dedim. bizim binanın şeklini anlatayım kısaca. birinci katta biz 2.katta amcamlar 3. katta da babannemler oturur. babannemin katı yarı ahşap yarı beton ve o ahşap kısımlarına ne bulsa koyuyor kadın. yeterki düz bir odun olsun. kapı bulmuş yine biyerden, çatıya çıkartıp koyacak. tabi gücü yetmiyor. ve ben apartmanın kapısından elimde bigibletle tam çıkarken o kapıyı elinden kaçırıyor. çığlık falan atıyor tabi. yukarı bakmamla elimdeki bigibletle 6 basamak merdivenden aşağıya atlamam bir oldu. 1 saniye teklesem düşünsem ne yapacağımı, beynim akacak yere. nasıl bi zihniyetse amk bigibletide bırakmıyorum atlarken. birlikte atlıyorum.

ikincisi ise 7 8 li yaşlarımda geldi başıma, olayın imzası hala kolumdadır.
abimle çok kavga ederdik amk. dövüp dövüp kaçıyordu sinirlendiriyordu beni. yine bi gün dövdü ama bu sefer babannemlerin balkonuna kaçtı. balkonun kapısını arkadan kitleyip el kol hareketleriyle beni coşturmaya devam etti. kapının %60 ı cam. ve ben gittikçe delirmeye devam ettim. en sonunda kontrolü mü kaybettim ve süperman edasıyla camdan içeri atladım. yarım geçti yarım dışarda kaldı. alt tarafta hiç cam kalmamış zaten yukarı taraftada v şeklinde bi cam macunun son zerresine tutunup boynumun üstünde sallanmaya başlamış. o anda cam parçasını tutmuş abim ve boynuma düşmesini engellemiş. ben tabi amk her yerimden kan fışkırıyor resmen. o zamanda yokluk var hastaneye gitmedik sardılar mumya gibi her tarafımı. et parçası yamuk şekilde kaynamış kolumda durur bi 2,5 santim falan. bu da böyle bir anımdır.
piskopatmışım amk

askerde amk acemileri atış talimi yaparken binin birinin sıktığı mermi kafamın üzerinden geçti yaptığı rüzgarı hissettim amk

risk budur

http://inci.ca/uayeh6fog2

liseliler bilmez amk ben askerliğimi şemdinli hakkaride yaptım elimdeki silah hk33 ve altında t40 bombaatar vardı bunların muhimmatları koltukaltına asılıyodu 6 adet sağa 6 adet sola operasyon için dağa tırmanmaya başlamıştık hertaraf kayalık ve birden ayağım kaydı yere kapaklandım ne en yakın anı ölüm beni teğet geçti panpalar parçalarımı bulamazlardı o an ama Allaha şükür atlattık

suzanı gördüm

kollukları ayağıma geçirip boyumun iki katı suya atlamıştım

bigibletle yarış yapıoduk ozamanlar liseliydik arkadaşı geçtim arkama bakıp ona güldüm ve 1 hafta sonra gözlerimi hastanede açtım çünkü 2007 model bi transite çarpmışım şimdi amatör bi kulüpte forvet arkası olarak futbol oynuyorum

Ben bi de Vincent (Vega var ya hani) onla Brett diye bir elemanın eve gittik Marcellus'a borcunu ödememiş anasını gibçez onun o yüzden gittik işte normal muhabbet falan hamburgerini yedim muallaknin Marcellus'u niye gibmeye çalışıyosun falan dedim yandaki yatan elemanı vurdum falan neyse parayı aldık tam gitçez tamam mı helada bi eleman daha varmış çekti 4 el sıktı bize, bi baktım vurulmamışız, arkadaki duvarda delikler. Dedim vay dıbına koyam ben emekli olcam bu işleri bırakçam kesin tanrının müdahalesiydi binler. Sonra Vince salağı zenci öldürdü, restorana gittik orayı da soymaya çalıştılar. Ben böyle günün dıbına koyim beyler.

klavyeye bakmadan mi?

daha geçen yaz araba carptı amk.bi an nefes alamadım ayağa kalkayim dedim sanki biri beni aşağı doğru çekiyo gibi oldum. elimi başıma zütürdüğümde ellerime baktım kıpkırmızıydı amk. lan ilk aklıma ailem geldi çünkü onlar teyzemlerin yanında ankaradalardı bende tektim istanbulda. sonra gözümü bi açtım halam başımda ağlıyo ulan düşündükçe bile titriyorum hala aklıma ggeldikçe düşünmemeye çalışırım.. buda böle bi anımdır

3 sene önce gece vakti dışarı çıkmştm balicimidir haplımıdır nedir kafası güzel 6-7 kişiyle kavga ettim 5-10 dkika kvga sürdü. tabi ayıran olmadı kimse yoktu ben onlara onlar bana kaçmaya başladım 10-15 dkika kaçtım izim kaybettirdim oturdum bi binanın önüne sigara yakıcam bacaklarımın arasından kan damlıyor a.q birden acı hissi doğdu o ana kadar hiç bişe yoktu sırtıma doğru elimi attım parmağım içine giriyor o derece sokmşlar bıcagı 5-6 yerime bayılmşm oraya taxi durağından görenler zütürmüşler beni. ameliyata almşlar hemen beni gören doktor kesilen damarı bulamamış bu ölür die bakıolarmış resmen bana (arkadasm anlatıor) o sırada ben yukardan amliyat masasına bakıyordum ruhum yükselmiş gibi. öldümde uyandım yani beyler mamoş oldum a.q

yüzmeyi öğrenene kadar aptal cesareti vardı hop atlardım suya amk daha 8 yaşındayım mı ne derenin kıyısından yavaş yavaş yürüdüm ta ki yürüyemeyene kadar

batıp batıp cıkıyosun suda amk suyun içinde bağırma gayretini gösterdiğime inanıyorum ne güzeldi lan batıp batıp cıkmak .

amk şimdi istesemde batamıyorum lan hiç bi tak yapmadan suyun üstünde kalıyo kafam aralıksız 2 saat suda kalmışlığım var istanbul boğazında

o alevli şortuyla buldugu her yerden denize giren tiplerdenim sorularınızı alayım

şaka maka istanbul boğazında yüzmek çok sarıyo lan

cecece vanıköy cecece

dördüncü kattan düştüm belimde sekiz vida var pi,ç bel diyorum omurilik gibildim ama ölmedim

geçen yaz antalya`da gece arkadaşlarla denize girelim dedik. Biraz da açıldık filan neyse parmağımda yara vardı açılmış kanıo.O kadar kanamadan bişi olmaz diyip biz yüzmeye devam ettik. Denizin içinde durmadan ayaklarıma bişi çarpıyo.Lan olum çekin şu ayaklarınızı filan dedim.Ne ayağı olum benim ayaklar bu tarafta benim ki bu tarafta filan.Bu ne len o zman deyip eli bi attım amk. Meğersem o ayak değil ahtapotun koluymuş.Amk hayvanını görünce şok olmuştum.Öyle donuk gözlü yumuşak yapılı halkalı kolları filan 2-2.5 metre vardı belki. Kollarını ayaklarıma sarıp beni dibe doğru çekmeye başladı,ben korku ve telaşla vuruyom ama nafile. Arkadaşlar beni tutup kıyıya doğru yüzüyorlar ben de boyna hayvana vuruom kollarını üstümden çekiom amk. Neyse güç bela çıktık karaya, hayvanda taa kıyaya kadar geldi benle. arkadaşlar taş atıolar bir kaç saniye sonra döndü gitti geri. Olayın etkisiyle 1 ay denize girememiştim. Meğersem dıbına kodumunun hayvanı kana gelmiş.Bir an beni dibe çekip boğacak sanmıştım.

bigibletle rapma aşşagı önümde bu olay 13 yasında gerçekleşiyor, önümde oturan hani demir varya bigiblette oraya oturan cocukta 13 yasıdnda ve 70 kilo ak yarma gibi herneyse ben basıyorumda basıyorum rampa aşşağı inerken firenin tutmadıgını bi gördüm bi girdik arabaya takla atmıştım gözlerimi açtıgımda tekerlek bana ben ona bakyıordum (araba tekerlegi) işte öyle yani

bi kaç gün önce taksim meydanından hiltona doğru yürüyorum kulağımda kulaklık gece 2 suları. kilisenin ordan karşıya geçicektim kulağımda hala kulaklık.yol bomboş kimse yok ben yavaşça serin esen rüzgara bırakmışım kendimi yürüyorum. birden kulaklık rahatsız etti sol kulaklığımı çıkartmamla birlikte kornayı duyup kendimi kaldırıma atmamı ne ara yaptım bilmiyorum ama sürücü sağa çekip ana avrat sövmüştü. haklıydı

sana gelmediğim gün öldüğüm gündür gülüm .

kalbim sıkışıyor binler. bi gün yine bilgisayar başındayım.. kalp tuttu yine.. nefes alamıyorum , ya da almıyorum.. çünkü nefes alınca kalbime birşey batıyor.. acı acı.. acıııı.. bi 30 - 35 saniye sürdü.. sonrada artçı sarsıntı niyetine 10 dakika daha ufaktan ağırdı.. lan dedim kesin yannanı yiyoruz ama iyiyiz şimdi ehehe.