ezan okunurken gökyüzüne bakıp Allahı görmeye çalışırdım.

Babam allahın evine gidiyoruz dediğinde (cumaya) camiiye girdimmi kendi kendime allah nerde derdim .

"Allahım" diye duaya başlanır ya hani, ben herkesin kendine ait bi allahı var sanıyodum.

Ben çocukken kadıköyde sinagog a çok yakın oturuyoduk. hergün okula giderken dışardan bakardım hep çokta güzel görünürdü gözüme ama hiç içine girememiştim. Özenirdim aq yahudiliğe resmen.

allahi cuval giyimli elinde asa, ezani da okuyor cinsiyeti erkek falan diye dusunurdum. hatta cok kucukken ruya miydi hayalim miydi neydi allahla annanemde oturmusuz koltukta falan neyse gerisini yazmayayim.

Küçükken allah beni görüyor diye banyo yapmamak için ağlıyordum 2 hafta direndim sonra yıkadılar

sabetayist sonradan dönme yahudi demektir müslüman gibi görünen yahudiler

küçükkene eve hiç girmezdim sokaklarda gezerdim hep annem yemek yemezsen Allah bize yemek vermez derdi bende Allah bakkala gidip bize yemek alıyor sanıyordum çocuk aklı işte

ben ezanı allah okuyor sanardım.. başka da yok bilgim..

yazsın. başlıyorum.

ezan okununca Tanrının gökyüzünde gezip ezanı okudugunu sanırdım Tanrıyı casper tarzı hayalet tarzı bişi sanırdım.

ateistleri ateşe, alevileri aleve tapyor sanırdım.

sebatayistlerle atayistlerin farkını hep merak etmişimdir.

bir de arada taş maş çalı cırpı alırdım. işte bu bana ugur verecek güç verecek derdim kendi kendime. verirdide.

eklemeler yapacagım.

Mal mısın?