Hangisini yazayım bilemedim ama en çok koyanı buydu sanırsam...

çok sevdiğim bi kardeşim vardı bak hala kardeşim diyorum yediğim içtiğim ayrı gitmezdi.ben yokken hiçbişeydi sayemde ortam gördü adam ettim evimde yatırdım öz kardeşimden ayırmadım. anasını babasını öz ailem saydım. sonra herşey yolunda giderken bi gün büyük bi kavgaya karıştık olay mahkemelere kadar uzadı züt altına giden bendim ama bu adam(!) nedense karşı taraf ondanda şikayetci olmasın diye beni satıp onların tarafına geçti. hayatımın en zor döneminde yalnız bıraktı. ondan sonrada yüzünü dahi görmedim şuan nerdedir bilmem. bundan 2 ay öncede bu kardeşimin babası vefat etmiş ben whatsap grubundan öğrendim bunu. ulan kalbime hançer saplandı. yaptıklarına rağmen haberim olsa koşar giderdim bunu bu şekilde bi öğrenicektim. ederimiz bu kadar mıydı diye sordum kendime. belki o beni en zor anımda yarı yolda bıraktı ama ben onun yanında olmak isterdim. diyeceğim o ki herşey yolundayken dört dörtlükken dost olmada bişey yok mesele en kötü anlarda bile bunu sürdürebilmekte. vesselam