memlekette kız arkadaşımla beraber şehiriçinde gidiyoduk.tek şerit daracık sokak arasında gitmeye çalışıyorum aq.bi anda karşıdan son sürat gelen bi scooter motorgiblet belirdi. ulan elemanı görseniz sıçan yavrusu kadar 50 kilo 1.50 boyunda bişey.hem ters şerit girmiş hemde öküz gibi geliyo. arkasında da kendi halinde bi müptezel var.bu tam yanımdan sıfır geçerken ben yapıştım kornaya daaaaaat diye.bu muallak korktu tabi. insigniaların kornası ayrı bi dünya. otobüslerde yok öyle korna. herneyse bu geçti yanımdan yedi kornayı.ben de çıktım anayola.tam ilerliyorum bi baktım arkamda belirdi el kol yapıyo.bi anda sebepsizce gaza bastım aq.bikaç ışık geçtik.bu bin yetişemiyo ama takip ediyo. sonra ışıkta durduk.ben niye kaçıyorum lan bu muallaklerden mi korkucam dedim. baktım aynaya geliyo gene. durdum bu sefer.bu salak geldi benim camı tıklatıyo. açtım camı yarıya kadar. elini sokmaya çalışıyo içeri .az bişey kapıyı araladım motora vurmadan indim arabadan. bunlar motordan inene kadar bu sıçana yapıştırdım yumruğu.ne olduğunu anlayamadı zaten gibtiğim salağı. aptalladı bi yumrukta ama arkasında oturan eleman başladı bi anda bana doğru gelmeye. elemanla tam boğuşuyorum ittiriyorum filan mesele büyümesin hesabı.bi anda şehiriçi dolmuşu belirdi yanımda.bu sıçan yavrusu hüseyin abiiii diye bağırıp bi ıslık oynadı. dolmuşçu 3 sn içinde elinde sopayla indi lan.ne ara indiğini anlayamadan o sopayı sırtımda hissettim. allahtan yere düşmedim de bu muallakler ben arabaya kaçana kadar 3 4 tane tekme sallladı sağlamından.ben bindiğim gibi gaza basıp uzadım. tabi bide aynamı kırdı ben arabaya binerken. neyse ben orda o sopayı arabada kızın gözü önünde yedim.2 ay sonra sıkça görüşüğümüz bi aile dostumuzun oto yıkama dükkanına arabayı zütürdüm.tam o arada hoşgeldin abi diye bi ses.o sıçan yavrusu orda işe başlamış. hoşbulduk koç dedim.bu dik dik bakıyo tabi. hatırlayamadı ilk anda. neyse patronla tokalaştık şakalaştık filan.biz çay içerden bu hem arabayı temizliyo hem dik dik bakıyo arada.ne bakıyosun lan sanki tek başına bi gib yapabiliceksin amcık dedim.bu hala bakıyo. patron bi anda noldu lan ne yaptı muallak filan demeye başladı. zamanında 3 kişi daldılardı bana diyip aynı burda yazdığım gibi anlattım. arkasındaki müptezel de sanayide çalışıyomuş.sen bekle dur dedi. aradı elemanı diğer müptezel de geldi dükkana. öyle erkeklik yaptılarsa al vur muallaklere haketmişler dedi. bunlar da yaramazlık yapmış ilkokul bebesi gibi karşımda dikilmiş gözlerimin içine bakıyolar. adamlığınızı gibiyim yanımda kız vardı lan davalar dedim aldım arabayı köpüklü halde çıktım gittim aq

2 dayak anlatıcam.

ilkini abim denilen huur evladı atmıştı. mevzu şu.

ben daha kaç, 15-16 yaşındayım belki. bu huurnun doğurduğu da(annemi katmıyorum beyler maksat küfür olsun bin kurusuna) işsiz güçsüz sabahtan akşama evde yatan dizi mizi izleyen köpeğin teki. bi sabah kalkıyor, ekmek al diyor bana. okullar tatil olmuş, saat sabahın 7 si. ben de gece geç yatmıştım, çok deli uykum var anlayacağınız. almıyorum uykum var bırak beni diyip tekrar yatağa koyuyorum kafayı sistematik ve bi yandan otomatik olarak. bu huur evladını da ben gram sevmem ya, allah var yukarda zerre sevmem it oğlu iti. tuttu bu beni yatakta doğrulttu. benim bilinç hala tam oturmamış, kafa düşmeye meyilli. sol elini bi yanağıma yerleştirip boşta kalan yanağa son gücüyle bi oturttu. ben ömrü hayatımda sayılı dayak yedim ki böyle bi tokatı zaten hiç yememiştim. sesim çıkmıyor beyler, tekrar aynı yere bi tokat daha koydu. sesim hala çıkmıyor, 5 yaş büyük itin evladı. demek almıyosun ha diye diye art artda 8-10 kez vurdu bu bana. gözlerimden yaş akıyor kendi kendine, dudaklarım bile bükülmüyor, robotlaşmışım adeta, insan olduğumu belirten tek gerçek gözlerimden süzülen yaşlar o an. o vurdukça ben sorguluyorum, bu mu gerçekten abim? diye. o vurdukça ben sorguluyorum " ne yaptım ki ben allah'a, böyle biri var sürekli karşımda? o vurdukça ben sorgulamaktan, soru sormaktan başka bi şey yapmıyorum. en son bırakıyor gidiyor huur çocuğu, gözlerimden akan yaşlarla yatağa tekrar kıvrılıyorum. şimdi allaha bin şükür hapiste anasını gibtimin köpeği, keşke ölüp gitse orda temelli kurtulsam amk. faydasız huur çocuğu.

ikinci mevzu

liseden binlerle toplanmışız bi parkta akşamüstü, öyle sohbet muhabbet ediyoruz. bi süre sonra bi grup yaklaşıp bilmem kaç dk sonra geldiğimizde sizi burda görmeyelim demiş arkadaşa. o da bize aktarıyor. kimse giblemiyor tabi, dalgamıza bakıyoruz. biz 8-10 kişiyiz o sıra. neyse aradan vakit geçiyor, 4 dallama karşıdan geliyor yanımıza. ben size ne dedim lan diyor içlerinden en esenyurt tiplisi. öyle ufak çaplı bi laf dalaşı başlıyor, ardından çocuk " siz gelsenize şöyle " diyip kıyıda biraz tenhaya çekiyor bizi. topluca gidiyoruz. biz 8-10, onlar 4 kişi. kalıp bakımından da gram üstünlükleri yok. orda da laf dalaşı sürerken en son bizden biri patlayıp üstlerine atlıyor çocukların. sonrasında kavga başlamış oluyor. herkes tuttuğunu indiriyor, bu dıbınakodumun çakma kovboyları 5-10 dk içinde haşat oluyor derken.. o kadar diklenmesinin sebebi ortaya çıkıyor. bileğinin gücüne güvenemeyen esenyurtlu huur evladı cebinden emanetini çıkarıyor sonunda. öyle milletin gözünün içine baka baka sağa sola sallıyor falan. en son bi arkadaşla boğuşmaya başladıkları sıra " hayır yapma " diye bağırıyorum gayr-i ihtiyari elemanı savunabilmek adına. çocuğun dikkati dağılıyor olsa gerek, bizimki çocuktan sıyırıyor kendisini. iyi bari diyorum ama arkama dönüp baktığımda kimseyi göremiyorum. hahaha.. meğer tek kalmışım 4 binin arasında. emaneti görünce topuklamış alayı, sözde onlar da emanetle gelecekler ayağına. bulunduğum konum da kaçıp gitmeye hiç ama hiç müsait değil. ya bu deveyi güdecen ya bu bıçağı yiyecen hesabı etrafıma konuşlanıyor 4 ü yavaş yavaş. kavga esnasında " esnafın dölü " lakabını taktığımız, çenesine çok sağlam direktler indirdiğim bin kurusu soluma pusup sırasını bekliyor. arkadaşı kovalarken polarından tutup tek hamlede yere kapaklandırdığım sırık huur çocuğu yanında dikiliyor, çocuklardan diğeri çaprazımda, o ilk boş laf yapan esenyurt dölü de karşımdaki bankın üstüne çıkmış elindeki bıçağı yumruğunu sıkarak bana gösteriyor. gayet sakin bi tavır takınıp mevzu bitti, uzatmanın alemi yok diyorum ama ne fayda sajdhgasd mevzu yeni başlıyor. çocuk bıçağı tuttuğunu sandığım(!) elini havaya kaldırıyor ve ben " buraya kadarmış " diyorum içimden. cümlemi tamamladığım an ciddi anlamda şimşekler çakıyor gözlerimin önünde. karanlığın arasında irili ufaklı yıldızlar kayıyor falan. ağır ağır toparlayan bilincime, çeneme aldığım darbelerin kulaktaki örs çekiç üzengiye varan titreşimleri eşlik ediyor. kavga çocuk burnuma sağlam bi direkt vurmuş, o an mutluluktan tebessüm eden gülcemalime esnafın dölü dediğimiz bin koltuk altına kıstırdığı için avantaj sağlayıp sağlam yumruklar indiriyordu. çeneme çeneme vurduğu yumruklar dişlerimi sürekli sıktığım için diş uçlarımı aşındırıyor, çok minimalize düzeyde aşınmalara sebep oluyordu. peşimde sürükleye sürükleye meydana kadar getirdim esnafın dölünü dayak esnasında. 4 kişinin pata küte girişine hele ki o ilk yumruk darbesinden sonra düşmemek, ödülüm oluyor ve kulağıma " onuru dövüyolar laan " sözleri çalınınca kurtuluşun yakın olduğunu anlıyordum. evet, bıçağı görüp kaçan muallakler 10-15 m ilerde sürü halindeyken, arkasını dönen biri sayesinde farkedilip onlar tarafından bu çakma kovboyların ellerinden alınıyordum. hıdıbınagodumun çocukları..

dershane kantininde her tenefüste gördüğüm 4 kişilik bi grup vardı hal hareketlerinden hoşlanmıyordum yakın bi arkadaşımla yine bi tenefüste çıktık kantine normalde dershanede kavga edince atılıyorsun neyse katine girdiğim gibi kitlendim bunlara her zamanki gibi ama bu sefer gözüm hep üzerlerinde kafamda bozuktu o gün aralarından bi cesur yürek çıktı birinemi benzettin dostum dedi bende güldüm ama öyle böyle değil komikte değil ama gıcık olduğum zamanlar gülerim he mk birine benzettim tipine gıcık oldum bakıyorum ne yapacan dedim nediyosun lan dedi kalktı ayağa bende kalktımı bunun yanına gittim baktım arkadaşları kalktı benim arkadaşta geldi 4'e 2 bütün kantin bize bakıyor yanımdaki arkadaş daha deli ben vurmasam o vurucak zaten gözüme iki çocuğu kestirdim ani bi hareketle çocuğun kafasını duvara çarptım diğer çocuğun çenesine yumruğu çaktım sersemledi baktım yanımdaki arkadaş diğer iki çocuğun dıbına koyuyor bunlar yerden kalktı kantinci geldi küfürler ederek gidiyorlar. Neyse müdür çağırdı konuştuk çok büyütmedik. Ayıptır söylemesi istanbulun en pislik semtinde büyüdüğümüz için ikimiz isterlese 10 kişi gelsinler gibimizde değil 9 yaşında gasp 14 yaşında bıçaklandığımız için alışkınız her türlü muameleyi görüp ezildik yeri gelincede ezdik o yüzden bi nevi tecrübeliyiz. Dershane çıkışı 13 kişi geldiler bizi parka çektiler ağzımıza sıçtılar biz hemen yere kapaklandık fazla yüze darbe yemeyelim diye neyse mk salakları tam bi mal ordusu neyse kalktık hiç bir şey olmamış gibi kan revan eve gittik bizimkiler alışkın olduğu için hiç bir şey olmadı ertesi gün dershaneye gittik yanımızda 4 tane balici ile muhaha girdik bunların sınıfına boşalttık sınıfı sadece bunlar kaldı bu baliciler bunların ağzına sıçtı bakın dövmediler ama pgibolojik olarak ağızlarına sıçtılar abi çekmeye başladılar bıraksak sonunda bıçaklayacaklar çocukları bizim başımız belaya giricek aldık bunları gönderdik mahalleden tanıdıkları için kırmadılar geldiler sonra yüzümüze bakamadılar müsait bi zamanda dershane çıkışı benle arkadaş bunları bi güzel tokatladık gururları incilsin diye sonradan da mevzuyu kapadık

edit: üstte yazdığım 10 sene öne yediğim dayak en son geçen sene beşiktaş çarşı meydanda dayak yedik lavuklarla mevzu çıktı tamda yerinde yani kimse çarşı meydanda mevzu yapamaz anasını giberler adamın biz tabi bunu bilmiyoruz bunlarda alçılı bi çocuk vardı o yüzden biraz tırsmadım değildi parmağıma anahtarı geçirdim biz bunlara bi giriştik orda herkes izliyor en sonunda esnaf müdahale etti ama çok kötü oldu iki grupta esnafın karambolüne gittik esnaf ağzımıza sıçtı zar zor kaçtık