6 yıl önce hiç unutmam ve beni gerçek aşka bağlayan bir olay.

Fakir ama yakışıklı sayılan biriydim. Lise 2 zamanları bir kızla tanıştım her şey çok güzel 1 2 hafta zaten okuldayız hep falan görüşüyoruz yani para harcamalık olay yoktu pek. Birinci ay geldi kıza da demedim şimdi durumum yok falan bilmiyor yani fakir olduğumuzu. Bana diyor yok sinemaya gidelim oradan yemek yeriz oradan kafede otururuz gibi bende birşey diyemedim tamam olur dedim. Büyük gün geldi dedim babaannem vefat etti yalan bulamadım başka dedi olsun başka sefere buda inanmamış tabi gitmiş en yakın arkadaşıma sormuş anlatmış her şeyi arkadaşımında attığı mesaja bakın onun babaannesi zaten ölü para bulamamıştır fakir binbenim tabi hiçbirşeyden haberim yok okula gidiyorum.

Sev:Aşkım tenefüste önemli bir şey konuşcam seninle.
Ben:Tabi aşkım.

ve tenefüs

S:Neden söylemedin durumunuzun olmadığını
B:Nerden biliyorsun dedim

ve telefonu gösterdi o mesajı okuduktan sonra beyler bahçede ağlamaya başladım nasıl ama hayatım boyunca ilk defa öyle ağladım. Kızda dedi aramızda paranın lafı olmaz lütfen üzme kendini bu senin elinde olan bir şey değil ki zaten sınavımız bu falan hem ilerde çalışıp kazanırız çok güzel bir hayatımız olur.(dur mk daha 1 ay olmuş) o ettiği kelimelere aşık olmuştum beyler şimdi nişanlım olur okul bittiğinde de düğün inşallah.O çocuğa gelirsek normal davrandım çıkışa kadar çıktıktan sonrada çocuğun ağzını burnunu kırdım cebindeki parasını alıp larkımı içtim pişman mıyım değilim.Özet şu hayat bir yerden patlak verirse her zaman başka kapılar açılır

Çok şükür öyle yokluk çekmedim panpa annem babam ne bol bol verip pohpohladı ne de yokluk çektirdi

Olm buga girdim bi yanda siz adamın dipleri bi yanda anancı veletler

5-6 yaşlarındaydım annemle pazara gitmiştik çaktırmadan bi tezgahtan erik almıştım çaktırmadan yiyorum sonra annem dedi elindeki ne diye bişey değil dedim sonrada eriği attım
Şimdi Allah'a şükür durumumuz iyi

ikinci el ayakkabi alirdi babam fakirlikten beden egitimi dersinde ucu acilan ayakkabimdan cikan corabimi ayakkabiyla ayni renge boyamistim fark edilmesin diye pastel boyayla ayni renk corabim bil yoktu .

ilkokulda okula hic para goturemezdim. Ögleden sonralari internet cafeye falan kacardik hep arkadaslar ismarlardi. Hic utanmazdim amk cocuk akli iste. Büyüdük arada eski konulardan bahsediyoruz o konular acilinca hala yerin dibine giriyorum amk

Lise de öğle arası yemek yerken yok kanki ben aç değilim demek...

Pek giysim yoktu. Durumumuzda pek iyi değildi. Annem gel alışverişe gidelim dediginde tüm giysilere bi bahane bulup aldırmıyordum.(o siyah renk, onun uzeridne desen var vb)

Entry'leri görünce insan bi duygulaniyor. Hepiniz adamin diplerisiniz, ben sansli olanlardanim hic oyle yokluk cekmedim

Ben şanslı olanlardanım herhalde fazla zorluk çekmedim

Ulan yaktım be . Hepiniz pırlanta gibi insanlarsınız

Parasızlıktan çok arkadaşım olmadı. Onlar, o zengin insanların çocukları hergün bir yerlerde takılırken ben evde oturdum sırf bu yüzden kız arkadaşım olmadı 18 yaşıma kadar. Sonuçta kız para yer bende de yok para ne yedireyim. Şimdi allaha şükür biraz daha iyiyim.

ilkokul çağlarımdayken simit 40kuruştu annemde bana 50 kuruş verirdi, kalan 10 kuruşu biriktirip annemden Cuma günü para istemez o 10 kuruşlarla Cuma günü simit alırdım.

Ilk okul 3 e kadar köydeyim tabi herkes gariban ezilme şey durumu olmuyor neyse 4. Sınıfa şehre taşındık köyden geldim diye şivem vardı hep ezerdi huur çocukları bi gün oturuyorum yine deneme sınavı olucak elimde küçücük bi kurşun kalem var zor tutuyorum okadar küçük siz düşünün kızın biri geldi hiç unutmam kalem veriyimmi dedi var benim dedim ama o küçük dedi tüm sınıf gülmeye başladı bak gene o günler aklıma geldi gene kötü oldum

Amk fakirleri ahajah

rezzers

Şehre yeni taşınmıştık ay sonunu zor getiriyoduk tabi alışık değiliz ya köyde yasiyoduk bi ay sonu ekmek alicak paramız kalmamıştı kimseden istememiştik sadece çorba içmiştik bi kaç gün öyle sürdü Allah'ıma bin şükür ki yokluğu da varlığı da biliyorum

2005 yılları filan ..
Okula beslenme zütürmezdim her zaman ama zütürdüğüm zaman bi tane mandalina bi tanede çörek zütürdüm. Çanta ne yok zaten, poşete sarardım yeter. Okyay tahinden tahinli çörek yapardı annem kuzene sobada bi leğen dolusu. Bi kış ekmek yerine yerdik onu. Beslenmem de ondan ibaret olurdu. Memur çocuklarına çok imrenirdim bazen babaları ne bırakırdı arabaynan. Beslenmeleri neyi hergün farklı çeşit. Vay anasını lan gözümde canlandı sabah sabah ..

Siz gene iyi amk harçlıklarınız vardı benim hiçbir zaman düzenli olrak harçlığım olmazdı sadece ayda yılda bir böyle evde 1 lira 50 kuruş bozuk bulursam param oluyodu hiç dışarı çıkmadım o yüzden hep işim var felan derdim ve meb kitaplarına çalışırdım sonra ben fen lisesi kazandım ve devlet yurdunda kalmaya başladım şimdiyse burslu bir şekilde hukuk okuyorum

Ortaokul zamanları okula 50 kuruş, sanşlıysam 1 TL harçlık ile giderdim, bazen hiç olmaz alamazdım annem ekmek arası yapar çantama koyardı onu yerdim. Allah'a şükür şimdi durumumuz iyi ama anne, baba ayrı çocukluğum bir gibimsonik geçti.