4. Sınıfta yerli malı vardı gene ben her sene 1 kola felan zütürürdüm o sene gaza geldim dedim anne pasta al bana annem olmaz felan diyor para yok diyor ben ağlıyorum felan çocuk aklı işte bizim üst katta da dayımlar oturuyor annem çıktı dayımdan para aldı geldi gittik aldık pastayı nası sevindim diğer gün okula zütürdüm hoca baktı yemeklere benim pastayı aldı öğretmenler odasına zütürdü kendileri yedi amk nası üzülmüştüm hayatımda ilk defa pasta aldım borçla yiyemeden gitti

Ilkokulda filan hicbir zaman kantine gitmedim arkdaslar yemek tenefusunde kantine kosusurlardi beni kimse gormesin diye tuvalete giderdim.

Ortaokulda beden derslerinde çocuklar hep maç oynarlardı beni asla almazlardı oyuna beden öğretmeni de bana kızardı sen niye oynamıyorsun diye bir bende diyemezdim beni oyuna almıyorlar diye beden derslerinde hep köşelere saklanırdım beni görüp bana kızmasın diye

babam bana 9. arabami almıyor amk neymiş ayın 15ini beklicekmişim

Çok şükür bir fakirlik yaşamadım Allah zengin edip kudurtmasın fakir olup çektirmesin.
Fakir sayılmasak da yine de bizim de borçlarımız vardı. Kredi borcu ona borç buna borç. Sırf borçları etkilemesin diye lise sona kadar asosyal takıldım. Fazla para harcamazdım. Ayda yılda bir. Dışarıya çıkmayı sevmezdim. Çalışamıyorum bari harcamayım derdim

ilkokulda hiç sucuklu tost yiyemedim allaha şükür şimdi daha iyi durumdayız

Arkadaşlar taksiye bincekti para yok diye minibüsle gitmiştim aq

ilk okul 3. Sınıftayım sürekli ayakkabı alacak güç yok o zamanlar ayakkabı da yırtılınca ahilerden kalma bi ayakkabıyı giyiyorum tabii ki 3 numara falan büyük tam hatırlamıyorum da baya büyüktü, neyse bi oyum oynuyoruz yerden yüksekte durunca ebe söbeleyemiyor, parke taşının üstüne çıktım dengem bozuldu düştüm, sınıftan sevdiğim kız gelip demişti ki "o ayakkabıyla bir de küçücük taşın üstünde durmayı mı bekliyordun " dedi. O kadar utandım ki oyundan çıktım kenardan onları izledim beden dersi bitene kadar. Şimdiki halimize çok şükür o zamanları hatırladıkça şükrediyorum

Durumumuz o kadar kötüydü ki ailemle akrabalarımıza ziyaret edecek para bulamazdık. Kime gitsek bana para verirlerdi anneme vermeye çekindikleri için. Ben de zaten akıllıydım aldığın parayı direk aileme verirdim. Mesela küçükken kendi aldığım hiç elbisem olmadı. Babamın çalıştığı iş yerindeki arkadaşlarının çocuklarının küçülmüşlerini giyerdim. Okula 50 kuruşla giderdim. 30 kuruşa poğaça 20 kuruşa da meyve suyu alırdım. 1ytl aldığım gün benim en zengin günüm olurdu okula zıplayarak gider 50 kuruşa süt ve poğaça alırdım . 5. sınıfa giderken montumu kaybetmiştim ve bir sonbahar havale geçirmiştim ateşten.
Şimdi durumumuz elhamdülillah çok iyi. Bir evimiz ve arabamız var. Rabbim herkese bol rızıklar versin.

Yil 2008 o zamanlar doğum günümde arkadaslar para toplayip pc almislardi. Pcyi görünce gözlerim yasardi. Hala daha o pc evimdedir. 2011 yilinda inci sözlükte tanistim bircok arkadas edindim hatta bi baslik acmistim beyler bi el atin diye bi arkadas saolsun 30 tl atmis.O para o zamn benim için fazlaydi.19 yasindaydim uni okuyacam para lazim. Ailemin durumu malum. Simdi durumuz çok şükür iyi.O bana 30 tl atan panpayi. bulamadim daha sonra ama olsun Allah razi olsun!

Rezervasyon

Beyler okula ilk başladığım zamanlar yaşım 7 filan babam belediye de çalışıyor o zamanlar çöpçülük yapardı ben bundan cekinmezdim aslında ama okulda sordular baban ne is yapıyor diye işçi dedim çocukluk olunca bide eve geldim anlattım iste bunu babam da iyi demişsin olum filan dedi o zaman hiç bi gib anlamadım ama yıllar sonra o tepkisini anladım sağolsun varolsun bugünlere getirdi bizi simdi daga iyiyiz çok şükür

Beni gariban gariban yetiştirdiler büyüyünce soru sormaya başladım meğerse 15 bin lira gelirimiz 4 ev işyeri falan varmış ama olsun garipte olsa faydasını gördüm

Herkeste eskiden garibanmis simdi herkesin hali vskti yerinde cok tuhaf aq

Hic unutmam 2 sene önce cumartesi günü süt parası yoktu süt içemedim

Birgün sanayiden iş çıkışı ramazan pidesi almaya gittim.Çalıştıgım yer lazer kesim falan press makinesi çalışan bir isyeri temmuzun ortası oruç agız içerisi 45 50 derece neyse iste girdim pide almaya(yakındi sanayiye benzinlik) benzinlikte biraz lüks kafe tarzı fırincı vardı ordan alıyım dedim icerde takım elbiseli adam ve yanında havalı bi esi veya sevgilisi vardı . Bende arkalarindayım sirada bekliyorum okadar iyi davrandılarki onlara hoşgeldiniz efendim baska istediginiz varmı falan . Sonra işte bana geldi sıra 2 tane pide verirmsiniz dedim kasadaki genc bayanla yanındaki adam bana yüzlerini burusturarak verdi pideyi .parayı cebimden buruşmuş bi şekilde verdim (hiç konusma gecmedi aramızda) para ustunu kasanın önune koydu benle temasa gecmemek icin kafedeki insanlarda bana igreniyomus sekilde bakarlarken poset istemeden bile utanarak çiktım . Alınteri ile para kazanmak zor iş Allah kolaylık versin emekci insanlara

6.sınıfta geziye gitmiştik. Babam bi 10 tl verip harclik diye gondermisti geziye 3 gunluk geziydi aslinda durumumuz cok kotu degildi ama babamin tum maasi nereye gidiyodu bilinmiyodu annemde hic ugrasmazdi yiyecek yapayim falan her neyse. Oturduk gezi molasinda bi yere herkes orda ust siniflar, arkadaslarim falan baktim herkes pasta borek bir seyler cikariyor anneleri hazirlamis falan ben de utandim poseti acmaya cips aldim.bi tane 1 liraya amina kodumun muduru gelip senin annen bir sey hazirlamadi mi niye cips yiyosun dedi onumdeki poseti acti posette 3 4 parca ekmek 2 salata 1 tane domates vardi herkes gordu, guldu falan nasil zoruma gitmisti anasini gibeyim ogretmen oluyorum hala aklimda nasil utanmissam...

2010 yılında new york'a param yetmediği için business class yerine ekonomi sınıfında uçmuştum.

Küçükken babam beni sadece köyden gelen çocukların okuduğu bir yatılı okula vermişti okulda 1 tane bile kız yoktu ve tüm çocuklar kürttü tek kelime türkçe bilmiyorlardı daha 2.sınıftım kabanım yoktu çetin diye bir çocuk vardı benim ranzam kırılmıştı o da yeni gelmişti ve onun da yatağı yoktu ve geç geldiğim için çetin bana çantasındaki çöreği verdi montunun tek kolunu çıkardı ikimiz o gece hep camdan dışarı izledik konuşamıyorduk çünkü türkçe bilmiyordu sonradan öğrendi ve ben ona minnet borçluyum

Bi aralar ortaokuldayken ders kitabında bi etkinlik vardı işte ailenizle restaurantta yediğiniz bi yemeğin bilmem neyini anlatın diye bizde hiç gitmezdik öyle dışarıda bişeyler yemeye dürüm bile olsa ben tabi eve gelmiş ağlamıştım niye Gitmiyoruz diye ama şimdi çok şükür Rabbime bi eksiğimiz yok