Lise 4e başlıyorum en son 3 ay önce harçlık almıştım arkadaslarim biryere çağırdıginda hep reddetmek zorunda kalıyorum bunada şükür

Beyler okula ilk başladığım zamanlar yaşım 7 filan babam belediye de çalışıyor o zamanlar çöpçülük yapardı ben bundan cekinmezdim aslında ama okulda sordular baban ne is yapıyor diye işçi dedim çocukluk olunca bide eve geldim anlattım iste bunu babam da iyi demişsin olum filan dedi o zaman hiç bi gib anlamadım ama yıllar sonra o tepkisini anladım sağolsun varolsun bugünlere getirdi bizi simdi daga iyiyiz çok şükür

5-6 yaşlarındaydım annemle pazara gitmiştik çaktırmadan bi tezgahtan erik almıştım çaktırmadan yiyorum sonra annem dedi elindeki ne diye bişey değil dedim sonrada eriği attım
Şimdi Allah'a şükür durumumuz iyi

bu basliktaki her entryde sukum var amk nasil oluyo aq

Kücükken senin ayağın daha oturmadı derler 30 40 tl lik ayakkabı alırlardı

Edit:Bu garibanlık değil de ne bileyim aklıma yazacak bir şey gelmedi.

Edit2: Çok şükür yiyecek yemeğimiz giyecek giysimiz vardı. Üsttekilere harbi acıklı lan

Ben şanslı olanlardanım herhalde fazla zorluk çekmedim

(bkz: cilgincocukgittigeldi31)

reZZettin

Arkadaşlar taksiye bincekti para yok diye minibüsle gitmiştim aq

duygulandım binler

Hiç unutmadığım bir anım var bizim mahallede bakkala giderdik dondurma felan alırdık bi orta halli bebe, anası para vermeyen fakir çocuğun önünde dondurma yemişti gözünün önünde çocuğun bakışlarını halen unutmam

Lise 1e kadar hiç kantine gidemedim amk

Sigara üstüne sigara yakıyorum

Hic unutmam 2 sene önce cumartesi günü süt parası yoktu süt içemedim

Vay amk neler var

Up up up

Geçen hafta başakşehire gittim idmana. Güzel geçti felan derken çıktım otobüs durağına gece saat 11.
Bekledim bekledim bekledim 12 oldu otobüs gelmedi. Ulan Sefaköye gidecem yürüyerek.
neyse Biraz ilerleyelim belki ilerden minibüs felan geçer dedim o da olmadı.

Dedim ki hay amk bari taksiye bineyim. Elimi cebime bi attım cebim boş.
elli lira para almıştım yanıma o da kaybolmuş ortadan.
Dedim ki oğlum sen gibi tuttun.

Sefaköye kadar yürüyerek gidecen. Neyse gidiyorum dıbına koyayım gidiyorum ama ne yolmuş. Bi ara 4 yol ayrımına geldim. Tereddütte kaldım.

Hangisinden gideyim derken telefonu açıp konumdan felan bakayım dedim. Hay ızdırabını gibeyim internette yok. Neyse girdim işte birinden yardırdım 1 saat 2 saat. Dedim ki ulan gibeyim böyle işi burası neresi böyle dağlık bölge felan.
Yoruldum artık içimden daha fazla ilerleyemem burada 3 5 saat yatayım sabah olunca yolumuzu buluruz otobüse felan binerim. Ama o an öyle felaket birşey ki çaresizliği iliklerinize kadar hissediyorsunuz.

Neyse işte sabah olunca meğerse altınşehir yokuna sapmışım 10 gibi uyandım işte otobüse. binip eve gittim. Ama perişan olmuşum amk üstüm başım hep kir pas içinde. Öyle işte 1 hafta felan geçti

Up up up

Hayatım boyunca maddi durumumuzdan değil de neden bilmem hep dışlandım lisede ortaokulda ilkokulda hep millet bana içten kin tutardı.
Başarılı olduğum için galiba
Tabi başarımı da kaybettim amk iyi biriyim diye mi acaba

Ama bendeki bu özgüvensizliği pgibolojik travma yüzünden olan el titremesi küçükken eski sitemdeki huur evlatlarına borçluyum. 10 yaşına kadar orda oturdum ama tüm kişiliğimi etkilediler

Allaha şükür durumumuz iyi ama hayatımda hiç Tatil vb. Şey yapmadım