Lise 2 de okula yeni nakil olmuştum para yok + aşırı asosyalim + baya kiloluyum yani tam uzaktan " ahaha mına kodm yaa ahah " deyip dalga geçmelik falan . Hatırlarım hademe bile dalga geçtiği olduydu aq. Neyse yine bir gün kafam aşağıda dolaşıyorum falan. Allah için sınıfta bazı şerefsizler hariç iyi davranırlardı. Ben de para yok sınıfta duruyorum ama dikkat çekiyorum iyice falan 2. hafta falan 2-3 tane erkekle 3-4 kız işte kümelenmiş bir şeyler yiyorlardı ben de geçerken baktım onlara doğru " böleyim mi kardeşim " demişlerdi. Ulan açım ama başkasını rahatsız etmek de istemiyorum. " Yok kardeşim sağ ol kantin kalabalıkta o yüzden sınıftayım " demiştim. işte sonra yemekhaneye kaçak girmeyi öğrendim kalan yıllarda öyle karnımı doyurdum.

Haftalık harçlığım 10 liraydı, bi paket murattı rosso alırdım 7 liraya. Bi hafta aç gezerdim

bir gün okulda tiyatro mu ne varsa fiyatı 5 lira evdede para yok 10km yolu dedemden para almaya gittim ama nasıl heyecanlıyım aldım parayı sabah oldu okula giderken parayı düşürmüşum okula gittigimde fark ettim kimseden de isteyemedim utandım herkes gittiktwn sonra nasıl ağladığimı bir ben birde allah bilir

8-13 yaşları arasında it kopukluk yapardık. internet kafelere giderdik. Ama tabi paramız yok. Ayakta oyun oynayanlara bakardık. Sonra kafe sahibi bizi bağıra çağıra çıkarırdı oradan. Zorumuza Giderdi. Ayda yılda bir paramız olurdu. Öyle oturur Gta oynardık. Ne günlerdi be...

Lise de öğle arası yemek yerken yok kanki ben aç değilim demek...

Vay be ne güzel insanlarız biz böyle bu yüzümüzü de sadece biz biliyoruz

Bigün arkadaşlarla mahallede boş boş geziyoruz elimizde çekirdek bi tane galeri vardı onun önünden geçiyoruz bi tane siyah bi jetta vardı ama parıl parıl bende küçüklüğümden beri polis olmak istiyorum arkadaşlara dedim ulan polis olursam babama şöyle bi araba alcam yanımdaki arkadaş sessizce diğer arkadaşa yarramı alırsın dedi bende dedimki söylede bizde duyalım bağırarak yarramı alırsın dedi o kadar çok koyduki bana gittim evde yorganın altında gizli gizli ağladım

Fakirliği bilmeyen dostlarının yanında gariban olmak çok kötü be

Adamsınız lan siz bi kere daha gurur duydum inci sözlükten hepiniz adamsınız duygulandım lan

Babam doktor borçtan hapse girdiydi nasılı boşverin fantazi kovalayan adam.
Erzurumda kışın doğal gaz yakmamıştık, elektrikli sobayla idare etmeye çalıştık zütüm donduydu.

O zamandan kalma alışkanlık hiç para harcıyamıyorum köşede duruyor.

Herkeste eskiden garibanmis simdi herkesin hali vskti yerinde cok tuhaf aq

Ben Allaha şükür hiç para sıkıntısı yaşamadım durumu olmayan arkadaşlarımı hep cebimden karşıladım

5. Sınıftan 8. Sınıfa kadar yağmur kar aynı hirkayi ve pantolonu giydim

Durumumuz o kadar kötüydü ki ailemle akrabalarımıza ziyaret edecek para bulamazdık. Kime gitsek bana para verirlerdi anneme vermeye çekindikleri için. Ben de zaten akıllıydım aldığın parayı direk aileme verirdim. Mesela küçükken kendi aldığım hiç elbisem olmadı. Babamın çalıştığı iş yerindeki arkadaşlarının çocuklarının küçülmüşlerini giyerdim. Okula 50 kuruşla giderdim. 30 kuruşa poğaça 20 kuruşa da meyve suyu alırdım. 1ytl aldığım gün benim en zengin günüm olurdu okula zıplayarak gider 50 kuruşa süt ve poğaça alırdım . 5. sınıfa giderken montumu kaybetmiştim ve bir sonbahar havale geçirmiştim ateşten.
Şimdi durumumuz elhamdülillah çok iyi. Bir evimiz ve arabamız var. Rabbim herkese bol rızıklar versin.

ilk okul 3. Sınıftayım sürekli ayakkabı alacak güç yok o zamanlar ayakkabı da yırtılınca ahilerden kalma bi ayakkabıyı giyiyorum tabii ki 3 numara falan büyük tam hatırlamıyorum da baya büyüktü, neyse bi oyum oynuyoruz yerden yüksekte durunca ebe söbeleyemiyor, parke taşının üstüne çıktım dengem bozuldu düştüm, sınıftan sevdiğim kız gelip demişti ki "o ayakkabıyla bir de küçücük taşın üstünde durmayı mı bekliyordun " dedi. O kadar utandım ki oyundan çıktım kenardan onları izledim beden dersi bitene kadar. Şimdiki halimize çok şükür o zamanları hatırladıkça şükrediyorum

4. Sınıfta yerli malı vardı gene ben her sene 1 kola felan zütürürdüm o sene gaza geldim dedim anne pasta al bana annem olmaz felan diyor para yok diyor ben ağlıyorum felan çocuk aklı işte bizim üst katta da dayımlar oturuyor annem çıktı dayımdan para aldı geldi gittik aldık pastayı nası sevindim diğer gün okula zütürdüm hoca baktı yemeklere benim pastayı aldı öğretmenler odasına zütürdü kendileri yedi amk nası üzülmüştüm hayatımda ilk defa pasta aldım borçla yiyemeden gitti

Çok şükür öyle yokluk çekmedim panpa annem babam ne bol bol verip pohpohladı ne de yokluk çektirdi

Çok şükür bir fakirlik yaşamadım Allah zengin edip kudurtmasın fakir olup çektirmesin.
Fakir sayılmasak da yine de bizim de borçlarımız vardı. Kredi borcu ona borç buna borç. Sırf borçları etkilemesin diye lise sona kadar asosyal takıldım. Fazla para harcamazdım. Ayda yılda bir. Dışarıya çıkmayı sevmezdim. Çalışamıyorum bari harcamayım derdim

annem babam öğretmen olmasına rağmen ölen dedemin borçları ev kredisi Diyarbakır sıkıntılı diye edirneye gitmemiz yüzünden durumumuz çok kötüydü ikizimde vardı bize kişi başına 50 kuruş verirlerdi simit 50 oralet 50 kuruştu ya ekmek arası peynir zütürüp oralet alıyorduk yada sade simit yiyoduk diğerleri dıbına koduklarımda tost ve meyve suyu alıyordu şu an durumumuz iyi

Bi aralar ortaokuldayken ders kitabında bi etkinlik vardı işte ailenizle restaurantta yediğiniz bi yemeğin bilmem neyini anlatın diye bizde hiç gitmezdik öyle dışarıda bişeyler yemeye dürüm bile olsa ben tabi eve gelmiş ağlamıştım niye Gitmiyoruz diye ama şimdi çok şükür Rabbime bi eksiğimiz yok