Çekmeye giderken yakalandim beyler. O zaman 13 yasinda idim. Ev neredeyse hiç boş olmuyordu. Annem ev hanimi idi, abim de o ara issizdi. Evde takılıyor, cok geç yatıyor, çok geç kalkıyordu.

Neyse, ben hemen sıvı sabunu elime sıkar tuvalete girerdim beyler. Ne yabiyon tuvalette laaa cümlesini duymamak için o an aklıma gelen herhangi bir ferre yıldızını düşünür, onu gibiyormusum gibi cekerdim. 2 dk'da bosaliyordum ki memleketim erkeklerinde erken bosalma sorununun çok olmasının sebeplerinden biri de rahat otuz bir imkanı olmayışıdır. Buna da değinmiş olalım.

Bir gün abim uyanmadan hemen girip günlük otuz bir bonusumu alayım dedim. Sıvı sabunu sıktım sağ elime, sol elimle de tuvaletin kolunu tuttum ki bir ses duydum: bince bir tonlamayla "leaaynnn" beyler anasını avradini gibeyim kanım dondu, elim ayağım titriyor. Garip bir hüzün var icimde, dokunsaniz ağlayacak haldeyim. Hizlica girsem olmayacak belli çünkü görmüş, dönsek ne yalan söyleyeceğim bilmiyorum.

Izdırabını gibeyim o an zaman durdu sanki. Ama beynim de durdu beyler yok amk bahane gelmiyor aklıma. Ne diyecem? Abi, annem duvarlara sabun döküp yika dedi ehehe falan mi?

Derken sonunda döndüm beyler, suratim anası köy meydanında gibilmiş küçük Emrah gibi o an. Abim bin bin sırıtıyor, gene bin bin bir kafa sallayisi var ki görmeniz lazim.

"Leayynn nabican lan o sabunu? Otuz bir mi cekecen lan ahahaha" dedi.

Yoo diyebildim sadece. "Ee napacan o zaman?" dedi.

Şey, şey dedim tam o sırada annem geldi ne konuşuyorsunuz siz dedi, abim hala bin bin gülüyor, annem niye guluyorsun diye sordu ama abim yok bir sey dedi. Ben de elimi yikadim ve olay orada kapandı.

Bir daha da hiç yakalanmadim. Ya banyodayken cektim ya da ev tamamıyla boş olduğunda. Ha unutmadan bir gün abimden kendimce intikam alip yastigini gibmistim.