herkes deprem anını anlatsın

vay amk.

karşımda monitörün tangır tungur sallanmasına anlam veremeyip, dua ederek battaniyeyi üzerime çekmiştim. validenin kalkın zelzele oluyo çığrışına kalktım. yalnız deprem değil. zelzele. daha ürkütücü. kapının önüne portmanto devrilmiş. babamla abim kaldıramıyorlar. allahtan birinci kattı da çıktık biz önden. peder beyin o ara damarı kesilmiş, bayılmış merdivenin önünde. lan kafayı yicem, kaç dakika geçti adam gelmedi. o zaman insan anlıyor yakınları kaybetme duygusunu. neyse, kafayı sola doğru çevirdim, binalar yerle bir. ama 11 yaşındayım amk, ölüm nedir, deprem nedir, ceset kokusu nedir ne biliyim, hava aydınlanana kadar şarkı söylüyorum içimden. büyükler ağlıyor falan, benim gibimde değil. hava aydınlanınca gördüm felaketi. akrabaların eşin dostun ölüm haberleri gelmeye başlayınca durumun farkına vardım. artık hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını orda anladım.

fakirle zenginin bir olduğunu,

güçsüzle güçlünün aynı yardım kamyonuna el uzatabıleceğini,

aslında hiç birşeyin bizim olmadığını,

bu felaket durumunda bile insanların ne kadar şerefsiz olabileceğini,

yağmalamanın, organ çalmanın, bilezik için kol kesmenin ne olduğunu,

gelen yardım malzemesini dükkanında satan bakkalın ne kadar muallak olduğunu.

vay amk.

amk depremden 2 dk sonra babam geldi uyandırdı sen mi sallıyosun lan yatağımı anasını gibtiğim dedi

@14 9 yaşında oldum ulan nolucak. gibimi düşünmekten napıcamı şaşırdım o esnada

ben 12 yaşındaydım korkudan altıma sıçmıştım ak

http://www.lu-divine.net/?id=1066321

babam 6.kattayız alta inene kadar biter dedi bizde uyuduk

@8 sandelyeden düşütm mk.

45 saniye boyunca gözlüğümü aradım amk duvarlar gitti geldi

babam beni koltuğunun altına koyup (mızrak gibi duruyordum) merdivenden aşağı indirmişti hayal meyal hatırlıyorum

up up up

yazlıktaydık biz Allahtan pek bişi hissetmedik yinede o günü arabada geçirdik. bide 12 Kasım depremi var ki.. onu hiç sorma..

annem beni uyandırmaya çalışıyordu o sırada babam camdan dışarı bakıp sakince sigarasını içiyordu annem telaş içinde dediki hadi ahmet çıkalım babamda çok sakin bir şekilde dur şu 2 göktelen nasıl yıkılcak onları izliyorum dedi ama yıkılmadı..

@27 12 kasımı bende cok feci yasadım hacı anne baba ben kapı eşiginde babam basladı dualara eyvah dedim olay bitti

cok fecidi amk

ablam uyandırdı beni. kalk dedi deprem oluyor. daha 11 yaşındayım lan deprem nedir bilmiyorum. kalktım yataktan tam o esnada salondaki büfe düştü. içindeki tüm bardak ve tabakların kırılma sesiyle dedim noluyoruz. alel acele evden çıktık. kapı önünde terliğimi aradım bulamadım ne gelirse giydim ayağıma. pijamlarımla sokaktaytım tıpkı herkes gibi. millet ağlıyordu ben aval aval bakıyordum. evimiz 5. kattı ve en son biz inmiştik aşağıya. çok kötüydü lan.

bu arada yer bolu. boluya gitme sebebimiz ise kuzenimin cenazesi. iki acıyı birden yaşadık tüm aile. depremde can kaybımız olmadı ama ev gitti koca ev ağır hasar raporu aldı be yıkıldı gitti o anı dolu evimiz. sonrası zaten çadırlarda arablarda geçti. en az 1 ay mal mal konakladık bırakıp döenemdikte halam ve diğer akrabalarımızı.

olm anlatması kolay nasıl olsa size bi gibim olmadı dini ergen beyinliler o saniyeleri unutmak için servet harcıyacak insanlar tanıyorum gibtirin gidin artık iyice popularize ettiniz olayı.

kabus görüp terleyerek uyanmışım amk. evdekiler de o sesle uyanmışlar zaten. 1. kattaydık, kurtulacak zamanımız oldu. o günün sabahı bigibletle dolaştığımız arkadaşımın cesedini görmüştüm. lanet olsun o güne de, sorumlularına da.

uyandım pencereden dışarı baktım insanlar yangın merdivenlerinden haldır huldur aşağı iniyodu. sonra yattım tekrar.

@2 yalanını gibiim

@3 harbi lan. yattım uyudum oğlum.

@1 ben sandalyeden düştüm bilgisayar oynarken. 12.5 falandık tabi