herkes anlatıyor artık sıra bende

neyse eve geçince devam edicem.. işten cıkınca..9gibi..

geldim binler.. devam ediyim mi ?? varmı okuyan ??

kaybolmayın bi yere.. devam edicem..

yokmu dinleyen ?? rezervleri alın.. uplayın başlıgı devam edicem..bi sıgara içip geliyorum...

aralari niye bos birakiyosun, agaclara yazik duzgun yaz muallak

okuyan varmı ?? duvara mı konusuyorum ?? beyler ??

belinden sımsıkı tutup birlikte yurume sansı tanıdı bana..

saatin erken oldugunu farkedıp biraz daha zaman geçirmk için madoya gittik yine..

orda pasta yedik birlikte bu sefer..o bana elleriyle yediriyodu..ben ona.. yedıgım en güzel tatlı..

belinden sarılmış vaziyette oturmus halde onun elınden bişeyler yemek .. gozlerıne bakmak..

sevdıgın ınsan , canından cok sevdıgın bırısıyle bu anı yaşamak..

hayatımda hiç bişeyi bu kadar arzulamadım.. sevişmeyi bile..

o anı tekrar yaşamayı sevişmeye tercih ederim..

onun mınık ellerınden bişey yemek.. zehir olsa dahi bakmam hiç çatala bu ne diye.. düşünmem..

belkide kendımı cok kaptırıyodum.. kaptırmıştım ama.. onumuzdekı 1 hafta herhangı bi problem olmadı..

Salı gunlerı benım ızın gunum..

haftaya salıyı ıple cekıcem sözcüklerını kulagına fısıldayarak yanından ayrılırken bı yanımda onunla gitti.. kopardı benden goturdu benı benden aldı..

ve gozlerını kapattı..ben hayatımda hiç ceserat etmeyı bırak..

hayalini kurmaya cesaret edemedıgım andı..

bilmıyorum belkıde huzurda hıssettıgı ıcın kapattı gozlerını yumdu.. bilemezdım bunu ..

olası bi tokat yemek .. opmek ıcın mı sınemaya geldık .. demesi beni gerçekten kırardı..

toparlaması ımkansız bı noktaya suruklerdı.. durdurulamaz akıntı..

ama topladım cesaretimi .. derın nefesımı alıp .. yavaş yavaş burnumdan nefesımı vererek..

geliyorum dedim.. geliyorm bitanem.. elmas dudaklarından bır buse almak ıcın yaklasıyorum sana dercesine ..

dizime uzanmıstı.. egilmek ve öyle durmak biraz ağrılı olmustu benım ıcın..ama o an arkamdan bıçagı saplasan umrumda olmazdı.. öyle ölmeyi bile tercih ederim ben..

dudaklarından aldıgım o buse .. tarif edilemez..

tasviri mümkün degil..onu betımlemeye hiç bi kelime yetmez..

sınema bitti.. wcye girelim gitmeden dedi.. agaç etti beni *

onu beklemeyi bile seviyordum.. onunla yaptıgım herşeyi..

onun elını tutmak benım ıcın "kafi" , yeterli , belkide fazla..

kalbimin atışına nefesım eşlik edince heyecanlı oldugum her halımden belliydi..

filmın ılk yarısı ummadıgım kadar samımı davrandı.. sarıldı..kokusunu cekmeme ızın verdi.. boynundan opucuk almama..

seviyor benı.. seviyor..

ama bense tapıyorum ona..

film araya girdi.. bense artık hormonların etkisiyle elmas dudaklarını dusunuyorum.. onlardan bana karsı verılecek 1 buse .. benı ıntaar etmeye gotururdu belkide mutlu olmek ıcın..

o kadar değerli benim için..

ıkıncı bolum başladı fılmde..ama umrumuzda degıldı.. bız bırbırımızı ızlemeyı tercıh ettık..

gül yüzünü oksamamı onu seyretmeme izin verdi.. kalbinin atışını nefes alış verısınden tahmın edıyodum.. elimi tuttu kalbıne goturdu.. koydu oraya..

ben rüyadayım sanıyorum.. benım yıllardır hayalını kurdugum an gerçekleşiyodu belkide..

bebegim kollarımın arasındaydı.. benımdı..

metrepol sinemasına.. kutsal damacana bomba mıydı neydı.. film pek umrumda degildi benim..

umrumda olmazdı.. onun varlıgı yanımda .. herşeyden degerliydi benım ıcın..

siyah dar bi kot gıymıstı.. topuklu ayakkabı vardı ayagında..

üstünde siyah biraz ince bi bluz vardı.. elinde cekedi..

beline kadar inen saçları benı benden alırken kokusu bulutların ustune cıkarıyordu..

tam olarak hatırlamıyorum.. sinema salon numarası 13 dü sanırım..

2tane kola 1 cips alıp sınema salonuna cıktık en üst kata..

salona girdik beraber..en arkadaki yerimize oturduk..

ben normal film ızleme moduna gırdım..ona karsı urkek davranıyodum kırmaktan ıncıltmekten korkuyodum.. yakınlasmaya calısarak yani..

havalar sogukdu.. cunku mart ayı.. ankara kuru ayaz..

sıcak bişeyler ıcmek ıstedı..bir bardak çay.. ince belli bardakda..

bense sahlep istedim..cok severım.. soguk havalarda vazgeçilmezim..

çayı begenmemişti ama.. tomurcuk atmıslar dıyıp eleştirmişti.. bense yavaş yavaş sahlepimi yudumluyordum sadece..

yarım saate yakın oturdukdan sonra.. yarısını ıctıgım sahlep sogumasının etkisiyle içmiyecegimi dile getirdim..o zaten benı bekliyordu..

cıktık dışarı.. sinemaya gitmek uzere yola koyulduk..

ve o minnacık yumusacık ellerıyle ellerımı kavradı.. cesaret edemedıgımı başardı.. bana rüya gibi gelen tatması mumkun olmayan o duyguyu yaşattı..

havanın .. rüzgarın .. sogugun umrumuzda olmadıgı .. sadece ellerimizin kavusmasının umrumuzda oldugu ve.. ruzgarın etkısıyle donan .. askın etkısıyle yanan kavrulan ellerımız.

"büyülü fenere"zütürdüm ilk başta.. kücüklükten beri oraya giderim.. kocatepe camii altında..

ordaki filmler hoşuna gıtmedı.. metrepole döndük beraber..

birader kezban karı çok gördüm de erkeğin kezbanını ilk kez görüyorum

ve ilk kez sevgili olarak dışarı cıkıcaktık..

kızılayda buluşmaya karar verdık en başta.. evler yakın olmasına rağmen..

ama son saniye karar degiştirip beraber gitme kararı aldık..

henüz elini tutamamıstım..bir buse konduramamıstım nazik minik yumuşak ellerine..

yüzüne doyasıya bakamamıstım bitanem diyerek..

herşey onca geçen yıla oranla daha sancılı geçiyodu..

cunku eskiden aynı yatakta yatsan yanlıs anlasılmazdım onun gozunde..

cunku en guvendıgı arkadasıydım..

ama sımdı herşey degişti.. elini tutarken ki heyecan.. karşılık..herşey degişti..

elimi omzuna atmaya calıstım.. bocaladım..elımın tıtremesını heyecanımı hıssettı..

otobusten ındıkden sonra..bi yerlere oturalım once dedim..

konur 2 nin girişindeki mado'ya gittik beraber..

sevgili olarak.. birlikte olarak.. yolda birini gorsem .. sevgilim diyecektım taptıgım ınsan hakkında..

"benım vucudumdakı her uzuvdan degerli olan bir yün parçasıydı belkide.."

gibtir git dıbını ciflediğim dünyada hiç kimsenin gibinden daha değerli bi şeyi yoktur

hadi lan 1 saat oldu

rezerve

okuyan yokmu hiç??

ama bu acıklama yeterı kadar yeterlı degıldı benım ıcın..
hep ıcımde bı suphe oldu ama yansıtmadım ona karsı.. gunler su gibi akıp geçerken bu problemın karısımıza cıkcagı belliydi tekerrür edecegi ortadaydı..
herşey aslında cok güzel gidiyordu..her buluşmamız evde oluyor hormonlarımızn bızı yonlendırdıgı sekılde hareket edıp bırbırımıze doyuyorduk birlikte olmadan.. bazen fazla yakınlasıyodk ama..ya "o" yada ben gerı cekılıyodk.. hazır degıldık buna.. sevgılı olalı 2 2bucuk ay olmusken bırlıkte olmak agır gelirdi.. çok ağır..

arkasından gelen sıtemkar mesajlar ona duydugm guvensızlıgı sezmıs oldugunu kanıtladı..
yıne tartısma surecıne gırdık.. tunelın sonu karanlık.. ayrılık..acı.. pısmanlık..

bır cuval altın yanında dururken camur dolu havuza atlamak gıbı dusunun yaptıgımı..

o düşünce dallanıp budaklandıkca beynımde beni çıkmaz noktalara soktukca beynımı yemektense ama mantıklı bı acıklamasına ınanmak daha doğru geldi bana..

"arkadaşım" dedi sadece.
olabilirdi arkadaşken bizde canımlı cıcımlı konusuyorduk ama..

"o" benım canımken kımsenın canı olamazdı..bu kadar samımı olamazdı başkalarıyla..
kıskanclık krızlerı benı agzıma gelenı soylememle son buluyordu her seferınde ve bıkmaya baslıyordu benden..

benım ıstedıgım bu degıldı tabıkıde.. sadece mantıklı bı acıklama..

duygulandım panpa