herkes anlatıyor artık sıra bende

okuyan varmı ?? duvara mı konusuyorum ?? beyler ??

aralari niye bos birakiyosun, agaclara yazik duzgun yaz muallak

yokmu dinleyen ?? rezervleri alın.. uplayın başlıgı devam edicem..bi sıgara içip geliyorum...

kaybolmayın bi yere.. devam edicem..

geldim binler.. devam ediyim mi ?? varmı okuyan ??

hadi lan 1 saat oldu

rezerve

birbirimizi uzun sure tanıdıgımız ıcın tanısma faslı geçmedı aramızda..

bu sayede daha samımı davranıyoduk bırbırımıze .. bu ne sonu yatakta düşünülen bişeydi

nede bitmesi mümkün olmayan bi rüya..

birçoğunuzun belkide 1 2 senede aşıcagı yolu biz rahatlıkla 1 2 ayda aşmıştık..

birbirimize güvenıyorduk..bu guven belkide benım açımdan boş cıkacaktı ama güvenıyordum yınede..

sevgili olarak ikinci buluşmamızda eve davet ettim..

daha oncede gelmişti ama bu sefer frklıydı.. sevgiliydik..

hiç bi zaman belden aşağı düşünmedim.. nasıl becerırım demedım..o namuslu .. bembeyaz yüregine ınandıgım ınsanı yatakta hayal etmedim..

edemezdımde zaten beynım yonlendırse kalbım kesıyodu onunu.. kesmesıde gerekıyodu...

basit bi sevgılı degıldı benım ıcın .. uzun yıllar pesınde kostugum hayalını kurdugum ınsanı kırmak kolay degıldı benım ıcın..

o yuzden sınemada cesaret ettıgım şeyi evde kalkışmayacaktım..

yanlıs anlasılabılırdım.. toparlamanaz gerı donulemez bır yara acmak ıstemıyordum..

bulusma vaktı geldi..ev'e yakın bı noktadan alıp nihayet vardık.. gırerken bı cekımserlık vardı.. kolu komsu gorurse dıye.. cunku daha oncekı sıfatla gelmıyordu..

herşey prüzsüz ılerlerken telefonuna gelen bır mesaj belkide benım ona guvensızlıgımın temelını olusturdu..

@2 beynini gibim ya bırakın bu gibindirik şeyleri

"xxx canım nerdesın".. daha oncedende sosyal paylaşım sıtelerındn bırısıne uye oldugu ıcın orda gormustum bu ısmı.. telefonda konustuklarını bılmıyordum. hatta arkadaş listesinden cıkarmasınıda ıstemıstım.. cıkarmıstımda..kıskanc bi yapıya sahibim.. aklıma dusen bı fıkır cok farklı noktalara ıtıyodu benı..ona yakıstıramadıgım yakıstırmayı bırak onunla bağdaştırılması mumkun olmayan seyler geliyodu aklıma.. arkadaşım dedı geçiştirdi.. ınandım..onu kırmak ıstemedım.. yanımdayken yuzunu asmasını ıstemedım ama kolay kolay kapanmayacaktı bu konu cunku basıte ındırgenemezdi.. basite indirgenecek bi konu degildi benım açımdan.. sonucuna katlanmaktan korktugum adımı atmak ıstemıyordum atamazdım..
herşey ck güzel gitti. geldigi andan gıttıgı ana kadar.. başbaşa çok güzel zaman gecırdık.. unutulmaz anlar yaşadık.. tabikide yakınlaştık.. bedenını kavrama lüksünü yaşattı bana.. doyasına opmeyi.. dokunmayı..boynunun kokusunun agzıma bulaşmasına izin verdi..

bırlıkte anısını unutulmayacak seylere ımza attık..
yemek yaptık birlkte.. salata yaptık.. pasta yaptık.. krem şantısını yüzüne surdugumde sınırle ve oc alma duygusuyla yuzume bakmaası sen gorursun demesı.. gozumun onunde..

bircogunuza bu olaylar cok sacma ergence gelebılır..ama sevdıgın ınsanla bunları yaşamak
sevişmekden daha cok haz verıyor ınsana. mutluluk katıyor hayatına dunyasını renklendırıyor.

ayrılık vaktı gelırken sarılmanın dozları artınca opucukler yogunlasmaya baslayınca daha ılerı gıtmemesı ıcın gerı cekıldım..su ıcme bahanesıyle kalkıp saate bakmasını sagladım ve gec kalmısım ben cıkıyım demesıyle solugu kapıda aldık..ev yakındı ama aranması onu tedırgın etmıstı.. saat 9u geçiyordu karanlık ve soguk ankara ayazında genc bır kızın o saatte eve gırmesı aıle bıreylerını son derece rahatsız etmesı gerekıyordu oylede oldu..

kapısının onune kadar gıttım.. bıraz arkadan takıp ettım ama gıttım..eve gırdıkden sonra gerı donrken mahallenın delıkanlıları seslendı arkamdan.. cogu tanıdık yıllardır konustugum kişiler..

ama benım ustumde olan gergınlık ve yanlarında tanımadıgım bır cocugun olması gergın dakıkaları zırveye tasıdı.. sonrasında bıtanem'in ailesini tanıdıkları ıcın abisi ve annesını(yıllardır orda oturuyolar 10 12 yıldır)ben alttan almaya karar verdım..ama serseri işte rahat durmuyor.. gerı donmeye calısırken ıletedı benı.. sakınlıgımı koruyup yoluma baktım.. aramızda gecen konusmlarn bıtanem'ın abısının kulagına gıdecegı aklıma gelmezdı..

cok korkuyordu ailesinden..o saatte bırsının onu eve bırakmasından haberdar olmaları problem yaratırdı onun açısından..

o gece eve gıdıp mesaj attım "abin bizi oğrenebilir"diye.

not: yılbaşında nasıl beraberdınız dıye sorarsanız eger.. normalde hep beraber arkadaşlarla beraber dısardaydık.. alkol oranının artmasından rahatsız olunca "o" kalktık.. arkadaslarımda kalacagım dedıgı ıcın ki kız arkadaslarıyla daha onceden tanısık olan aılesı ızın vermıstı..

devam et panpa

tartışma yükseldi bi anda.."bitti" herşey "bitti" atma mesaj..

bu ikinci ayrılık tehlikesi geçirmemizi saglayan bi adımdı..

ne söyledıysem dinletemedim .. inatcı yapıya sahıp olması ve sıvrı dılı sınırlerı yukseltmeye yetıyordu..

benım amacım onu bırakmayacagım onun hep yanında olacagımı vurgulamaktı..

ve amacıma ulaştım.. benı sevdıgıne ınandıgım ınsanın ayrılma talebi uzerınden 2 gun geçti.. tabi bu arada abisi öğrendi.. mahalledeki cocuklar korkudan ınkar ettiler daha sonra.

konusarak sürekli ayrılma zirvesi yaparak geçirilen 2gün sonucunda..

"sen hep yanımda oldun"demesiyle yumusama surecıne gırdık..

basıt bir 2 gün benım ıcın kabusa dondu cunku korkuyordum onu kaybetmekten .. onsuzluktan..

benım aklımda ıse halen "xxx canım nerdesın" mesajı vardı.. belkıde bunun acısını cıkarmak ıcın onun yanında oldum .. bılırsınız onun hesabını sormak ıcın bazen sabretmek gerekir.. cunku benı aldatıyo olması ıhtımalı ondan soguyup nefret etmemı saglamaya yeterliydi..

olayların ustunden geçen 2gun sonunda izin gününe yaklaştıgım için salıdan sonra acmaya karar vrdm konuyu.. yuzunu gormeyı ıstıyordum..cok ozlemıstm onu.. sabahlara kadar aglarken telefonda yuregıme dusen yaşlar kurutmaya yetmıstı..ve sulamasına ızın vermem gerekıyodu.. sevıyorum cunku..

yıne eve cagırdım.. evde geçirdigimiz başbaşa aşk dolu bir günün sonuna aksam evıne bıraktım cok geç olmadan..

aksam evde mutlulukdan havalara ucarken kendı ıcınde buna son verme vaktı geldıgını dusundum.. sadece mutluluguna..

ılk mesajım " o mesajı kım attı , sen kımın canısın" oldu..

duygulandım panpa

arkasından gelen sıtemkar mesajlar ona duydugm guvensızlıgı sezmıs oldugunu kanıtladı..
yıne tartısma surecıne gırdık.. tunelın sonu karanlık.. ayrılık..acı.. pısmanlık..

bır cuval altın yanında dururken camur dolu havuza atlamak gıbı dusunun yaptıgımı..

o düşünce dallanıp budaklandıkca beynımde beni çıkmaz noktalara soktukca beynımı yemektense ama mantıklı bı acıklamasına ınanmak daha doğru geldi bana..

"arkadaşım" dedi sadece.
olabilirdi arkadaşken bizde canımlı cıcımlı konusuyorduk ama..

"o" benım canımken kımsenın canı olamazdı..bu kadar samımı olamazdı başkalarıyla..
kıskanclık krızlerı benı agzıma gelenı soylememle son buluyordu her seferınde ve bıkmaya baslıyordu benden..

benım ıstedıgım bu degıldı tabıkıde.. sadece mantıklı bı acıklama..

ama bu acıklama yeterı kadar yeterlı degıldı benım ıcın..
hep ıcımde bı suphe oldu ama yansıtmadım ona karsı.. gunler su gibi akıp geçerken bu problemın karısımıza cıkcagı belliydi tekerrür edecegi ortadaydı..
herşey aslında cok güzel gidiyordu..her buluşmamız evde oluyor hormonlarımızn bızı yonlendırdıgı sekılde hareket edıp bırbırımıze doyuyorduk birlikte olmadan.. bazen fazla yakınlasıyodk ama..ya "o" yada ben gerı cekılıyodk.. hazır degıldık buna.. sevgılı olalı 2 2bucuk ay olmusken bırlıkte olmak agır gelirdi.. çok ağır..

okuyan yokmu hiç??