herkes anlatıyor artık sıra bende

süper hikaye panpa

ve allah dualarımı kabul etti.. sırf o ankarada kaldıgı için ben gitmedim başka universiteye.. açıköğretim yazıp çalışmaya karar verdim..

onun yanında olabilmek için sırf yüzünü görebilmek için..

bana her canım diye hitap edişinde tabiri caizse içimdeki yağların eriyip 5 kilo verdigim insan yanımda olacaktı yine.. belki eskisi kadar görüşemeyecektik ama yine beraber olucaktık..

belki "o" bunu hiç bi zaman benım ıstedigim manada söylememişti ama benım için kafi o bana öyle desin kafi..

2011 yılına berbaber girmiştik.. başbaşa..o mutlulukdan gozlerı parlarken bana sen olmasam ben ne yaparım derkenki gözünün içindeki mutluluk..

benim için en değerli şeydi..

yanımdayken gözlerinin içi gülüyordu.. benım yoklugumu kaldıramıyacagını fısıldıyordu.. belki arkadaşça ama olsun.. benım için kafi..

devam panpa

mart ayına geldigimizde ben dayanamadım artık..

ona başkalarının sahiplenme gozuyle bakmasını kaldıramaycak duruma geldim..

millet arkadaşlıgımızı bıldıgı ıcın "o"ndan hoşlananlar benden numarasını ıstıyordu..

kaldıramıyordum bunu .. ilan etmek istiyordum haykırmak ıstıyordum kı tapıyordum ona..

herşeyden canımdan cok seviyodum..

Herşey 12 mart gecesi başladı.. konuşmalarımız cok ciddi derecede samimileşmeye başladı..

bebeğim / bitanem tarzında... konuscak bişey bulamayınca bebegimmmmmmm ordamsn derdi..

benım o an ölsem gam yemem derlerya.. bana öyle hitap etmesi.. benım için hayalinde ötesi..

12 mart gecesi yani 13mart'a atlayan tarih.. saat gece 2.05..

telefonda konusurken herşeyi itiraf etmek ıstıyordum..

aşık oldugun taptıgın ınsana..kac sene yanında arkadaş misyonunda olmak.. sevgilisinden ayrılınca sende teselli bulması...

başkası ıcın senın omzunda aglaması.. çok acı bişey.. yürek dayanmıyor.. göz yaşlarını .. gül yuzunden yavaş yavaş süzülen gözyaşları benım yüregime düşüyordu..

her seferinde daha derine.. daha acılı.. daha sancılı..

anlat bakalım

hiç kimse 13 mart sabahına gözünü açmadan henüz dayanamadım...

xxx seni seviyorum dedım..

bende seni "deli" dedi..

ben dedım seni seviyorum arkadaş olarak değil dedim..

sana tapıyorum .. sana aşıgım ..

bir kaç dakikalık sessizlik sonrası ..

hayatımda ilk kez kez fısıldadıgım sözcükleri fısıldadım..

"benimle çıkarmısın ? " çok saçma bi replik bana kalırsa..

ama bunu ıstıyolardı.. bunu duymayı ıstıyolardı ..

"ney" dedi kısık ve ürkek bir sesle..

tekrarladım.. korkuyordum..ya benı cıkarırsa hayatından..

ben dayanamzdım buna.. hiç bişey eskisi gibide olamazdı..

ya beni reddederse eskiye dönemezdi hiç bişey..

ben seviyordum onu..

bir dakikalık sessizlikten sonra "evet"dedi elmas dudaklarının arasından cıkan sözcükler beni dünyadaki en mutlu ınsan degil..

kainattaki en mutlu insan yaptı..

evrendeki..

"o"benımdı artık.. benım..kımse yaklasamayacaktı ona.. kımse uzemeyecektı..ve kımse benım kadar sevemezdı onu sevemedi , sevemeyecekti .. cunku bızdık artık.. sıradan ıkı arkadas degil..

"biz".

simdi o güne dönüpde keşke demeseymişim diyorum.. onunla sevgili olmak..ona dokunmanın bir bedeli oldugunu bılemezdim.. onun bu kadar zor bi insan oldugunu bılemezdim..

f5 e bas bas sıkıldım hadi amk

artık sevgiliydik..bir sabaha gozumu actıgım zaman onun varlıgını hissedecektim..

"o"na aittim.. belkide öyle hissetmeye ihtiyacım vardı.. ılk gunler bılırsınız cıcım günleri dıyebılırsınız.. ve 5.ci günden patlak verdi teker..

2000 kilometrelik bir yolun daha 10.kilometresınde patladı teker.. belkide cok yedegimiz vardı..ama aramızda bunun olması biraz sarstı beni..

"o"benım melegimdi.. böyle bir insan degildi..

arkadaşıyla arasında konustugu konusmaları yakaladım..

aşırı derecede alaylı.. bizden bahsederken

"tam bir komedi" ifadesini kullanmıştı..

gerçekten sınır küpüne donmustum.. aşkın nefrete bu kadar yakın bişey oldugunu

bılemezdim.. belkide bilmek istemiyordum..

ve ben daha hesap sorarken .. "ayrılalım"dedi..ben sana deger verıyorum senı sevıyorum.. kırmak ıstemıyorum..ama bu duyguların "ask"a donusmesı ıcın zaman gerekiyor dedi..

benım melegım.. nasıl söyler bunları.. diyemez..benım tanıdıgım ınsan bu degildi belkide.. sevdıgım asık oldugum ınsan bu degildi..

panpa adres ver kızı gibmeye geliyom

yanına gelicem dedim.. saatin geç olma faktoru korkuttu onu .. gelme sakın cıkamam dedi..

çıkıcaksın geliyorum dedım.. yüzüme söyle bunları..ben senı zor buldum kolay kaybedemem dedim..

ikna ettim çıkmaya.. binalarına gıttıgımde kapıda bekliyordu beni.. yakındı zaten 5 dakikalık bi mesafe sadece..

ve belkide birbirimize ilk kez o zaman bu kadar yakınlastık.. onun varlıgını ılk kez bu kadar hissettim..

yıllardır arkadasım diye sarıldıgım sadece vedalastıgım ve bulusurken sarıldıgım ınsan "sevgılım"dı .. benımdı..ona sarılırken cekınmıyordum..

yanına gıttıgımde yuzu guluyordu.. sandıgımdan daha sempatik bi karşılama oldu belkıde..

ben nefes nefese koşarken ne söyliyecegımı bılemezken o beni gülerek karşıladı kapıda..

havaların soguk olması dolayısıyla binanın ıcıne girdim..

evin degil binanın..

ve orda bana ayrılmayacagımızı fısıldadı.. yanıma yaklaşıp sarıldı ..

beklemedıgım birşeydi..ben onu nasıl ıkna ederım derken.. boynuma atlamıstı.. bıtanem dıye kulagıma sevgı sozcuklerı fısıldıyordu..

ve belkıde benım ıcın askımızın sembolu olucak "atkı"sını cıkarıp boynuma sardı..eve gıderken üşüme dedi..

bir kez ben sarıldım.. üstünde absının tişortu vardı.. kırmızı büyük gelmiş..up uzun saçlı.. esmer yarim benim..

makyajsız dünyadaki en güzel kız..en degerli kız.. aşık oldugum kız..

dunyalar bır kez daha benım oldu.. cunku o an askın kanınızda gezdıgını hıssettıgınız anı yaşamayan bilemez bunu..

bu ruyanın bıtmeyecegıne ınanıyorsunuz..

mis kokusu olan "atkı"sı bendeydı.. gece yatarken sarılıp uyuyabılcegım..

varlıgını daha somut hıssedebılcegım.. benım vucudumdakı her uzuvdan degerli olan bir yün parçasıydı belkide..

ama öyleydi..o benım bitanemin atkısıydı.. onun kokusu sınmişti üstüne.. onun saç teli kalmıstı ustunde 1 2 tel..

benım hayatımdaki varlıgı git gide artıyordu..

öylede olması gerekiyordu..ben rüyada sanıyordum kendımı ama o benım "sevgılım"dı..

"benım vucudumdakı her uzuvdan degerli olan bir yün parçasıydı belkide.."

gibtir git dıbını ciflediğim dünyada hiç kimsenin gibinden daha değerli bi şeyi yoktur

ve ilk kez sevgili olarak dışarı cıkıcaktık..

kızılayda buluşmaya karar verdık en başta.. evler yakın olmasına rağmen..

ama son saniye karar degiştirip beraber gitme kararı aldık..

henüz elini tutamamıstım..bir buse konduramamıstım nazik minik yumuşak ellerine..

yüzüne doyasıya bakamamıstım bitanem diyerek..

herşey onca geçen yıla oranla daha sancılı geçiyodu..

cunku eskiden aynı yatakta yatsan yanlıs anlasılmazdım onun gozunde..

cunku en guvendıgı arkadasıydım..

ama sımdı herşey degişti.. elini tutarken ki heyecan.. karşılık..herşey degişti..

elimi omzuna atmaya calıstım.. bocaladım..elımın tıtremesını heyecanımı hıssettı..

otobusten ındıkden sonra..bi yerlere oturalım once dedim..

konur 2 nin girişindeki mado'ya gittik beraber..

sevgili olarak.. birlikte olarak.. yolda birini gorsem .. sevgilim diyecektım taptıgım ınsan hakkında..

birader kezban karı çok gördüm de erkeğin kezbanını ilk kez görüyorum

havalar sogukdu.. cunku mart ayı.. ankara kuru ayaz..

sıcak bişeyler ıcmek ıstedı..bir bardak çay.. ince belli bardakda..

bense sahlep istedim..cok severım.. soguk havalarda vazgeçilmezim..

çayı begenmemişti ama.. tomurcuk atmıslar dıyıp eleştirmişti.. bense yavaş yavaş sahlepimi yudumluyordum sadece..

yarım saate yakın oturdukdan sonra.. yarısını ıctıgım sahlep sogumasının etkisiyle içmiyecegimi dile getirdim..o zaten benı bekliyordu..

cıktık dışarı.. sinemaya gitmek uzere yola koyulduk..

ve o minnacık yumusacık ellerıyle ellerımı kavradı.. cesaret edemedıgımı başardı.. bana rüya gibi gelen tatması mumkun olmayan o duyguyu yaşattı..

havanın .. rüzgarın .. sogugun umrumuzda olmadıgı .. sadece ellerimizin kavusmasının umrumuzda oldugu ve.. ruzgarın etkısıyle donan .. askın etkısıyle yanan kavrulan ellerımız.

"büyülü fenere"zütürdüm ilk başta.. kücüklükten beri oraya giderim.. kocatepe camii altında..

ordaki filmler hoşuna gıtmedı.. metrepole döndük beraber..

metrepol sinemasına.. kutsal damacana bomba mıydı neydı.. film pek umrumda degildi benim..

umrumda olmazdı.. onun varlıgı yanımda .. herşeyden degerliydi benım ıcın..

siyah dar bi kot gıymıstı.. topuklu ayakkabı vardı ayagında..

üstünde siyah biraz ince bi bluz vardı.. elinde cekedi..

beline kadar inen saçları benı benden alırken kokusu bulutların ustune cıkarıyordu..

tam olarak hatırlamıyorum.. sinema salon numarası 13 dü sanırım..

2tane kola 1 cips alıp sınema salonuna cıktık en üst kata..

salona girdik beraber..en arkadaki yerimize oturduk..

ben normal film ızleme moduna gırdım..ona karsı urkek davranıyodum kırmaktan ıncıltmekten korkuyodum.. yakınlasmaya calısarak yani..

onun elını tutmak benım ıcın "kafi" , yeterli , belkide fazla..

kalbimin atışına nefesım eşlik edince heyecanlı oldugum her halımden belliydi..

filmın ılk yarısı ummadıgım kadar samımı davrandı.. sarıldı..kokusunu cekmeme ızın verdi.. boynundan opucuk almama..

seviyor benı.. seviyor..

ama bense tapıyorum ona..

film araya girdi.. bense artık hormonların etkisiyle elmas dudaklarını dusunuyorum.. onlardan bana karsı verılecek 1 buse .. benı ıntaar etmeye gotururdu belkide mutlu olmek ıcın..

o kadar değerli benim için..

ıkıncı bolum başladı fılmde..ama umrumuzda degıldı.. bız bırbırımızı ızlemeyı tercıh ettık..

gül yüzünü oksamamı onu seyretmeme izin verdi.. kalbinin atışını nefes alış verısınden tahmın edıyodum.. elimi tuttu kalbıne goturdu.. koydu oraya..

ben rüyadayım sanıyorum.. benım yıllardır hayalını kurdugum an gerçekleşiyodu belkide..

bebegim kollarımın arasındaydı.. benımdı..

ve gozlerını kapattı..ben hayatımda hiç ceserat etmeyı bırak..

hayalini kurmaya cesaret edemedıgım andı..

bilmıyorum belkıde huzurda hıssettıgı ıcın kapattı gozlerını yumdu.. bilemezdım bunu ..

olası bi tokat yemek .. opmek ıcın mı sınemaya geldık .. demesi beni gerçekten kırardı..

toparlaması ımkansız bı noktaya suruklerdı.. durdurulamaz akıntı..

ama topladım cesaretimi .. derın nefesımı alıp .. yavaş yavaş burnumdan nefesımı vererek..

geliyorum dedim.. geliyorm bitanem.. elmas dudaklarından bır buse almak ıcın yaklasıyorum sana dercesine ..

dizime uzanmıstı.. egilmek ve öyle durmak biraz ağrılı olmustu benım ıcın..ama o an arkamdan bıçagı saplasan umrumda olmazdı.. öyle ölmeyi bile tercih ederim ben..

dudaklarından aldıgım o buse .. tarif edilemez..

tasviri mümkün degil..onu betımlemeye hiç bi kelime yetmez..

sınema bitti.. wcye girelim gitmeden dedi.. agaç etti beni *

onu beklemeyi bile seviyordum.. onunla yaptıgım herşeyi..

belinden sımsıkı tutup birlikte yurume sansı tanıdı bana..

saatin erken oldugunu farkedıp biraz daha zaman geçirmk için madoya gittik yine..

orda pasta yedik birlikte bu sefer..o bana elleriyle yediriyodu..ben ona.. yedıgım en güzel tatlı..

belinden sarılmış vaziyette oturmus halde onun elınden bişeyler yemek .. gozlerıne bakmak..

sevdıgın ınsan , canından cok sevdıgın bırısıyle bu anı yaşamak..

hayatımda hiç bişeyi bu kadar arzulamadım.. sevişmeyi bile..

o anı tekrar yaşamayı sevişmeye tercih ederim..

onun mınık ellerınden bişey yemek.. zehir olsa dahi bakmam hiç çatala bu ne diye.. düşünmem..

belkide kendımı cok kaptırıyodum.. kaptırmıştım ama.. onumuzdekı 1 hafta herhangı bi problem olmadı..

Salı gunlerı benım ızın gunum..

haftaya salıyı ıple cekıcem sözcüklerını kulagına fısıldayarak yanından ayrılırken bı yanımda onunla gitti.. kopardı benden goturdu benı benden aldı..