herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

uyuyamadım o gece. telefonumu da kapattım. kimseyle konusmak istemedim.
bütün gece yaptığımız günahı düşündüm amk.
kimisi şimdi cıkıp lan giberken iyiydi o gunah değil mi diyebilir ama benim dinimde değil.
benim dinimde içki de gunah değil, zina da, intihar da
ama bi cocugun, hem de daha doğmamıs bi cocugun yasam hakkını elinden almak. bunu dini mini yok amk.
günah diye bişey varsa işte günah bu olmalı.
yataktan kalktığımda gunes doğuyodu.
ben hiç uyumadan sabahı beklemiştim bi kere daha.
kalktım vedat'ın odanın kapısı kilitliydi.
heralde salih orda gibti aksamki kızı.
dolaba gittim bira alcam diye ama nerdee amk?
bitirmiş bin salih.
yaktım bi sigara dusunmeye basladım bugun babam beni ve secili bekliyodu amk.
ne yapcam?
kimi zütürcem?
durumu nasıl izah etcem?
bunlar beynimi kurcalayan sorulardan bi kaçıydı sadece amk

uyumak istedim tekrar ama onu da beceremedim.
gittim yüzüme su çarptım. üstüm zaten giyinikti. kim ust cıkarcak amk o halde?
evden cıktım. arabaya doğru yurudum.
yola cıktığımda sabah trafiği vardı amk.
bu dusunmem için bana buyuk bi fırsat vermişti.
babama olayı anlatmıs durduk yere her taku birbirine katmıstım. düzeltmek de bi hayli zor olcaktı amk.
ama anlatacaktım gibe gibe herseyi.
cunku oyle bi durumdaydım ki artık kıvırcak, saga sola hareket etcek ne durumum vardı ne taakatim.
sarıyere gidince eve gitmedim hemen.
havantepe dediğim yere cektim arabayı.
karadeniz ile boğazın birleştiği yere bakarak dusundum sacma sapan hayatımı.
radyoyu actım.
müzik mayıstırdı beni ya da vücudum dinlenmek istedi amk bilmiyorum, uyumusum.

çalan telefon uyandırdı beni.
normalde telefon sesine kalkmam ben ama araba koltuğunda derin bi uykuya dalamamıstım.
babam arıyodu amk.
açmadım, açamadım.
daha ne diyeceğime karar vermemiştim.
aslında cok dusunmustum de toparlayamamıstım diyelim.
çaldı çaldı sustu amk telefon.
ben "ohh be amk" diyemeden tekrar çalmaya basladı.
yine babam arıyo.
susmadı dıbına kodumunun telefonu.
maviyi aradığım zamanlardan, onun telefonu açmadığı anlarda sayardım saniyeleri.
bir çağrının açılmadan mesgule dusme suresi 47 saniyeydi.
geçmedi amk 47 saniye.
hani anlatır ya gölcük depremini yasayanlar 47 saniyeyi bir ömür gibi,.
saygısızlık olmasın, yakınlarını kaybedenler oldu o 47 saniyede ama ben o an anladım o 47 saniyenin nasıl uzun bi sure olabileceğini.
sussun diye bakıyorum elimdeki telefonun ekranına ama susmadı amk işte.
gibe gibe açacaktım telefonu.
açtım, "efendim baba" dedim sanki ne diyeceğini bilmez gibi

"neredesiniz" dedi babam.
"yoldayım baba geliyorum" dedim
"yoldayım mı? yoldayız mı?" dedi
"baba gelince anlatıcam" dedim
"o kızla gelmeyeceksen gelme" dedi kapattı yuzume.
amk daha kızı tanımaz etmez onun için beni sildi bi kalemde. tamam delikanlılık güzel şey de amk bi sor oğlum ne oldu durum ne diye ya.
bi süre daha takıldım o tepede.
sonra bastım marşa eve gittim.
evin önüne geldiğimde babamı aradım cepten.
"aşağıdayım" dedim açınca telefonu.
"yukarı gelin" dedi
"tekim baba" dedim
"o zaman gibtir git ya o kızı getir ya bi daha gelme buraya" dedi bana.
suratıma kapadı telefonu.
amk ne yapacağımı sasırdım.
tekrar aradım babamı.
açtı hemen "baba ya sen gel ya ben geleyim konusalım" dedim.
yine kapadı suratıma telefonu.
bi taraftan korkuyorum yine hastalanacak diye bi yandan da anlatmam lazım durumu.
amk secil ben her taku anlattıktan sonra yapınca bu kürtaj meselesini de sarmıstı basıma.
ben ona o kadar durusttum ki direkt gittim anlattım amk. ne gerekiyosa yapacaktım. evlenmekse evlenmek amk.
otesi mi var?

çok geçmeden babam geldi aşağıya.
hemen bindi arabaya
"sokağın başına git" dedi
bastım amk marşa sokağın başına kadar gittim. annemler falan durumdan daha haberdar değildi. o yuzden bi takluk olmasın istedi heralde.
arabayı cektim kenara babam yaktı bi sigara ve basladık konusmaya
"niye tek geldin" dedi babam
amk cocugu kurtajla aldırdık demek zor babaya, kolay değil amk.
"baba oyle gerekti" diyebildim sadece
birden kızdı amk
"lan daha gereği mi kalmıs? bunun gereği belli" diye bağırdı bana
"baba durumu bilmiyosun" dedim ama sakin bi sesle, suclu değilim dercesine.
"ne ulan durum? kızın ırzına geçmişsin daha durum mu var? neyin delikanlılığını yapıyosun şerefsiz" dedi bana
amk baba işte ne derse baş tacı. ben de bişey diyemedim
"baba durum başka" dedim yine sakin bi sesle
"anlat lan durumunu. dumunu gibtiğim" diye bağırdı yine
"baba biz evlenmeliydik onunla cunku.." dedim gerisi gelmedi. anlar sandım amk
"cünkü ırzına gectin serfsiz pekekent" dedi babam
amk anlamıyo ya da salağa yatıyodu. bildiğin anlat ne varsa demekti bu

"baba" diye basladım. anlatmak zordu amk.
benim babamla diyaloğum kotu değildi. babam kral adamdır ama bunu konusacak kadar da large bi ilişkimiz olmadı ki hiç.
"anlat" dedi.
sonunda giberim demedi ama ben anladım gibecekti.
"baba kız hamileydi" dedim.
yuz ifadesi değişti.
ilk tokatı o zaman yedim babamdan.
"allah belanı versin senin" dedi
ulan sanki secil beni gibti amk. oyle bi namusumuz kirlendi triplerinde babam.
biliyorum kendine yakıstıramıyo ama bi görseniz sanki ben iffet'im, o iffet'in babası.
gerçi keşke o anı yasayacağıma butun ttaksiciler federasyonu basşkanlığı kafamı cama sıkıstırıp zütümü gibseydi.
"kaç aylı hamile lan" dedi babam
la ne bileyim amk kız toplam 2 hafta hamile kaldı desem giber belamı.
"bilmiyorum" ddedim en doğru cevaptı amk.
"bu akşam gidiyoruz o kızı istemeye" dedi
"baboli dur amk sakin ol bi raat ol amk" diyecektim ama vazelin yoktu arabada. ben bunu desem babam beni giberdi biliyodum. o yuzden vazelinsiz zütümü gibtirmemek için "baba dinlermisin" dedim
"babanın dıbına koyayım" dedi
aynen boyle dedi amk
"baba" dedim
yine bişey diyecekti sustu. etmedi kufur.
onun yerine "anlat" dedi.
yine sonunda giberimsiz, ama olduğunca gibici bi şekilde

"baba kız hamileydi" dedim
sustu kaldı.
sonundaki o di'li geçmiş zaman eki kafasını karıştırmıştı.
benim kurtaja dusuncem neyse babamınki de oydu amk.
"ne demek lan hamileydi?" dedi sinirli bi şekilde
"baba ben yokken aldırmış" dedim
kapadım gözlerimi ve bekledim babamın ağzıma vermesini.
ama agzıma giren cıkan yoktu amk.
acaba değdiriyo mu dedim, yok amk hissetmiyorum.
en sonunda açtım gözlerimi suratıma mı attırıyo acaba diye.
kaldırdım kafamı.
babam bana bakıyodu. ama acıyarak, ezerek bakıyodu.
"sen ne biçim adamsın?" dedi önce
bişey diyemedim
"kendi zütünü kurtarmak için doğmamış bi bebeği mi öldürttün?" dedi
"amk ben yapmadım haberim yoktu" diyecektim dedirtmedi. yine kendi konustu
"ve bunu yuzume soyleyemecek kadar da acizsin" dedi
utandım. kızardım amk.
hem sinirden hem konusamamaktan.
4konusamadım amk
konussam da anlamayacaktı, inanmayacaktı bana.
"in arabadan" dedi
yuzune baktım "sen ne diyon amk" dercesine
"in arabadan bi daha da bu eve gelme. senin gibi bi oğlum yok artık" dedi bana

indim amk.
bişey demedim
aynısını, haksız yere anlamadan dinlemeden mavi de yapmıstı bana.
o huur evladını dövdüğümde yapmıstı.
şimdi de babam yapıyodu.
ben yine susuyodum amk.
koydum amk hayatımın arka fonuna http://fizy.com/#s/1agyr0 'ı yürüdüm amk arkama bile bakmadan.
babam ulan o benim, sorar bana dedim.
tanır amk beni, "adnan yapmaz oyle sey" der dedim, demedi.
belki de o da dönüp "ben senin oğlunum yapmam oyle sey" dememi bekledi.
eminim bekledi.
ama demedim.
yurudum arkama bakmadan.
babam arkamdan bakıyomuydu bilmeden

babamdan gibtiri yiyince istanbul belediyesinin bana verdiği akbile dayanarak döndüm eve.
eve gittiğimde salih zütü evdeydi.
"abi iyi misin?" dedi beni görünce.
vedat zütü anlattı heralde durumu.
"iyidir" dedim geçiştirdim
içeri, odama doğru yurudum.
arkamdan geldi "abi kız işi için kusura bakmadın di mi?" dedi
amk çok da gibimdeydi o an onun eve kız atması. erkek atsa yadırgamam o kadar mezhebim genişlemiş.
"salih allahını seversen bi gibtir git" dedim
allahını seviyomuş bin, yok oldu amk.
yattım amk.
uyuyamadım bi süre ama döndüm durdum yatakta.
bundan sonra ne yapıcağımı düşündüm amk.
baba ile papaz olmuştuk heralde kapitülasyonları çekecekti bizim sülüman.
zaten çekmese de ben artık o imkanları kullanmayı yediremezdim kendime amk.
adam gibtir dedi bi de adamın ek kartını mı kullanacam?
nasıl kızdıysa bana sormadı bile amk, öyle kızmış.
allah bilir gece anamı da gibmiştir.
ama babam olduğu için problem yok amk, yüz bulmayın ana bacı yapmayın.
sonra uyumuşum.
uyandığımda içerden ses geliyodu.
salih bini "dıbına koyim" çekiyodu.
zaten uyku sersemiyim ben biri geldi onla konusuyo sandım.
içeri gittim ki gol kaçırmış huur evladı ona küfrediyo, playstation'a.

gittim oturdum odaya.
ben içeri girince bu kolu bıraktı benle ilgilencek ya amk.
"kardeşim uyandırcaktım da uyandırmak istemedim" dedi
amk iş mi atıyo anlamadım. resmen uyandırmaya kıyamadım bebeğim gibi bişeyler söyledi lan bana.
"iyi yaptın amk" dedim
"aç mısın kanka?" dedi
"yok. bira mira bişey getirsene" dedim
fırladı muallak.
o gidince aklıma geldi bunun oynadığı dıbına kodumun aletini seçil almıştı.
kalktım sökücem amk aleti. gururlu gencim ya al mektuplarımı ver mektuplarımı yapıcam, beynimi silkeyim.
salih geldi elinde biralarla. beni playstationla uğrasırken görünce "noldu kanka?" dedi
"atıcam bu dıbına kodumun aletini" dedim
"abi manyakmısın niye atıyosun?" dedi
"seçil aldı bunu istemiyorum giberim playstationunu" dedim
girdi koluma oturttu beni.
"ben atarım sen gibtiret şimdi otur" dedi
oturdum amk.
ertesi gün playstation yoktu amk yerinde. hesapta atmış çöpe züt.
çantasına, valizine bişeyine koymadıysa onu bütün sözlük zütümü gibsin.

ertesi gün cıkmadım hiç evden.
mal gibi oturdum.
salih çıktı dışarı gezdi tozdu falan sonra geldi amk.
vedat bini yok amk ortalıkta.
bi akşam yine salih pc'si ile ben ise bira şişesinin ağzıyla ugrasıyodum.
"vedat nerde?" dedim
salih de pek bilmiyomus gibi duruyodu amk. bilmem anlamında dudaklarını büzdü.
"eşyalarını aldı mı?" dedim. hani hesapta gidecekti ya züt amk.
"yok abi ben görmedim eşya falan aldığını" dedi
kalktım amk odasına gittim hersey yerinde.
hersey derken donu atleti nerde diye bakmadım da bunun demirbaş kitapları falan vardı onlar duruyodu işte amk.
geri odaya gittim
"oğlum bunun eşyalar burda da kendi nerde amk?" dedim
"ara aga" dedi salih.
amk tipini de görseniz sanki kansere çare buldu yavsak. oyle de ovunuyo verdiği cevapla. sanki biz aramasını bilmiyoruz. ara bozuk ya ondan aramıyorum amk.
"la mal ben aramayı bilmiyomuyum? limoni ya aramız ondan aramıyorum. sen ara da sor neredeymiş" dedim
"aga konturum yok" dedi
amk konturunu gibeyim diyemedim tabii.
"al benimkinden gizli no yap ara" dedim verdim teli
muallak #31#ye bastı hemen akabinde numarayı çevirdi

vedat telefonu açınca bizimki yavşak muhabbetine başladı hemen
ilk naber faslından sonra heralde numara niye gizli diye sordu vedat. bizimki kıvırdı tabii "aa bilmiyodum" gibilerinden.
muallak secillerdeymiş.
bedia ve secili yalnız bırakamıyomus amk.
sanki doğurdu amk secil de lohusa kadının yanında duruyolar.
çok da giblemedim ki salih bini yine "aga iyi misin?" muhabbeti açmasın.
bi iki biradan sonra ben buna babamla olan mevzuyu anlatmaya basladım.
şaşırdı amk.
pembe dizi izleyen karılar gibi, burda hikaye okuyanlar gibi dinledi.
ben bitirince direkt sorusunu sordu amk.
zaten o kadar belliydi ki babamla aramızdakilerin umurunda olmadığı.
"ee nolcak şimdi?" dedi salih
"ne olucak amk? önce iş bulcam sonra baska bi ev bulcam bi şekilde" dediğimde cocugun rengi attı amk.
"üzülme lan bu ayın sonuna kadar kiramız ödendi amk" dedim
"abi ondan değil de ne bileyim alısmıstık birbirimize" gibilerinden bişeyler demeye basladı. ben de yiyomus gibi yaptım amk.
muallak bi süre sonra o muhabbeti nasıl oraya getirdi bimiyorum "aga baba sonucta bence git özür dile" dedi.
amk ucu bine dokundu ya barıştırcak beni pederle, gazlıyo amk.
"la salih bi gibtir git amk" dedim
anladı durumu çaktığımı. bu sefer de kıvırmaya basladı "aga ben senin için soyluyorum baba yani sonucta gurur yapmamak lazım" gibilerinden bişeyler soylemeye basladı amk.
buna nasıl baktıysam lafının ortasında sustu, o gece bi daha da konusmadık.
erkenden yattım ben.

sabah olduğunda ben iş bakmaya karar verdim.
sabah dediğimde öğleden sonra amk.
mado'da çalıştım ya yine orası geldi aklıma.
numarası telefonumda kayıtlıydı patronun.
aradım derdimi söyledim şaşırdı amk.
gibe gibe gelecem de benim o ana kadar düşünmediğim şey o dıbına kodumun yolu nasıl çekilecek?
maltepe'den beşiktaş'a gidicem lan her gün.
ama o an düşünmedim tabii bunları o yüzden bastım gittim amk beşiktaşa.

beşiktaşa gittim.
mado'dan içeri girdim kadro bayağı değişmişti.
patron da farkındaydı bu gelişimin geçenki gibi olmadığının. bildiğin kucağa almıştı beni amk.
"hoşgeldin" dedi beni görünce.
hemen köşede kimsenin tenezzül etmediği kucuk bi masa vardı 2 kişilik. pek müşteri oturmazdı ona. o yüzden biz ona oturduk.
"abi" dedim başladım durumu anlatmaya.
dinledikçe zevke geldi amk.
sonlara geldiğimde pantolonunda ıslaklık vardı.
boşalmadı çay söylemiş kendine züt, onun altlığı nem yapmış o damladı.
ben anlattım durumu adamdan cevap bekliyorum amk.
çok sürmedi bekleyişim
"adnan aslına bizim buraya değil çınarcıktaki madoya adam almamız lazım" dedi
ben niyeti anladım amk.
çınarcıkta ankara mahallesinde bi mado var. orası da bunların. oraya kaydıracak beni.
amk çarezilik kotu lan.
dusundum beni buraraya bağlayan ne amk?
babam gibtir demiş, secile ben gibtir demişim, vedat beni satmış da daha kaça sattığını soylemiyo, salih konuşmamızdan sonra kendine çoktan ev bakmaya baslamıstır bile...
bi de mavi vardı,
o konuya girmeye gerek bile yok amk.

"abi bana farketmez" dedim
"o zaman anlaştık" dedi
ne maaş konustuk amk ne bişey.
ama ne zaman gideceğimi sormam lazımdı.
"abi ne zaman gidicem çınarcık'a?" dedim
patron gülüşü yaptı züt.
"acelen ne kocum daha sezona var. mayıs sonu gibi baslar orda sezon. o zamana kadar burda çalısırsn" dedi
"tamam" dedim amk ne diyecem?
"sen nerde kalıyosun" dedi bana
"karsıdayım maltepe'de" dedim
"uzak olmasın?" dedi
olmasını mı var amk. uzak olmuş olacağı kadar.
bişey demedim kafayı sallıyorum amk ben bu yarraga domaldım bi kere der gibi.
"istersen arkada lojmanda kal" dedi

amk lojmanda kalma fikri güzel fikir de bizimkilere ne diyecem amk?
vedat tamam eminim gidecek, salih de öyle ama ilk ben söylersem amk "gib gibi bıraktı adnan" durumları olcak.
o yüzden "abi ben bi gideyim bakayım duruma. ona göre ayarlarız lojman işini" dedim.
ayrıldım ordan istikamet maltepe amk.
ulan otobüsle gitmesi ne taktanmış bizim eve.
önce tansaş'ın oraya gittim otobüs durağına.
orda kozyatağı taksim otobüsleri varmış. tabii bunları bana önceden tarif ettiler amk yoksa ben nerden bileyim.
129k mı ne kodu. tam hatırlamıyorum ama normalde karsıya gecen otobuse çift bilet atılırdı ya buna tek atılıyo amk. o yüzden karsıya gecmek için bayağı cazip bi seçenek oluyodu. o otobüste zütüme ellendiği kadar bi daha ilgi görmedi amk zütüm.
hani bu nobrain'in dedeleri var ya, onlardan bi otobüs düşünün amk. şarkısı da kulağımızda gidiyoruz.
ama bu mu en beter otobüs derseniz, kısa otobüs tecrübemle size 500t diye bi efsaneden bahsederim.
500t giber hacı...
neyse bu otobüse bindikten sonra kozyatağı köprüsünde iner minibüse binerdim.
bakınca 2 vesait gibi duruyo ama o dıbına kodumunun köprü trafiği yok mu?
işte onun ben anasını gibeyim.

zütüme onlarca parmak yedikten sonra maltepe köprüsünün orada indim minibüsten. bi de eve yürüdük amk dünya yol. köprünün üstünden geç, dolan, yürü...
amk eziyet.
eve giderken sigara yaktım ama sigara da son sigara amk.
allahtan o zaman şimdiki gibi 8-10 lira değil sigaralar.
4 lira mı 4.25 miydi neydi amk davidoff'un fiyatı.
aldım bi paket soktum amk cebime.
hayatımda ilk defa sigaraya verdiğim para içime oturmuştu. normalde "winston 5.50 lira marlboro 8. amk ver 2.5 daha kralını iç" derler ya, ben de derdim.
o öyle olmuyomus amk.
eve gittim.
kapıdan iççeri girince salihin sesi duydum biriyle konusuyodu.
kapıyı yavas acmıstım duymadı heralde girdiğimi.
o yüzden biraz sertçe kapadım ki anlasın amk biri girdi kapıdan.
gecen kız getirdi ya bi de bunları basmıs olmayayım amk.
kapının sesi duyunca bu salih zütü sustu, anladı amk benim geldiğimi heralde ondan sustu.
ayakkabıların olduğu gazetede göz gezdirdim babet yok amk. babet yoksa kız da yok. o zaman babet çılgınlığı vardı amk, gerçi hala var. bi ayı kaldı dıbına kodumununun şeytan icadının ayakları esir almasına.
ben babet görmedim kimse yok sandım ama 42 numara siyah bağcıklı o ayakkabıyı nasıl farkedemedim onu anlamadım amk.
içeri bi girdim, salona, vedat gelmiş amk.
beni görünce kalktı ayaga yanıma geldi öpüştük falan.
oturduk ama kimse konusmuyo.
sonra vedat açtı ağzını
"abi nasıl oldun?" dedi
bakmadım zütün yüzüne "nasıl olsun amk?" dedim öylesine.
salih bini hemen tuvalet ayagına gitti odadan.
"seçil nasıl sormayacakmısın?" dedi
harbiden de bu benim hayvanlığım amk. insan bi sorar. hadi aramıyosun etmiyosun kızı, ayrılmıssın kafanda bitirmişsin ama durum baska amk bi ara arada haber sor durum ne diye.
"sormycam" dedim kızgın bi ses tonuyla.
sigara yaktım bi tane. normalde paketi masaya atardım. içen içsin der gibi. para tak ya amk.
şimdi ise tek dalı alıp geri cebime koyuyodum. amk o an farketmedim de yannanı yemeye baslamısım da haberim yokmus

ben sormayacam dedim ama bizimki illa sordurcak amk.
"abi kızın durumu iyi değil" dedi vedat
amk kız olmak da guzel lan. hemencecik pskolojiniz bozuluyo ve bunu düzeltmeden giden erkek huur cocugu oluyo amk. sanki benim durum harika da secile pgibolojik destek vercem.
tabii bunu aynen olmasa da kısa bi şekilde ilettim vedat'a
"bi gibtir git vedat ya" dedim
"abi yakışmadı" diyince benim şarteller attı amk.
"ne diyosun lan sen?" dedim kalktım bunun üstüne doğru gittim.
ben kalkınca bu da kalktı ayağa.
"napcan abi vurcakmısın yine" dedi
amk o lafı duyunca ben biraz geri çekildim.
bu devam etti "abi sen yanlıs yaptın. yanında olman gerekirken bıraktın gittin. ben onaylamıyorum bu olayı erken haberim olsa kesin sana haber verirdim operasyondan önce ama inan sonradan öğrendim. secil senin gözünde kötü kadın oldu değil mi? katil diye bağırdın abi kıza. o kız neden katil oldu biliyomusun? senin yuzunden. evet kendi korkuları vardır ama hem senin hem kendi hayatını kurtardı belki de kız. durust ol be abi, iyi ki de aldırmıs cocugu, kurtulduk demedin mi içinden?" dedi
dedim mi lan öyle bişey?
demedim,
demedim de düşünmedim mi?
yalan yok amk düşündüm.
hatta mavi ile arama giren bu durum ortadan kalkınca hayal bile kurdum amk size söylemeden.
şimdiki kafamla dusunduğumde vedat dibine kadar haklıydı amk.
ama nerde o an bende o sağduyu?
"vedat sen benim ne dediğimi bırak da kendine bi dön bak" dedim amk
karsı saldırı hesaabı.
ben kötüyüm sen iyi misin hesaabı...
"ne var abi halimde?" dedi
"vedat bi kız uğruna mahfettin dostluğumuzu da arkadaslığımızı da. o kız sana uygun biri olsaydı secilin yaptığı bu seye engel olur, hiç olmazsa engel olacak birilerine haber verirdi" dedim
"abi ne dersen de ben seviyorum, o da beni seviyo" dedi
sıra bende sandım konusmaya hazırlanacaktım ki bu tejrar girdi lafa
"sırası değil ama bil istedim abi ben gidiyorum. bi kaç esyam var onları alıcam. hakkını helal et" dedi
amk sinir bastı.
tamam ben bunların gitmesini istiyodum da boyle satılmak da hos bişey değil amk.

rezerved
edit: amk sadece senin yazdıklarını nerde görcez

"hukukunu giberim. gibtir git vedat ebenin dıbına kadar yolun var" dedim.
cok bozuldu ama yine bişey demedi. zaten bişey dese gibecem bırakacam mümin zütünü o yüzden iyi oldu susması amk.
buna yaptık ya artisliği salih de "kanka ayıp oldu" gibilerinden yanaştı yanıma vedat gidince.
"salih canım burnumda ayıbını giberim amk. onun yaptığı ayıp. bi kız gördü dünyasını gibti attı. ben onun kötülüğü için bişey demedim. olanı söyledim yanlıs yoldasın dedim yalan mı amk?" dedim
salih politik bi zütoğlanıydı. "abi orası oyle de... " ile baslayan cumlelerle gazımı almaya calıstı.
ama yemedi tabii, hayvan terli amk.
vedat gidince pişman olmadım dersem yalan olur amk.
gerci her halükarda gidecekti, sonucta bu evin ömrü bitmişti amk.
ama ne bileyim ayrılık hos olmadı. nerde kalacaksın diye bile sormadım.
iyi ki de sormadım amk sonradan öğrendim bu bedia'nın sınıftan bi iki lavukla kalcakmıs. duysam sinir yapardım durduk yere

akşam olunca salihle konustum. ev mevzusundan bahsettim. daha mayıs'ın ortalarındaydık sanırım.
ay basında çıkıcağımızı, pederle durumları özet geçtim bine.
farkındaydı o yuzden cok tekrarlatmadı bana.
"tamam abi takma sen ben ayarlarım" dedi.
oyle dediyse o coktan ayarlamıstır amk diye ben de cok uzulmedim lavuga.
o gun erken yattım sabah işe gidecez amk.
sabah çişim gelip kalktığımda saat kalkmam gerekenden erkendi ama yatmadım geri.
oturdum sigara içtim bi iki tane.
sonra giyindim cıktım amk.
ulan o saatte o kadar insan nasıl çıkar dışarı arkadaş ya?
minibuse bindim maltepe köprüsünün ordan tıklım tıklım amk.
kadıköy'e kadar oturmadan gittim la.
ben de evden cıkarken hesap yapıyorum minibuste uyurum diye amk.
kadıkoyden vapura bindim.4çeyrek geçe ve çeyrek kala kalkan vapurlar var beşiktaş kadıköy arası çalışan. sabah vapura binmek nasıl güzel bişeydir lan.
şimdi de sigara içiliyo yasak olmasına ragmen ama o zaman yasak da yoktu, sigarayı köşede içmek zorunda değildiniz yani.
vapur yanasırken kapı açılmaz, vapurdakiler iner sonra açılırdı iskelenin kapısı.
yine oyle oldu.
am var dediler geldik stayla kostura kostura bindik amk.
vapurların yanlarda oturma yerleri olur ya onlardan bi zütlük yeri parselledim hemen.
denizin kokusunu çektim içime.
sabah "uyanmak da güzelmiş" dedim kendi kendime.