herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

hiç uyumadım o gece.
arada tuvalete gittim aynanın karşısına geçip konuşma provası yaptım. filmlerde yapıyolar ya bi işe yarar sandım ama bi gibime yaramıyo amk.
saat 11 olduğunda ben çıkmaya hazırdım.
baktım fuat abi de uyuyo mal gibi hiç arabayı alayım mı sorusu sormaya gerek görmedim.
atladım arabaya. yola çıkmadan önce mavi'ye "çıktım ben 1 saate nişantaşı tarafındayım" yazdım yolladım.
hemen cevap geldi ama bakmadım.
amk ne bakacam?
gelme şimdi sonra gel diyecek sinirimi kaldıracak. artık zaman emrivaki zamanıydı benim için.
yolda bi iki kere de telefonum çaldı ama bakmadım. o zamanlardan kaldı heralde telefonlara bakmama huyum.
hem zaten baksam diyeceği şey de belli, gibsen bakmam amk.
sarıyerden mecidiyeköy'e 45 dakikada gittim trafik yüzünden o dıbına kodumun osmanbey-nişantaşı tarafına abartmıyorum 1 saat, belki bi buçuk saatte gittim.
neyse saat 1 gibi bunun çalıştığı yerin karşı tarafında bi yere parkettim arabayı, yaktım dörtlüleri oturdum amk.
aldım hemen teli elime "geldim ben" yazdım.
cevap yok.
ikinci mesajı attım yine cevap yok.
ulan dedim heralde kız ölü taklidi yapıyo gideyim diye.
en sonunda sinir yaptım aradım.
ilkinde açmadı ama ikinci arayışımda açtı.
hiç ona konuşma fırsatı vermeden "ben geldim karşı kaldırımın oradayım" dedim.
sustu bu.
"ne karşı kaldırımı ya?" dedi.
lan dedim heralde hafızamı kaybettim ayağına yatacak bu sefer de.
"karşı kaldırımda işte. otobüs durağı var onun 3-5 metre ilerisinde" dedim.
bu gülmeye başladı kıkırdak kıkırdak.
ben tabii anlamadım ne taka güldüğünü.
"ya sen benim mesajlarımı okumadın di mi?" dedi.
aha dedim amk kesin bi mallık yaptım. bildiğin avea reklamındaki her daim züt olan çocuk moduna girdim.
"sen bi kapasana arayayım ben seni" dedim kapadım telefonu.
hemen açtım baktım mesajlara.
kız kaç tane mesaj atmış amk. "ben nişantaşı'daki işten ayrıldım" diye.
amk ulan nasıl salak gibi hissettim kendimi.
hemen aradım bunu geri.
"nerdesin?" dedim.
"iştee" dedi güle güle.
anladı mesajları yeni okuduğumu.
"ya sen de bi manyaksın he. dün ağzıma sıçtın şimdi gülüyosun nerde senin iş yerin söylesene bi" dedim sinirlendim amk.
bozuldu tabii haliyle. benden oyle bi çıkış beklemiyodu.
kanyon alışveriş merkezi var ya levent'te orda çalışıyomuş bi mağazada.
söyledi mağazanın ismini çok da uzatmadım kapadım telefonu.
istikamet kanyon amk.

"ya sen şimdi bırak benim sinirimi de neden böyle yapıyosun?" diye girdim lafa.
"nasıl yapıyorum ya?" dedi.
ulan acaba bunun ikizi var da o mu bana iyi davranıyo arada diye düşündüm. ya da kız şizofren bana iyi davranıyo ama öbür kişiliği devreye girince züt gibi bırakıp gidiyo beni. başka açıklaması olamaz amk.
"ne demek nasıl yapıyorum ya? sen dün herşey güzel giderken beni züt gibi bırakıp gitmedin mi mavi?" dedim.
"ya düzgün konuşurmusun?" dedi.
ulan sen beni züt gibi bırakınca bişey yok ben sana beni ne hale soktuğunu söyleyince züt oluyorum. vay amk!
"ya mavi saçmalama. düzgün konuşacak hal mi kaldı bende? dün beni dünyanın en mutlu insanı ettin sonra bu mutluluğun bana fazla olduğuna mı karar verdin. birden tam tersi bi mavi oldun. ne bu tutarszılık ya? ben sana naptım bi söylesene bana? de ki adnan sen bana şöyle şöyle yaptın ben de seninle o yüzden taşşak geçiyorum. kafa yağpıyorum seninle de ben de kurtalayım sen de kurtul. ulan sen bana direkt söylesen bunları sonra yine bi gülsen ben sana dayanamam yine gülerim. korkma yani oyuncağın bozulmaz. ya benim suçum seni sevmek mi? sen bunu suç olarak mı görüyosun allah aşkına ya? ya ben sana ne diyeyim ne yappayım senin için söyle onu yapayım hemen. ben sana al ömrüm senin olsun diyorum sen bana bi günü çok görüyosun ya. lan bi gün bi gün! bi şans versen bana ölürmüydün? ben o şansın verilmesine değmeyecek kadar şerefsiz bi adammıyım senin gözünde ne senin derdin ya?" diye kombo yapmaya başlamıştım ki kahveler geldi amk sustum. ama kahveleri getiren az önceki garson değil. heralde arkadaşına "al şunları ver şu züte yoksa gibecem belasını" falan dedi.
neyse bizim kahveler geldi. garson hızlı bi şekilde işini halletti gitti. ben sinirli sinirli konusurken elim ayağım rahat durmaz. muhtemelen benim el kol hareketlerinden anlamıştı masada huzursuz bi muhabbet olduğunu. ben yine sazı elime alıp şarkıya başlayacaktım ki mavi aldı sözü;
"ya adnan asıl ben sana ne yaptım ya?
beni sevmediğin halde neden beni seviyo gibi yapıyosun?
sen o acıları beni sevdiğinden o kız yüzünden çekiyosun.
ben senin ikinci şansın değilim. ben mavi'yim ya sen bunu anlamıyosun. ben seninle o kız gibi bi ilişki yaşamak istemiyorum. sen beni sevdiğini söylerken bi başkasına duyduğun aşkı sunacaksın bana ben bunu istemiyorum. ben acı çekmiyomuyum sanıyosun? boyle yapmak hoşuma mı gidiyo sence? benim bi kalbim yok mu ya? sana yaklaşmak istiyorum, belki bunu senden daha çok istiyorum ama olmaz adnan. ben sırf senin eski sevgiline benziyorum diye sana deli divane aşık olamam. deli gibi istesem de bunu olamaz. yapamam. ne olur benden uzak dur istemiyorum artık seninle görüşmek. bu bana acı veriyo. ne olur bi daha çıkma karşıma. bakma bana öyle ben de bakmak istiyorum bakamıyorum. gülme bana ben de sana gülümserim sonra, istemiyorum. sevme beni böyle, seni sevmek istemiyorum" dedi mavi.
ve apar topar kalktı.
uzaklaştı hızlı adımlarla.
söylediklerine cevap bile istemeden, herşeyden emin olduğunu sanarak gitti.
ve ben arkasından baktım sadece.
oysa o kadar cevabım vardı ki ona, o kadar sorum vardı ki.
dinlemedi, dinlemek istemedi.
kalakaldım amın kodumunun sosyete kahvecisinde.
gitti amk yüreğimi yaktı.
yaş oldu gözümden aktı.
o gitti ben ardından baktım.
yıkan mavi idi, yıkılan ben...

http://fizy.com/#s/1ai4se

nasıl yapacağımı, ne tak yiyeceğimi düşünmeden çıktım odadan.
fuat abi daha yatmamıştı.
girdim odaya "abi ben gidiyorum. hakkını helal et" dedim.
şaşırdı.
nasıl şaşırmasın amk saat olmuş gecenin bi körü nereye gidiyosun, nerden çıktı gitmek amk?
o da aynı sorları sordu bana ama farklı gramer kuralları kullanarak.
ben bildiğim gibi, simple tense simple tense cevaplar verdim.
"abi bi arkadaşımda kalcam artık sana da çok zahmet verdim" dedim.
"oğlum tamam arkadaşına git de neden şimdi gidiyosun? yat zıbar sabah gidersin. bilmeden bi yanlışım mı oldu?" dedi.
"yav abi ne yanlışın olacak. allah razı olsun çok abilik yaptın beni hiç tanımadığın halde" dedim
helalliğimi aldım çıktım evden.
çıkarken üst baş da almadım. amk mavi ile buluşcam diye ne aldıysam bıraktım orada.
üstümde olanları da çıkardım onları almadan önceki şeyleri giydim.
ona dair, onun gözünün mavisinin değdiği, bedenim hariç her yük fazlaydı bana.
sinpaş yakınlarında bi taksi durağı var. oraya kadar yürüyüp bi taksiye bindim.
"abi yeniköy'e" dedim.
mavi ile vedalaşmadan gitmek olmazdı.
ilişkide soğuma , ilgisizleşme falan olmaz. o soğuık ve ilgisiz olan taraf aslında karşısındakinden ayrılmıştır ama bundan karşısındakinin haberi henüz yoktur. belki 1 gün, belki bi hafta, belki bi ay, belki bi sene sonra haberi olacak ama olacak. birleşmeler de böyledir.
sen bi kızı görürsün ve seversin.
onun haberi olmaz ama siz sevgili olmuşsunuzdur. belki bi gün belki bi hafta belki bi ay sonra haberi olacaktır ama illa ki olacaktır. ve ilişkinbin en güzel dönemleri o zaman başlayacaktır.
bizim mavi ile ilişkimiz biraz farklıydı.
ben onu gördüm.
o benim sevgilim oldu ama haberi yoktu.
bi gün bekledim, cevahire gttim yine yoktu haberi.
bi ay bekledim onunla hastaneye gittim. yine yoktu haberi.
bi yıl bekledim onunla iftarda buluştuk ama yine yoktu haberi.
ve en sonunda onun adını yazdığım yerleri gösterdim. ve farkettim ki hala yoktu haberi.
işte o yüzden onun açısından dramatik bi ayrılık olmayacaktı bu.
ama bi de bana sor amk...
onun haberi bile olmadan onunla sevgili olan ben, şimdi onun haberi olmadan ondan ayrılmaya gidiyordum.
ilişki iki kişilik ya ben onun haberi yok diye iki kişilik sevmiştim onu. güzel bi duyguydu. sadece kalbim 2 kat hızlı attığı için yoruluyordum çok. ama gerisi güzeldi. sevmekten asla şikayet etmem.
ama bu ayrılık...
onun haberi olmadan ayrılacağıma göre ayrılığın acısını da iki kişilik çekecektim. işte bunu nasıl taşırım onu hiç bilmiyodum amk.
velhasıl kelam; o benimle sevgili olduğunu bilmese de aslında benim, bi tek benim sevgilimdi. sadece bundan haberi olmamıştı. ve şimdi ayrılık vaktiydi. yine haberi olmayacaktı ama ben üstüme düşeni yapmalıydım.
vakit ayrılık vakti...