herkes çocukluğuna ait unutamadığı

sene 95-96.
yere minderleri koyardım, koltuk tepesine çıkardım, tavana dokunacak kadar yaklaşıp elimdeki naylon poşeti paraşüt gibi kullanmaya çalışırdım. cidden anladım ki poşetin içinde hava birikmesiyle düşüşü yavaşlatıyor. poşetsiz atladığımda minderler daha çok ezilirdi, poşetle az ezilirdi. o gün bugündür fizik hayranıyım.

seneyi bilmiyorum ilkokul 1 ya da 2 deyim

kapaklarla mac yapıyoruz zilin caldıgının farkına varmamısımdır herhalde, malik diye de bir huurcocugu mudur yardımcısı vardı, bu bızı yakalamıstı, korkudan altıma ısemıstım sırıl sırıl, o ıslaklıgı hala hissederim

ben ortaokul 1 deyken amk kanal d de ister inan ister inanma diye program vardı amk oradaki adamlardan korkardım la

Ulan istiklal marşı deyince benimde aklıma geldi. Sabah okula gitmeden önce(ilkokul) çişimi yapmıyordum bazen, Sonra sıra oluyorduk çişim geliyordu,ama istiklal marşı okunacağından gitmiyordum okulun tuvaletine, saygısızlık olduğunu düşündüğümden. Tut tut tut derken istiklal marşı okununca altıma işemedim. Çember oluştu çevremde çok utanmıştım dıbınakoyim paçalarımdan akan çişin betona yayılışını izleyenler; gülüyorlar , birbirilerinin kulağına bir şeyler fısıldıyorlar. Bende hiç bir şey olmamış gibi duruyordum öyle maal gibi.. kaç yıl geçti dün gibi aklımda..

Not : bu durumu ilkokulda iki kere yaşadım panpalar, pgibolojik mi bilmiyorum her istiklal marşı okunurken çişim geliyor

yerli malı haftasında herkesin annesi yemek getirmişti. tek başıma kalmıştım. ağlamıştım ablam falan geldi sonra. tüm annelerden yemek toplamıştım tadımlık

captain tsubasa amk. çocukluk dese adamın ilk rövesata attıgı maç geliyo aklıma

2 arkadaşımla beraber markete girer, arkadaşlarım ürün fiyati sorup bakkalı oyaarken bende bir kaç bişeyler çalardım. sonra dışarda paylaşırdık onları bi güzel yerdik. birde bigibletlere binip cebimize ufak çakıl taşları toplardık sonra mahalle mahalle gezip camlara taş atıp kaçardık.. ne günlerdi peheyy amk

merdivende ki demirden kız arkadaşlarımı kaydırıyodum elimide tam düşücekleri yere koyup onları kurtarıyodum. tabi am züt elleme şahane,

birde saklambaç oynardık hep bi kızla saklanırdım dar alanda iç içe girerdik ohhh.

anasınıfında da hasta- doktor oyunu oynardık, kıza pipimi ellettirirdim ağrıyo die.

sevim koş, katil geldi!!

anaokulunda hoca hep biz yaramazlık yapıyoruz diye yan sınıfa gönderirdi aq mülteci gibi, aç gibi fransız bakardık adamlara.

fifa 98de multi oynarken kardesimin klavyede benimse mouse'da oluşum ve anlamsız sekilde avantajlı olmasına ragmen kazandıgım zaferler.

at arabasıyla çarpıştım amk

9 yada 10 yaşımdayken yaylada benden 2 yaş küçük kuzenimle kovalamaca oynuyorduk.o sırada anneannem balkonu yıkıyor yerler de beton. zemin ıslak ve kaygan.ben tam köşeyi dönerken düştüm ve ön 4 dişim kırılmıştı. allahtan küçüktümde dişlerim çıktı.

yine yaylada bir gün komşunun çocuklarına sataşıyoruz kuzenlerle arada tel var güya. neyse bunların yanlarında köpekleri de var havlayıp duruyor falan çocuklar köpeği üstümüze salmış bizim kuzenler kaçmaya başlamış benim en son haberim oldu.hep birlikte eve dogru koşuyoruz en arkada ben arkamda köpek. arada arkama dönüp bakıyorum o sırada erik ağacına çakıldım ve düştüm.it başıma geldi havladı kokladı döndü gitti kalktım eve gittim. tüm kuzenlerimle küsmüştüm beni beklemediler kaçarken diye.

ilkokul 2 yada 3teydim sanırım ablam bir arkadaşıyla kavga etmiş küsmüşler kızla. kızda bizim evin ilerisinde bir yerde oturuyor. birgün bizim evin bahçe kapısına gizlendim kızın okuldan çıkıp geçmesini bekliyorum. kız tam evin önünden geçerken kafasına taş attım kanadı,iyi atıcıyımdır, ağlayarak eve gitti. annesi geldi sonra heralde birşeyler dedi anneme ama hiç hatırlamıyorum o kısmı intikdıbını aldım ya ablamın önemli olan oydu.

tsubasa izleyip beton zeminde rövaşata atmaya kalkmıştım. sonradan öğrendim ki biçokları denemiş bunu. bi de bi cumartesi gecesi trt3 ispanya ligi maçı veriyodu (kimse izlemezdi o zamanlar). compostela diye bi takım vardı. adını yanlış yazmış olabilirim. kalecileri çok iyi oynamıştı o maçta. sensible'da o kaleciyi transfer edelim diye konuşmuştuk. akılda kalan gereksiz şeyler işte.

annemle eczaneye gidiyoduk. ilac parası bendeydi. amk nolduysa ben parayı yeremi attım bile bile yoksa dövizciye mi verdim amk eczaneye bi gittik para yok. eve bi geldik annem beni nası dövüyo amk. araba carpsa daha az hasar alırdım amk.

medyum memişin özürlü bi adamı tekme tokat dövdüğünü hatırlıyorum binler unutamadım hiç

okulun aşağısındaki killi bahçeye yokuş ağaşı koşarak iniyor, sek sek çizgilerini tazelemeye gidiyodum..

arkadsım ... ne var sizde dediginde püskürüt gel demiştim

@51 oha kaç yaşıdasın sen amca cumhuriyeti falan görmüşlüğün de vardır korkarım

1. sınıfta sınıf başkanıydım, hiç bir huur çocuğu susmazdı. o zamanlar aşkım da vardı bi tane, elif diye. her neyse baktım yunus bini elifin yanına oturmuş rahatsız ediyor, 30 cmlik cetvelimi allah ne verdiyse bir koydum kafasına, eleman ağlamaya başladı, cetvel de tahtaydı amk kırılmıştı. ona mı üzüleyim yoksa çocuğu mu susturayım derken türlü şebekliklerle susturdum bin kurusunu, şikayet de etmemişti öğretmene

98'