Bundan 1 ay önce öğrencilerin, bekar çalışanların ve bilumum bekar insanların ev arkadaşı olma konusunda birbirine yardımcı olduğu bir siteden ev arkadaşı edindim. Hem sohbet arkadaşı hem de kira ve fatura giderleri konusunda bana yardımcı olabilecek kafa dengi bir arkadaştı istediğim sadece. Son ev arkadaşım Mete'nin evlenmesi sonucu 6 aydır yalnız yaşıyordum. Çocuk çok kafa dengiydi, beraber bolca eğlendik, yeri geldi hüzünlenip beraber içtik. Ama ben bütün insanların onun gibi olacağı kanısına çok çabuk varmışım bunu şimdi anlıyorum.. Yoksa bu belayı başıma nasıl sarardım ki..

Rezleri alın devamı geliyor beyler

bu ne okumadım

ÖZET GEÇ

==hedef 50 çüğü

hedef 50 çüğü

hedef 50 çüğü

hedef 50 çüğü

ÖZET GEÇ==
▒▓█
neyse panpa sen özet geçmedin ama ben seni şukuladım.

öyle olsunn!!
▒▓█
ilk defa trendde @2yim
▒▓█
edit: panpa taktik istemişsın kaç panpa kaç go go go!!
▒▓█

BAŞLIYORUM OKUMAYA ULAN

BAŞLIYORUM

▒▓█
edit:

okuyamadım

▒▓█

ÇÜĞÜ ATSANA ÇÜĞÜ ATSANA

ÇÜĞÜ ATSANA

▒▓█

BAŞ KOYMUŞUM TÜRKiYEMiN YOLUNA

IRMAĞININ AKIŞINA ÖLÜRÜM TÜRKiYEM

▒▓█

Edit:

helal olsun panpa güzel yazmışsın demek isterdim ama okumadım

hahahaha çok komik olmuş panpa

tuttu mu?

▒▓█
▒▓█
▒▓█
▒▓█
▒▓█

Neyse bununla simitçide bi çay içip biraz sohbet ettikten sonra zaten yakın olan evime gittik. Laf aramızda ben de ağırbaşlı lafını sohbetini bilen bir insanımdır. O konuda zaten belli bi fikir belirttik birbirimize. Neyse uzatmayayım biz bununla eve geçtik. Ev çok büyük olmasa da konumu itibariyle merkezi olduğu için havada kaptı odasını. Kira bedeli ve fatura konularını da aştıktan sonra ertesi gün taşınması yönünde anlaştık. Ertesi gün bu sadece biri sırt çantası olmak üzere iki tane çanta ile geldi. Yenidir adam, eşya getirmemiş istanbul'a diye düşündüm. Aslında mantıklıydı. Neyse odasını gösterdim ve yerleşti. Sonra mutfağa gidip hemen bi çay koydu. Ne düşünceli adam ya dedim kendimce. Çay demlenince bunla bayağı bi sohbet ettik. Oh be yalnızlık bayağı sıkmış beni anlamıştım o an.. Ancak ertesi gün işler biraz değişmeye başladı..

Öyle yüksek sesle çığlık atıyordum ki sesim kısılmaya boğazım acımaya başlamıştı. Ama Erdoğan durmuyor devamlı kemerle vücuduma tarifi imkansız acılar bırakıyordu. Aslında bu kadar çok çığlık atmamın bir diğer sebebi de komşulardan birinin duruma uyanıp polise haber vermesi ihitmaliydi. Tam o anda aniden kapı büyük bir gürültü ile kırıldı. Yat yere yat yat diye bağırarak içeri girdiler. imdaat diye bağırdım ağlayarak, kurtarın beni bu manyağın elinden dedim. Ancak bi tuhaflık vardı. içeri giren polisler Erdoğan'a değil bana çullandılar. Biri dizini omzuma basmışken diğeri de ters kelepçe yapıyordu ellerime. Noluyor ya diye bağırdım. Adam bana işkence ediyor siz kelepçeyi bana takıyorsunuz. giberim lan böyle işi dedim. Polisler anlamsızca birbirine bakıyorlardı ne diyor lan bu der gibisinden. Kafamı kaldırdım etrafta ne Metin ne de Erdoğan yoktu. Ellerim ayaklarım bağlı değil, vücudumda acımasına rağmen kemerle dövüldüğüme dair hiçbir emare yoktu.. Polislerden biri bu harbi manyakmış lan dedi. Diğeri "Mete Ersöz'ü kasten öldürme şüphesinden tutuklusun, söyleyeceklerini mahkemede anlatırsın artık" dedi. Ne Mete'si abi, adamı 6 aydır görmüyorum, evlendi ve yanımdan taşındı çocuk dedim. Bikaç polis evimin diğer odalarını ararken seslerini duyuyordum. Amirim bi ip buldum diye bağırdı biri. Getir hemen buraya delil olabilir diye bağırdı omzuma basan polis. içeri getirdiğinde gözlerim yuvalarından fırlayacaktı, o ipin o gece Erdoğan'ın rüyamda beni boğduğu ipin aynısı olduğuna yemin edebilirdim.. Mete'nin boğazındaki ip iziyle büyük ihtimalle eşleşiyor aferin çocuklar dedi, alın bunu da artık içerde bol bol Erdoğan ve Metin'le sohbet ederler.. Ya da tımarhanede diye dalga geçti diğer polis..

Ekip aracında zütürülürken beynim karıncalanmaya başladı ve kafamda bir ses sürekli "sana benle uğraşma demiştim" diyerek kahkaha atıyordu...

SON

Ehehehe ters köşem pistir!
Örnek (bkz: saatçi zencinin intikdıbını aldım)
(bkz: lisedeyken kimya hocası bana asıldı)
Beyler şukularınızı ekgib etmeyin, o küçük tatlış butona tıklayın lütfen seviyorum sizi..

Bu arada bi tak yedik biz de bu akıma uyduk bi bakın (bkz: kendimi asosyal gibi yetiştiriyorum)

Bununla ertesi gün hafta sonuna denk geldiği için ve ikimiz de izinli olduğumuz için eve erzak alışverişi yapalım dedik. Yakında bi market vardı öyle aşırı büyük değildi ama yetiyordu istediklerimizi almaya. Girdik markete ben sepeti sürüyorum o da raflara bakınıyor.. Arkadan geliyor. Gerekli olan şeyler alındıktan sonra kasaya geldik. Ben de kibarlık olsun diye hiç ondan para uzatmasını beklemeden direk ödemeyi yaptım, olmaz molmaz dedi bu bende bu ilk misafirlik günün benden olsun dedim. Bidahakine bölüşürüz ben de okadar zengin sayılmam dedim, teşekkür etti mahçup olmuş filan mahcubiyetini gibtiğim. Neyse eve geldik poşetlerle bu elindekileri bırakır bırakmaz odasına gitti hemen. Çok ta üstelemedim beraber yerleştirme konusunda. Aradan çok geçmeden geri geldi "kusura bakma çantama bi bakmam gerekti" dedi. Neyine bakıyorsa amk, bizden başka yaşayan mı var sanki evde. Neyse akşam filan oldu çay koyduk bu eleman bi baktım iki ikram bisküvisi ile tabakta servis yaptı. iyi de ben ikram bisküvisi almadım ki. Acaba o mu sepete attı. Demek ki bende hesabı öderken fazla dikkat etmedim. Aradan geçti öyle. Neyse saatler ilerleyince benim dolapta bi kasaya yakın bira vardı. içelim mi dedim. iş günüme daha 1 gün var içelim nolacak dedi. Neyse açtık biraları cips filan zütürdük. Yalnız bu ağırbaşlı eleman bayağı sağlam içiyormuş. Yani yönetici dedik ama herif sağlam alemci çıktı amk. Hafif kafalar çakırkeyif olunca bunun hareketler değişmeye başladı biraz. Bakışları tuhaflaştı sanki..

Kardeşim bilmiyorum ama o diğeri var ya o diğeri, o benim hayatımı mahvetti. Napıyor, ne söylüyor, huyu suyu nedir bilmiyorum ama etrafımda eski yeni hiç kimse yok kalmadı, herkes hemen seninle aynı tepkilerle benden uzak duruyor. Ben yarıda kesip bi dakka bi dakka.. Diğeri derken?? dedim! Kardeşim ben şizofrenim dedi. Bünyemde Erdoğan adında birini yaşatıyorum ve inan huyu suyu nedir bilmiyorum. Sadece o gelmeden bi 10 saniye önce beynimde bi karıncalanma hissediyorum ve gerisi karanlık dedi. Aklıma hemen akşamki ikramlar geldi. Tabi lan ikram filan almadım ki ben. Nerden çıktı onlar. Bi hışımla çantaya koştum. Ve baktım ki envai çeşit bisküvi gofret filan var. Hırsız.. Bu adam bi hırsız ya da öbür adam.. Ne diyorum ben amk. Düşünsenize ev arkadaşınız bir şizofren ve diğer kişiliği hakkında en ufak bilgisi yok. Peşimden gelen Metin arkamda dikilmişti bakıyordu. Ne var yani amk, üç beş gofret aldım bizden daha mı fakirler onlar dedi. Bütün kanım çekildi. O gelmişti Erdoğan. Şiveden anladım hemen.

Şivesi bi tuhaflaştı. Yurtdışından yeni gelmiş türk edasında bozuk bir hal aldı aksanı. Ben anlam veremedim. Kafam da hafif dumanlı ama algım hala açık. Bunla sohbeti ilerletince ya Metin sana bişey sorucam dedim. Metin kim kardeşim kafan mı güzel senin amk dedi. Benim tüyler diken diken oldu. Abi ne diyorsun dedim, esas sen ne diyorsun dedi bana. Metin kim abi benim adım Erdoğan dedi. Allahım sen aklımı koru. Taşak geçiyor herhalde dedim kendi kendime. Neyse konuyu değiştirmek istedim ve hemen yeni başlayacağı işle ilgili bir konu açtım. Ya ne işi be kardeşim ben savaş gazisiyim bak koluma dedi, baktım bişey yok. Ne var ki kolunda dedim, gülerek hacı sen iki bira içtin kafayı buldun kalk yatalım kalk hadi demez mi!! Noluyor amk ya. Elemanın şive bir anda bozuldu. Adım Erdoğan filan diyor noluyor arkadaş. Ya Metin daşak geçmiyorsun benle değil mi dedim döndü ve sırıttı bana sanki ben harbi büyük sarhoş olmuşum da karşımdakine saçmalıyorum gibi baktı. Neyse hacı ben yatar dedi. Beni aldı bi titreme amk. Bişeyler var bu adamda..

Akşam kahvemi yapmış tvye bakarken telefona mesaj geldi. "Vaay satışlar.. Bu binliği yapmasaydın kendi yoluma bakacaktım. Ama sen kaşındın. Arkanı kollasan iyi olur bundan sonra"

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Lan bu sayko nasıl çıktı karakoldan. Cevap yazdım hemen "sen nasıl çıktın karakoldan adi hırsız, silahın vardı senin gördüm", iki dakka sonra "kamera kayıtlarından baktılar, çaldığım ortaya çıktı ancak yalvardım biraz, iki katı parasını ödedim şikayetçi olmadılar. Silah ta kuru sıkıydı para cezası kesip yolladılar, sen bunları takma kafana, sen sağlığını düşün, yakında bozulacak çünkü"... Vay dıbına kodumun adaletine bak ya. Ulan duyarlı vatandaş olalım dedik, başımıza bela aldık. Cevap vermedim. Kapıyı filan kitledim. Biraz tv izledikten sonra sıkıntılı da olsa uykuya daldım.. Sonra hafif tıslamalı bi kahkaha ile gözlerimi açtım. Ananı gibim o gelmişti. Elinde bir metre kadar bi ip vardı. Tam çığlık atacakken bin üstüme atladı, göğüs kafesim çatlayacaktı neredeyse, ipi boğazıma geçirmiş sıkıyordu.. Ulan böyle mi ölecektim yani diye düşünüyorken bir yandan da gözümden yaşlar akıyordu boğazımın acısından.. Ani ve derin bir nefes alışla çığlık atarak yataktan fırladım. istemsizce bağırıyordum. Neden sonra rüya gördüğümü anladım. Nefes nefese kalmış, terlemiş sırılsıklam olmuştum. Pgibolojim allak bullak oldu resmen. Nerden sardım lan bu belayı başıma ben yaa.. Hay gibeyim internetini de ev arkadaşını da şizofrenini dee..

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama uyandığımda karanlıktı. Ensem ıslaktı sırtıma kadar. Belli ki kafamı kırmıştı bin. Biraz bulanıktı görüntü ama Erdoğan'ın sesiyle kendime geldim. Kalk lan pekekent. Ellerim ayaklarım bağlı koltuğa uzatmıştı beni. Bu muallakliğinin hesabını vereceksin, öyle kolay mı lan. Neredeyse kodese tıkıyordun beni. Ben de seni mezara tıkıycam amk dedi. Yapma dedim. Senin yaptığın hırsızlıktı, ve çantanda silah vardı korkmuştum dedim. Kes lan diye bağırıp elinde tuttuğu kemeri kırbaç gibi salladı, ucundaki toka kısmı tam böbrek tarafıma geldi. Acı içinde çığlık attım ancak bunun ona merhamet getirmeyeceği aşikardı. Gözü dönmüştü şerefsizin. Aklıma birden Metin geldi. Acaba Metin'i çağırabilir miydim.. Dur kardeşim Metin yapma diye bağırdım.. Hala Metin diyor gerizekalı ya. Hala Metin diyor cümlesini tekrar ede ede kemeri sırtıma koluma göğüs kafesime kafama doğru sallayıp duruyordu. inanılmaz bir acı, tarifsiz bir korku ve çaresizlik.. Ama sanırım tek çıkış yolum Metin'di. Metin duurr. Durdur onu diye bağırıyordum. O vurdukça ben daha yüksek sesle Metin'i çağırıyordum.. Bilmiyorum ama tek çıkış yolu aklı başında olan Metin'in gelmesi ve beni kurtarması gibi duruyordu, ve ben sanki bağırırsam o gelecekmiş gibi boş bir umutla çığlık atarak onu çağırıyordum.

ilanı verdiğimin üçüncü günü bana WhatsApp'tan bi mesaj geldi. "merhaba ilanınızla ilgili yazıyorum. istanbul'da X şirketinde yönetici pozisyonundayım. Ancak şehre yeni taşındım ve henüz kalacak bir yer bulamadığım için şirket bana bi süre izin verdi. Eğer ilgilenirseniz görüşmek isterim" diyordu. Şirket orta halli bi şirketti. Yönetici pozisyonundaysa hem kiramı aksatmaz hem de okumuş adamın hali başkadır dedim. Aradım hemen adamı. Adı Metin'miş öğrendim. Türkçesi çok akıcı ve düzgündü. Biraz konuştuktan sonra Şişli'de buluşup dairemi göstermek için yer ve saat bildirdim. Hemen ertesi gün buluştuk. Gayet temiz giyimi ile, efendi ağırbaşlı tavırlarıyla güvenimi kazandı. Ne dediğini çok iyi biliyordu. Özgüven fışkırıyordu adamdan. Ama dış görünüş herşey değilmiş bunu çok acı bi tecrübe ile anladık..

O dağılmış pgiboloji ile kafamın da çakır keyif olmasından mütevellit kafayı koyduğum gibi uyumuşum. Sabah mutfaktaki seslere uyandım. Metin kalkmış kahvaltı için bişeyler hazırlıyordu. Dün geceyi soracaktım elbetteki ama önce bi acil işeyip elimi yüzümü yıkamam lazımdı. Ayrıca ilk günden ne lan bu lakayıtlık adamla taşak geçmeler filan. Neyse lavabodaki işleri halledince mutfağa geçtim doğruca. Günaydın Metin dedim, günaydın kardeşim dedi gülümsedi çay birazdan olur dedi arkası bana dönük demliğin kapağını açmış demi kontrol ederek.. Yoksa Erdoğan mı demeliyim dedim. Arkası dönük bi on saniye sessizce bekledi. Yüzünü döndü, gizlemeye çalışsa da endişeli bir ifade vardı. Erdoğan mı ne alaka dedi. Sen çok iyi biliyorsun bence alakayı dedim. Tavrım sertti biraz. Tamam ben severim muhabbeti dostluğu ama ilk günden insanla dalga geçmek ağır olmuyor mu birader dedim. iyiden iyiye yüzü düştü. Çok çabuk oldu bu seferki gibi bişey mırıldandı. Ha gibtir dedi tıslayarak. Ben de korku ve kızgınlık karışımı duygularla devam ettim. Ya sende bişey var, sen hayırdır kardeşim dedim. Ve başladı anlatmaya...

O gece sabaha kadar uyuyamadım. Yarın ilk iş ev sahibini arayıp çıkacağımı söyleyecektim. Zaten evi eşyalı tutmuştum. Hem benim olsa ne yazar amk. Adam şizo.. Erdoğan beni öldürse Metin'in gibinde bile olmam. Sonra attığı tehdit mesajları geldi aklıma. Tabi yaa. Ben niye şikayetçi olmuyorum ki. Gerçi öncesinde polise bildirdim diye bu pislikler başıma geliyor, ama bu durum farklı. Hemen kalkıp giyindim doğru ilçe karakoluna gittim. Başından itibaren olan herşeyi anlattım tehdit mesajlarını gösterdim. Polisler önce savcılığa şikayet dilekçesinde bulunmam gerektiğini karar çıkarsa evin etrafına koruma ekibi yerleştirebileceklerini söylediler. Aklıma birden bu korumaya rağmen işlenen kadın cinayetleri geldi. Biran empati yaptım da harbiden ne kötü bir durummuş lan. Neyse yapacak bişey yok diyip adliyeye gittim, dilekçe filan verdim ilgileneceklermiş bu aralar çok yoğunlarmış falan filan.. Eve gittim, gitmeden sigara biraz da bira çerez aldım kafam dağılır dedim. Yukarı çıktım anahtarı çevirdim kapı tak açıldı. Ulan ben bu kapıyı kilitlememiş miydim? Bu düşünceler arasında içeri girerken kulağımda bi çınlama, ensemde bi ılık akıntı ile yere yığılırken son düşündüğüm "ha gibtir metinden anahtarın kopyasını almayı unuttum ben"...

Lan tırrekler biraz şuku atın lan telefondan yazıyorum gözlerim bozuldu burda amk hadi öpüyorum sizi

Arkadaşlar okuyan şukulayıp kendini belli etsin bugün başımdan geçeni yazıp tamamlayacağım ve görüşlerinizi alıcam

Bak abicim ben haram lokma yemedim şimdiye kadar, bu kapıdan haram on kuruş giremez o yüzden senle yolları ayırmamız gerekecek. Sakin kalmaya çalışıyordum ama çok gergindim ellerimin titremesine mani olmaya çalışıyordum. Farketti bu durumumu o da. Tamam dedi, bana yarına kadar müsade et gidecek yer ayarlamam lazım. Ben de tamam dedim ama bu süre içinde görüşmesek iyi olur dedim. Fark etmez dedi. Aslında yaptığı suçtu ve bu adam bunu normal görüyordu. Sonra bi ara kafamı çevirdim baktım çantada namluya benzer bişey var, bisküvilerin arasından ucu görünüyor. Şöyle eğilip bakayım dedim, yeter birader anladık diye çıkıştı Erdoğan. Hemen çantayı hızlıca çekti önümden fermuarı da kapattı. Toparlanıcam çık istersen artık odadan dedi. Ananı gibim bu muallak böyle telaş yaptıysa o kesinlikle silahtır diye düşündüm. Uzatmadım fazla hemen çıktım odadan. Polisi arasam mı acaba diye düşündüm biran. E ne diyecektim ben Internette şizofrenik bir şahsiyet ile tanıştım adamın bir yanı yönetici diğer yanı hırsız.. inanırlar mıydı amk. Bi yarım saat bunu düşündükten sonra kararımı verdim, polisi arayacaktım. Tam o sırada kapı açıldı. Kardeşim ben bi kahve koyucam dedi. Metin geri gelmişti yine. Yok yok ben bi sigara alıp geliyorum sana afiyet olsun dedim. Halimden şüphelenmiş gibi bakıyordu. Çıkar çıkmaz dışarıda telefona sarıldım çevirdim 155'i ve durumu olduğu gibi izah ettim. Tamam bi ekip yönlendiriyoruz dedi telefonun ucundaki kadın. Polis gelene kadar eve girmeyecektim..

Bakısları biraz tuhaflaştı bi gariplik oldugunu anlamıstım ama bozuntuya vermedim neyse bu dedı odama gıdıp cantaya bakmam lazım dedi kafamda deli sorular vardı arkasından gizlice gittim ve kafamı kapıdan uzatmamla beni içeri cekmeleri bir oldu ve cantadan ıkı tane zenci cıktı bana sabaha kadar gang bang yaptılar meger cantada zenci besliyormus serefsiz. Devlet hastanesinden yazıyorum g.zütümü alçıya aldılar.
neyse buda böyle bir anımdır

Bi yarım saat sonra ekip aracı geldi yanaştım ve arayanın ben olduğumu söyledim. Evde mi dedi polis evet dedim, yukarı çıktık. Kapıyı çalınca Metin açtı hemen. Geldin mi kard... diye dona kaldı. Polis Metin sen misin dedi. Metin bi bana bi polislere baktı şaşkınlıkla. Benim buyrun memur bey dedi. Sizi biraz misafir edicez dedi. Metin suratıma baktı, noluyor abi dedi. Ona cevap vermeden polislere döndüm. Çantasına bakın dedim. içeri girdik biri Metin'i tutuyordu. Çantayı aradı çok geçmeden bisküviler arasından silahı buldu. Çantayı hemen aldı alıyoruz arkadaşı diye diğer polise seslendi. Beraber çıkmadan bana şikayetçi misiniz dedi. Ben de bana bişey yapmadı ama o bisküviler çalıntı dedim. Marketin adını verdim. Belki onlar şikayetçidir dedim. Tamam araştırıcaz dedi. Çıktılar. Rahatlamıştım resmen. dıbına kodumun pgibopatına bak iki günde patates sıçırttı bize manyak diye söylendim. Bu rahatlık uzun sürmedi ancak!!

Merak etmeyin la şuku atınca silik yemezsiniz. Adam o kadar yazıyor bir şukuyu çok görmeyin..

Fotoya 5 posta

Bekliyorum hadi