+5
-5
evet binler bu başlıkta sizlere neden her işimi yarım bıraktığımı neden üşendiğimi neden asosyal biri olduğumu açıklayacağım.
Yıl bilmem kaç 1 veya 2. sınıftayım. Ailem beni bu gibik izci klupleri vardı o zamanlar. Oraya yazdırmıştılar. Neyse bunda sıkıntı yok. Yaza doğru kamp yapacaklarmış. Ulan dıbına koyayım kamp benim neyime? Neyse habersizce velet aklıyla sevine sevine gidiyorum. Hava atıyorum "ABiNiZ iZCiiii SULUĞUNU VER BAKKKEM" diye millete atar gider yapıyorum.
Ve o gün geldi...
Okulumuzdan arabayla 20 dakikalık mesafe de güzel bir kamp yerine geldik. Doğayla iç içe huzur dolu bir ortam. Tabii bu şimdi için geçerli. O zamanın çocuğu ben için kabus dolu geceler.
Neyse ilk gün sıkıntısız şekilde geçti. 1 geceyi sıkıntısız tamamlamıştım. 2. gün böyle gibimden bir etkinlik mi ne varmış. Ona sebep aileler gelmişti. Etkinlik bitti aileler gidiyor. Tam babamgil gidiyordu. Beni çadırıma bıraktılar sessizce çadırı kapatıp tam uyuyacaktık ki!
Evet beyler dayanamadım başladım ağlamaya ve koşa koşa "BABA BENiDE GÖTÜRÜN" dedim. Neyse insaflı çıktılar beni zütürdüler. Bu olaydan sonra babam 2 yıl boyunca benimle "YARIM iZCi " diye dalga geçmişti.
Keşke yarım kalan izcilik olsaydı dıbına koyayım her şeyim yarım.
Selametle...
edit : başlık üzerinde 3 züt dönüyor beyler karar sizin
DURUM
2 : Tutarsa gibin
1 : Tutmazsa gibin