beyler hepinize selam.. benim adım onur, 25 yaşındayım ve 2 sene önce üni'den mezun olup iş aramaya başladım.. ülkedeki durum malum olduğu için çocukluğumdan beri çoğu insanın aksine benim palyaçolara karşı bir sempatim vardı, insanları özellikle çocukları eğlendirmeyi sevdiğim için, bir yandan iş ararken bir yandan da palyaçoluk yapıp 3-5 cebime koymayı düşündüm.. daha sonrasında organizasyon firmalarını aramaya falan başladım.. gazete ilanlarından vs. bu tarz animatör arayan ilanlara baktım.. bir tanesi gayet güzel bir fiyatla düğünlere, organizasyonlara vs. palyaço aradıklarını yazmıştı.. semtide bana çok yakındı, klagib olarak renkli kalemle o ilanı yuvarlak içine aldım ama almaz olaydım.. o gün verdiğim bu karar hayatımı tamamen değiştirdi ve şuanda hala tedavisini gördüğüm bir hastalığa yol açtı.. şuku da muku da gözüm yok, 5-10 entry gelirse yani birilerinin okuduğuna emin olursam hiç beklemeden tek tek yazacağım..

ufaktan başlayayım.. o ilanı yuvarlak içine aldıktan sonra gazeteyi bir kenara kaldırdım çünkü saat epey geç olmuştu.. daha sonrasında firmayı birazcık google'da araştırdım, birazcık obsesifimdir bu konularda gitmeden önce en azından birkaç bilgi alayım, yorum yapanlar vs. varsa bir fikrim olur dedim.. zaten trabzon küçük bir yer olduğu için, bu tarz organizasyon firmaları sınırlı oluyor ve her düğün yapan ya da doğum günleri için vs. palyaço arayanların önünde zaten en fazla 2-3 seçenek oluyor.. bu firmada onlardan biriydi ve malum verdiği fiyatta diğerlerine nazaran daha yüksek olduğundan bu firmayı tercih etmiştim, yaptığım araştırmada da genel olarak yüksek puan aldığını gördüm, zaten bir sitede de 3 adet yorum vardı ve hepsi gayet memmun kaldıklarını vs. yazmıştı.. bu yüzden biraz içim rahat olarak yatağa geçtim, uyumadan önce sürekli elalem ne der kafasına bürünmüştüm.. sonuçta yazılım mühendisliğini bitirip palyaçoluk yapmak çok saçma gelecekti insanlara.. ama bu çocukluk hayali gibi bir şeydi ve küçük bir il'de zaten bu işi yapmaya başlasam zaten ilk başlarda bir palyaço kadar bile kazanamayacaktım belki.. askerlik vs. yaptıktan sonra başka şehire kaçarım orada başlarım diye düşünüyordum ama bu verdiğim ani karar beni bir uçuruma sürüklemişti..

sabah oldu uyandım, içimde hala bir heyecan vardı çünkü üniversite de yaptığım staj sonrası yapacağım ilk iş görüşmesiydi her ne kadar ciddi olmayan bir iş olsa da içimde bir kıpırtı yok değildi.. annemgile iş görüşmesine gideceğimi söylediğimde çok sevindiler çünkü 1-2 ay kadar iş bulamama evresinden sonra onlara verdiğim bu haber onları çok mutlu etmişti.. ama palyaço olacağımdan bir haberlerdi.. hemen nerde, nasıl, maaşı vs. iyi mi gibi sorular sordular ama yalan söylememek için sürpriz dedim eh iyi bakalım moduna geçtiler, hemen kahvaltımı yaptıktan sonra telefonla aramak yerine bizzat gidip orda görüşmek istedim zaten dediğim gibi firma evime çok yakındı keza şehir küçücük olduğundan bir yerden bir yere en fazla yarım saat sürüyor.. bende yola koyuldum hemen, annem uğur getirsin diye özel mendil vs. de koydu cebime:) nitekim uğurlu da geldi sayılır işi almam da.. firmaya gider gitmez gayet güler yüzlü karşıladılar, iş hakkında vs. tecrübem olup olmadığımı vs. sordular ama ben onlara mezun olduğum bölümü vs. söylediğimde şaşırdılar.. çünkü genelde bu işi ya üni. öğrencileri ya da bir baltaya sap olamayanlar yapıyor.. bende onlara çocukluk hayalim olduğunu söyledikten sonra çokta uzatmadan hemen peki diyip el sıkıştık.. ve hayatımın mahvolduğu kısmına yavaş yavaş ilk adımımı atmıştım..

kusura bakmayın beyler duş falan aldım devam ediyorum.. el sıkıştıktan sonra bu haftasonu ilk işine çıkıcaksın dendi, bende bu kadar çabuk beklemiyordum çünkü perşembe günüydü yani 2 gün kalmıştı.. prova vs. yapmam gerekecekti, kostümü falan zaten organizasyon firması sağlıyordu.. yarın prova için şu saatte gel dendi, bende tamam diyip eve doğru yola koyuldum ama içimi de bir telaş kaplamıştı.. bu kadar çabuk beklemiyordum.. eve gittim annemgil hemen başıma toplandı, anne kaptım işi diyince de tek tek sarıldılar bana çok mutlu oldular.. ama detaya vs. girmedim çünkü palyaçoluk yaptığımı duysalar herhalde kalpten giderlerdi.. o kadar sene okuttuk ola ola palyaço mu oldun kafasına gireceklerinden emin olduğum için çaktırmamaya çalıştım.. bu yüzden kostümüde yanıma almadım ki çakmasınlar diye.. ertesi gün yine sabah erkenden prova için şirkete geri döndüm..

birkaç kişi olduğunuza çok sevindim beyler.. bundan sonra işler sarpa saracak maalesef.. hayatım berbatlaşacak.. izninizle bir kahve yapıp kendime devam edeceğim..

gider gitmez içeri geçip kostümü giydim, daha sonrasında kendi makyajımı yapmam gerektiği falan söylendi. gerekli ekipmanı sağladılar ve bende zaten daha öncesinden youtube'dan falan birkaç video izlemiştim ona göre amatörce bir makyaj yaptım.. kendime öyle aynada bakakaldım çünkü bambaşka birine dönmüştüm.. bir role bürünmem ve içimde ne dert olursa olsun bunu yansıtmamam gerekliydi.. hazırım dedikten sonra şirketin sahibinin çocuğu ve kuzeni gelmişti, onları eğlendirmem söylendi.. bende klagib tren konvoyu vs. yapıp çocuklara makyaj yaptım ve sonunda onlara balon verdim.. bu esnada şirket sahibi de bizi izliyordu ve memmun kaldı.. daha sonrasında tam olarak işi o an almıştım ve hatta o günde bana 50 tl vermişti bir nevi bahşiş olarak.. "cumartesiye hazır ol" dedi, bende içeri geçip üstümü vs. değiştim ve elimi yüzümü yıkadım, az biraz cebeleşip makyajı çıkardım çünkü aksi takdirde annemgile hiçbir şey çaktırmamam gerekiyordu.. o gün öyle geçti gitti ve kendimi bunu becerebildiğim, elime yüzüme bulaştırmadığım için çok gururlu hissediyordum.. evin yolunu tuttum ama ertesi gün de ilk gerçek işime çıkacaktım.. gece bitmek bilmedi ve cumartesi geldi çattı..

Kızı gibtiğin kısma gelir misin direk üf uğraştırma sayfalarca

1-2 okuyan varsa bir şeyler yazsın bari

hala burdaysanız şuku ya da çuku verin beyler

çok şaşırdım böyle bir kitleye.. çok özür diliyorum beyler uyuya kalmışım.. daha yeni kalktım ve sizi daha fazla bekletmek istemiyorum.. cumartesi günü hemen alelacele şirkete doğru gittim, üstümü başımı ve makyaj malzemelerini verdiler, makyajı orada yapmadım, düğün salonunun tuvaletinde yapmamı söylediler.. bu arada ilk işim bir sünnet düğünüydü, dediğim gibi her yere ulaşım rahat olduğundan ve genelde zaten bu tarz yerler tek bir merkez de toplandığından, düğün de bulunduğum yere 10 dakikalık yürüme mesafesindeydi.. takım elbise kılıfında, elimde koca bir makyaj malzemesi dolu poşetle yola koyuldum.. bana şirkette bir palyaço daha olacağı söylenmişti, az çok yaşının küçük olacağını tahmin etmiştim zira dediğim gibi bu işi yapan kitle belliydi.. düğün salonuna varır varmaz, kapıda bi kadınla karşılaştım.. onunda benim eşyalarıma benzer eşyaları vardı, ama görünüş itibariyle sünnet olan çocuğun akrabası vs. sandım hani kıyafetini içeride değişecek gibisinden.. birkaç saniye bakıştık sonra içeri geçip salon sahibiyle konuştum.. tuvaletin yerini vs. gösterdi ama tam o esnada o kız da gelip aynı şeyi soruyordu.. meğerse 2.palyaço da oymuş..

son seviye kan kanseriymiş beyler.. bu denli bir hastalığı olduğunu tahmin etmemiştim ve edemezdim de.. bu da ona çok normal gelecek ki, bir solukta söyledi.. ben bir an tepkisiz kaldım, ne diyeceğimi bilemedim.. alışmış olacak ki, sorun değil dedi.. insanların bakışlarından ne hissettiklerini anlıyorum artık diyince ben çok duygulandım o an.. sanki film gibi bi olayın içinde gibi hissettim.. e hadi ne duruyorsun düğüne geç kalacağız diyip içeriye geçti.. ama ben hala şok içerisindeydim, daha bir gündür tanıyıp hoşlandığım birinin bu denli bir hastalığı olduğunu ilk günden öğrenmek hem beni çok şaşırtmış hemde çok üzmüştü.. bu üzüntüden dolayı, o gün kü düğünde hiç iyi bir performans gösteremedim.. hatta patrondan da iyi bir azar işittim.. kız da bunların hep farkındaydı ve toparlamaya çalıştı sağolsun.. gün sonunda vedalaşıp evlere dağılcakken içimden onu bir yere davet etmek geldi.. ve salı gününe sözleşip evlere dağıldık.. bundan sonra ona nasıl davranacağımı vs. iyi belirlemem gerekiyordu.. sonuçta ileri derece bi kanser hastasıydı ve sanıyorum ki az da bir ömrü kalmıştı..

halen okuyor musunuz panpalarım? çok özür dilerim aksilikten dolayı.. buradaysanız bi işaret çakın..

eve doğru dönerken, bir yandan çok sevinçliydim çünkü ilk işim güzel geçmişti, ama bir yandan da aklım kızda kalmıştı.. o aralar baya bir yalnızdım beyler, annemgilde 2-3 gündür şakayla karışık ee artık bir kız bulursun modundalardı.. belki de bu kız o kızdı.. eve varınca hepsi günümün nasıl geçtiğini falan sordular, çok güzeldi dedim.. odama geçip tekrar palyaço videoları izlemeye devam ettim, daha da nasıl geliştirebilirim vs. gibisinden.. ayrıca sevinçliydim çünkü yarın tekrar o kızla aynı işte buluncaktık.. ertesi gün geldi çattı, ben yine erkenden oraya gittim.. kız da oradaydı.. yine güler yüzlü bir şekildeydi.. neşeli bi kızdı beyler, öyle somurtkan falan değildi.. ilk başlarda biraz soğuk olsa da, hemen 2.günde yumuşamış ve bana alışmıştı.. içine doğmuş olacak ki "gözlerimin ve ellerimin neden böyle olduğunu merak ediyosun değil mi?" dedi.. böyle diyince ben de biraz yoo ne var ki gözlerinde moduna falan bürüncektim ki bu çok saçma olacağından aslında evet dedim.. ve başladı anlatmaya..

eve dönerken sürekli onu düşündüm.. gencecik bir insanın bu denli bir kaderinin olması beni çok üzmüştü ve resmen darlamıştı.. düşünsenize 22-23 yaşında böyle bir hastalıktan muzdaripsiniz.. elinizden hiçbir şey gelmiyor.. yalnızca doktorlara ve allaha ümit bağlamışsınız.. kızdaki o çaresizlik hissini o kadar yakından gördüm ki beyler.. çok üzülmüştüm, annemgilde hemen bunu farkedip sorduklarında yok bir şey yolda kötü bir şeyle karşılaştığımı söyledim.. işle akalı değil merak etmeyin dedim.. sonuçta adamların kalbine indirmek istemezdim, hemen ilk günden kapıya konduğumu vs. sanarlarsa elaleme rezil olurlardı.. herkese onur işe girdi dediği için bende bunu bildiğimden hep iş kötü de geçse çok güzeldi derdim.. dediğim gibi salı günü buluşcaktık, ertesi güne patron bi mağaza açılışı için şu kıyafet giyip bir şeyler dağıtan tipler olur ya, o işlerden bulmuştu bana.. el mahkum diyip kabul ettim..

çok şaşırmıştım beyler.. zira kızın suratında da şaşkınlık ifadesi vardı, çünkü çok bakımlı hatta yaşı bana çokça yakın biriydi.. bana bakışı "sen ve palyaçoluk?" dercesineydi.. ki benim bakışlarımda aynı o şekildeydi.. daha sonrasında hiçbir şey söylemeden tuvalete girip üstümü vs. değiştirdim ve makyajımı yapmaya başladım.. ama o esnada sürekli o kızı düşünüyorum, yanlış anlamayın herhangi bir ciks yapma iç güdüsüyle vs. değil.. sonuçta yaş arttıkça daha ciddi düşünebileceğiniz insanlar arıyorsunuz.. herhangi bir ön yargıda yapmadım açıkcası, hani palyaçoluğu seçmiş vs. ayrıca buna ne hakkım vardı ki? aynı şeyi bende yapıyordum.. belki de o da benim kafamdandı, onunda hayalinde böyle şeyler vardı gibisinden hayaller kurup bir nevi kendi kendimi avutuyordum ve kafamda bir karakter çiziyordum.. daha sonrasında makyajımı bitirip, eşyaları toplayıp falan içeri doğru geçtim ama o esnada kız çoktan makyajını falan bitirip oturmuş telefonuna bakıyordu.. tecrübeli olduğu belliydi keza makyajı vs. çok düzgün yapmıştı, bu sefer bi cesaret geldi bana ve eşyalarını vs. nereye koyduğunu sorup burdan kaynaşırım diye kendi kendime söylendim.. bir an cesaretimi toplayıp yanına doğru gittim..

"merhaba" diyip güler yüzle "acaba eşyalarını nereye koydun" dedim, o da gülümseyip eliyle karşıdaki dolabı gösterdi.. kıza odaklanmaktan o dolabı görmemiştim.. gidip hemen kızın koyduğu dolabın yanına koydum eşyalarımı ve tekrar kızın yanına döndüm, "onur ben" diyip elimi uzattım "bende selda, memmun oldum" dedi, birkaç saniye sessizlikten sonra "okuyor musun" dedim, "hayır yeni mezun oldum" dedi, içimden bir hass... çekmedim değil, çünkü bende yeni mezundum ve iş arıyordum.. ama kız biraz soğuk davranıyordu bana, haksızda sayılmazdı çünkü ilk defa karşılaşmıştık o yüzden çok takılmadım buna.. o da beni sordu, bende yeni mezunum vs. diyince palyaçoluktan mı diyip gülümsedi.. bende bozulmasın diye gülümsedim, yazılım mühendisiyim ben dedim.. hadii yaa, bende okul öncesi öğretmenliğinden mezunum daha atanamadım dedi.. hadi onun olayı anlaşılır sonuçta çocuklarla ilgili bir bölüm, ama benim ki ne alakaydı? kız da aynen bunu sordu.. bende çocukluk hayalimdi vs. desem de kız biraz somurttu, sonuçta pek rastlanacak bir şey olmasa gerek.. fakat kız da bir gariplik vardı beyler, gözleri aşırı kanlanmıştı yani sanki hasta gibiydi.. elleride gereksiz beyazdı, bende bir hastalığı vs. vardır diyip çok önemsemedim ve ilk esnada sormak istemedim.. daha sonrasında yavaş yavaş düğün başlayacaktı, bizde beraber içeri doğru geçtik..

Ananı part time gibtim

Sonunda pastayı gibiyo beyler okumayın

Şuraya rez alıym tutar bu
edit1:özetliyorum beyler adam joker olma hikayesini anlatiyor

içeri girdikten sonra klagib çocuklar etrafımıza toplandı.. kız tecrübeli olduğu için bende ona ayak uydurdum, ilk işimdi sonuçta.. daha sonrasında çocukları konvoy şeklinde toplayıp içeriye zütürdük, klagib yüzlerine makyaj yaptıktan sonra eğlendirip oyunlar vs. oynattık.. ama işten ziyade benim kızda aklım kalmıştı.. ne yapıp ne edip bir yerlere davet etmeli ya da en azından numarasını almalıydım.. düğün eninde sonunda bitti ve biz paramızı almak için şirkete doğru yola koyulduk.. her ne kadar kısa süren bir yolculuk olsa da, birazcık daha birbirimizi tanıma fırsatımız oldu.. bu esnada gözlerindeki kanlanma şiddetini arttırmıştı, beyaz olan hiçbir kısmı yoktu zifiri bir kırmızılık vardı.. kız da bunu fark etti, sürekli bi sağ gözüne bi de sol gözüne bakıyordum.. tam o esnada da şirkete vardık, yukarı çıkıp eşyaları ve kostümleri bırakıp paralarımızı aldıktan sonra kapıda buluşup vedalaştık.. o esnada numarasını isteyecektim ama daha çok erken diye, tersler ve ya vermez diye istemedim.. ama işin güzeli, yarın bir işimiz daha vardı beraber..