her şey cinsellik değildir beyler

rezerved

devam panpa

devam et panpa okuyoruz

reserved

sevcan'ı düşündüm. o gece onu ilk gördüğüm duvarın yanından geçiyordum o sırada. üzerinde oturarak ağlamış olduğu o taş hala oradaydı. bir an ayakta duraksayıp o taşa bakakaldım. yoldan gelip geçenler heykel olup olmadığımı anlamaya çalışıyorlardı muhtemelen. bense içimdeki sevincin dış dünyadan gelen tepkilere gereksinimi olmadığını daha da iyi anlıyordum bu noktada.

sevcan... canını sevdiğim. ne kadar da masumane bir yüzü var? o kumral saçlar o kadar mı yakışır bir insan başına? ya kaşlar? bir şeyi anlatırken bana heyecanla inip kalkışlarına ne demeli? gözler zaten tanımlamak imkansız. o birşeye hayret eder gibi bakan canlı pırıl pırıl kahverengi gözler, bir anda alır zütürür insanı bilinmeyen diyarlara.

öyle canlı, öyle hayat dolu ki aslında... benim yüzyıllarca yürüsem dolaşamayacağım koskoca dünyayı, o bir saat içerisinde dört dolaşır, fır döner...

ama gel gör ki heyhat, gönlünde kalbinde başka birinin sevdası var. hem de aslında suç makinası olan bir serserinin.

bir anda kalbimi öyle bir hırs, hınç, öfke kapladı ki, donakaldığım o yerde sokak lambalarının titrek ışıklarını gözyaşları içerisinde farkedebildim.

kimler dinliyor yoklama alabilir miyim panpalarım?

+ başlık takip

ardından kurduk çilingir sofrasını. o bembeyaz eller ve kalem gibi ince, estetik parmaklar yok mu işte o ellerle donattı masayı. ben de bilgisayardan dinleyeceğimiz müziklerin hazırlığını yaptım usuldan usuldan.

televizyonu kapattık ve oturduk floresan ışığının aydınlattığı salonumuzun kral masasına. sakiliği ben yaptım milimetrik hesaplamalarla. artı su. artı buz. adana'dan getirdiğim acılı şalgam da cabası. ve ilk kadehlerimizi kaldırdık ve atıldım ondan önce onun sağlığına ve mutluluğuna.

gülümseyerek bardağın dibini bir kez masaya vurdurup çektim fondipi sevcan'ın şaşkın bakışları arasında.

ilk şarkıyı açmak için uzandım bilgisayara heyecanla. ona bu şarkıyı dinletmek için can atıyordum ne zamandır. ve play tuşuna bastım.

http://www.youtube.com/watch?v=NJpQs1fg8tw

hoş sohbet bir muhabbet devam ettik geceye. okulunu anlattı, arkadaşlarını, hayattan beklentilerini, abisini çok özlediğini, aslında anne-babasını çok sevdiğini. muzaffer'den de açıldı konu. hepsini tebessümle dinledim sessizce ama muzaffer'den bahsetmesi canımı acıtmıyor değildi ama sabrettim, tuttum kendimi açık vermemek için. sessizce dinledim sonuna kadar.

şarkılar dinledik. kah gülmekten kah hüzünlenmekten gözlerimizden yaş geldi. babasıyla olan akşamki görüşmeyi anlattım ona. yavaş yavaş ısındırıyordum her iki tarafı da birbirilerine.

sevinçle uyandı gün üstüme. ya da ben uyandım koskoca bir şehre. binlerce kuş cıvıldaşıyordu neşeyle ağaçlarında. "günaydın" diyorlardı yaşlı başlı kente. ben de ortak oldum açtım penceremi bu sabah şenliğine. aheste aheste uyanıyordu gün kalkıyordu yattığı geceden. katriyonlarca doğan günden farklı bir sabahtı kanımca.

ilk sabah nefesini çektim içime şehrin uyuyan milyonlarca insanlarını umursamadan. ruhum dinçti oldukça. sanırım sevcan uyuyordu odasında.

penceremden uzak şehri izlerken düşündüm. ben bu hikayede olmamalıydım aslında. ama yine de içimdeki ses, bu yaşananların olduğu ilk güne kadar boş ve anlamsız yaşadığımı fısıldıyordu sanki kulağıma.

ya olmalıydım. ya da olmamalı. sevcan beni dost gibi görüp, yaralı bir serçe gibi sığınmışken dalıma, ben ihanet etmemeliydim bu iç dünyaya. belki de hayranlıktı içimdeki. belki de yalnızlığımın ağrı kesicisi kimbilir?

rezerved

up up up

Dünya barışı sağlansın diye mi duş alıyorum amk ?

yorum çakıyorum sonra devam edecem

okuyan yok sanırım :(

reserved

okuyoruz amk devam

devam et olum hadi takun yiyem

sokoban31 kızma panpa tamam hemen devam ediyorum :(

edit : ayrıca muzaffer beni vuracak mıymış ki?

evet! sana sana sana! hepinize be! rezil, iğrenç yaratıklar! hiç mi insanlık yok sizde ha? nedir bunlar ha? nedir? nasıl yollarsınız bu pislikleri o tertemiz insanlara? onlar kitap istiyor, kalem istiyor, okul istiyor, okumak istiyor. onlara yardım elinizi uzatacağınıza bir de utanmadan, sıkılmadan alay ediyor, küçük görüyorsunuz. aslında alay edilecek, küçük görülecek birileri varsa o da sizlersiniz. hiç bir işe yaramayan, asalak gibi yaşayan sizler. utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz.