1. 1.
    0
    o zamanlar çok gencim. daha liseliyim deyiminizle. liseden mezun olmuşum ama o ergen pgibolojisinden henüz kurtulamamışım. içimde duygusal bir çocuk var ama susuyor a.q.
    kimseye güvenim yok. insanlardan korkuyorum tırsak bir hayat yaşıyorum
    ···
  2. 2.
    0
    lise bitmiş ben kendimi boşlukta hissediyorum. üniversiteyi de kazanamamışım zaten. bir yığın liseli arkadaşlarımla ortamım bitmiş felaket bir yalnızlığın içindeyim.
    ···
  3. 3.
    0
    @2 yaşın kaç bilmiyorum ama anana yaşın kadar cm yarak az gelir. gibtir git uyu o.ç.
    ···
  4. 4.
    0
    neyse beyler sakinim.
    üzerimde lisenin vermiş olduğu boşluğu atacak şeyler arıyorum. üniversite sınavındaki de başarısızlığım içimde fırtınalar kopartmıştı ve bu beni sessizliğe boğmuştu. neredeyse hiç arkadaşımda yoktu. ne sevgili ne kız arkadaş.
    ilerisi için bir planım yoktu. sadece üniversiteye bir kez daha hazırlanmak vardı aklımda. ailemde sağğolsun destek çıktılar bana ve bir yıl daha dershaneye gitmeye karar verdim.
    ···
  5. 5.
    0
    dershaneye başladım. gittiğim dershane cemaat dershanesiydi. a.q yerine bir türlü ısınamadım. sanki diken üstünde duruyordum her an bir şeylerimi şikayet etme potansiyeli taşıyordu o.ç. bu da benim koyun olup güdülmemi sağladı. iyice içine kapanık bir birey oldum.
    ···
  6. 6.
    0
    çalışmalarım pek de iyi gitmiyordu ama kandırıyordum kendimi beyler. benden bir tak olmaz a.q demiyordum. her şeye rağmen derslerime çalışıyordum ama inanın dershane ortdıbına ısınmadığım için bir yarak gelişimi yoktu bende.
    keşke dedim üniversite okumadan da hayatımı sisteme oturtabilsem dedim kendi kendime.
    ···
  7. 7.
    0
    duam mı kabul oldu nedir bilmiyorum ama bir umut ışığı doğdu içime.
    bir lise arkadaşımla karşılaştım. selamlaşıp biraz muhabbet ettikten sonra nereye gittiğini falan sordum. o da bir proje için bir yere boşvuracağını söyledi. nasıl bir yerdir biraz açıkladı ve bana da:
    "sen de başvursana" dedi.
    o andan itibaren ikinci bir şansın olması küçük bir ihtimal olarak canlandı bende.
    gittim kayıt kürek evraklarını tamamladıktan sonra başvurdum bu projeye. ve sonucu beklemeye başladım.
    ···
  8. 8.
    0
    aylar sonra tam derslerden koptum bu projeye kayıt olduğumu bile unuttuktan sonra bana bir telefon geldi ve proje için sınava hak kazandığım söylendi.
    ne sınavı a.q bu proje içinde mi sınava gerek var derken bir yandan da
    "a.q öss sinden daha zor değildir heralde" diye düşündüm.
    ···
  9. 9.
    0
    sınava falan girdim ama dershaneye de devam ediyorum. sınavdan başarısız olursam, hemen hayalleri çöpe atıp tekrar üniversite hayalleri kurayım diye.
    ···
  10. 10.
    0
    bir kaç hafta sonra sınavlardan başarılı olduğumu söylediler. projeye girmeye hak kazandığımı bildirdiler.
    avantajlı bir projeydi anlatılanlara göre. bir kaç baba firmanın desteği falan vardı a.q.
    dış ticaret ile ilgili ne gerekiyorsa bunun kursunu görecez ve 6 ay sonra bizi bu büyük firmalar kendi bünyelerinde işe alacaklardı.
    bilenler bilir işkurun kursları oluyor arada. bu projenin ilk aşamasıydı ve daha kapsamlıydı. kurs anında her türlü masrafı ödüyorlardı. ama bir sıkıntı vardı. ben ilçedeydim ve kurs il merkezde yapılacaktı.
    işkur yurt falan da ayarlıyordu ama ben o zamana kadar anne dizinde büyümüş biri olarak yurt ortdıbına nasıl alışacağımı düşünüyordum içten içe.
    ···
  11. 11.
    0
    neyse gittim yerleştim yurda. ama ilk geceyi unutamıyorum. daha göreli 24 saat olmamış ben ailemi nasıl özlemiştim. anneme doya doya sarılmamıştım bile. kardeşimle kavga ettiğim anlar gelkiyor aklıma kardeşimin susuşu geliyor ben vicdan azabından geberiyordum uyuyamıyordum.
    ···
  12. 12.
    0
    birkaç vakit geçtikten sonra da arkadaşlarla falan tanıştım. gün geçtikçe alışmaya başladım ki aile özlemi azalıyorsa da çok büyük bir hızla azalmıyordu. memlekete gitmek için sabırsızlaşıyordum. sadece ailem için. bir de bir arkadaşım vardı onun için. adı hasan dı.
    adamın dibidir kendisi.
    her zaman yanımda olmuştu.
    ···
  13. 13.
    0
    her gün kursa gidip geliyordum. zira gittiğimiz gün başına 10 milyon para alıyorduk. devamsızlık yaparsak bu para kesiliyordu ki projeden atılma riskimiz bile oluyordu.
    sınıfta ise bir yığın erkeğin iki tane kız vardı. birisi evliydi. diğeri genç baş örtülü geveze bir kızdı.
    kursun tenefüs ziliydi. ne zaman saati gelse bu kız konuşurdu.
    "hocam ara verelim" diye.
    ismini demet olarak veriyorum.
    ···
  14. 14.
    0
    yok lan ben bu hikayeyi anlatmayacaktım ki a.q. bu 7 yıl önceydi. ben bundan bir yıl sonrasını anlatacaktım.
    tabi bu kişileri tanıtmam gerekiyordu ama hikaye uzadı.
    özetliyorum beyler.
    bu proje zamanında hayatımı etkileyecek şeyler yaşadım. kişiliğime kalıplar yerleştiren olaylardı.
    bu proje anında tahir diye bir çocukla tanıştım. olaylı bir tanışma oldu. ben murat kekilli hayranıydım panpalar. murat kekilli için ölürdüm ya. bir radyoda sesini duyayım o radyo benim için en kral radyoydu.
    ···
  15. 15.
    0
    bir gün bilgisayar dersindeyiz. murat kekillinin resimlerini döşemişim ekran koruyuculara. şevkle, heyecanla izliyorum a.q.
    hem konumuzun pratiğini yapıyorum hem de bu adamın hayranlığıyla salak salak gülümsüyorum ekrana karşı.
    "aaa murat kekilliyi sen de mi seviyorsun" dedi demet.
    oha lan. beyler çok salakça gelecek ama o zamana kadar tek murat kekilli hayranının ben olduğunu düşünüyordum.
    "evet ya. delisiyim ben bu adamın." dedim.
    "ya benim bilgisayarıma da aynını yapar mısın" dedi.
    yaparım dedim ama içimde çekingen çocuk var. hem cemaatin bana verdiği bir geri adım pgibolojisi, hem de karakterimden kaynaklana bir mevzuu galiba.
    ···
  16. 16.
    0
    neyse bu kızla murat kekilli sayesinde selamlaşmalar falan oluyordu. ama çok da ileri adım atmıyordum. tahir dediğim arkadaş da bu kıza karşı boş değilmiş bir ara yurtta denk geldi beni tehdit falan etti.
    safız falan adama dedim ki "benim br alakam yok" dedim.
    o da salak mı a.q malı nedir
    "bilgisayarından kaldıracaksın o resimleri" dedi.
    benim murat kekillimi benden alacak adam ya hu.
    diyemedim ki " kardeşim manyak mısın sen a.q. sanane gibtir git kendi bilgisayarınla ilgilen" diye.
    "bakarız" dedim. bu çocuk bakarız deyince iyice alevlendi. ben sustum odama gibtirdim gittim.
    ···
  17. 17.
    0
    ertesi günü resimleri kaldırdım. korktum işte a.q. ne var bunda siz de hiç mi olmadı. çocuk benim ağzımı yüzümü giberdi. boyuyla aramdaki mesafe zenci gibi. benden de güçlü. ve ana kuzusu bir velet var adeta karşısında. korktum. ve bir daha da demet e yaklaşamadım. demet bana bir şeyler diyor göz ucuyla ona tahir e bakıyorum da bana bakar diye demet e cevap bile veremiyordum. gibtiğimin nasıl bir kalıpmışım lan ben.
    ···
  18. 18.
    0
    bir kaç hafta sonra tahirle konuştuk. çocuk bana öyle bir açıldı ki bu korktuğum hıyarın altında nasıl bir saf çocuk yatıyor onu gördüm ben. çocuk sırılsıklam demet e aşık olmuşu oynuyor.
    teklif etmiş, a.q teklif neyse, kabul etmemiş de, onsuz yapamazmış da, ne yaşadıysa bu güne kadar onla, ölürmüş, gibermiş böyle hayatın içine de... vs..
    çocukla o günden sonra iyice muhattap olmaya başladık. ben buna mantıklı mantıklı konuşuyorum.
    "oğlum gerizekalı diyorum" düşünün bir aralar tir tir titrediğim binle böyle konuşacak kadar samimi olmuşum,
    "sen sadece kendini inandırmışsın" diyorum."sen ne yaşadın ki onla, onsuz yaşayamam diyorsun" a.q malı.
    ···
  19. 19.
    0
    neyse ki çocuk beni bir kaç hafta sonra haklı çıkardı. gitti bakşa bir gibimsonik kızla çıkmaya başladı. yakışıklı da bir binti benden iyi olmasın. aama ağzı laf yapamıyordu salak salak muhabbet eden salaklar var yaonlardandı işte. yakışıklı ama sempatik değil yani.
    ···
  20. 20.
    0
    tahirle birbirimize alıştık panpalar. bundan dolayı da demetle konuşmak için pek bir engel yoktu. konuşma gereği de yoktu ama öyle arada bir selamlaşmalar selamlaşmalar selamlaşmalar derken muhabbet kuruldu. onla da samimiyette bayaa bir noktaya geldik.
    derslerde birbirimize laf sokardık. o geveze beni daima yenerdi. allah düşmanımın başına dot vermesin derdim ama şakasına tabi. bende gittikçe değerli olmaya başlayan bir kızdı.
    ···