Üst edit:Hikaye bitmiştir okuyan her panpama teşekkürü borç bilirim (:
Nick6 girmek isterseniz (bkz: ich bin keko)

Pazartesi sabahına aptal bi alarm sesiyle uyandım oldum olası sevmemişimdir zaten pazartesileri. Alarmı kapattım elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltımı yaptım hızlıca. Sabahın 7'sinde okulmu olur ulan sözleri ile evden çıktım her zaman ki servis ortamındanda sıkılmaya başlamıştım. Suskun kalmayı tercih ederdim hep ama bi açıldım mı o ortamın en kafa adamı olurdum. Sadece bikaç kişi vardı kafa yapıma göre servis durdu her sabah olduğu gibi okulun karşısındaki büfeye gittim ve sigaram eşliğinde büfe sahibi Emin abi ile sohbet etmeye başladık. O işine karşı kin kusuyordu ben okula. Sahiden neden gidiyorduk ki okula bi tak olamayacağımız zaten belli değilmiydi ?

Serice atıyorum partları şuku falan gibimde değil 1 kişi olsa yeter de artar. Kuru kalabalığa gerek yok

Henüz 17 yaşında hayattan bezmiş bi insan olup çıkmıştım "gibtir lan sen insan mısın" dediğinizi duyar gibiyim. Cidden ben insanmıydım ? Benim gibi birinden ilerde büyük bi adam olur muydu ? Sanmıyorum neyse konuyu dağıtmayalım

Boş boş geçen bi okul günü kel müdürümüzün 15 dakikalık konuşması yüzünden daha da taktan bi hale gelmişti. Artık yarım saat erken başlıyormuş okul. Ne gerek var böyle çılgınlıklara 7de başlayan okul mu olur amk. Her zaman olduğu gibi giblemeden sınıfıma gittim pek kimse sevmezdi beni zaten bende sevmezdim kalabalığı. insanın yanında 2 tane düzgün adam olsa yetmez mi lan zaten ?

Hayatta başarılı olduğum hiç bir şey yoktu. Ha pardon çok güzel basket oynadığımı düşünürdüm o zamanlar hatta belki birazcık daha yapılı ve uzun olsam rahatlıkla Türkiye liginde oynardım*Kendini avut sen amk yeteneksizi*

Ha sahiden kendimden hiç bahsetmedim hemen bi özet geçelim

1.70li boylarda normale göre biraz zayıf siyah saçlı kahverengi gözlü klagib bi anadolu çocuğuyum işte anlatacak bişey yok o kadar.

Okulun bitmesini heyecanla bekliyordum çünkü bu senenin basketbol seçmeleri yapılacaktı. Takıma her türlü girerdim de yeni kişilerin olması beni heyecanlandırıyordu. Acaba biriyle iyi arkadaş olabilirmiydim ? Senle kim arkadaş olsun amk şizofreni dedim ve sıramda oturmaya devam ettim ders fizikti. Neden sayısal seçmiştim ki ben ? Yazmayıda severdim sözel notlarımda iyiydi. Aile baskısı işte yapılacak bişey yok

Çıkıyoruz o şekil geçerkende güvenlikçiye 'Hem çıktık hem kızlarla çıktık amk çocugu ne oldu" adlı bin bakışını atmayıda unutmuyoruz

Çıkarken kızlarla tanışıyoruz ama ben Hülyaya yiyecek gibi bakıyorum bildiğiniz ilk kart verişte aşk yaşanıyor beyler kız çok güzel ve sempatik hareketleri var tam ısırmalık amk

Okul+Antreman bittiği için hava hafif karanlık olmuş bunlar evlerine kadar bırakıyoruz farklı olan bişey yok ama Hülya'ya kafayı takmıştım artık ne olursa olsun samimi olmam lazımdı kızla

Geldim devam

Her zaman ki gibi bu gün de bitti okuldan nefret etmemin en büyük sebebi kel müdürümüzdü. Eğer bunu bir gün okursan cidden senin dıbınakoyım ulan.

Okulda o kadar halsiz olmama rağmen spor yapan panpalarım bilir ne kadar yorgun olursanız olun o sahaya girince içinize bi enerji doluyor. Sahaya girdim seçmeye gelen 9'lara baktım bize göre daha yapılı olanları bile vardı. Ne yediriyorsunuz ulan bu yeni nesile yapmayın yazıktır günahtır biz kötü hissediyoruz sonra

Neyse beyler devam edeyim

Basketbol seçmeleridir falan geçiyorum buraları 11. Sınıf olmuşuz adam olduk sanıyoruz okul bizimmiş gibi 2-3 ay böyle geçti bizim sınıftan birileri gitti falan nakil olayıyla birileri geldi okulda tanımadığım herifler dolaşmaya başlamıştı. Her ne kadar sevmesemde bu binleri atar yapmayada yemiyordu tabii. Malum ırktan oldukları için sürüyle geziyorlardı

O gün yine basket antrenmanımız vardı her zaman ki gibi yorgunluktan ölüyorum çıktık salondan ha söyleyeyim okulun kendi kapalı spor salonu vardı okuldan sonra antreman yapıyorduk sonra okuldan çıkıp gidiyorduk

Basket takımından bi tek Berkay ile samimi olmuştum (Olabilmiştim) yine boş boş konuşup yürüyoruz şort tişört geziyoruz okulda işte. Bizim okulda turnike sistemi vardı panpalar bi kart veriyolardı onu basmadan dönmüyordu amk şeyi. Çantayı kurcalıyorum kart yok ceplere bakıyorum yok. Berkayın çantaya bakıyoruz yok cüzdanlar desen yok bildiğin amımıza koymuşlar cüzdan kart bi tak yok

Gel zaman git zaman kızla uzaktan uzaktan kesişmeye başladık, fakat bir türlü kıza yakınlaşamadım.Ama bikaç hafta sonra sonunda işleri yoluna koymayı becerdim.

Kantine doğru yürüyorduk Berkay'la,karşıdan da malum ırktan olan muallakler bize doğru geliyorlardı, huur çocuğu omuz atmak için hızlandı kenara çekilince kızın üzerine devrilir gibi oldum.

Biraz sövsem de sonradan amk k*rdü bir işe yaramıştı. Kantine indik beraber kart muhabbeti açıldı. Utanmış gibi yaptım tüm öğle arası boyunca sap sap konuştuk.

Evet beyler serice devam edelim

Bu kızla yavaş yavaş samimi oluyoruz işte beyler ama ben tabiri caiz ise hep yan gözle bakıyorum çok seviyorum kızı her gece hayallerimin başrol oyuncusu oluyor. Ama bi türlü cesaret edemiyorum bildiğiniz çocuk gibiyim onun yanında her şeye salak salak gülümsüyorum o kadar masum ki sabahlara kadar anlatabilirim ama kim giblerki beni burda (:

Ama ben kafaya koymuşum beyler. Kendimi değiştirecektim sırf onun için sigarayı bile bıraktım derslerime çalışıyorum gün geçtikçe daha fazla samimileşiyoruz her buluştuğumuzda altın günündeki teyzeler gibi sarılıp salak gibi havayı öpüyoruz (Şu olayıda hiç anlamadım amk.) Ama o elleri beni sarıyor ya nasıl mutlu oluyorum onun hiç haberi bile yok belkide sadece arkadaş olarak görüyor beni..

Panpam duvara anlatmak gibi oluyor insanın hevesi kaçıyor ama kırmayayım seni yazayım

Basketbol seçmelerinde zaten ilk 5'te oynayacağımı biliyordum ama cidden 9lardan berkay adlı çocuk normal bi lise takımına göre fazla yetenekliydi bi an imrendim çünkü benden 3 yaş küçük çocuk neredeyse benim seviyemde oynuyordu ben o yaşlarda oyunu yeni yeni öğrenmeye başlamıştım amk.

Seçmelerde ilk 5 ve yedekler belli oldu benim yerim garantiydi zaten ama 9lardan birinin ilk 5'e girmesi garip gelmişti biraz. Evet bu çocuk ilgimi çekmişti kişilik olarakta iyi biriydi anladığım kadarıyla neyse ilerde değerlendirirdim

Eve geçtim anneme sıkı sıkı sarılıp odama geçtim. Annem bu hayatta sevdiğim tek insandı aslında çok kişiyi severdim aslında ama hepsini toplasan annemin çeyreği kadar bile etmezlerdi. Karşılıksız beni sevecek tek kişi Annem olduğu için değeri fazlaydı gözümde

Panpalarım zaten öyle değil mi ? En son ne zaman sizinle çıkarı olmayan biriyle oturup dertleşebildiniz ? Ben söyleyeyim hiç bi zaman amk.

Bildiğiniz 17 yaşında uyuşturucu bile kullanan binin teki olup çıkmıştım. Okulu falan salmışım aptalın tekine dönüşmüşüm ne kadar zavallı bi durumdu anlatamam.

Bir gün yine küfürler ede ede sigaramı yakmışım servisi bekliyorum derken bi anda Hülyayı gördüm aslında o beni gördü yanıma gelip

H-Günaydın Ömer (:
B-Günaydın
H-Bişeyler konuşalım mı hem yürümüş oluruz

Benim zaten canıma minnet tamam dedim ve yürümeye başladık

H-Geçen gün bişeyler duydum doğru değil dimi ?
B-Park olayını söylüyorsan maalesef doğru
H-Ya neden böyle şeyler yapıyorsun sen çok iyi birisin ben seni biliyorum bidaha böyle bişey duyarsam valla bozuşuruz bak
Ulan kız bildiğin koruyucu meleğim olmuş hala bana öğüt verme peşindeydi

B-Aslında haklısın. Tamam
H-Söz mü ?
B-Söz

Tabii en şanssız olanımız kim? Ben amk. Kızla yine konuşmayı kestik,ama o ara hayatımın en büyük hatasını yaparak mahallenin parkında takılan torbacı muallaklerle arkadaşlık kurdum.

ilk başlarda sigarayı zaten tek tük içerdim, hatta 2 ay hiç içmediğim olurdu. Dert içicisi değil ortam içicisiydim. Annem babam görüp konuşma o çocuklarla derlerdi de dinlemezdim.

Hayatımın dönüm noktası halk arasında 'şeker' diye tabir edilen şeyi kullandığım gündü herhalde.O muallaklerle şekeri attık tabii benim ilk kullanışım, ulan parkta kitlenip kaldım.En son babam geldi farketti bir takluk olduğunu, çocuklar da bırakıp kaçmışlar korkudan. Döve döve kendime getirdi 1 hafta o dayağın etkisinden çıkamadım amk.

tutmazsa zütüme bor sokacam

Büyük kapı kapalı güvenlikçi kıl zaten bize kartınız yoksa çıkamazsınız yazıyor atlayıp geçsek geçicez ama bilirsiniz liselerde güvenlikçiler pekekent oluyor biraz tam biz ne tak yesek diye düşünürken arkadan bi ses duyuyorum

K1: Kız 1 K2: Kız 2 BE:Berkay

K1:Pardon, kartınız mı yok
BE: Aynen ya kartları kaybetmişiz
K1:Biz basalım istersenizde biliyosunuz tek sefer basılıyor siz basın arkanızdan çıkalım
B: Valla çok iyi olur teşekkür ederiz
K2: Önemli değil (:

Şimdi size kızları tanımlıyayım kısaca

K1 adı Hülya sarı saçlı masmavi gözlü hafif balık etli ortalama boyda bi kız. Gri bi hırka giymiş altına siyah bi pantolon tatlılıktan ölüyor resmen

K2 adı Beyza turuncu saçlı ( hep garibime gitmiştir turuncu saç mı olur amk) kahverengi gözlü zayıf klagib bi kız. Gideri var

Bi cuğara molası 2 dakikaya burdayım canlarım

Okuyan var mı beyler

Artık kafaya koymuştum panpalar ben bu kıza açılacaktım ama bi sıkıntı vardı ya artık tamamen koparsak ? Ya benden soğursa ? *Sanki şuan çok seviyo seni amk şizofreni*

En sonunda onu kaybetmektense arkadaşı olmanın daha iyi olduğuna karar verdim. Zamanı gelince açılırdım zaten değil mi ? Ne kadar saf hayaller doluymuşum.

Günler geçtikçe daha çok bağlanıyorduk birbirimize birbirimizi arıyorduk, tenefüslerde birlikteydik hatta bazen 2-3 kişi dışarı bile çıkıyorduk. Düşünsenize lan her gece hayal ederek uyuduğunuz kızla dışarı çıkıyorsunuz ne şanslıymışım o zamanlar. Bu kadar birbirimize değer vermemize rağmen ben çok kararsızdım ben ona deli gibi aşıktım ama peki ya o ? Beni arkadaşı olarak mı görüyordu acaba ? Belki oda benden hoşlanıyordur lan ? "Senden kim hoşlanır gibtiğimin salağı" dediğinizi duyuyorum yapmayın kalbim kırılıyor (:

Akşam 9 gibi devam ederiz beyler bomboş şuan (: Allaha emanet

Beyler bu günlük müsaade. Yarın tam gaz devam ederiz iyi geceler hepinize Allah'a emanet

Beni sadece arkadaş olarak görse bile benim içimdeki aşk her gün daha fazla artıyor ve söyleyecek cesaretin olmadı hiç bir zaman biz gittikçe samimileşirken derslerim çok iyi durumdaydı eski haline göre. Ailem mutlu ben mutluyum ve Hülya ile mutluyuz arkadaş olarak olsada...

Gel zaman git zaman 11. Sınıf bitiyor bu senede bi kaç kez dışarı çıkıyoruz (toplu) gittikçe birbirimizi görmeden duramayacak hale geliyoruz. 11. Sınıfı teşekkürle kapatıyorum daha yukarlarda bişey beklemiyordum zaten ben kim takdir almak kim (:

Yaz tatilindede bikaç kez görüşüyoruz ama yazın sonlarına doğru başbaşa sinema ayarlıyorum karar veriyorum o an.

O gün söylemeliyim.