Oooo hikaye var Rezzzz

Reklamlaaaarrr

--spoiler--
Poor slim tişörtler sadece 10 lira!
--spoiler--

Reklamlaaaaar

@17454 ne yazdın mübarek?

Bu arada ilk defa @17456 oldum, rakamı bile bakarak yazıyorum, kaç diye okunuyordu bu ya?

OooOOoOO Süt mü alırım bi sek bardak!!

içim yanıyor içim..

Bildiğin gibi değil!!

Hmmmm mista lova lova hmmmm mista lova lova çiko bombastik ena fantastik .!

https://www.youtube.com/watch?v=Pl98zJHCgNw

bu son şarkı akşam görüşürüz belki gece.

Rezalet gibi 1 hafta daha... Yataktan kalkabiliyordum. Eski halimle tek farkı ise 3 kişinin beni tutuyor olmasıydı. Ellerimde ve kollarımda hisler geri gelmeye başladı. işin kötü tarafı sağ el parmaklarım kırıktı. Ben kırmıştım. Ağrılar her geçen gün daha beter bir hal alıyordu. Fizyoterapi doktoru ile görüştüm. Ben de aynı bölümü okuyacaktım, çocukluk hayalleri işte.. 1 ay sonra iyileşeceğimi söyledi.(acaba ben mi görüştüm, hatırlamıyorum) bugünden sonra iyileşsem... ne kadar iyi olabilirdim ki.

Sevenlerim de çok olacakmış ki, selam vermediğim insanlar bile arayıp durumumu sordular. Koray her gün yanıma gelip olan biteni anlatıyordu. Uğurberk uyanmış. Plastik cerrahı toparlamak için yüksek bir meblağ istemiş. Sağlık olsun değil mi..

Egzersiz yaptırıyorlar bana, eziyet diyorum her seferinde. Ama acıtmıyor. insanın yüreği dağlandıktan sonra, varsın beden kanasın dursun. Annem uyku hapının vakti geldi diyor. istemiyorum anne, beni rüyalarla yalnız bırakma diyorum.. Ama beni duymuyor.

Gözlerimi kapıyorum..

Bestameee bestameeee

Mücoooo

...

Pencereden bakıyordum, tatlı tatlı kar yağıyordu. Koridorun sonunda yalnızdım, arkamdan ayak sesleri gelirken tanımıştım. Dönüp bakmadım sürprizi kaçmasın diye. 5 yaş çocukluğundan kalma bil bakalım ben kimim numarası yaptı.
"Hmm, Dilara? Yok yok olsa olsa Şebne... " bir daha arkamdaykenşaka yapmayacaktım. O dizi sırtımda hissetmek istemiyordum.

(ve zaman akıp gitti. Dışarıda yürüyorduk.)

-Changes?
"söyle canım"
-benim ellerim üşüyor..
"(lanet ettim kansızlığıma) Şimdiiiik, ellerini tutar ısıtırdım ama sanırım merkürden yeni döndüğüm için -900 derece falan...

(yine zaman aktı. Avm den çıkıyorduk)

-Çok teşekkür ederim birtanem diyerek yanağıma öpücük kondurdu. Bense ellerinin içini öpüp eldivenleri eline geçirdim. Hayatımın en uzun sarılmasını bana hediye etti...

(hayır olmaz. içine sıçıyorsun. Uyanmanın sırası mıydı şimdi)

Üzgün surat üzgün surat

Sizi seviyorum.

Aradan 3 hafta geçmişti. Felcim tamamen geçmek üzereydi. Tıp işte. Biz anlamayız nasıl oluyorsa oluyor. Küçük adımlar atmaya başlamıştım. Neden sonra, korayın bugün gelmediğini fark ettim. Sordum soruşturdum kimseyle de görüşmemiş. Hemen aradım odayı boşaltmalarını istedim, kırmadılar.
"Lan dengesiz nerdesin?"
Kardeşim Buse yanımda, dedi

Kulaklarım uğuldamaya başlamıştı. Böyle olmaması gerekiyordu kendimi hazırlamıştım halbuki... Korayın alo changes aloo seslerini duymaya başladığımda nefes almam gerektiğini fark ettim. "Başka önemli bir şey var mı Koray? Bilmem gerektiğini düşündüğün, paylaşmak istediğin ne olursa hala buradayım. Sakatız eyvallah ama yaşıyoruz amk."
-çok sağolasın. Ama telefonu istiyor, seninle görüşmesi gerekiyormuş. Bir baksan iyi edersin.

"iyi geceler kardeşim." telefon hoparlörde olacaktı ki cümlemi bitirir bitirmez hıçkırık seslerini duymuştum. Çok da önemli değildi sanki..

Üstümdeki bıkmışlığın tarifi yok

Piremses05 ne kadar da sempatik olmayan bir nick

Neyim kimim? Nesin kimsin?

Asan kimleri çarpıyor Ulu böyüçü?

Bir yanım ekgib kaldı... Şeker prenses - Fakir kral

https://youtu.be/VNT3nmp4NWY

Savaşacak gücüm mü varda.. Geleyim yanına

6 yıl önce...
Hangi okuldaydım bilmiyorum. Sene yeni başlamıştı. Müdür konuşması ve istiklal Marşı(Hazır O! Dikkat!) sırasında tek bir kişiye bakıyordum. Kendisini fazla riske atmak da istemedim ama doyamıyordum. Sonuna kadar açtığı gözleri o kadar güzel duruyordu ki güneş altında 5 saat bekleyebilirdim. Yan taraftan vuran hafif ışık beyaz tenini daha bir güzel hale getiriyordu. 1 ısırımlık gofretten daha minik dudakları pembeydi ve çok hafif çıkmış elmacık kemikleriyle renk cümbüşü içerisindeydi. Siyah saçları omuzlarından biraz aşağıda, düz ve tarif edilemez bir güzellikle dalgalanıyordu.

Onun konuşmalarını gülüşmelerini takip ettim biraz. Ağır çekimde uzun uzun hissetmeye çalıştım. Her anını doyasıya yaşadım. Derken omzumda güçlü bir el hissettim.

Dokunur dokunmaz sıkmıştı. Dost eline benzemiyordu. Arkamı döndüğümde benden iri 2 benimle eş 1 kişi beni yiyecekmiş gibi bakıyorlardı. Çıkışta burada ol deyip bir tokat attılar.

Koray yetişti ama gittiklerinde. taks bilmezdim. Eğitimim yoktu. Amaçları da belliydi. Ama bir dahakine rüya aleminde olmayacaktım. Kızın olduğu tarafa döndüğümde gitmişti. Ne bekliyordum ki.

Olanları ayrıntılı biçimde koraya anlattım. Çocuğun adını öğrendik alpermiş. Okulu bitirdik tek başıma beklemeye başladım. Arkamda kimse yoktu, başım sıkışırsa kurtaracak koray bile yoktu, istememiştim. 3 kişi geldiler. Konuşmadan sen kimin kız arkadaşına bakıyorsun diye yumruk yedim. Buna hazırdım. ilk başta korkup yalvarıyormuş gibi yaptım. Arkasından karın boşluğuna, diz kapağının arkasına, esaslı bir yumruğu kulağına vurup kafasını kıskaca aldım. Diğerleri bana vuruyordu yarın her nefes alışımda acı çekecektim eminim. Ancak arkadaşları mosmor olana kadar vurdular. Sonra bırkmam için yalvarma muhabbetleri. Bayıldığı an bıraktım. Birisinin bacağına yandan diğerinin omzuna tekme savurdum. Sendeleyerek oradan uzaklaştım.

Koray araştırdı. Sevgilisi falan yokmuş. E alper muhabbeti nasıl oldu lan dedim. Bilmiyorum kanka öyle mallar kızları sahiplenirler kızın haberi olmaz. Neyse dedim, hesabını sonra tekrar görürüz.
Haftalar sonra tanıştık, aynı kurslara gittik, dershane tarzı bir yer değildi. Bireysel çalışma, benden 1 yaş küçük olduğu için her şeyi anlatabiliyordum dersle alakalı. Birbirimizle şakalaşıyorduk, kursa birlikte gidip dönüyorduk. Evine bırakıyordum. ilk kelimemden son kelimeme kadar hiç ters düşmedik. Her şeyimiz ortaktı. Kusursuzcasına...
Bir keresinde kurstan çıkarken kafeye gidelim dedi. Düşünmeden kabul ettim. Okulun ilk haftalarında neden sakat gezdiğimi sordu. O zamanlar farkında mıydım dedim. "Senin için çok şey yapacak onlarca kız var okulda, yolda görmüyor musun yanında ben olmama rağmen her geçen seni yiyecekmiş gibi bakıyor." yüzümün kızardığını hissettim. Gururum da okşanıyordu. Hamle yapmam gerektiğini hissettim.
-Peki o zaman gözünü yediğim. Neden şu anda yanımda değilsin? Dedim ve kolumu hafiften açtım. Geldi... Başını göğsüme yasladı. Ve nefessiz kalacağım sınırsız vakit başladı...
"Biz şimdi... " diyecek oldu susturdum. Cesareti bulduğum an benimsin dedim. Yüzünü bana döndü..ve aşık oldum. Yanağına masum bir öpücük kondurdum.

Sağ yanağına...