Unutmadik buralari cumleten hayirli geceler.

Emin olmamakla birlikte dokuz yaşlarında olduğumu tahmin ediyorum. En yakın arkadaşımı aşık olduğum o ikinci sırada oturan kızla baş göz ettiğim dönemin hemen ertesiydi. Babamdan aldığım harçlık sadece okulda geçirdiğim altı derslik periyotta masraflarımı karşıladığı için henüz sigaraya başlamamıştım. Mahalledeki ağabey dediğim adamlarla muhabbetimiz sadece mahalle maçlarında top toplamaktan ibaretti. haliyle ‘Abi bi sigara bağla be’ tarzı cümleleri kurmaya zütümüz yemiyordu. Yaz tatillerinde tatil kavramı köye gitmekten ibaret olurdu bizim ebeveynlerin lugatında ve insan en azından bir deniz bekliyordu, içinde tatil geçen cümlelerin göz önüne yansımalarında. Bazı zamanlar düşünmeden edemiyordum o kızın hayat planlaması hep ikinci sıralardan mı ibaret olacaktı acaba. çünkü ilkokulda oturma düzenini hep öğretmen yapardı. O hep ikinci sırada otururdu ben hep son sırada. Bir yanlışlık olmalıydı. benim anladığım kadarıyla hayatta bana hep geri planda rol verilmişti. Öyle sanırdım. Mahalle maçlarında kale taşının yerini değiştiren muallaklerden olmadım ben hiç. Kaleci oyuncu olduğum dönemlerde attığımdan daha çok gol yiyordum. Ve anlamaya başlamıştım. iki işi bir arada ancak huurlar yapardı. Ben yapamadım. Kalede durduğum dönemlerde ya biri muallaklik yaptı ya da oyuncu olduğum dönemlerde o bin kurusu hiç pas vermedi. O zaman da bir iş yapılacaksa kendi kendime yapmam gerektiğini anladım. Çünkü biri hep muallaklik yapabiilirdi. sonra zaten beni bir daha ne kaleci yaptılar ne de oyuncu. Ben de sadece halısahada futbol oynamaya karar verdim.
Onlar muallaklik yapmaya devam etti bense elimden gelen en iyi şeyi; bir kaç işi bir arada yapmak isterken hiç birini yapamamayı.
Bir gazozun içimini üç derse sığdırırdık. Ekmek arası patates kızartması sıralarında çok aşık olduk, çok terk edildik, çok sıramız kapıldı yaşça büyük pekekentler yüzünden. az torpilli yedik yemeğimizi kantin çevrelerinde.
Andımızı hep ciğerden okuduk bağıra bağıra.
Parmak kaldıranın tahtaya kaldırılmadığına dair tezler geliştirdik. Hiç bir işe yaramadılar.
Bir yerden sonra bahçelievler güzel bir mahalle oluveriyor Batman’da. Emin olmamakla birlikte dokuz yaşlarında olduğumu tahmin ediyorum. En yakın arkadaşımı aşık olduğum kızla baş göz ettiğim dönemin hemen ertesiydi.
Kantin kuyruğunda aşık olduk,
kantin kuyruğunda terk edildik.
Önceden, en azından aşık oluşların yeri belliydi, terk edilişlerin.
Şimdi hangi veda kimin şapkasının altından fırlayacak anlayamıyorum.
bunu bir dostum msj atti.Kac kere okudum bilmiyorum