/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 76.
    +5
    halen okuyor musunuz panpalarım? çok özür dilerim aksilikten dolayı.. buradaysanız bi işaret çakın..
    ···
    1. 1.
      0
      Devam et pampa az seri amk
      ···
    2. 2.
      0
      Okuoruz devammm
      ···
    3. 3.
      0
      deevamn okuyoz ag
      ···
    4. diğerleri 1
  2. 77.
    +1 -1
    Kesin uyuşturucuya bulaşçak beyler rez alın
    ···
  3. 78.
    0
    Merak ettik devam
    ···
  4. 79.
    0
    Okumadım
    ···
  5. 80.
    0
    Hadi lan oc
    ···
  6. 81.
    0
    yaz moruk yaz
    ···
  7. 82.
    0
    Hadisene amk
    ···
  8. 83.
    0
    Hadi lan
    ···
  9. 84.
    0
    Yaz artık yaz, açıklamaları saymazsak 7 entry girdin daha
    ···
  10. 85.
    0
    Rezerved
    ···
  11. 86.
    +2
    içeri girdikten sonra klagib çocuklar etrafımıza toplandı.. kız tecrübeli olduğu için bende ona ayak uydurdum, ilk işimdi sonuçta.. daha sonrasında çocukları konvoy şeklinde toplayıp içeriye zütürdük, klagib yüzlerine makyaj yaptıktan sonra eğlendirip oyunlar vs. oynattık.. ama işten ziyade benim kızda aklım kalmıştı.. ne yapıp ne edip bir yerlere davet etmeli ya da en azından numarasını almalıydım.. düğün eninde sonunda bitti ve biz paramızı almak için şirkete doğru yola koyulduk.. her ne kadar kısa süren bir yolculuk olsa da, birazcık daha birbirimizi tanıma fırsatımız oldu.. bu esnada gözlerindeki kanlanma şiddetini arttırmıştı, beyaz olan hiçbir kısmı yoktu zifiri bir kırmızılık vardı.. kız da bunu fark etti, sürekli bi sağ gözüne bi de sol gözüne bakıyordum.. tam o esnada da şirkete vardık, yukarı çıkıp eşyaları ve kostümleri bırakıp paralarımızı aldıktan sonra kapıda buluşup vedalaştık.. o esnada numarasını isteyecektim ama daha çok erken diye, tersler ve ya vermez diye istemedim.. ama işin güzeli, yarın bir işimiz daha vardı beraber..
    ···
  12. 87.
    +3
    eve doğru dönerken, bir yandan çok sevinçliydim çünkü ilk işim güzel geçmişti, ama bir yandan da aklım kızda kalmıştı.. o aralar baya bir yalnızdım beyler, annemgilde 2-3 gündür şakayla karışık ee artık bir kız bulursun modundalardı.. belki de bu kız o kızdı.. eve varınca hepsi günümün nasıl geçtiğini falan sordular, çok güzeldi dedim.. odama geçip tekrar palyaço videoları izlemeye devam ettim, daha da nasıl geliştirebilirim vs. gibisinden.. ayrıca sevinçliydim çünkü yarın tekrar o kızla aynı işte buluncaktık.. ertesi gün geldi çattı, ben yine erkenden oraya gittim.. kız da oradaydı.. yine güler yüzlü bir şekildeydi.. neşeli bi kızdı beyler, öyle somurtkan falan değildi.. ilk başlarda biraz soğuk olsa da, hemen 2.günde yumuşamış ve bana alışmıştı.. içine doğmuş olacak ki "gözlerimin ve ellerimin neden böyle olduğunu merak ediyosun değil mi?" dedi.. böyle diyince ben de biraz yoo ne var ki gözlerinde moduna falan bürüncektim ki bu çok saçma olacağından aslında evet dedim.. ve başladı anlatmaya..
    ···
    1. 1.
      +1
      Anlat bre tek olsam yine dinlerim ben
      ···
  13. 88.
    +6
    son seviye kan kanseriymiş beyler.. bu denli bir hastalığı olduğunu tahmin etmemiştim ve edemezdim de.. bu da ona çok normal gelecek ki, bir solukta söyledi.. ben bir an tepkisiz kaldım, ne diyeceğimi bilemedim.. alışmış olacak ki, sorun değil dedi.. insanların bakışlarından ne hissettiklerini anlıyorum artık diyince ben çok duygulandım o an.. sanki film gibi bi olayın içinde gibi hissettim.. e hadi ne duruyorsun düğüne geç kalacağız diyip içeriye geçti.. ama ben hala şok içerisindeydim, daha bir gündür tanıyıp hoşlandığım birinin bu denli bir hastalığı olduğunu ilk günden öğrenmek hem beni çok şaşırtmış hemde çok üzmüştü.. bu üzüntüden dolayı, o gün kü düğünde hiç iyi bir performans gösteremedim.. hatta patrondan da iyi bir azar işittim.. kız da bunların hep farkındaydı ve toparlamaya çalıştı sağolsun.. gün sonunda vedalaşıp evlere dağılcakken içimden onu bir yere davet etmek geldi.. ve salı gününe sözleşip evlere dağıldık.. bundan sonra ona nasıl davranacağımı vs. iyi belirlemem gerekiyordu.. sonuçta ileri derece bi kanser hastasıydı ve sanıyorum ki az da bir ömrü kalmıştı..
    ···
  14. 89.
    +3
    eve dönerken sürekli onu düşündüm.. gencecik bir insanın bu denli bir kaderinin olması beni çok üzmüştü ve resmen darlamıştı.. düşünsenize 22-23 yaşında böyle bir hastalıktan muzdaripsiniz.. elinizden hiçbir şey gelmiyor.. yalnızca doktorlara ve allaha ümit bağlamışsınız.. kızdaki o çaresizlik hissini o kadar yakından gördüm ki beyler.. çok üzülmüştüm, annemgilde hemen bunu farkedip sorduklarında yok bir şey yolda kötü bir şeyle karşılaştığımı söyledim.. işle akalı değil merak etmeyin dedim.. sonuçta adamların kalbine indirmek istemezdim, hemen ilk günden kapıya konduğumu vs. sanarlarsa elaleme rezil olurlardı.. herkese onur işe girdi dediği için bende bunu bildiğimden hep iş kötü de geçse çok güzeldi derdim.. dediğim gibi salı günü buluşcaktık, ertesi güne patron bi mağaza açılışı için şu kıyafet giyip bir şeyler dağıtan tipler olur ya, o işlerden bulmuştu bana.. el mahkum diyip kabul ettim..
    ···
    1. 1.
      0
      Devam et pampa bekliyorum 3 gündür
      ···
  15. 90.
    0
    Rezerved
    ···
  16. 91.
    0
    Seri yaz bea
    ···
  17. 92.
    0
    Yazsana mk
    ···
  18. 93.
    0
    Olm beklioz bea yazsana
    ···
  19. 94.
    +1
    bu son kısımdan sonra bayağı moralim bozulmuştu o yüzden ara verdim, zaten çokta ilgi olmadı beyler.. bu yüzden bazılarını kırmamak adına devam ediyorum, o son kısımdaki işi çok uzatmıyım ama şunu bilin, anne ve babama kendi elimden broşür kağıdı verdim.. işin en acısıysa, annemin arkadaşına "oğlum çok güzel bi iş buldu selda, yakında da evlenir inşallah" demesiydi.. kafamda kocaman bir ayı başlığı içinde bunu dinlemekse çok acıttı.. her neyse, o gün bir şekilde bitti.. akşam eve döndüğümde, yine beklenmedik bir ilgiyle karşılaştım.. nasılsa iş bulmuştum, hatta babam adresini vs. sordu iş yerinin bir ara uğramak için.. o an aklıma gelen bi ismi salladım, yakında nasıl olsa söylerim diyordum palyaço olduğumu.. ama o anlık üzmek istemedim.. odama geçtikten sonra, sürekli buluşmayı düşünmeye başladım.. nasıl davranmam gerektiğini vs. sorguladım.. çünkü onu davet ederken aslında bi mahçupluk hissetmiştim.. keza bana kan kanseri olduğunu söylediğinde verdiğim tepki çok ucuz kalmıştı.. öylesi bir hastalığa resmen boğazım düğümlenerek hiçbir şey söyleyememiştim.. birazcık kendimi affettiririm, hemde birazcık gönlümü avuturum diye düşünmüştüm..
    ···
  20. 95.
    +1
    buluşma günü geldi çattı, o gün birazcık kendime çeki düzen verdim.. berbere gidip traş oldum, saçıma vs. şekil verdirdim.. ilk buluşmada düzgün görünmek istiyordum, berber abiyede 5 tl daha fazla verdim sonuçta kulaklarına gitmişti iş bulduğum.. halbuki bilmiyordu adam 5 tl için neler yaptığımı.. her neyse, şirkete doğru yola çıktım.. kız çoktan oraya varmış beni bekliyordu.. yine güler yüzlüydü, dimdik duruyordu hayata karşı.. merhaba diyip sarıldık.. çok hoş bir parfümü vardı, iş olsun olmasın o parfümden sıkardı.. o kadar güzel kokardı ki, bu satırları yazarken burnumun ucuna geldi kokusu.. hemen nereye gideceğimizi vs. konuştuk, ben çok dikkat çekmemek peşindeydim.. sonuçta mesai saatleriydi ve küçük şehir olunca hemen göze batmamız olasıydı, bu yüzden butik bir kafeye gittik.. yolda hiç bu hastalık mevzusundan vs. bahsetmedim, sanki hiç söylememiş gibiydi.. hatta görür görmez fark ettim, gözlerine de aşırı makyaj yapmıştı ki kanlılığı belli olmasın istiyordu.. ellerinde de çok şık eldivenleri vardı.. kafeye gider gitmez birer kahve alıp başladık muhabbete..
    ···